Αποδεχόμενος χθες βράδυ την πρόσκληση του καλού μου φίλου Η. για δείπνο στη βεράντα του διαμερίσματος του, τράβηξα προς Κολωνάκι μεριά και συγκεκριμένα στην σικ οδό Πλουτάρχου! Πραγματικά, μια από τις πιο όμορφες βεράντες της Αθήνας με θέα στον Λυκαβηττό και όχι βέβαια στα μπαλκόνια των μεταναστών που φαίνονται κατά κόρον από την αντίστοιχη δική μου βεράντα. Κι εκεί που έλεγα του Η. είσαι τυχερός, γιατί μένεις σε ένα από τα ωραιότερα σπίτια του κέντρου με υπέροχη θέα, κάνουμε έτσι και από το ανοιχτό παράθυρο της απέναντι πολυκατοικίας βλέπουμε έναν τύπο να τον...παίζει αρρημανίως, παρακολουθώντας προφανώς κάποιο πορνό στο dvd της οικείας του! Αυτά είναι, είπα του Η., εγώ βλέπω τον Πακιστανό που προσεύχεται κι εσύ τον νεοέλληνα που μαλακίζεται! Ο δικός μου εκτελεί τα θρησκευτικά του καθήκοντα μες τη μοναξιά και τη φτώχεια του, ο δικός σου μες τη μοναξιά του επίσης και τη χλιδή του, δεν έχει καν τη στοιχειώδη συναίσθηση να κλείσει τις κουρτίνες του!
* ο τίτλος του post είναι δάνειος από το παλιό λαϊκό άσμα του Απόστολου Καλδάρα και της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου Αν ειν' η αγάπη έγκλημα
** κι εδώ ένα άλλο σχετικό, θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς, άψογο post της highvoltagepress:
14 σχόλια:
SpinachPoliticalCorrectnessSlave...
δε δημοσιεύω το σχόλιο σου, διότι- δε σε πρόλαβα- και το είχα ήδη αφαιρέσει το ποίημα. Δε συμφωνούμε όμως, δεν παίζει κάτι τέτοιο σε καμία περίπτωση, μην είσαι άδικος ή τόσο παρορμητικός.
Η μαλακία προφανώς δεν είναι έγκλημα. Σε αντίθεση με τον καθημερινό βιασμό της αισθητικής μας. Εκεί εντοπίζω ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα του "Νεοέλληνα" (ιδιότητα που αποποιούμαι μετά βδελυγμίας).
Φαίνεται πως και η Ακρόπολη απέναντί σας έχει χάσει και αυτή την αύρα της. Τι κρίμα...
Είναι θετικό να μένουν οι κουρτίνες ανοιχτές, γιατί τότε είναι εύκολο να διακρίνεις και να διαλέξεις, είναι εύκολο να ξεχωρίσεις ανάμεσα στον πλούσιο τύπο που αυνανίζεται και τον φτωχό που αγωνίζεται και επιβιώνει. Το πρόβλημα αρχίζει όταν κλείνουν οι κουρτίνες, και ο λύκος έρχεται με την προβιά προβάτου.
Το πρόβλημα, δηλαδή δεν είναι ο Κολωνακιώτης που αυνανίζεται, αλλά το Κολωνάκι και η LiFO που κρύβουμε μέσα μας. Τότε αρχίζει το μπέρδεμα, και μετά δεν σε σώζουν ούτε κουρτίνες, ούτε ταμπέλες.
Γιατί τον πρώτο, τον Κολωνακιώτη με το... κλειδί στο χέρι, μπορείς να τον δεις και να τον αντιμετωπίσεις. Τον δεύτερο όμως, τον "εναλλακτικό" με το χαμογελάκι που σπέρνει μικρόβια και Κολωνάκια στα μυαλά και στις ψυχές των ανθρώπων, δεν μπορείς ούτε να τον ξεχωρίσεις, ούτε φυσικά να αμυνθείς απέναντί του.
Φιλιά, ηρ.
ΥΓ: Εξαιρετικό το ποίημα! Λαϊκή απαίτηση να αναρτηθεί ξανά.
Με ενθουσιασμό για το πλεον πολιτικό σου post προσυπογράφω με τα Μουσικά Προάστια .
Αυτη την παρακμή των πάντων πρέπει επειγόντως να την καταγράψουμε, ωστε σα διαγνωση να μας βοηθήσει να φύγουμε απο το τέλμα.
Έχασα πάλι.
σας παραπέμπω στο άρθρο μου για το κολωνάκι στο votre beaute που κυκλοφόρησε με το πρώτο θέμα προ δύο εβδομάδων
Λερναία Ύδρα...
συμφωνούμε απόλυτα!
όσο για την Ακρόπολη, ούτε ίχνος της δε φαίνεται τουλάχιστον από το δικό μου μπαλκόνι!
Μουσικά Προάστια...
"Αισθηματική ηλικία"...
το παραπολιτικοποιήσατε, μου φαίνεται, αγαπητοί. Προσωπικά δεν έχω τίποτα ούτε με το Κολωνάκι, ούτε με τα free press. Και μαλάκες υπάρχουν παντού, από την Πλουτάρχου ίσαμε την Αχαρνών & Ηπείρου. Αντιπαρέβαλα τον Κολωνακιώτη που αυνανιζόταν με τον Πακιστανό που προσευχόταν ως αντίστοιξη με το προχθεσινό μου post. Τόσο απλά!
Χρήστος Μιχαήλ...
ναι, μη χάσεις εσύ!
highvoltagepress...
αν έστελνες και κάνα link, καλύτερα θα ήταν. Που να τρέχουμε τώρα να ζητάμε το Votre Beaute;
περιμένω με ανυπομονησία!
Αααααν είναι η μαλακία αμαρτία θα βγω να το φωνάξω με λατρεία, θα βγω να το φωνάξω να το πω πως είμαι αμαρτωλός που την ......
Αστο!
Δέσποινα
Ανώνυμος...
χαχαχαχα
ΟΚ, τ' αφήνω!
παλάμη μου, πιστή μου γκόμενα.
υ.γ. θα το αναρτήσω στο μπλογκ μου, δεν έχω λινκ.
highvoltagepress...
βουρ!
Δημοσίευση σχολίου