Κυριακή 28 Ιουνίου 2009

ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ ΕΦΕΡΑΝ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ ΤΗΣ ΠΟΛΥΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗΣ & ΑΝΘΡΩΠΟΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΜΟΥ!


Χθες βράδυ είδα το διαμέρισμα μου όπως το ονειρευόμουν, σε μια κατάσταση δηλαδή που ζω κι εγώ ως νυχτερινός επισκέπτης σε διαμερίσματα άλλων στο κέντρο αυτής της πόλης. Η προγραμματισμένη συνέντευξη με τον Lolek για το δίφωνο, κατέληξε σε μια μάζωξη φίλων αγαπημένων στο μπαλκόνι του ρετιρέ, από τις δέκα το βράδυ μέχρι τις πέντε τα ξημερώματα, όταν το σκοτάδι άρχισε να διαλύεται. Από νωρίς, ο b.l. είχε απαθανατίσει με τον φακό του ένα βαλς που χόρεψαν ο Lolek μετά της Lucy- Λουκίας Μιχαλοπούλου. Έξω, στη βεράντα πάντα, ανάμεσα από σχοινιά με κρεμασμένα μανταλάκια και τον ιμάντα της τέντας που αντικατέστησε τη μανιβέλα μιας φανταστικής λατέρνας! Πόσο μ' αρέσει ν' ακούω το γρήγορο κλικ της μηχανής του b.l., που δεν έχει καμία σχέση με τις συνηθισμένες ψηφιακές, της μιας χρήσης, όπως τις λέω εγώ. Και τους ανθρώπους ν' ανεβαίνουν με το ασανσέρ και να μιλάνε ρουμάνικα, βεβαίως, άσχετα αν ο Γιώργης δήλωσε πως η περιοχή που κατοικώ είναι κάτι μεταξύ...Μπρονξ και Χάρλεμ! Την ίδια ώρα, ο Γιώργος- Ίκαρος Μπαμπασάκης και ο Αντρέας Παγουλάτος μέσα από τον ραδιοφωνικό Αφρό των Ημερών του Καναλιού 1 του Πειραιά, μας αφιέρωναν ηχογραφήσεις του, συνονόματου μου, Βραζιλιάνου τροβαδούρου Joao Bosco!

Ο Βασίλης Γισδάκης, ο Γιώργης Χριστοδούλου και ο Lolek συζητούσαν και σταματημό δεν είχαν, για το σημερινό ελληνικό τραγούδι που μιλάει πότε στη δική του γλώσσα και πότε στα αγγλικά, που εξαντλείται στις μεγάλες αφίσες των δρόμων και στις ερμητικά κλειστές σελίδες διανοούμενων, που υποφέρει στις πίστες και ανασαίνει σε μπαράκια και μικρές μουσικές σκηνές. Διότι, καλό το myspace- σίγουρα- μα τι να το κάνεις αν δεν τα πεις και από κοντά, σαν φυσιολογικός άνθρωπος που απολαμβάνεις τη συντροφιά του άλλου και την επικοινωνία; Χίλιες φορές το face to face από το facebook με λίγα λόγια...Την ώρα που η μπουκάλα με τη ρακή από μοναστήρι της Κρήτης άδειαζε, από το ανοιχτό παράθυρο της απέναντι πολυκατοικίας φαινόταν ένας Πακιστανός με το καφτάνι του που προσευχόταν όλο ευλάβεια γονατιστός στο πάτωμα! Τι υπέροχη εικόνα, συνοδεία του μαντσινικού Moonriver από τον Morrissey!

Κόκκινο κρασί, μαστίχα Χίου, λίγο δροσερό νερό μέσα στη μποτίλια- οβίδα από το Άμστερνταμ, flower- tea από την Κίνα, ένα ωραίο κορίτσι που μας θύμισε την Κική Δημουλά και τη Ρωσική Κιβωτό του Alexander Sokurov, μήλα και αχλάδια βιολογικής καλλιέργειας, η ελιά του Γιάννη Παλαμίδα που απαιτεί συχνότερο πότισμα και στο τέλος ένα παγωτό φυστίκι, έτσι, για να καταλάβω κι εγώ ότι μπήκε το καλοκαίρι ή, σωστότερα, μού το έφεραν οι φίλοι μου κι ακόμη ότι η μοναχικότητα είναι ισχυρή, αλλά όχι αήττητη.

Όταν έφυγαν όλοι, αδειάζοντας μου κανονικά τη γωνιά, κάθισα στη βεράντα για ένα προ του ύπνου τσιγάρο, μπροστά από τιγκαρισμένα τασάκια, πιάτα με φλούδια φρούτων, αδειανά μπουκάλια και ατάκτως ερριμμένα cd...Τι έγινε εδώ απόψε; αναρωτιόμουν κι αμέσως μετά με επισκέφτηκε η σπαρακτική Μιράντα του Κ. Βήτα, έτσι όπως είχε παιχτεί από την εκπομπή μου στο ραδιόφωνο αρκετές ώρες πριν:
να αγαπάς τους ανθρώπους/ μη φοβάσαι κανένα/ αν μ' ακούς φίλε τώρα περπάτησε με μένα/ δες τα χέρια μου, έχουν ματώσει/ με είχες φιλήσει, σε είχα πληγώσει/ μα αγαπώ τη ζωή, η ζωή ειν' αγάπη/ μου λείπεις πολύ, αλλά είμαι εντάξει...

