μπαλάντα-για-το-πιο-ακραίο-love-story-στην-ιστορία-του-rock'n'roll

Ο Βρετανός Genesis P-Orridge, αρχηγός του πειραματικού rock συγκροτήματος Psychic TV, υπήρξε ζευγάρι με την Αμερικανίδα Lady Jaye, πρώην νοσοκόμα που τελικά ανέλαβε τα samples στα live της μπάντας. Η μεγάλη τους αγάπη γέννησε και ένα από τα πιο ανατρεπτικά projects στην ιστορία του rock' n' roll: τον Πανδρογυνισμό, δηλαδή τη σταδιακή μεταμόρφωση του Genesis σε γυναίκα ώστε να μοιάζει όσο το δυνατόν περισσότερο με την αγαπημένη του! Για το λόγο αυτό, από το 1993 που παντρεύτηκαν, ο Genesis υποβλήθηκε σε αλλεπάλληλες χειρουργικές επεμβάσεις στο στήθος και στο πρόσωπο (προσθετικές, συλικόνες, ορμόνες), χωρίς ωστόσο να προχωρήσει σε αφαίρεση γεννητικών οργάνων, καταλήγοντας να γίνει ένα ζωντανό πανομοιότυπο της Lady Jaye! Ιδέα και των δύο τους ήταν η δημιουργία ενός νέου τύπου ανθρώπου που θα ονομαζόταν Breyer P-Orridge. Αυτό είναι με λίγα λόγια το story του ντοκιμαντέρ που γύρισε η Marie Losier και που απέσπασε το βραβείο Teddy στο τελευταίο φεστιβάλ Βερολίνου. Μία ολότελα αληθινή ιστορία, όπως την αφηγείται με χιούμορ και νοσταλγία στην κάμερα ο ίδιος ο Genesis, χωρίς το alter ego του δίπλα του, αφού ως γνωστόν η Lady Jaye έφυγε από αδιευκρίνιστους λόγους το 2007, σε ηλικία 38 ετών (ενώ στη wikipedia αναφέρεται ως αιτία θανάτου ο καρκίνος στομάχου, στο ντοκιμαντέρ μιλάνε για επιληπτικές κρίσεις). Διανθισμένη από τα τραγούδια των Psychic TV και οπτικό υλικό από συναυλίες τους, καθώς επίσης και από σπάνια πλάνα με τους beatniks William S. Burroughs και Brion Gysin (ο τελευταίος υπήρξε μέντορας του Genesis και επηρέασε με τα αναρχικά κολάζ του, τα περίφημα cut-up, τον ήχο των Psychic TV), η ταινία της Losier είναι πραγματικά ένα από τα πιο πρωτότυπα μουσικά ντοκιμαντέρ που έχουν γυριστεί ποτέ, θέτοντας το ζήτημα αμφισβήτησης της λεπτής διαχωριστικής γραμμής μεταξύ ζωής και τέχνης. Αυτό που προσωπικά θεωρώ αδυναμία του ντοκιμαντέρ είναι η μονομερής στάση της σκηνοθέτιδας απέναντι στην ακραία ιστορία του θέματος της: Ήταν τελικά ένα ανορθόδοξο love story (όπως υποστηρίζει εξ ολοκλήρου το ντοκιμαντέρ) ή ένα πανέξυπνο project της μουσικής βιομηχανίας και των δύο συγκεκριμένων ανθρώπων (όπως υποστηρίζουν ήδη αρκετοί μελετητές της σύγχρονης pop κουλτούρας); Πιθανώς, όμως, να συνέβαινε το πρώτο και η Losier να ψήθηκε τελικά από την, ούτως ή άλλη γοητευτική, περσόνα του διανοούμενου ανδρόγυνου Genesis. Έτσι, ο θεατής συγκινείται, μαθαίνοντας πως μετά το θάνατο της καλής του, αδυνατούσε να βγαίνει με το συγκρότημα επί σκηνής και γι' αυτό αφοσιώθηκε στη λογοτεχνία, την ποίηση και το video-art, εκπληρώνοντας και τα κοινά καλλιτεχνικά τους όνειρα. Πάντως, το σαρωτικό χιούμορ του ντοκιμαντέρ, ειδικά στις σκηνές με τον Genesis να επιδεικνύει στο φακό το γυναικείο στήθος του ή να ξεστομίζει ατάκες του στυλ Μου είπε η κόρη μου "έδωσες τόσα πολλά λεφτά για να βάλεις βυζιά, αντί να μου πάρεις αμάξι" (είχε αποκτήσει δύο κόρες από τον πρώτο του γάμο), ίσως να ήταν η αιτία που πολλές σινεφίλ θείτσες αποχώρησαν από τον Απόλλωνα με ύφος αποστροφής και αποδοκιμασίας. Τέλος, αν η ταινία αυτή κατάφερε και κάτι άλλο πολύ σπουδαίο, ήταν η πρόταξη της εκούσιας μετατροπής ενός άνδρα σε γυναίκα σαν μία απόλυτα εναλλακτική πράξη, όχι αναγκαστικά μόνο μέσα στην pop κουλτούρα, αλλά στη σύγχρονη κοινωνία ευρύτερα, καθώς και η ανάδειξη του Genesis P-Orridge, όχι σαν ένα εκκεντρικό φρικιό, αλλά σαν έναν απόλυτα συνειδητοποιημένο διανοούμενο με πολιτική θέση και κοινωνική άποψη.