Από το 1997 είχα να κουρευτώ τόσο πολύ, φανταρίστικα σχεδόν. Κι επειδή μια ζωή θεωρούσα ότι τα μακριά μαλλιά αποτελούσαν σημειολογία στην προσωπική μου εμφάνιση, μπορώ να πω ότι νιώθω λίγο άβολα τώρα...Παρ' όλα αυτά, το έκανα! Μπήκα σ' ένα συνοικιακό κουρείο της πλατείας Βικτωρίας και τους είπα Πάρτε τα όλα με την ψηλή, μην το μετανιώσω!
Almost cut my hair τραγουδούσαν το 1969 οι Crosby, Stills, Nash & Young! Πάνε αυτά, τα παλιακά και τα χίπικα, από δω και πέρα μόνο Moby, Placebo, Nikko Patrelakis και Κ. Βήτα! Όχι ότι δεν τους άκουγα βέβαια τους εν λόγω καλλιτέχνες πρωτύτερα, αλλά- είπαμε- το μαλλί εκτός από ιδεολογία και άποψη κουβαλούσε και τη δική του αισθητική, ακόμη και στη μουσική!
Άτιμο life- style που τρως τα καλύτερα παιδιά σου!
38 σχόλια:
Γειάσου Μποσκάκι μου...καλέεεε ααααααααααααααααα!,μα πως σου ήρθε τώρα να το κάνεις αυτό;;....μου φαίνεται κάπως περίεργο έχω να πώ....θα κάνω καιρό να συνιθίσω το νέο σου λούκ!...παρ αυτά πιστέυω εσύ πάντα ήσουν ρόκ και χίππης κατά βάθος....και έτσι θα παραμείνεις και ως τα βαθιά σου γηρατιά...είναι καλέ μου ορισμένα πράματα που ότι και να κάνεις δε μπορείς να 'βγάλεις'από πάνω σου! επειδή ίσως έχουν περάσει μέσα σου έχουν γίνει βίωμα,και κομμάτι από σένα...και δεν αποβάλονται εύκολα!....πάντως έχω να πώ ότι μου άρεσε το παλιό σου λούκ....χίιιιχχιιιιχι!,φιλάκιαααα!
ΒΟΣΚΟ ρισπέκτ.
Παρακαλώ αναρτήσε διεύθυνση επικοινωνίας που μου ζητούν 18χρονες θαύμαστριες του νιου λουκ σου υτηνειτζερς προκειμένο να έρθουν σε ...επαφή μαζί σου.
Τώρα έχεις όλο το πακέτο. Και διανοούμενος, και σκηνοθέτης, και τεκνός, όλες στα πόδια σου αυτό το καλοκαίρι.
(Μου θυμίζεις εναν παλιό μπλόγκερ που λόγω ατυχήματος στα πόδια του σταμάτησε το σπορ των ιστολογίων...)
Να ευχηθούμε τότε "με γειά το κούρεμα"...
(Δεν πιστεύω να συνοδεύεται το κούρεμα από καμιά στροφή προς τα δεξιά, όπως είχε κάνει to 89' με το δικό του κούρεμα ο Σαββόπουλος!)
:)
Με γεια...
Πωπω με αυτό το γαλάζιο μπλουζάκι, το γαλάζιο μάτι, το κουρεμένο μελλί με το ελαφρύ ζελέ περνάς χαλαρά για Δαπίτης στο ΠΑΠΕΙ...:P
(πλακίτσα πονεμένη)
Με γεια φίλε Αντώνη.
φτου σου παληκάρι μου !!!!
:))))))
μπόσκο μου
ωραίες οι αλλαγές !
enjoy !
καλησπέρααααααααα
χχχχχχχχχχχχχχχ
Καλέ, τι ανατροπές είναι αυτές; Άντε, και εις άλλα με υγεία!
:)
Άντε, βρε, πιο ωραίος είσαι τώρα!
Καλό ΣΚ!
Διατάξτε με, κύριε Λοχαγέ!...
Ο κεκαρμένος
Α!
Τηλεγραφικο το σχολιο μου φιλτατε Αντωνη, αλλα απο καρδιας...
