Κυριακή 17 Ιουλίου 2011

τρεις-ιστορίες-ενός-ανθρώπου

Α΄


Πιστεύεις στον Θεό;


τον ρώτησαν κάποτε.


Όσο αυτός σε μένα


απάντησε


και δεν τον ξαναενόχλησε κανείς.


ΚΕΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ


Είμαστε το τιμωρημένο χώμα του Θεού


ότι περίσσεψε απ' τον ιδρώτα της Εύας


η πληγή στα πλευρά του Αδάμ


και το σάλιο στο δαγκωμένο μήλο.


Είμαστε το σπαταλημένο σπέρμα του Αυνάν


το πηγμένο αίμα του Άβελ


η χαρακιά στην παλάμη του Μωυσή


και ότι δεν έκρυψε το πρωτόπλαστο φύλλο.


Είμαστε το ήτα που λείπει από τον Ενώχ


η σπασμένη σανίδα του Νώε


τα λερωμένα χέρια του Ιακώβ


και το σαράκι που λαχτάρησε το Τίμιο Ξύλο.


ΤΑ ΒΡΑΔΙΑ - Στον Τάσο Λειβαδίτη


Τα βράδια επισκέπτομαι τους τάφους λησμονημένων ποιητών


και γεμίζω με μελάνι τα ανθοδοχεία τους.


Ανανεώνω με κραγιόν


τα χαμόγελα των νεκρών παλιάτσων


και κάνω συντροφιά στα εικονοστάσια των δρόμων.


Αφουγκράζομαι τις λαμαρίνες στα παλιά ναυπηγεία,


διορθώνω τα ορθογραφικά λάθη στα χαρτόνια των ζητιάνων,


κουρδίζω τις καμπάνες στις ερειπωμένες εκκλησίες,


τακτοποιώ τις καρέκλες στα σπίτια των αυτοχείρων


χαϊδεύω τα μαλλιά των γριών γυναικών.


Ύστερα, το χάραμα, γυρίζω σπίτι


πιο μόνος


και από τις μέρες του Φεβρουαρίου


που δεν χώρεσαν στο ημερολόγιο


και ξεπλένω στο νιπτήρα


όλη τη μοναξιά από τα χέρια μου.


* η δεύτερη ποιητική συλλογή του Σπύρου Αραβανή τιτλοφορείται Η Ιστορία ενός Ανθρώπου και κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Μετρονόμος. Τα ποιήματα που έφτιαξαν το post, μέσα από το βιβλίο, είναι ενδεικτικά της βαθιάς σκέψης του ποιητή σε μια εποχή - για να δανειστώ τον λόγο ενός άλλου φίλου ποιητή - πού 'χει πιστέψει πως περιττή είναι η σκέψη.Προσωπικά μού πάει πολύ η ποίηση του Αραβανή και ήδη το βιβλίο του, από τότε που έφτασε στα χέρια μου, κοντεύει να γίνει κάτι σαν ατομικό μου ευαγγέλιο. Χωρίς άλλα λόγια, θα σας συμβούλευα να το προμηθευτείτε. Αξίζει πραγματικά! Αρκεί ένα τηλεφώνημα στο 210-9703932 ή ένα κλικ στην ιστοσελίδα www.metronomos.gr

19 σχόλια:

maria_cheguevara είπε...

Η Παρέλαση της Κυριακής

Η αιωνιότητα απέχει μόλις μια Κυριακή.
Αλλά ποιος ακολούθησε ποτέ
μέχρι το τέρμα
την Παρέλαση της μνήμης
ποιος διέσχισε τον Αχέροντα
του κυριακάτικου απογεύματος
και έφθασε –έστω- σαν ξέπνοο τσιγάρο
στο ξημέρωμα της Δευτέρας;
Κανείς.
Όλοι με θνητά πνευμόνια
και αθάνατες υποσχέσεις.
Όλοι ένα κουρελιασμένο σημαιάκι
που δεν κατάφερε να ανεμίσει ως το τέλος
της πομπής. Σ.Α.- αγαπημενο!

( http://www.youtube.com/watch?v=Mjx7R5Dc9Yo)

BOSKO είπε...

Μ. ...
χαίρομαι πολύ γι' αυτό που διαβάζω, αλλά και για το κομμάτι που μου έστειλες.
άσε που σκεφτόμουν ν' αναρτήσω το συγκεκριμένο ποίημα του Αραβανή, λόγω της ημέρας, αλλά τελικά υπερίσχυσαν τα άλλα τρία.
ξέρεις, επίσης, πόσον καιρό είχα ν' ακούσω τραγούδι των Κατσιμιχαίων; :-))

maria_cheguevara είπε...

Και εγω χαρηκα με την αναρτηση σου! Ξερεις οταν ημουν μικρη η οικογενεια μου τις κυριακες εφτιαχνε αυτα τα τραπεζια τα λεγομενα οικογενειακα. Παντα με μελαγχολουσαν αυτες οι συναθροισεις. Προτιμω τις συγγενειες του μυαλου τελικα Αντωνη παρα του αιματος. Π.χ. να αγαπας τον ιδιο ποιητη, να μοιραζεσαι μουσικες κλπ κλπ κλπ.
Και εγω εχω καιρο να ακουσω Κατσιμιχα τωρα που το λες αλλα καθε κυριακη το μουρμουραω το συγκεκριμενο τραγουδακι.. :))

Αθανασία είπε...

