Παρασκευή 5 Ιουνίου 2009

Για τα "Αγριολούλουδα" της Judy Collins...


Η μετακόμιση του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου από τη Σταδίου στην Αεροπαγίτου με οδήγησε ακόμη μια φορά σήμερα το πρωί στο λατρεμένο Μοναστηράκι και στην αναζήτηση βινυλίων! Κοινώς, δώσε μου κούτες παραταγμένες στη σειρά με σκονισμένους δίσκους και άσε με να ψάχνω με τις ώρες! Ειδικά, όταν πέφτω πάνω σε θησαυρούς των 60s με λουλουδάτα εξώφυλλα εσωστρεφών pop τροβαδούρων, δεν έχω καλύτερο! Σαν κι αυτό το άλμπουμ της Judy Collins που ξετρύπωσα πριν μερικές ώρες και με το που το έβαλα να παίξει στο πικ- απ, μια μυρωδιά από ινδικά sticks γέμισε το δωμάτιο!
Γνώρισα τη Judy Collins σε ένα άλλο λονδρέζικο δισκοπάζαρο, το 2004, όταν τα είχα σκάσει κυριολεκτικά για ν' αποκτήσω το ντεμπούτο άλμπουμ της από τα 1961! Ήξερα βέβαια ότι για τα μπλε μάτια της ο Stephen Stills είχε γράψει τη μπαλάντα Suite: Judy Blue Eyes που παρουσίασε και στο Woodstock, μέχρι τότε όμως καμία άλλη γυναίκα τραγουδοποιός δεν είχε καταφέρει να επισκιάσει μέσα μου τη μεγάλη Joan Baez.
Να η Judy με τη Joan και τις κιθάρες τους, που τραγουδούν μαζί σε κάποιο folk φεστιβάλ, αποδεικνύοντας πως τελικά η μουσική αποτελεί οικογενειακή υπόθεση!
Το Wildflowers, λοιπόν, κυκλοφόρησε το 1967 και χρονολογικά έπεσε μέσα, τουλάχιστον από την άποψη του τίτλου του, αν υποτεθεί πως εκείνη τη χρονιά διεξήχθη το Monterey International Pop Festival και η Flower Power είχε φτάσει στο απόγειο της! Περιείχε τρεις πρωτότυπες συνθέσεις της ερμηνεύτριας και τραγουδοποιού, δύο διασκευές στην Καναδέζα Joni Mitchell, άλλες τρεις στον Leonard Cohen (οι δύο αυτοί καλλιτέχνες επηρέασαν πολύ τη Judy Collins και για μεγάλο διάστημα ηχογραφούσε τραγούδια τους με τη φωνή της), καθώς και μία πανέμορφη εκτέλεση του Τραγουδιού των Παλιών Εραστών (La chanson des vieux amants) του Jacques Brel! Χωρίς να δίνονται τα στοιχεία των μουσικών που συμμετείχαν στο δίσκο, πέραν της Judy στο τραγούδι, την κιθάρα και τα κίμπορντς, το όνομα του Joshua Rifkin ήταν εκείνο που φιγουράριζε στον τομέα της μουσικής διεύθυνσης και των ενορχηστρώσεων- μιλάμε για εντυπωσιακές ενορχηστρώσεις με τα έγχορδα να προσφέρουν άλλη διάσταση, σε κομμάτια όπως το Sisters of Mercy του Cohen και την αναγεννησιακή μπαλάντα Lasso!di Donna (A Ballata of Francesco Landini)! Ακόμη μία περίπτωση ακτιβίστριας τραγουδοποιού που γέννησε η δεκαετία του ΄60, με μια καθ' όλα σεβαστή παρουσία στη διεθνή folk- rock σκηνή και με μιαν ευαίσθητη γάργαρη φωνή, η Judy Collins έκλεισε τα εβδομήντα της την πρωτομαγιά που μας πέρασε, ζει μόνιμα στη Νέα Υόρκη με τον σχεδιαστή και στρατευμένο αριστερό σύντροφο της, ενώ, ως φαίνεται, προσωπικά θα την ακούω για πολλά χρόνια ακόμη μέσα από τα σκονισμένα και συγχρόνως λουλουδιασμένα- παραδόξως εδώ και σχεδόν πέντε δεκαετίες- βινύλια της!
Απολαύστε το γάργαρο της φωνής της που λέγαμε στο παρακάτω ασπρόμαυρο ντοκουμέντο, όπου ερμηνεύει το, γνωστό από τους Byrds, Turn! Turn! Turn! του Pete Seeger...

16 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

που πας και τις βρίσκεις;
τις ξέρει η μάνα τους;

BOSKO είπε...

Ανώνυμος...
όχι μόνο η μάνα τους, αλλά και μερικά εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως που δεν έχουν πλαστελίνη στ' αυτιά, ενώ η μνήμη τους καλά κρατεί ακόμη!
Συνεννοηθήκαμε;
άντε μπράβο...

Μιχάλης Τσαντίλας είπε...

Ακριβώς Αντώνη! Άκου αν την ξέρει η μάνα τους! Πάντως από τις γυναίκες τραγουδοποιούς, πολύ σημαντική είναι και η Joni Mitchell που αν δεν κάνω λάθος είναι αυτή, άκρη αριστερά, με όρθια την κιθάρα, στη φωτό που δημοσίευσες.

BOSKO είπε...

