Πέμπτη 3 Σεπτεμβρίου 2009

QUIET MOMENTS!


Σήμερα στο μοντάζ του κουνδουρικού ντοκιμαντέρ που αισίως φτάνει στο τέλος του ήταν απαραίτητη και η παρουσία του Ηλία Λιούγκου, αφού έχει μπει κι αυτός πια στο ρυθμό της σύνθεσης της μουσικής και του τραγουδιού για τους τίτλους τέλους. Περιμένουμε ακόμη βέβαια τους στίχους της Λίνας Νικολακοπούλου, αλλά το ζήτημα θα λήξει πιστεύω αυτές τις μέρες.

Πόσα χρόνια είχε να συναντηθεί ο Λιούγκος με τον Γιάννη Σολδάτο, τον συγγραφέα της βιογραφίας του Κούνδουρου και συνσεναριογράφο στο ντοκιμαντέρ;

Ακριβώς είκοσι! Ήταν 1989 όταν ο Σολδάτος σκηνοθετούσε για την εκπομπή Η περιπέτεια ενός Ποιήματος ένα αφιέρωμα στον Νίκο Γκάτσο και τον Μάνο Χατζιδάκι. Θύμησε στον Ηλία που τον είχε βάλει μέσα σ' ένα κάστρο με μία κιθάρα να τραγουδάει το Ο Ιρλανδός κι ο Ιουδαίος και κάποιο άλλο τραγούδι απ' τη Σκοτεινή Μητέρα!

Κατόπιν ο Ηλίας, θέλοντας και μη, είδε τα δικά του πλάνα από το ντοκιμαντέρ, παρ' ότι δεν τον ευχαριστούσε ποτέ να βλέπει τον εαυτό του στην οθόνη.

Αντίθετα, βρήκε πολύ ενδιαφέροντα τα κομμάτια με τον Καμπανέλλη, τη Μπακοπούλου και τον Βασιλικό. Εν κατακλείδι και για να μην πολυλογούμε, το ντοκιμαντέρ σκίζει, έχει ρυθμό, πολύ χιούμορ, αισθητική λίγο...νουβέλ βαγκ και όπως είπε ο Σολδάτος, προτίθεται να το τρίψει από τώρα στη μούρη του φίλου του και πρώην στελέχους της ΕΡΤ που θέλησε να κόψει τη χρηματοδότηση του (και το κατάφερε, τουλάχιστον από πλευράς ΕΡΤ). Δε μασάει όμως ο bosko και του χρόνου, τέτοιο καιρό να' μαστε καλά, θα ετοιμάζεται για τη Θεσσαλονίκη!

Εν τω μεταξύ, έχουμε και εκλογές! Μέχρι να ανακοινώσει το ευχάριστο μαντάτο, μας έβγαλε την Παναγία, που έλεγε κι η γιαγιά μου. Επί δεκαπέντε λεπτά το έφερνε από δω, το έφερνε από κει και στο τέλος μίλησε για μια προσπάθεια δυνάμωσης της παράταξης του, με τη συνείδηση ενδεχομένως πως επί των ημερών του η αστυνομική ασυδοσία χτύπησε κόκκινο και η χώρα έγινε κάρβουνο.

Περνάω από την Κοδριγκτώνος και βλέπω το Καφεθέατρο. Κλειστό, μέρα μεσημέρι! Νομίζω πως αν ήταν βράδυ και την έστηνα απ' έξω θα έβλεπα τη Λένα, τη Σαβίνα και τον Κλέωνα να μπαίνουν για να παίξουν τον Καρυωτάκη, ενώ πίσω θα ακολουθούσε η Φλέρυ με αρχαιοελληνική χλαμίδα!


Απ' την άλλη, ο Γιώργος ο πιανίστας ανακαλύπτει τα τραγούδια της Λένας και συγκινείται μέχρι δακρύων με τον Μάρκο της.

Όμως, αντιτίθεται στην άποψη της ότι ο Καβάφης δεν πρέπει να μελοποιείται από νέους συνθέτες και έτσι, για σπάσιμο, λέει να του βάλει μουσική και να της πάει τα κομμάτια. Η Λένα τον περιμένει!

Δεν υπάρχουν σχόλια: