Και με το χθεσινό συμπληρωματικό γύρισμα στις οικείες του Νίκου Μαμαγκάκη και της Ντόρας Μπακοπούλου (ένα τσιγάρο δρόμος, που λέει ο λόγος, τα σπίτια τους), το πρώτο κατασκευαστικό μέρος του κουνδουρικού ντοκιμαντέρ έλαβε τέλος! Σε λίγες μέρες και εφόσον το υλικό όλο φορτωθεί στον computer, ξεκινάει η διαδικασία του μοντάζ με επικεφαλής τον Μιχάλη Γαλανάκη, βοηθό του τον Αλέξανδρο Σεϊταρίδη και- εννοείται- με μένα δίπλα τους. Μαθαίνω εν τω μεταξύ πως το καινούργιο σενάριο του Νίκου Κούνδουρου με τίτλο Εφιάλτης έχει ήδη κατατεθεί προς έγκριση στο Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου! Του εύχομαι καλή επιτυχία, όπως επίσης εύχομαι να βρεθούμε μαζί του χρόνου συνδιαγωνιζόμενοι στο φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης! Επί της παρούσης, όπως έχω ξαναπεί, πρέπει να τρέξουμε το ντοκιμαντέρ, αν θέλουμε να παιχτεί στο πρόγραμμα Working Progress για τον εορτασμό των 50 χρόνων από την ίδρυση του μεγαλύτερου εγχώριου κιν/φικού φεστιβάλ!
Ευδιάθετος και χιουμορίστας ο Μαμαγκάκης χθες, μας άνοιξε το σπίτι του και μας μίλησε για τις συνεργασίες του με τον σταυροσύντεκτο του, Κούνδουρο, καθώς και για τα εξώφυλλα των δίσκων του, που φιλοτέχνησε ο σκηνοθέτης. Τον φτιάξαμε, βέβαια, κι εμείς, αφενός ο Θεοδωρόπουλος που του θύμισε τη δουλειά του για τον Βέρνερ Χέρτζογκ, αφετέρου εγώ που φάνηκα ενημερωμένος πάνω στο σύνολο των δισκογραφικών του επανεκδόσεων από το label ιδαία (φρόντισε γι' αυτό ο Πάνος Χρυσοστόμου, όταν πέρσι μου έστειλε στο δίφωνο μια βαριά τσάντα με καμιά τριανταριά ψηφιακούς δίσκους του Μαμαγκάκη)!
Το ίδιο ευδιάθετη, αν και αγχωμένη με το δικό της κομμάτι μεσ' στην ταινία, ήταν στη συνέχεια η αγαπημένη Ντόρα Μπακοπούλου. Φτάνοντας έξω από το σπίτι της και μέχρι να παρκάρουμε τα αυτοκίνητα, την ακούγαμε από τον πέμπτο όροφο να παίζει τη Σούστα από το Για μια μικρή λευκή αχιβάδα του Μάνου Χατζιδάκι!
Η Σούστα, το τελευταίο κομμάτι απ' αυτό το αριστουργηματικό πιανιστικό έργο του Χατζιδάκι, αφιερωμένο στον Κούνδουρο, αποτέλεσε την επιλογή της Μπακοπούλου προς κινηματογράφηση! Έγιναν συνολικά δύο λήψεις του κομματιού και αμέσως μετά η σπουδαία καλλιτέχνιδα μας αφηγήθηκε πώς επρόκειτο να παίξει στη Μαγική Πόλη, το ΄54, κάτι που τελικά δε συνέβη, κατόπιν...απαγόρευσης ή υπερπροστατευτικής στάσης του Χατζιδάκι απέναντι της!
Κέντρο διερχομένων έγινε το σπίτι της Ντόρας, αλλά νομίζω ότι το χαρήκαμε ιδιαιτέρως, κι εμείς κι εκείνη! Εδώ, μακιγιάρεται από την Ιωάννα και ο Αντρέας Παγουλάτος, ο άλλος καλεσμένος μας, απλώς παρακολουθεί!
Ήθελα πολύ να υπάρχει μέσα στο ντοκιμαντέρ και η μαρτυρία- παρουσία του συγγραφέα Μένη Κουμανταρέα, γνωρίζοντας τη μεγάλη κοινή φιλία τους με τον Χατζιδάκι και τον Κούνδουρο από τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 1950.
Είχε πολλά να πει ο Κουμανταρέας με την αργή και σοβαρή εκφορά του λόγου του. Θυμήθηκε το πέρασμα του από ένα γύρισμα του Δράκου, την ώρα που η Παπαγεωργίου τραγουδούσε τον Ιλισσό του Χατζιδάκι και ο Κούνδουρος παρότρυνε τους κομπάρσους- πελάτες του καμπαρέ να καπνίζουν αρρημανίως ώστε να πετύχει την επιθυμητή decadence ατμόσφαιρα!
Εκτός βέβαια από τη γνωριμία του με τον σκηνοθέτη, ο Κουμανταρέας αναφέρθηκε και στον εικαστικό Κούνδουρο, στο κλασικό πλέον εξώφυλλο που του έφτιαξε για τα Μηχανάκια του, την πρώτη του εμφάνιση στην ελληνική πεζογραφία το ΄62!
Τελευταίος ομιλητής ο Αντρέας Παγουλάτος εστίασε με την έγκυρη κριτική του άποψη στο Ποτάμι, σε μια μεγάλη συζήτηση μεταξύ Γάλλων διανοουμένων που είχε πυροδοτήσει η πρώτη επίσημη παρουσίαση του Vortex στο Παρίσι, όπως και σε μια σκηνή...rock με πρωταγωνιστή έναν τουμπίστα μουσικό, που χαρακτήρισε την εν λόγω προβολή!
Η νύχτα κύλησε στο μπαλκόνι της Ντόρας με θέα στον φωταγωγημένο Λυκαβηττό και με κινέζικο δείπνο, παρ' ότι είχα ορκιστεί να μην ξαναφάω κινέζικο για τα επόμενα χρόνια! Έφυγα παίρνοντας μαζί μου το υπέροχο cd από τον Σείριο που μου χάρισε η πιανίστα, τα Τραγούδια στο δέντρο της λήθης, με τον Γιώργο Μουλουδάκη και τον Άρη Χριστοφέλλη. Αν και στη δική μας περίπτωση, με την τόσο έντονη ανταλλαγή σκέψεων και συναισθημάτων, δεν πιστεύω ότι παίζει θέμα λήθης.
4 σχόλια:
γεια σας και χαρά σας...
περιμένω να το δω του χρόνου στο φεστιβάλ!
τα λέμε τώρα την επόμενη εβδομάδα, διότι οι πανελλήνιες μπορεί να τελείωσαν, αλλά εγώ την κάνω για berlin!!!
Καταρχήν έχεις γίνει στυλάκι και μπράβο. Στο λένε όλοι, στο λέω κι εγώ και σε φτύνω (να μη σε ματιάσω).
Ευχή για τον Κούνδουρο και το νέο του σενάριο αλλά και για σένα καλό κουράγιο με το μοντάζ.
Με το καλό να μας καλέσεις στην προβολή (μέσω του μπλογκ) να χαρούμε και από κοντά.
Σ.Π.Ρ. ...
berlin, ε; τυχεράκια! έχω πάει τρεις φορές Γερμανία, μα πάντα γύρω απ' τη Βαυαρία έβοσκα. Με την πρώτη ευκαιρία, θα την κάνω κι εγώ προς Βερολίνο! Καλά να περάσεις!
Χρήστος Μιχαήλ...
το καταλαβαίνω ότι έχω αδυνατίσει τόσο πολύ, όταν μιλάω σε ανθρώπους στο δρόμο και κοντοστέκονται μέχρι να μ' αναγνωρίσουν. Δεν είναι και λίγο να' χει να σε δει ο άλλος κάνα χρόνο και να σε θυμάται 90 και 100 κιλά...Η Μαρίζα μου έλεγε "αν και θλίβομαι να βλέπω ανθρώπους να αδυνατίζουν, σε συγχαίρω για τον αγώνα σου"! χαχαχαχα
εννοείται πως θα είστε όλοι στην πρώτη προβολή για φίλους! Υπολόγιζε το κατά τον Οκτώβρη- Νοέμβρη!
Δημοσίευση σχολίου