Η ιστορία αυτού του post είναι ενδεικτική τού πως μπορείς να γίνεις βίδες στο διαδίκτυο με ανθρώπους που δεν έχεις συναντήσει ποτέ στη ζωή σου κι όταν τελικά τους συναντήσεις να γίνετε οι καλύτεροι φίλοι! Στη photo βλέπετε τους bloggers Maria_Adouaneta και τ2φ, κατά κόσμον Λίνα και Κώστα αντιστοίχως. Ο Κώστας-τ2φ έχει κι άλλα διαδικτυακά nicknames, τα οποία ωστόσο δεν υπάρχει λόγος ν' αποκαλύψω. Με ένα απ' αυτά τα nicknames είχε πρωτομπεί στο blog μου πριν τρία χρόνια κι ενώ αρχικά τά 'χαμε βρει μεταξύ μας, ο οξύθυμος - και καλά - λόγος του στα comments δεν άργησε να φέρει τα πρώτα μπινελίκια απ' την πλευρά μου. Μέχρι που σε ένα παλιό post, αυτό με τη μεγάλη συνέντευξη του Πουλικάκου, έσκασε μύτη και η Maria_Adouaneta προκειμένου να υπερασπίσει τον καλό της.
Ε, ρε τι είχε γίνει τότε! Τέτοιο λυσσαλέο τσακωμό δεν είχα ξανακάνει με άνθρωπο που ούτε τη φάτσα του ήξερα, ούτε το πραγματικό του όνομα. Σύντομα, ανακάλυψα πως η ερμητικά κλειστή blogger και καυγατζού Maria_Adouaneta ήταν τραγουδίστρια ενός συγκροτήματος, που μού 'χε αρέσει το cd τους και είχα γράψει πολύ θετική κριτική από τις σελίδες του διφώνου! Εκεί, όμως, η Maria_Adouaneta συνοδεία του τ2φ, βεβαίως, απτόητοι και οι δυο τους. Συνέχισαν να μπαίνουν στο blog και να περνάνε γενεές δεκατέσσερις, τόσο εμένα, όσο και τους προβεβλημένους από δω μέσα φίλους μου καλλιτέχνες. Μια μέρα μάλιστα που πια είχαν πέσει οι διαδικτυακές μάσκες κι ήξερα κι εγώ με ποιον μαλώνω, έφτασε τόσο ο κόμπος στο χτένι που τηλεφώνησα στον leader του συγκροτήματος της Λίνας - Maria_Adouaneta: Μάζεψε τη δικιά σου εκεί χάμω, τού 'χα πει του ανθρώπου, γιατί θα σας πάρει ο διάολος όλους σας! Γελάω τώρα σαν σκέφτομαι τι μπορεί να είπε μέσα του το παλικάρι...Κοίτα να δεις, μου τηλεφωνεί ο κριτικός που του άρεσε το cd μας για να μου συστήσει σε έξαλλη κατάσταση να μαζέψω την τραγουδίστρια μας! Φυσικά η Λίνα δεν κάθισε με σταυρωμένα χέρια: Μου άφησε σχόλια - βρισίδια που θα έκαναν και τον πιο σεμνότυφο να κοκκινίσει, ενώ με απείλησε και με μήνυση συν τοις άλλοις.
