Ο Γκαντού, ο Μαλάκας δηλαδή, είναι ένας Ινδός έφηβος που ζει σε μια εξαθλιωμένη περιοχή της Καλκούτας μαζί με τη χοντρή μητέρα του, η οποία απ' τη μία δείχνει να ανησυχεί για το μέλλον του, απ' την άλλη όλη την ώρα πηδιέται με τον φραγκάτο λαϊκό εραστή της που συντηρεί την ίδια και τον γιό της. Ο Γκαντού συνηθίζει να κλέβει το πορτοφόλι του τύπου, όση ώρα αυτός κάνει σεξ με τη μάνα του, και να αγοράζει λαχεία, ευελπιστώντας ότι θα του κάτσει μια μέρα το τζάκποτ. Έχει ταλέντο στη σύνθεση καυστικών ραπ τραγουδιών που μιλάνε για την κοινωνική αδικία, την απαράδεκτη κατάσταση με τις ινδικές κάστες, όλων των ειδών τα ναρκωτικά και τις γυναίκες ως μέσο σεξίστικης απόλαυσης. Τις καλλιτεχνικές ανησυχίες του δε συμμερίζεται και τόσο ο κολλητός του, ο Ταρίφας, ο οποίος έχει φάει κόλλημα με τον...Bruce Lee και τον λατρεύει σαν ακόμη έναν Ινδό Θεό! Τα δυο αγόρια σταδιακά βυθίζονται στην ηρωίνη και τα όρια μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας χάνονται: ο Γκαντού επιτέλους χάνει την παρθενιά του από μία tribal πόρνη σε μία sequence hard-core πορνογραφίας. Γυναίκες-δαίμονες τον κατατρέχουν, ώσπου κερδίζει το τζάκποτ και το καλλιτεχνικό του ταλέντο αναγνωρίζεται ξαφνικά μεσ' στην απόλυτη μιζέρια! Το συγκρότημα Asian Dub Foundation έρχεται για συναυλία στην Καλκούτα και ο διοργανωτής αναζητεί απεγνωσμένα τον νεαρό Μαλάκα για να τους κάνει support! Πολύ μου άρεσε η ταινία αυτή που άνοιξε τις πρωινές δημοσιογραφικές προβολές στον Απόλλωνα της Σταδίου. Την εξέλαβα ως μία έκπληξη από την κινηματογραφία μιας χώρας που μόνο Bollywood ταξικά μελό είχε να επιδείξει μέχρι πρόσφατα, χωρίς βέβαια να ξεχνάω και πρωτοπόρους Ινδούς δημιουργούς, σαν τον Σατγιαζίτ Ρέι. Ο Gandu (ελλ. τίτλος Μαλάκας) είναι μία χειροποίητη, ασπρόμαυρη, ανεξάρτητη και αντεργκράουντ ταινία, πιθανώς το πρώτο ισχυρό αντι-Bollywood δείγμα που τιμήθηκε με πολλά βραβεία στο εξωτερικό και απέσπασε διθυραμβικές κριτικές. Βλέποντας την κανείς από τον δυτικό κόσμο, τον πολιτισμένο-τρομάρα του, συνειδητοποιεί πόσο αυτός ο Q, ο δημιουργός της, ασφυκτιά μέσα στο κοινωνικό, πολιτικό και θρησκευτικό πλαίσιο της Ινδίας. Δεν είναι τυχαίο που θέλησε μέσα στα 90 λεπτά της διάρκειας της να καταρρίψει όλα τα στεγανά αρχικώς του δικού του κόσμου (φτώχεια, θεοκρατία, σεξουαλική στέρηση, απουσία κάθε ελπίδας και κάθε ονείρου για καλύτερη ζωή) και κατόπιν του δυτικού κόσμου, του πολιτισμένου που λέγαμε πριν (αλόγιστος καταναλωτισμός, αποθέωση της μαστούρας, εξιδανίκευση του σεξισμού). Κι όλα αυτά πότε με εικόνες νεορεαλιστικής λογικής - υποθέτω ότι δε θα χρειάστηκε τίποτα παραπάνω απ' το να αφήσει ελεύθερη την κάμερα του στο φυσικό ντεκόρ - και πότε με πολύ στυλιζαρισμένες σκηνές αληθινού σεξ. Όντως, η ταινία αυτή, βυθισμένη μέσα στις παραισθήσεις, τις καταχρήσεις και το βιτριολικό χιούμορ, μοιάζει σαν την ινδική απάντηση στο Trainspotting και δικαίως ο Q χαρακτηρίστηκε Γασπάρ Νοέ της Ινδίας!
* ο Μαλάκας κάνει πρεμιέρα την Τρίτη 20 Σεπτεμβρίου στις 18.30 το απόγευμα στην αίθουσα Δαναός 1. Δεν έχει προγραμματιστεί επαναληπτική προβολή του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου