Σάββατο 30 Ιουλίου 2011

στην-αίθουσα-αναμονής-συλλαμβάνονται-τραγούδια-θεϊκά


Η Αίθουσα αναμονής είναι ένα τραγούδι - αριστούργημα της Λένας Πλάτωνος, υποτιμημένο μάλλον μέσα στη δισκογραφία της, αφού προέρχεται από την Ηχώ και τα λάθη της, ένα παιδικό- υποτίθεται- άλμπουμ του 1985 (μία από τις πρώτες παραγωγές του χατζιδακικού Σείριου). Δεν είναι τυχαίο που τόσο η Ηχώ και τα λάθη της, όσο και το Αηδόνι του Αυτοκράτορα του ΄88, ακόμη μία εργασία για παιδιά της συνθέτριας, είχαν επισκιαστεί από τη συμμετοχή της στη θρυλική Λιλιπούπολη του ΄80, αλλά και τις πιο προσωπικές ηλεκτρονικές αναζητήσεις της εκείνη ακριβώς την περίοδο. Η Πλάτωνος θυμάται πως η σύλληψη της Αίθουσας αναμονής έγινε με εκείνη, τη Σαβίνα Γιαννάτου και τον κιθαρίστα Κώστα Χατζόπουλο καθισμένους α λα αραβικά στο ντιβάνι του δωματίου της. Ο Χατζόπουλος αυτοσχεδίαζε στην κιθάρα του και η συνθέτρια τσίμπησε κυριολεκτικά μία αρμονία του. Επί τόπου κάθισε στο πιάνο και πρόσθεσε τις δικές της αρμονίες, φτιάχνοντας τελικά και σύμφωνα με την ίδια ένα μελωδικό λαϊκό τραγούδι. Η ιστορία της Πλάτωνος για τη δημιουργία του εν λόγω κομματιού με παρέπεμψε σε μιαν άλλη ιστορία, όπως την είχε εξομολογηθεί ο Μάνος Χατζιδάκις στο Τρίτο Πρόγραμμα, για την αρχική σύλληψη του δημοφιλούς τραγουδιού του, Η μπαλάντα του Ούρι. Βρισκόταν στο Ιράν το 1969, για τις ανάγκες της ταινίας Heroes του Γιάν Νεγκουλέσκο, όπου έγινε μάρτυρας των αυτοσχεδιασμών στο βιολί ενός έφηβου Ιρανού μουσικού. Ο Χατζιδάκις ηχογράφησε την ερασιτεχνική σόλο παράσταση του άγνωστου μουσικού κι από το υλικό που προέκυψε, απομόνωσε μία φράση του, διάρκεια μόλις λίγων δευτερολέπτων, απ' την οποία φράση όμως γεννήθηκε η Μπαλάντα του Ούρι - οι στίχοι του Νίκου Γκάτσου μπήκαν αρκετά αργότερα, αφού το κομμάτι ως οργανικό αποτέλεσε το score της ταινίας του Νεγκουλέσκο, ενώ θα άνοιγε τον κύκλο Αθανασία του 1975 - 76, πάλι ως οργανικό. Η Δήμητρα Γαλάνη το πρωτοηχογράφησε σε προσωπικό της δίσκο το 1983 ως τραγούδι πλέον. Ας ξαναγυρίσουμε, όμως, στην Αίθουσα αναμονής της Λένας Πλάτωνος και στο γιατί πρόκειται, κατά τη γνώμη μου πάντα, για ένα πολύ μεγάλο τραγούδι: με εξαίρεση τη μελοποίηση της στον Κώστα Καρυωτάκη, ποτέ άλλοτε ίσαμε εκείνη τη στιγμή, η συνθέτρια δεν επένδυσε τόσο επιτυχημένα τα λόγια άλλων δημιουργών. Εν προκειμένου, του Ιταλού δημοσιογράφου, συγγραφέα παιδικών βιβλίων και γνωστού κομμουνιστή Τζιάνι Ροντάρι (1920 - 1980) και βέβαια της Άννας Μαργαριτοπούλου, που ανέλαβε τον εξελληνισμό του. Το ποίημα, κλειδωμένο απίστευτα στη μουσική της Πλάτωνος, είναι η απόλυτη μπαλάντα του Μικροαστού, του ανέστιου ανθρώπου χωρίς φίλους, δουλειά και άρα μέλλον, που μοιραία έχει κάνει σπίτι του την αίθουσα αναμονής των επιβατών σε κάποιο σταθμό τραίνου. Αν το τραγούδι αυτό είχε γραφτεί το 1960 θα μπορούσε να ενταχθεί στην τελευταία σεκάνς της ταινίας Χαμένα Όνειρα του Αλέκου Σακελλάριου, αμέσως μόλις η Βαλάκου με τον Παπαμιχαήλ χορέψουν το αθάνατο Βαλς των χαμένων ονείρων του Χατζιδάκι. Σήμερα, 26 χρόνια μετά τη δημιουργία του, ακούγεται τρομαχτικά επίκαιρο μεσ' στην ποιητική αλληγορία του και συγκλονίζει με τη συγκίνηση, την κοινωνική οπτική και τον ουμανισμό που κουβαλάει, καθώς επίσης και με τις αιθέριες ισορροπημένες φωνές της δημιουργού του και της Σαβίνας Γιαννάτου. Απολαύστε το!