Πέρασε αρκετός καιρός, η ιστορία μας ξεχάστηκε, τα υβριστικά σχόλια στο blog συνεχίζονταν, χωρίς να βλέπουν ποτέ το φως της δημοσιότητας, μα η αλήθεια είναι ότι συχνά έφερνα στο νου μου τη φάση και γιατί έγινε όλο αυτό με δύο άγνωστους μου ανθρώπους και μάλιστα με μία καλλιτέχνιδα που είχα εκτιμήσει τη δουλειά της. Πριν λίγο καιρό, ένας κακός ή μάλλον καλός άνεμος τελικά, ξαναέφερε στο blog τον τ2φ και τη Maria_Adouaneta. Άλλο που δεν ήθελα και γι' αυτό εγώ τους κάλεσα άλλωστε μέσω μίας συνέντευξης μου σε διαδικτυακό έντυπο. Ζήτησα δημόσια συγνώμη στη Maria_Adouaneta για την ανάρμοστη συμπεριφορά μου, συγκινήθηκε κι αυτή με τον καλό της κι είπαμε να βγούμε για ένα καφέ οι τρεις μας, όπου καθίσαμε για κάνα τρίωρο, γνωριστήκαμε σαν άνθρωποι και όχι σαν άψυχες φιγούρες του internet, συζητήσαμε και καταλήξαμε να κρατάμε την κοιλιά μας απ' το γέλιο, ενθυμούμενοι τα μπινελίκια και τη διαμάχη τριών ολόκληρων χρόνων! Ο καφές αυτός επαναλήφθηκε, μετατράπηκε αρχικώς σε μπίρα στα βραδυνά Εξάρχεια και κατόπιν σε γενναία τραπεζώματα στο σπίτι των παιδιών, και να που χθες βράδυ με επισκέφτηκαν για πρώτη φορά και στο δικό μου σπίτι, όπου απόλαυσαν τη μακαρονάδα απ' τα χεράκια μου με σκόρδο, μαϊντανό και γεμιστές ελιές, το κόκκινο κρασί από τη Σαντορίνη και φυσικά τις μουσικές επιλογές μου, στις οποίες ταιριάζουμε απόλυτα. Εν κατακλείδι, ο Κώστας-τ2φ και η Λίνα-Maria_Adouaneta είναι οι δύο νέοι φίλοι μου, τους οποίους καλωσορίζω στη ζωή μου με την αίσθηση ότι ήρθαν ακριβώς στη ζωή μου για να μείνουν! Πάντως, την καλή κουβέντα την είχε έτοιμη στο στόμα της η Λίνα με το που πάτησε το πόδι της στο σπίτι μου και είδε τα γεμάτα πιάτα στο τραπέζι: Δεν πιστεύω, ρε μαλάκα, να έχεις βάλει δηλητήριο στη σάλτσα και να μη βγούμε ζωντανοί από δω μέσα! Καλό ξημέρωμα και επίσης καλό είναι να μη βιώνουμε έντονα κανένα συναίσθημα, ούτε να αξιολογούμε τους συνανθρώπους μας μέσω της οθόνης του υπολογιστή μας. Το διαδίκτυο είναι πηγή γνώσης και πληροφορίας, θησαυρός κανονικός, οι ούτως ή άλλως όμως δύσκολες ανθρώπινες σχέσεις ας κρατιούνται μακρυά απ' αυτό.
Ε, ρε τι είχε γίνει τότε! Τέτοιο λυσσαλέο τσακωμό δεν είχα ξανακάνει με άνθρωπο που ούτε τη φάτσα του ήξερα, ούτε το πραγματικό του όνομα. Σύντομα, ανακάλυψα πως η ερμητικά κλειστή blogger και καυγατζού Maria_Adouaneta ήταν τραγουδίστρια ενός συγκροτήματος, που μού 'χε αρέσει το cd τους και είχα γράψει πολύ θετική κριτική από τις σελίδες του διφώνου! Εκεί, όμως, η Maria_Adouaneta συνοδεία του τ2φ, βεβαίως, απτόητοι και οι δυο τους. Συνέχισαν να μπαίνουν στο blog και να περνάνε γενεές δεκατέσσερις, τόσο εμένα, όσο και τους προβεβλημένους από δω μέσα φίλους μου καλλιτέχνες. Μια μέρα μάλιστα που πια είχαν πέσει οι διαδικτυακές μάσκες κι ήξερα κι εγώ με ποιον μαλώνω, έφτασε τόσο ο κόμπος στο χτένι που τηλεφώνησα στον leader του συγκροτήματος της Λίνας - Maria_Adouaneta: Μάζεψε τη δικιά σου εκεί χάμω, τού 'χα πει του ανθρώπου, γιατί θα σας πάρει ο διάολος όλους σας! Γελάω τώρα σαν σκέφτομαι τι μπορεί να είπε μέσα του το παλικάρι...Κοίτα να δεις, μου τηλεφωνεί ο κριτικός που του άρεσε το cd μας για να μου συστήσει σε έξαλλη κατάσταση να μαζέψω την τραγουδίστρια μας! Φυσικά η Λίνα δεν κάθισε με σταυρωμένα χέρια: Μου άφησε σχόλια - βρισίδια που θα έκαναν και τον πιο σεμνότυφο να κοκκινίσει, ενώ με απείλησε και με μήνυση συν τοις άλλοις.