Και σου κανε ενα μαλλι, το συνοικιακο κουρειο... Τελειο!
I like it!
Ειμαι ηδη συντονισμενη στο Καναλι 1
και πολυ μου αρεσε ο ηχος του Lolek, αλλα αδημονω και για το βραδυνο αφιερωμα!
Τελος, πολυ οικιες μου φανηκαν οι σκεψεις σου που προηγηθηκαν της περιγραφης σου για την συναντηση με τον Καραμπεσινη, οπως και ενδιαφερουσα αυτη καθ΄αυτη!
Την καλησπερα μου και καλο Σ/Κ!
Αθανασία...
γεια σου, φρικουλιάρα Αθανασία μου, εσύ κι η...θεία μου η χίπισσα! Καλά τα λες, όταν έχουμε μέσα μας βιώματα, με...τρίχες θα ασχολούμεθα;
φιλιά πολλά!
"Αισθηματική ηλικία"...
πώς το' λεγε ο Βέγγος στο Τύφλα να' χει ο Μάρλον Μπράντο; "Όλοι μου την πέφτουν, νέες, γριές, παντρεμένες, ανύπαντρες! Ως κι ο ξενοδόχος"!
Η αλήθεια είναι πως από βρωμοχίπης έγινα πιπίνι κι είναι καλό πάντα ν' αλλάζει και λίγο στη ζωή του ο άνθρωπος!
Που τον θυμήθηκες τον blogger αυτόν; Που πήγαινε παντού κι έλεγε "εδώ σε είδα, εκεί σε είδα", μα ποτέ δεν εμφανιζόταν να τον δούμε κι εμείς πώς διάολο μοιάζει. Κι έτσι, μέναμε με το φατσόνι στο προφίλ του, κάτι μεταξύ Κων/νου Μαρκουλάκη, στο νεότερο, και bosko, όπως έγινε τώρα! Ε, ναι λοιπόν, μάθε το, εγώ ήμουν ο blogger αυτός! Μήπως νομίζεις ότι πήγα στην Κίνα με τη Μαρίζα Κωχ για συναυλίες; Από το Κόσοβο, κατ' ευθείαν με στείλανε, για ειρηνευτική αποστολή! Σενάριο για ταινία (κανονικά όμως)!
A.F. Marx...
πολύ καλό το σχόλιο σου!
δεν παίζει με τίποτα κάτι τέτοιο!
κούρεψε με, ξύρισε με, άλοιψε με με λάδι και κάψε με, αλλά δεξιός, Ελληναράς και νεορθόδοξος δε θα γίνω ποτέ! Μέχρι τη συντέλεια των αιώνων!
Rena Fan...
thanx, πάντα λιτέ και περιεκτικέ Απόστολε!
Χρήστος Μιχαήλ...
ούτε που ξέρω τι είναι το ΠΑΠΕΙ.
επίσης, δεν είναι γαλάζιο το μάτι, αλλά πράσινο. Είπαμε, τα μαλλιά κόψαμε, δεν αλλάξαμε χρώμα οφθαλμών.
σ' ευχαριστώ, Μιχαήλ μου!
maya...
"φτου σου, κοπελάρα μου" σου απαντώ κι εγώ, κάνοντας άλλη μία παραπομπή στον αγαπημένο Θανάση Βέγγο!
εκδηλωτική και γλυκιά, όπως πάντα κι εσύ!
Κοίτα είσαι πολύ ωραίο παιδί όπως κι αν τα έχεις. Άλλο στυλ το ένα κι άλλο το άλλο. Ωραία πάνω σου και τα δυο. Από 'κει και πέρα είναι θέμα προσωπικό τί αρέσει στον καθένα. Εσύ θα κοιτάς πάντα τί αρέσει σε σένα.
Το μακρύ ήταν πιο μποέμ, πιο ερωτικό, πιο ελεύθερο... σίγουρα θα άρεσε σε γυναίκες παρομοίου. Ανατρεπτικές, ερωτικές, ασυμβίβαστες, δύσκολες, ανεξάρτητες, μ' άλλα λόγια ΓΥΝΑΙΚΕΣ.