Γειάσου καλό μου...πολύυυ ωραία τα ποιήματα του φίλου,σου! μ'άρεσε ιδιαίτερα αυτό που είναι, αφιερωμένο στο Τ.Λειβαδίτη (αυτόν τον πολύ μεγάλο,ποιητή)...πολύ ωραία συλλογή μπράβο του...φιλάκια καλησπέρες....

niknat05 είπε...

όμορφο ποίημα,καλησπέρα κι από εμένα!

BOSKO είπε...

Μ. ...
εγώ πάλι δεν έζησα καθόλου το μεγάλωμα σε παραδοσιακή οικογένεια, οπότε δεν τό 'χω, που λένε.
γενικώς, με σόγια (όχι το υποκατάστατο του κρέατος), συγγενείς και κυριακάτικες συνάξεις δεν τα πάω και πολύ καλά.
οι Κυριακές, ωστόσο, κρύβουν πολλούς λόγους για να ψυχοπλακώσουν κάποιον.
και οι Κατσιμιχαίοι, να σου πω...

BOSKO είπε...

Αθανασία...
ναι, Αθανασία μου, πράγματι, πολύ ωραία συλλογή και μακάρι νά 'χα τη δ/νση σου να σου την έστελνα ως δώρο!

BOSKO είπε...

niknat05...
καλησπέρα, επίσης:-))
ποιο σου άρεσε και σένα περισσότερο, το αφιερωμένο στον Λειβαδίτη;

Αθανασία είπε...

Ε,εχμ καλό μου...με συγκινείς!ένα δώρο από σένα?...πολύ θα το'θελα κι εγώ...να έχω, κάτι από σένα...αν θες κι έχεις, ένα μέιλ κάτι μπορώ να σου τη στείλω αλλά θα μου υποσχεθείς όμως,ότι θα τη κρατήσεις μό-νο για τον εαυτό σου και ότι ΔΕΝ θα δημοσιοποιηθεί επουδενί...(ε, το απόρρητο βλέπεις!)ορισμένα πράματα τα κρατάμε μό-νο για εμάς...και δ ε τ α δίνουμε όπου-όπου!...φιλάκια...

BOSKO είπε...

Αθανασία...
γράψε εδώ τη δ/νση σου και δε θα τη δημοσιεύσω, σ' το υπόσχομαι!
άσε που το σχόλιο σου με βρήκε να μιλάω με τον δημιουργό του βιβλίου στο τηλέφωνο (σοβαρά). Δεσμεύτηκε με όλη του την καρδιά να σου στείλει ένα αντίτυπο με αφιέρωση κιόλας!
στον ίδιο φάκελλο θα συμπεριλάβω και τα δικά μου δώρα!
εσύ στείλε μόνο τη δ/νση σου:-))

Αθανασία είπε...

Καλό μου τη διέυθυνσή, μου την έστειλα στο μέιλ σου οκ?....έψαξα και το βρήκα, κάπου στο μπλόγκ μου....αν ψάξεις λίγο,εκεί θα τη βρείς.....

BOSKO είπε...

Αθανασία...
στο email μου έρχονται όλα τα σχόλια απ' το blog προτού τα δημοσιεύσω, αλλά δεν μου ήρθε τίποτα άλλο δικό σου. Επίσης δε νομίζω νά 'χεις το προσωπικό μου email, αφού δεν τό 'χω δημοσιοποιήσει ποτέ πέραν των φίλων μου.
όπως θες, Αθανασία μου, δε μ' αρέσει να σε πιέζω. Τώρα, αν όντως έχεις το σωστό email μου, θα λάβω τη δ/νση σου κανονικά ελπίζω:-))

Αθανασία είπε...

Ε, εγώ καλό μου έχω ένα που είναι το-bosko@kyttarolive.gr αλλά στην έγραψα κι εδώ τώρα....οκ?....

BOSKO είπε...

Αθανασία...
ελήφθη από δω τελικά και όπως είδες δε σε δημοσίευσα!
νά 'σαι stand by, thanx Αθανασία!

Αθανασία είπε...

Τίποτε βρέ! ε γώ ευχαριστώ θερμά και τους δυό σας...

BOSKO είπε...

Αθανασία...
α, κατάλαβα, έχεις δίκιο εσύ, η δ/νση αυτή όμως έχει απενεργοποιηθεί εδώ και πολύ-πολύ καιρό:-))

Αθανασία είπε...

του μέιλ σου εννοείς? ε,ντάξει βρέ στην έγραψα εδώ,και έτσι ούτε γάτα ούτε ζημιά!καλό μου για όλα υπάρχει λύση είδες???....

BOSKO είπε...

Αθανασία...
σε σένα, Αθανασία μου; αλίμονο!
πού 'σαι από τους πρώτους ανθρώπους που μου έγραψαν εδώ μέσα και κάνουμε διαδικτυακή "παρέα" τέσσερα χρόνια τώρα;
ότι θέλει η Αθανασία μας!

BOSKO είπε...

Αθανασία...
chat room το κάναμε:-))
σωστά, για όλα υπάρχει λύση!