Πέρασε αρκετός καιρός, η ιστορία μας ξεχάστηκε, τα υβριστικά σχόλια στο blog συνεχίζονταν, χωρίς να βλέπουν ποτέ το φως της δημοσιότητας, μα η αλήθεια είναι ότι συχνά έφερνα στο νου μου τη φάση και γιατί έγινε όλο αυτό με δύο άγνωστους μου ανθρώπους και μάλιστα με μία καλλιτέχνιδα που είχα εκτιμήσει τη δουλειά της. Πριν λίγο καιρό, ένας κακός ή μάλλον καλός άνεμος τελικά, ξαναέφερε στο blog τον τ2φ και τη Maria_Adouaneta. Άλλο που δεν ήθελα και γι' αυτό εγώ τους κάλεσα άλλωστε μέσω μίας συνέντευξης μου σε διαδικτυακό έντυπο. Ζήτησα δημόσια συγνώμη στη Maria_Adouaneta για την ανάρμοστη συμπεριφορά μου, συγκινήθηκε κι αυτή με τον καλό της κι είπαμε να βγούμε για ένα καφέ οι τρεις μας, όπου καθίσαμε για κάνα τρίωρο, γνωριστήκαμε σαν άνθρωποι και όχι σαν άψυχες φιγούρες του internet, συζητήσαμε και καταλήξαμε να κρατάμε την κοιλιά μας απ' το γέλιο, ενθυμούμενοι τα μπινελίκια και τη διαμάχη τριών ολόκληρων χρόνων! Ο καφές αυτός επαναλήφθηκε, μετατράπηκε αρχικώς σε μπίρα στα βραδυνά Εξάρχεια και κατόπιν σε γενναία τραπεζώματα στο σπίτι των παιδιών, και να που χθες βράδυ με επισκέφτηκαν για πρώτη φορά και στο δικό μου σπίτι, όπου απόλαυσαν τη μακαρονάδα απ' τα χεράκια μου με σκόρδο, μαϊντανό και γεμιστές ελιές, το κόκκινο κρασί από τη Σαντορίνη και φυσικά τις μουσικές επιλογές μου, στις οποίες ταιριάζουμε απόλυτα. Εν κατακλείδι, ο Κώστας-τ2φ και η Λίνα-Maria_Adouaneta είναι οι δύο νέοι φίλοι μου, τους οποίους καλωσορίζω στη ζωή μου με την αίσθηση ότι ήρθαν ακριβώς στη ζωή μου για να μείνουν! Πάντως, την καλή κουβέντα την είχε έτοιμη στο στόμα της η Λίνα με το που πάτησε το πόδι της στο σπίτι μου και είδε τα γεμάτα πιάτα στο τραπέζι: Δεν πιστεύω, ρε μαλάκα, να έχεις βάλει δηλητήριο στη σάλτσα και να μη βγούμε ζωντανοί από δω μέσα! Καλό ξημέρωμα και επίσης καλό είναι να μη βιώνουμε έντονα κανένα συναίσθημα, ούτε να αξιολογούμε τους συνανθρώπους μας μέσω της οθόνης του υπολογιστή μας. Το διαδίκτυο είναι πηγή γνώσης και πληροφορίας, θησαυρός κανονικός, οι ούτως ή άλλως όμως δύσκολες ανθρώπινες σχέσεις ας κρατιούνται μακρυά απ' αυτό.
62 σχόλια:
Πολλά ωραία ρε. Μπράβο. Για αυτό πάω την Ελλάδα τζαι τον κόσμο.
Τι ωραία!