Το άλλο είναι πιο γιάπικο, πιο σημερινό, κωστοπουλίζει και σίγουρα θα αρέσει σε όλες τις ξανθές που κατασκηνώνουν στα παραλιακά χάι κλαμπ και στα πρωινάδικα των καναλιών. Δεν χάνεις και τίποτα να σου την πέφτει καμιά 300αριά από δαύτες. Και να σου τραγουδάει πριβέ το teach me tiger
Έχω κι άλλα να σου πω, αλλά από κοντά... να μη μας ακούνε οι... κακοί. χαχαχαχαχαχα!
Κράτα το κούκλος είσαι, όπως κι αν είσαι! ;)
"Me Noima-Horis Simasia"...
ανατροπές, λες ε;
εγώ το' δα σαν αλλαγή, αλλά άμα εσύ το θεωρείς ανατρεπτική πράξη, ακόμα καλύτερα!
υ.γ. τις προάλλες μου έλεγε η Λένα πόσο της άρεσε το cd σου! Μπράβο, Γεωργία, κι εγώ το χάρηκα πολύ αυτό!
Μου θυμίζεις στο δημοτικό που έπεφτε το λεγόμενο "φατούρο", κοινώς: "σύύύύύνεφο, έέέέρχεται, τρία-δύο-ένα !@#$%^&*!@#$%^&*) (...φάπες στον κουρεμένο συμμαθητή)". Με γεια!!!
aa...
έυχαριστώ, ευχαριστώ!
έτσι λέω κι εγώ!
κάτσε διότι με τέτοιο βαυκαλισμό θα επανεμφανιστεί ο γνωστός Ανώνυμος και θα μου γράψει κανένα "σα μαλάκας έγινες" και να δω τι θα βρω να του απαντήσω! Το πολύ- πολύ να φωνάξω την Κατερίνα σ-Μ να του αλλάξουμε τα φώτα!
cogito...
επ' ώμου! Αρμ!
άκου "Αρμ"!
Τι μαλακίες θέλουν να λέει ο κόσμος...
Κατερίνα σ-Μ...
στήλη άλατος έγινες;
το αερικό...
σ' ευχαριστώ για τον καλό το λόγο και χαίρομαι που θα μας ακούσεις με τον αγαπητό Μπαμπασάκη στο αφιέρωμα για τον αγαπημένο Χατζιδάκι!
Συντονίσου!
Έναρξη στις 11 ακριβώς, σε δύο ώρες από τώρα!
μαριάννα...
κωστοπουλίζω, έτσι με βλέπεις;
για καλό μου το' γραψες αυτό τώρα; δηλαδή θα με κάνεις να κυκλοφορώ με αλογοουρά ποστίς απ' αύριο...
άκουσε να δεις, Μαριάννα μου, το τελευταίο πράγμα που με ένοιαζε την τελευταία δεκαετία ήταν η εξωτερική εμφάνιση και το πόσο ερωτικός θα έδειχνα μέσω αυτής. Άλλα είναι τα πράγματα που κάνουν ερωτεύσιμο έναν άνθρωπο, άντρα ή γυναίκα. Βέβαια, δε λέω, καλό είναι να αρέσεις στους άλλους και να μη την βγάζεις συνέχεια με ποιητικά στιχουργήματα του τύπου "και τον παίζουμε στο στρώμα/ που' χει πια αλλάξει χρώμα/ όντα άθλια εν τέλει/ που κανένας δεν τα θέλει/ και γι' αυτό μαλώνουν μόνα/ μεσ' σε ξένο αχυρώνα"...
Ορίστε, με τους κωστοπουλισμούς που μου προσάπτεις και το κυνηγητό από γκόμενες των πρωινάδικων (τις βαμμένες ως τον εγκέφαλο, όπως συνηθίζω να λέω), με έκανες να χυδαιολογίσω! Ή δες το σαν άλλη μία αναφορά στον Maitre Κάρολο Μπουκόφσκι!
Μουσικά Προάστια...
ένας- ένας, Ηρακλέα, όχι all together γιατί θα μαυρίσει το καλογυαλισμένο σβερκάκι!