14 σχόλια:

pl@νόδIοS παρατηρητής είπε...

όντως μετράει πολύ σαν τραγούδι ... η Σαβίνα Γιαννάτου είναι η αγαπημένη μου και είναι φω-να-ρα .....

BOSKO είπε...

Διαμαντής...
τραγουδάρα!
και βέβαια φωνάρα η Σαβίνα, μόνο που εδώ είναι η β΄φωνή δίπλα σ' αυτήν της Πλάτωνος!

pl@νόδIοS παρατηρητής είπε...

Το κατάλαβα ...δεν το είπα για το εν λόγω τραγούδι όσο γενικότερα για την Γιαννάτου ....η οποία σημειωτέον στο εξωτερικό κάνει μεγάλη καριέρα σε αντίθεση με την Ελλάδα που δεν της έχει δώσει μουσικά την θέση που της αξίζει .(τώρα θα μου πεις και σε ποιόν την έδωσε ?)... Αν και παλιά στο χώρο και με πλούσιο βιογραφικό ... να ποιές είναι οι αδικίες ... και ποιό το τίμημα του να μην σκέφτεσαι μόνο την εμπορικότητα αλλά να υπηρετείς πιστά την έρημη την τέχνη .....

BOSKO είπε...

Διαμαντής...
η Σαβίνα πάνω απ' όλα είναι ένας ειλικρινής άνθρωπος και, πίστεψε με, ποσώς την ενδιαφέρει αν έχει αδικηθεί. Αυτό που την ενδιαφέρει είναι πάνω απ' όλα να κάνει τα δικά της και να ταξιδεύει. Επίσης, δεν έχει αδικηθεί η Σαβίνα στη χώρα της, το πιστεύω αυτό. Και γιατί σ' το λέω; Η ίδια σε ραδιοφωνική συνέντευξη που της έκανα, αποποιήθηκε εξ ολοκλήρου τον χαρακτηρισμό "λαϊκή τραγουδίστρια", αν σκεφτείς πως το 99% των ερμηνευτών μας στην πολυπόθητη λαϊκότητα στοχεύουν. Εννοώ στο να ακούγονται συνεχώς απ' τα ραδιόφωνα και να τους λατρεύει το κοινό τους. Η Σαβίνα ακόμη, όταν κι εγώ της μίλησα περί μεγάλης καριέρας στο εξωτερικό, μού απάντησε on air να μην τρελαίνομαι, διότι στην πραγματικότητα βγαίνει και παίζει σε μικρά κλαμπάκια στυλ Half Note πάλι για λίγους και καλούς ξένους ακροατές της. Ασχέτως αν ξένα δημοσιεύματα την ταύτισαν κάποτε με Billie Holiday, Bessie Smith και δε συμμαζεύεται! Πολύ προσγειωμένη καλλιτέχνιδα η Σαβίνα, ίσως η πλέον προσγειωμένη πού 'χω γνωρίσει προσωπικά.

pl@νόδIοS παρατηρητής είπε...

λοιπόν καληνυχτώ με αυτό http://www.youtube.com/watch?v=WNNw3XdJ6yc&feature=related ... αυτή πρέπει να ήταν συνέντευξη ..ζηλεύω .... :-) ...

BOSKO είπε...