Παρεπιπτόντως, να σχολιάσω ότι πριν χρόνια, όταν άκουσα την Λίνα ζωντανά, (σε ένα μαγαζί στη Θεσσαλονίκη κι ουχί με τους Δάρνακες).....έπαθα τρελή πλάκα. Απίστευτη φωνή! Και πολύ ευγενικό παιδί! (ήμασταν ταπί και μας κέρασε τσιγάρα! Ευχαριστούμε και διαδικτυακώς!)
evroskarseras...
"Για αυτό πάω την Ελλάδα τζαι τον κόσμο."
γιατί το λες; δε θα συνέβαινε και στην Κύπρο κάτι παρεμφερές; Ή οι Κύπριοι άμα τα ρίχνουν τα μπινελίκια τους μετά δύσκολα το "γυρνάνε" το χαρτί;
καληνημέραν!
Άρτεμις...
ναι, πράγματι, η Λίνα διαθέτει πολύ καλή φωνή και, όπως έγραψα, μού 'χε αρέσει προτού καταλάβω ότι ήταν η "γνωστή-άγνωστη" που πλακωνόμασταν στο blog. Λίγη προώθηση θέλει μόνο, αλλά τώρα που έμπλεξε μαζί μου, τη βλέπω να τραγουδάει στο Carnegie Hall και στο Womad:-))
ωραία η ιστορία που μας παρέθεσες!
συμφωνώ απολύτως...δυστυχώς, μανουριάζουμε πιο εύκολα στο ίντερνετ το οποίο προσφέρεται για παρεξηγήσεις κ όταν δε γνωρίζουμε τον άλλο ειδικά...κ άμα το έχει κανείς το μπινελικοχάρισμα ωσάν κ του λόγου μας, πάει το χάσες :p...χαιρόμαστε που τα βρήκατενε!!
Καλημέρες!!!
despinach. ...
η πλάκα είναι πως εγώ ενώ αποφεύγω τελείως τους καυγάδες στην προσωπική μου ζωή, στο internet με πιάνει μια σπάνια καφρίλα και τσακώνομαι. Ξέρεις πόσο καλοί φίλοι θα μπορούσαν να γίνουν άνθρωποι που νομίζουν ότι έχουν γνωριστεί μέσω του laptop τους και συχνά καυγαδίζουν; είναι σαν και το facebook, που δεν έχω μπει συνειδητά ακόμη, αλλά βλέπω ανθρώπους να "μιλάνε" με άλλους και να πιστεύουν ότι είναι "φίλοι" και ότι ξέρει ο ένας τον άλλο. Μεγάλη μπούρδα. Τουλάχιστον στο blog γράφεις τις αναρτήσεις σου, ξεδίνεις κι άμα δε γουστάρεις "επικοινωνία", κλείνεις και τα σχόλια.
despinach. ...
καλά, ντε, εσύ έπλεξες το εγκώμιο μου πρωί-πρωί και μόλις ξεκίνησα τον καφέ μου:-))
κοίτα, κανείς δεν είναι τέλειος και συνήθως το χειρότερο είναι να τσακώνεσαι ή να απομακρύνεσαι από ανθρώπους που ήσασταν φίλοι και κάνατε παρέα. Στο internet, πάλι, όπου έχεις επιφανειακές σχέσεις, οι καυγάδες είναι σαφώς πιο ανώδυνοι, εκτός κι αν πέσεις σε κάναν/καμιά σάικο, γιατί υπάρχουν κι αυτοί δυστυχώς, αφού βρίσκουν βήμα εκεί και δηλώνουν την ύπαρξη τους.
σ' ευχαριστώ, πάντως, για τα καλά σου λόγια.
Εννα εσυνέβαιννε ρε. Είμαστε περίεργοι όμως. Αλλά πάλε ποιος έννενι ?
ΕΠίσης συμφωνώ με αυτά που είπες περί blog.
κάποτε, το πολεμικό δίδυμο με το οποίο συμφιλιώθηκες, είχε την καλοσύνη να με γύρισει σπίτι μου με το αμάξι τους. όταν φτάσαμε, γύρισαν και μου είπανε, με ένα φονικό βλέμμα, ΄΄ΤΩΡΑ ΞΕΡΟΥΜΕ ΠΟΥ ΜΕΝΕΙΣ΄΄ -
και έτσι έχω τρία χρόνια να βγώ από το σπίτι μου. . .
