Τρίτη 8 Σεπτεμβρίου 2009

ΣΤΟ ΝΤΙΒΑΝΙ ΤΟΥ ΔΙΣΚΑΝΑΛΥΤΗ ΜΕ ΤΗ ΛΕΝΑ ΠΛΑΤΩΝΟΣ & ΤΟΝ BOSKO: 2L8- "HE & SHE ANGRY ENOUGH TO KEEP LOVING IN THE DARK AGES"

Η παθιασμένη σχέση ενός Αυτού και μίας Αυτής πάντα έχει ενδιαφέρον για το Ντιβάνι του Δισκαναλυτή! Στην περίπτωση τους, Αυτός αφηγείται όλη την ιστορία τους και δεν ξέρουμε αν ποτέ η Josephine υπήρξε, πέραν του αρρωστημένου μυαλού του. Στο τέλος, βέβαια, Αυτός θεραπεύεται και μαρτυρά πως πηγή του ψυχικού άλγους του είναι ο αρρωστημένος πολιτισμός μας. Διαβάστε την αποψινή μας δισκανάλυση και αναζητήστε το ιδιαίτερο cd των 2L8!

THE NAMELESS FACES
Μουσικά ένα πολύ ενδιαφέρον κομμάτι που μας οδηγεί στα εσώτερα του άλμπουμ. Έχει τη δομή λόγιας μουσικής με πολλά ατονάλ στοιχεία και με ελεύθερη ρυθμική αγωγή. Στιχουργικά, χωρίς να ξέρουμε τι θα γίνει παρακάτω, μιας και πρόκειται για concept άλμπουμ, καταφέρνει να σε υποβάλλει με το μυστήριο του. Η λέξη νύχτα χρησιμοποιείται ως παραβολή για να δηλώσει τον εγκλωβισμό των ηρώων μέσα της μέχρι το θάνατο της ανάγκης τους να υπάρξουν.
PROLOGUE
Αυτός έχει εγκαταλειφθεί από την αγαπημένη του, έχει αρρωστήσει, σχεδόν είναι νεκρός και επιθυμεί να μην αντιδρά και να μην εκπλήσσεται από τίποτα πια. Όλο αυτό μέσα σε ενάμισι λεπτό με μια απλή συνοδία εγχόρδων και μια απαγγελία. Μας άρεσε, κάτι αρχίζει να χτίζεται!
JOSEPHINE (Part 1)
Η μουσική είναι αφηγηματική, ακολουθεί το μύθο με τη χρήση κλασικών οργάνων. Εδώ ο ήρωας ενώ ρωτάει τη Josephine αν θα τον στραγγαλίσει, στο τέλος της παραδίνεται. Θεατρική και εντυπωσιακή η λυγμική ερμηνεία του k the clown.
JOSEPHINE (Part 2)
Εδώ έχουμε πια μπει για τα καλά στο ψυχόδραμα των 2L8, όπου ο ήρωας σε μία μαζοχιστική δίνη παρακαλεί ουσιαστικά την αγαπημένη του να τον σκοτώσει. Η μουσική διέπεται από σκοτεινά ξεσπάσματα με έναν τρόπο μινιμαλιστικό, πολύ φειδωλά δηλαδή.

MONOTONE RUINS
Εδώ έχουμε μια μεταστροφή εκ μέρους του ήρωα με πολλά δυσοίωνα ερωτηματικά στην αρχή, αλλά εντέλει εισπράττουμε την παραίνεση του στη Josephine να ενωθούν σα δυο σταγόνες που θα γίνει ποτάμι να πνίξει την παγκόσμια αρχή του ψεύδους. Η μουσική επενδύει την εσωτερική ταραχή του μέσω μιας επαναληπτικότητας. Εξαιρετική η ερμηνεία του k the clown.
THIS TURTLE SWIMS FASTER THAN EXPECTED
PATIENCE (Part I)
PATIENCE (Part II)
PATIENCE (Part III)
Με αυτή την instrumental κατά κάποιο τρόπο ενότητα παρατηρούμε ότι ο μύθος κάνει κοιλιά και η δράση διακόπτεται, εκεί που θέλαμε να δούμε τι θα συμβεί. Μουσικά, όμως, τα κομμάτια ακούγονται με ζωηρό ενδιαφέρον χάρη σε ένα ψυχεδελίζον κλίμα που καλλιεργείται σταδιακά, με ανορθόδοξα φωνητικά και περίτεχνες ενορχηστρώσεις. Το σημαντικότερο πάντως είναι που περνούν ένα ολότελα δικό τους μουσικό ιδίωμα! Πάμε παρακάτω...
PARADOX
Τα πάντα είναι ματαιότητα, αποφαίνεται ο ήρωας μετά τη θαρραλέα απόφαση του να γίνουν ποτάμι οι δυο τους. Πρέπει να είναι σίγουρα ψυχασθενής! Ακόμη δεν ξέρουμε αν η ασθένεια του οφείλεται σε έναν απελπισμένο έρωτα ή σε κάτι άλλο, που ελπίζουμε να μας φανερώσουν οι δημιουργοί μέχρι το τέλος του cd. Πολύ όμορφες εξακολουθούν να είναι οι ενορχηστρώσεις τους με ευδιάκριτες προγκρεσιβοροκάδικες καταβολές στο εν λόγω κομμάτι.
THE ABYSS
Το πιο θριλερικό κομμάτι του δίσκου όσον αφορά την πρώτη φωνή – κάτι μεταξύ Tom Waits και…βρικόλακα, που αντιτίθεται με το γεγονός ότι για πρώτη φορά το ζευγάρι κοιμάται μαζί ερωτευμένο. Η φράση fresh blood μάλλον μας δικαιώνει γι’ αυτό που λέμε παραπάνω. Όσο η ώρα περνάει, τόσο η εντύπωση μας αποκρυσταλλώνεται για τη μινιμαλιστική δομή της μουσικής.