21 σχόλια:

Νεφερτίτη είπε...

Τι συγκινητικό ποστ...
Νιώθω ακριβώς έτσι.

Νεφερτίτη

BOSKO είπε...

Νεφερτίτη...
να' σαι καλά, γλυκιά μου!

Δέσποινα είπε...

μυρίζει καλοκαίρι,τέλειο!

maira είπε...

Ναι, οι (Π-)Art-y βραδιές που ονειρευόσουν, φίλε μου..
Ψιτ,επιστρέφω ..
Κράτα μου μια γωνίτσα στο μπαλκόνι σου...
;)

το Άρωμα του Τραγουδιού είπε...

Τι όμορφη παρέα!
Τους χαιρετισμούς μου στον Βασίλη και τον Γιώργη (τον Lolek δεν τον γνωρίζω προσωπικά, αλλά και σ’ εκείνον ένα “γεια” δε νομίζω να πάει χαμένο…).

Τα λέμε.

Ανώνυμος είπε...

Kαλησπέρα!
Μου αρέσει εδώ και καιρό η γραφή σου και είπα να σου πω ένα γεια κιας μην είναι face to face. Για ποιο λόγο άλλωστε, είμαι καινούρια στην παρέα.
ΓΕΙΑ ΛΟΙΠΟΝ!! Και όλο καλοκαίρια να σου φέρνουν και να προσφέρεις και σε μας με τις γραφές σου.

Δέσποινα

Dr Low είπε...

Πω πω...να'ξερες τί μου θύμησες και πόσα χρόνια πίσω με γύρισες. Τότε που έβλεπα το δικό μου μπαλκόνι άδειο απο ανθρώπους και γεμάτο αποτσίγαρα, μπουκάλια, βινύλια παντού και το τελευταίο τσιγάρο χαζεύοντας απο τον 7ο όροφο τη σαλονίκη να ξυπνάει.

(Την άλλη φορά που θα μαζευτίτε θα έρθω ακάλεστη και θα μιλάω ιταλικά...)

Καλημέρα!

επί λέξει είπε...

Αν ο Κούντερα έχει πει ότι η ζωή είναι αλλού, μάλλον εσύ έχεις ταξιδέψει και έχεις βρει και το αλλού και τη ζωή μαζί.

Καλόν ύπνο και ... καλημέρα!

Αθανασία είπε...

Τι ωραίο Μποσκάκι μου!....πάντα είναι ευχάριστη και σημαντική,η φιλία και η παρέα των καλών σου φίλων..και ειδικά στην εποχή μας που η αληθινή φιλία,εξαφανίζεται σιγά-σιγά μαζί με πολλά άλλα....χαίρομαι που έχεις καλούς φίλους και καλούς ανθρώπους γύρω σου...να σε 'πλαισιώνουν'πολύ σημαντικό αυτό....φιλάκια.....

BOSKO είπε...

Δέσποινα Πατεράκη...
μακάρι να' χει διάρκεια!

BOSKO είπε...

maira del mar...
σε περίμενε προχθές η γωνίτσα αυτή!

BOSKO είπε...

Το Άρωμα του Τραγουδιού...
βεβαίως, Μάκη, και μάλλον θα τα πούμε απόψε στο dinner με τους διφωνίτες!

BOSKO είπε...

Ανώνυμος...
σ' ευχαριστώ πολύ, Δέσποινα, για τον καλό σου λόγο!
να έρχεσαι τακτικά!

BOSKO είπε...

El...
μ' αρέσει ο σουρεαλισμός σου!
όποτε θελήσεις, χτύπα...

BOSKO είπε...

aa...
καλημέρα κι από μένα!
κάποτε τον διάβαζα πολύ τον Κούντερα, οπότε σ' ευχαριστώ για το σχόλιο!

BOSKO είπε...

Αθανασία...
το σημαντικότερο, μπορώ να πω, Αθανασία μου!
καλημέρα και σε σένα!

trashman είπε...

Το καλύτερο με τους βραδυνούς καλεσμένους είναι ότι φεύγοντας, σου κατεβάζουν και τα σκουπίδια. Ελπίζω να το έκανες.

Rena Fan είπε...

Τα ΄χουμε ξαναπεί. Είναι το χάρισμα που έχουν κάποια άτομα (δεν ξέρω, βέβαια, αν είναι κληρονομικό!)...

BOSKO είπε...

trashman...
το είπα στον Γίσδακα, αλλά αρνήθηκε λέγοντας μου "όταν έχεις καλεσμένους, θα' χεις και φασίνα"...έτσι, τα κατέβασα εγώ κάτω την επόμενη!

BOSKO είπε...

Rena Fan...
σε τι απ' όλα κολλάει το ωραίο σου σχόλιο; με μπέρδεψες κομματάκι...

Franky είπε...

"Τι έγινε εδώ απόψε; αναρωτιόμουν"

Ρακή με Morrissey έγινε, αυτό τα λέει όλα....