( τους δηλητηρίασες τελικά;)
με ένα γεύμα υπογράψατε ειρήνη / αν και η φαγωμάρα είχε περισσότερο ενδιαφέρον.
evroskarseras...
εμένα μ' άρεσε πιο πολύ απ' όλα το "έννενι" ως η κυπριακή εκδοχή του "δεν είναι"!
πλησίον του ποιητή...
ρωτάς αν τους δηλητηρίασα τελικά; για δες αν θα επανεμφανιστούν στα blogs και τα ξαναλέμε! χεχε
Πλησίον Β παιδί μου, μόνο αυτό θυμάσαι απο κεινο το βράδυ?
Το οτι έίχαμε πιει ο καθένας απο ένα μπουκάλι και λέγαμε στο δρόμο οτι θέλουμε να τους σκοτώσουμε όλους το ξέχασες?
Ρε Αντουαν δεν είπες για το πιο ωραίο πράμα της βραδυάς. παλι για σένα και τις μακαρονάδες σου ρε μαλάκα, τί ψωνάρα είσαι!!!
Γράψε μωρη Βουγιουκλω για τη Μαμαρα και τα γερμανικά!
despinach. ...
τέλος πάντων, μάλλον έπρεπε να πω ότι αποφεύγω το facebook, γιατί, ξέροντας τον εαυτό μου, θα "κολλούσα" σίγουρα και δε "λέει":-))
Maria_Adouaneta(Δε με λένε Μαρία)...
κάτσε καλά, γιατί θα σου βάλω την άρια του Villa-Lobos από τη Μούσχουρη!
Οχι δε με σκιάζει τόσο αυτό. Πες για τη Ματσούκα με το Μάλαμα, πες για το Great Gig In the Sky μάλιστα...
Maria_Adouaneta (Δε με λένε Μαρία)...
γοπάκι φάγατε;
Αυριο, δεν προλαβα σημερα να μαγειρεψω
Maria_Adouaneta (Δε με λένε Μαρία)...
ξανασκέψου το!
κι η μαμάρα στο κόλπο ήτανε!
Γιατι ρε? Αφου εσυ θα φας πρωτος!
Maria_Adouaneta (Δε με λένε Μαρία)...
α, εντάξει τότε!
Bosco ist ein sehr netter Kerl und sehr einladend, und jetzt ist mein Freund...
Καταγγέλω οτι ο Τ2Φ ακούει Lady Gaga
τ2φ...
αυτά πες τα με την κυρία Ντίνα.
εγώ, νιξ φοστέιν...
Maria_Adouaneta (Δε με λένε Μαρία)...
και μετά σε πείραξε η Νάνα στον Villa-Lobos! Καλά, πες του εκεί τώρα να μου ξαναπεί πως λέγεται αυτό το φοβερό dark γκρουπ των 80s που τ' ακούω συνέχεια!
Τους Trisomie 21 εννοείς Αντώνη;
ε ψαξε και καμια αλλη μουσικη ρε, εμεις θα σε ξεστραβωσουμε; πωπω αυτοι οι εντεχνοι ειστε πολυ πίσω ρ' αδερφακι μου.
τ2φ...
ναι, αυτούς και μπαίνω να ψάξω περισσότερα ευθύς αμέσως!
Maria_Adouaneta (Δε με λένε Μαρία)...
κι εσύ του "εντέχνου" δεν είσαι;
τη μπετονιέρα που κατηγοράς αυτή σου έφερνε να φας!
εγω ποτε δεν ημανε. Καλύτερα να τραγουδησω το μπλουζάκι της μπεζεντακου αλλα εγώ τριφωνα και στιχους με αερικα και τετοια δεν τραγουδάω.
Πωω φωτογραφία στο μπλογκ του Μπόσκο!!!Συμβουλή,ποτέ μην κοροιδεύεις κάτι γιατί πανεύκολα μπορεί να το κάνεις!Τουλάχιστον ξέρω ποιος θα καλύψει την κηδεία μου.