Διαμαντής...
απ' ότι είδα απ' το βίντεο μάλλον στης Μπήλιως ήταν στημένη η Σαβίνα με την Καρλαύτη στο πιάνο, οπότε μάλλον καμία σχέση με τη δική μας ραδιοφωνική συνέντευξη. Και διαφωνώντας με την πλειοψηφία των, συνήθως, ανόητων σχολιαστών στα βίντεο του youtube, εμένα μου αρέσει πάρα πολύ η ερμηνεία της στο "Χάρτινο το φεγγαράκι", αν κι ομολογώ ότι τό 'χω βαρεθεί το εν λόγω χιλιοακουσμένο τραγούδι του Χατζιδάκι.
καλό σαββατόβραδο!

despinach. είπε...

αχ! αιώνια επίκαιρο θέμα...με παρέπεμψε κ στον "κυρ Αντώνη" ως ένα σημείο...

Ανώνυμος είπε...

Προσωπικά νιώθω τυχερή και μόνο που υπάρχει η Λένα Πλάτωνος,πόσο μάλιστα, όταν επιλέγει ερμηνεύτριες σαν τη Σαβίνα Γιαννάτου...

BOSKO είπε...

despinach. ...
να σου πω, τώρα που το λες ή μάλλον μια και τό 'πες...

BOSKO είπε...

Bad Seed...
α, εσύ 'σαι τρελή φαν Λένας-Σαβίνας και καλά κάνεις:-))

ασωτος γιος είπε...

οι αιθουσες αναμονης εχουν κατι,,,
αγνωστοι ανθρωποι, αναχωρησεις αφιξεις,κατι θα συμβει,,,κατι να συμβει, περιμενονντας την "πτηση 201"
Ειναι μεγαλο τραγουδι και αγαπω και Σαβινα Γιαννατου
οταν εκεινες συναντηθηκαν το 82 νομιζω, εγινε ενα θαυμα, τοσο προχωρημενο για την εποχη του και τοσο σημερινο μουσικα , ετσι νιωθω χωρις να μαι ειδικος φυσικα, αναφερομαι στην Μελοποιηση Καρυωτακη

BOSKO είπε...

ασωτος γιος...
όπως το λες!
ένα θαύμα στην ελληνική δισκογραφία με κατοπινές εκρηκτικές αναλαμπές σε ότι αφορά τη συνεργασία των δύο κυριών!

ασωτος γιος είπε...

μποσκο μου την επεσε ενας ντεκαυλε φαν σου ονοματι "κωστας"
οτι σε αντιγραφω
ζητω δημοσια συγνωμμη για τη "φραση" γιαγιαδες φιλουν τα χερια των ακροδεξιων" που χρησιμοποιησα δε νομιζω να σε εχω αντιγραψει αλλου,
ξερεις οτι σε θαυμαζω εξαλλου κδε μαρεσει να ξαναγυριζω στα παληα
ειλικρινα μακαρι να μπορουσα να γραψω σαν εσενα
ειμαι η βανδη και εισαι η βισση οτι και κανω θα μαι παντα αφωνος χαχχαΧΑ
με παραπολυ χιουμορ ολα αυτα και αν θες να το διαγραψεις γιατι ειναιθ εκτος θεματος εγω ετσι στο στειλα
χαιρετισμους

maria_cheguevara είπε...

Εξαιρετικο! Αυτος ο τροπος που εχει η Λενα Πλατωνος να κατεβαζει την Ποιηση απο το ψηλο ραφι το σκονισμενο κ να στη δινει στα χερια να παιξεις σαν τοπι ειναι απιστευτη! Η απολυτη συγχρονικοτητα ποιησης-πραγματικοτητας.

Μωρε Αντωνη ακομα θυμαμαι εκεινα τα βιντεο απο τις προβες της Πλατωνος, της Γιαννατου κ του Παλαμιδα που ειχες βιντεοσκοπησει κ τα ειχες μοιραστει μαζι μας! Δεν θα ξεχασω στο Πτηση201 που ο Γιαννης Παλαμιδας δηλωνε την αγαπη του.:) Πολυ ωραια στιγμη κ ειλικρινα σ'ευχαριστω που μου(μας) ειχες επιτρεψει τοτε να βρεθουμε κ εμεις εκει μεσα απο σενα!!!