YOU WALK ON EMPTY STREETS NOW, HOLDING YOUR HEART IN YOUR HANDS (Part I)
Και ξαφνικά ο ήρωας αποφαίνεται ότι η αγάπη τους ήταν τόσο μικρή που δε μπορούσαν να την αντέξουν, χωρίς να έχει προηγηθεί μια δραματουργική ανάπτυξη. Το ξαφνικόν του πράγματος δικαιώνει επίσης τη διάγνωση μας για την ψυχασθένεια απ’ την οποία υποφέρει ο ήρωας!
YOU WALK ON EMPTY STREETS NOW, HOLDING YOUR HEART IN YOUR HANDS (Part II)
Το πλέον rock τραγούδι του сd, με μια ερμηνεία εκ μέρους του k the clown που χρωστά πολλά στον Morrissey και με μια μελωδική εξέλιξη που παραπέμπει στους Velvet Underground. Χαρακτηριστική η χρήση της χορωδίας. Η φράση buying/ selling του τέλους είναι η πρώτη αναφορά στο σύγχρονο καπιταλιστικό σύστημα.
EPILOGUE
A DIALOGUE IN MONGKOK
EXCUSE ME, BUT I JUST HAVE TO EXPLODE (Part I)
EXCUSE ME, BUT I JUST HAVE TO EXPLODE (Part II)
Κι εκεί που ο μύθος σταματούσε με την instrumental ενότητα, εδώ ο ήρωας μέχρι το τέλος βρίσκεται σε παραλήρημα από εξομολογήσεις ανομολόγητων ερώτων προς την αγαπημένη του. Έχει μια μυστική επαφή μαζί της, με την οποία δε μπορεί να βιώσει τον έρωτα τους στην κοινωνία μας. Εν τάχει, επειδή το κείμενο είναι ποιητικό μεν, παραληρητικό υπέρ του δέοντος δε, ο ήρωας βγαίνει απ’ το παραλήρημα, αντικρίζει την πραγματικότητα και παραδέχεται ότι δεν ήταν η Λάθος Αγάπη, αλλά ο πολιτισμός μέσα στον οποίο ασφυκτιούσε αυτή ακριβώς η Αγάπη. Η παρότρυνση του να πέσουν μέσα σ’ ένα ηφαίστειο για να μη βρει κανείς στο μέλλον το DNA τους και προφανώς κλωνοποιηθούν τελικά δε βρίσκει συμμέτοχη τη Josephine. Ήταν όλο αυτό ένα όνειρο; Ένα πολύ ιδιαίτερο cd που πρέπει ν’ ακούγεται ολόκληρο, αρκετά εγκεφαλικό ως concept με επιρροές από τη λόγια μουσική και ρινίσματα ψυχεδελικού rock, αλλά και μινιμαλισμού. Μια μονόπρακτη όπερα για ανδρική σόλο φωνή, που θα μπορούσε να είναι καλύτερα δομημένη από αρχιτεκτονική άποψη! Πολύ εντυπωσιακή η ερμηνευτική περσόνα του k the clown καθ’ όλη την ακρόαση, όπως και οι ατμοσφαιρικές ενορχηστρώσεις.

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ένα δίσκο που αγόρασα τυχαία από περιέργεια και τελικά αποδείχτηκε εξαιρετικός.
Ο δίσκος είναι μάλιστα διαθέσιμος πλήρης για κατέβασμα από το site τους http://www.2-l8.gr/.
Σας ευχαριστώ Λένα και Αντώνη.
Γιώργος

BOSKO είπε...

Γιώργος...
εμείς ευχαριστούμε, Γιώργο, για την πληροφορία που παραθέτεις και η οποία μπορεί αυτομάτως να "ζωντανέψει" τη συγκεκριμένη δισκανάλυση μας!