Maria_Adouaneta (Δε με λένε Μαρία)...
καλώς, τώρα λέω ν' αναρτήσω κάτι από youtube για να μάθει και το κοινό που μας παρακολουθεί τι διάολο σ' αρέσει να ερμηνεύεις. Προτιμάς την πρόσφατη ρετρό διασκευή σας;
ΣΟυ εχω κουφη εμπιστοσυνη...
τ2φ...
για ποια φωτό μιλάς, για την πρώτη; πέσατε κι εσείς θύματα του μποσκοϊτισμού, που λέει κι ο φίλος μας ο pisoglendis.
άσε που είμαι λίγο μεγαλύτερος σας και μπορεί να ψοφήσω νωρίτερα:-))
Maria_Adouaneta (Δε με λένε Μαρία)...
ωραία, θα κάνω τη γύρα μου και θα επανέλθω!
Μαρία Αντουανέτα,
ωραία, ας ξεβρακωθούμε λοιπόν. . .
εκείνη την νύχτα
τραγούδησες με συνοδεία
κιθάρας και ακορντεόν
στο διάλλειμα με γνώρισες και μου σύστησες ΄΄τον πιο κακό blogger΄΄ τφ2 - του είπα για τον Σελίν και τον Μπουκόβσκι και την Αθήνα που όταν έρχομαι πάντα βρέχει, μου είπε για την Θήβα,την Κρήτη και τον Παυλίδη που δεν χαιρετάει εύκολα και μετά - ''όλα είναι ατμός. . .΄΄- Θρασύβουλας.
ήπιαμε πολύ
σκοτώσαμε πολλούς
το χαρακτηριστικό της βραδιάς που θυμάμαι ήταν ότι ο τ2φ έκατσε στην θέση του οδηγού, εσύ στου συνοδηγού και εγώ πίσω. ρώτησες ύφος τον τ2φ ΄΄ΞΕΡΕΙΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΟΡΔΕΛΙΟ;΄΄, ΄΄ΟΧΙ΄΄ απάντησε (μεταξύ μας, δεν χάνει και τίποτα) και κατευθείαν αλλάξατε θέση.
ωραία βραδιά.
Γι'ατήν την κομματάρα σου έλεγα..
http://www.youtube.com/watch?v=qcAe0jNiyqE
πλησίον του ποιητή...
α, εσείς έχετε μεγάλο παρελθόν, απ' ότι βλέπω.
μπράβο, μπράβο, παιδιά μου:-))
τ2φ...
εντάξει, δεν υπάρχει!
λατρεύουμε CAN κι αυτός ο δίσκος ήταν πολύ μπροστά για την εποχή του, ακόμη και σε σύγκριση με τα βρετανικά και αμερικανικά συγκροτήματα!
Δισκάρα εν έτη 1968,παίζουν μια μουσική η οποία σχεδόν δεν έχει υπόσταση,και η φωνή του σουζούκι,κλειστοφοβία!ΘΕΙΚΟ!
B, τέτοιες μαλακίες λέγατε ενώ τραγουδούσα;
Νομίζω εκείνη η νύχτα ήταν η χειρότερη εμφάνισή μου, μην ντρέπεσαι πεστο
και τρίτον αφού έφτασες σπίτι σου σώος με τόσα πράματα που είχα πιει μη μιλάς καθόλου...
τ2φ...
με όλες τις μαλακίες που έφυγες χθες απ' το σπίτι, ξεχάσαμε να σου δώσω μια κόπια του ντοκιμαντέρ για τον Suzuki. Εσύ θα το εκτιμούσες ιδιαιτέρως!
next time!
Maria_Adouaneta (Δε με λένε Μαρία)...
τι ειν' αυτό το Β, με το οποίο απευθύνεσαι στον πλησίον του ποιητή;
Να μας πει ο Βασίλης!
στα διαλλείματα μιλούσαμε....