Χαχαχαχαχαχα... γιατί ρε συ το πήρες έτσι βαριά; Ξέρεις πόσες κόβουνε φλέβα για τον μεσιέ Κωστοπουλός; :Ρ
Πλάκα σου κάνω βρε χαζούλι. Εσύ κωστοπουλάκι; Με τίποτα.
Ίσα ίσα που αναδεικνύονται οι υπέροχες ματάρες σου! ;)
μαριάννα...
α, ΟΚ, το' σωσες κάπως τώρα!
έχουμε πολύ πλάκα!
σ' ευχαριστώ!
Bosko respect man! Δεν μασάς με τίποτα.
Διάβασα με χαρά το κομμάτι στην LIFO. Περιμένω να εξερευνήσω το οπτικά το νεο look με καφέ στην ΓΑΖΙΑ
alps...
πραγματικά, ήταν εξαιρετικό το κομμάτι στη lifo και, φυσικά, δεν εννοώ το κείμενο μου, αλλά το όλο στήσιμο, το άπλωμα των τριών φωτογραφιών που πρωτοανάρτησα απ' το blog. Νιώθω ευγνώμον απέναντι στο team της lifo!
δεν το βλέπω ν' ανεβαίνω τώρα κοντά, προέκυψαν τα Ανώγεια και οι χατζιδακικές εκδηλώσεις, όπως θα δεις. Ίσως το συνδυάσω με την έναρξη κάποιων παραστάσεων του Θεοχαρίδη στα μέρη σας!
χαχα ΠαΠει= Πανεπιστήμιο Πειραιά.
Πάντως από το νεότερο ποστ με τον Λόλεκ βλέπω πως άλλαξες και στυλ γενικότερα, όχι μόνο τα μαλλιά!
Καλή συνέχεια.
Χρήστος Μιχαήλ...
μπα, απλώς τα μαλλιά ορίζουν τελικά ολόκληρη σχεδόν την εμφάνιση του ανθρώπου. Την τραγιάσκα μόνο ξαναφόρεσα που, όπως και να το κάνεις, δεν πήγαινε με το μακρύ μαλλί (για την ακρίβεια πετάγονταν τούφες απ' τους κροτάφους κι ήμουν σαν τον...Σκρουτζ Μακ Ντακ ένα πράγμα)!
Σκέφτομαι να φορέσω κι εγώ καπέλο-τραγιάσκα, για να κρύβει τις δικές μου μπούκλες :P
Χρήστος Μιχαήλ...
μαζί σου, κι εγώ!
ειδες πως μας τι βαραει ωρες ωρες και παιρνουμε καποιες αποφασεις;;
θα σου πω οτι δεν εισαι μονος και παλι..καθως τα χριστουγεννα ξεφορτωθηκα κι εγω τις μπουκλες μου που ειχανε φτασει ως τη μεση..
ειναι αυτο το αισθημα βαρεμαρας και κουρασης που προκαλουν που και που οταν ειναι μακρυα τα μαλλια για πολλα χρονια..
μεγεια σου φιλε μου..
οσο για crosby,stills and nash κλπ κλπ..δεν ξεχνιουνται,δεν εχουν να κανουν με την εμφανιση,εχουν να κανουν με το μεσα σου..και παντα η καρδια σου εκει θα ειναι!! ;)
Kostas L.A. ...
τι να σε πω, εγώ είχα μαλλί πράσο, οπότε δε με πολυπείραξε. Αλλά αν είχα μπούκλες, όπως εσύ, θα το σκεφτόμουν πιο σοβαρά. Είπαμε, με τρίχες θα ασχολούμεθα;
Your blog keeps getting better and better! Your older articles are not as good as newer ones you have a lot more creativity and originality now keep it up!
Ανώνυμος...
Ανώνυμε, εσύ τώρα ή είσαι κάνας παπάρας και με το δίκιο σου κάνεις πλάκα ή είσαι κάνας ξένος/η, δεν κατάλαβες γρι απ' την ανάρτηση κι είπες ν' αφήσεις το κατιτίς σου!
Δημοσίευση σχολίου