η χειρότερη ητάν η δεύτερη φορά που σε είδα, όταν ήρθα με ένα φίλο μου. στην πρώτη κάπου πονούσες και έβγαζες πιο πολύ πάθος.
και εγώ είχα πιεί, οποτέ. . .
να ΄στε καλά και οι δυο.
Α ναι σωστα, δεν σου φτανε μια ηθελες και δευτερη. Η δευτερη ηταν με τον πυρετο και το νεφρό.
τ2φ...
συνεπώς, τ2φ=Κώστας, Maria_Adouaneta(Δε με λένε Μαρία)=Λίνα, ασωτος γιος=Νίκος, πλησίον του ποιητή=Βασίλης, bosko=Αντώνης και πάει λέγοντας.
τώρα συνεννοηθήκαμε!
πλησίον του ποιητή...
που ακριβώς πονούσε η Λίνα, Βασίλη;
σε κάνα πόδι μάλλον...
Maria_Adouaneta (Δε με λένε Μαρία)...
άσε τα νεφρά και τα πόδια, τις ινσουλίνες και τις κορτιζόνες, και τράβα στο από πάνω post να ευχαριστήσεις τον απογοητευμένο Διαμαντή που σε χαρακτήρισε φωνάρα!
μετά, πες του τ2φ να ξαναμπεί στο post "φίλοι κι αδέρφια" και να σχολιάσει τις πικρές εξομολογήσεις του Διαμαντή.
και τώρα που πέσανε οι μάσκες
θα περίμενουνε να ΄ρθουν
να μας πάρουνε ή θα παραδοθούμε
μόνοι μας?
πλησίον του ποιητή...
ούτε το ένα, ούτε το άλλο!
ποιος χέστηκε απ' την αστυνομία για τις διασυνδέσεις μουσικόφιλων bloggers; ενώ αν τη "λέγαμε" στον Πρωθυπουργό μπορεί και να μας μαζεύανε όλους στο άψε-σβήσε!
Προτιμώ να χω αρχίδια απο μάσκες. Δυστυχώς είναι δύο πράματα που δέν πάνε μαζί.
Maria_Adouaneta (Δε με λένε Μαρία)...
εδώ εισ' ακόμη, δε βγήκατε έξω;
Τώρα σε λίγο φευγουμε...εσυ δεν εφυγες ακόμα;
Maria_Adouaneta (Δε με λένε Μαρία)...
κι εγώ εντός ολίγου αναχωρώ προς Γαλάτσι μεριά. Τα λέμε αργά το βράδυ, αναλόγως και της "κίνησης" που θά 'χει!
καλή επιτυχία!
αν ήταν εδω ο Φάνης θα ρωτούσε ...
πλησίον του ποιητή μήπως εισαι
cross dresser ?
πολύ ωραίες φωτό
και η Βουγιουκλάκη για πρώτη φορά δεν ειναι μόνη σε 56 πόζες...
αυτό δείχνει οτι σας αγαπάει
ειμαι πτώμα δουλεύω 15 ώρες την μέρα
αλλά και εγω σας αγαπώ
pisoglendis...
υπάρχει άνθρωπος που δουλεύει τέτοια εποχή και μάλιστα 15ωρο; εγώ πάντως ότι ήταν να παραδώσω σ' το παρέδωσα.
αλί σε εμάς που μας βλέπω να ξυπνάμε κάθε μέρα στη μία το μεσημέρι...
bosko para poli treksimo kai kourasi
alla pistevo oti otan tha dei to giati tha sou aresei poli...
pisoglendis...
μ' αυτό που λέγαμε τρέχεις; γιατί κάτι μού 'λεγε ο filtig χθες ότι ασχολείστε με το gay pride της Θεσ/νίκης.
καλή επιτυχία, σού 'χω εμπιστοσύνη, δεδομένης της εμπειρίας σου πλέον στον δημ/φικό χώρο.
http://sillektis-oniron.blogspot.com/2011/09/blog-post.html Αχ...
Orfeas...
σε διάβασα.
συνηθισμένη η ιστορία που παραθέτεις κι εσύ και καλογραμμένη!
σ' ευχαριστώ:-))
Δημοσίευση σχολίου