Μιχάλης Τσαντίλας...
πράγματι, μοιάζει αρκετά με τη Joni Mitchell, αν και δεν το νομίζω. Τουλάχιστον θα το έβρισκα, εκεί απ' όπου τσίμπησα και τη φωτογραφία.
Σαφώς και είναι σημαντική η Mitchell, το θηλυκό alter ego του Cohen, εγώ θα τη χαρακτήριζα! Ξέρεις πόσοι τραγουδοποιοί υπάρχουν από εκείνη τη χρυσή εποχή; δεν είναι τυχαίο που η Judy Collins, σαφώς λιγότερο γνωστή απ' ότι η Mitchell, επηρεάστηκε πολύ από την Καναδέζα τραγουδοποιό. Μου αρέσουν εξίσου επίσης η Melanie, η Ινδιάνα Buffy- Sainte Marie, ο Tim Hardin και η Sandy Denny. Όλους όμως τους βάζω ένα σκαλί κάτω από τον Dylan και τη Baez! Εξαιρείται ο μελαγχολικός θεός Leonard Cohen!

Χρήστος Α. Μιχαήλ είπε...

Είναι καταπληκτική. Δεν την ήξερα, αλλά κάνοντας ένα σερτς εντόπισα πολύ όμρφα τραγούδια.

Ο σκοπός του συγκεκριμένου μπλογκ πέρα από όλα τα άλλα είναι να μας δείχνει και πράγματα που δεν τα ξέρουμε. Εγώ πάντως γι' αυτό είμαι φαν.

Την καλησπέρα μου.

BOSKO είπε...

Χρήστος Μιχαήλ...
αφενός, μια και είσαι φαν και μες τα μέλια τον τελευταίο καιρό, και αφετέρου, μια και ο κοινός μας φίλος, ο Γισδάκης, μου χάρισε ένα cd- recorder πρόσφατα, άντε να σου κάνω σε cd το βινύλιο της Judy να διευρύνεις τους μουσικούς σου ορίζοντες! Θα την καταβρείς με τη φωνή της, είμαι σίγουρος!

"Αισθηματική ηλικία" είπε...

Καλά έπαθα πλάκα.
Ο ανώνυμος είναι πραγματικά για γέλια. Bosko καταλαβαίνεις ποσο ασχετοι είμαστε σε αυτή τη χώρα σχετικά με την μουσική.
Για άλλη μιά φορά σ ευχαριστώ που υπάρχεις στους ιστότοπους για να μαθαίνουνε οι νέοι και να συγκινούνται απρόσμενα οι αισθηματικές ηλικίες της κλάσης μου.
Μου έφτιαξες το απόγευμα πραγματικά.

BOSKO είπε...

"Αισθηματική ηλικία"...
δε φτάνει που είμαστε άσχετοι, όπως λες, δεν το βουλώνουμε κιόλας να μην ξενερώνει σύσσωμη η μουσικόφιλη μπλογκόσφαιρα!
Μόλις μίλησα με Lolek, έκλεισα συνέντευξη για δίφωνο και ραδιόφωνο! Απ' το link που έβαλες με το myspace του έμαθα ότι ντράμερ του είναι ένας κολλητός μου φίλος!

Kostas L.A. είπε...

μπραβο ρε φιλε..
που τη θυμηθηκες!!
παντως μου ελυσες μια απορια που ειχα..
το κομματι SUITE:Judy blue eyes το λατρευω..κι αν ειχα παραβρεθει στο WOODSTOCK τον αυγουστο του 69 οι στιγμες με τους C.S.N. θα ηταν απλα ονειρικες..τους λατρευω!!

Η απορια λοιπον που ειχα ηταν για ποια κοπελια εχει γραφτει!!
Ειχε πολυ γουστο απο ο,τι φαινεται ο κυριος Stills!! ;)

Καλο σου βραδυ φιλε μου και να'σαι καλα!!

BOSKO είπε...

Kostas L.A. ...
όχι C,S & N, αλλά C, S, N & Young παρακαλώ, μην τον αφήνουμε απ' έξω κοτζάμ Neil Young! Έχεις δίκιο, υπέροχο folk- rock κουαρτέτο με αγαπημένη μου τη διασκευή τους στο "Woodstock" της Joni Mitchell, που ακουγόταν και μεσ' στο ντοκιμαντέρ από το τριήμερο θρυλικό φεστιβάλ!

zelig on drugs είπε...

έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον το παιχνίδι που παίζει η ιστορία (της μουσικής) σε ορισμένους ανθρώπους.

η judi collins αν και ξεκίνησε να ηχογραφεί τους δίσκους της από τις αρχές της δεκαετίας του '60 και ενώ είχε ήδη γίνει πολύ γνωστή, δε δίσταζε να εντάξει κομμάτια νεώτερών της, όπως της joni mitchell και του cohen, στα album της.

μάλιστα η πρώτη φορά που εμφανίστηκε το όνομα "joni mitchell" στους καταλόγους των επιτυχιών του billboard, ήταν όταν η judi collins στο δίσκο wildflowers διασκέυασε το both sides now, φτάνοντάς το μέχρι το Νο 8 του charts των singles.

από τότε η καριέρα της mitchell εκτοξεύθηκε. δεκάδες καλλιτέχνες διασκεύασαν τα κομμάτια της, ενώ η judi collins συνέχισε τη μοναχική της πορεία χωρίς ποτέ να ξανακάνει καμία άλλη τόσο μεγάλη επιτυχία...

(αν τώρα τους έβαζα όλους αυτούς σε σκαλιά μάλλον πάνω πάνω θα ήταν η joni και αμέσως μετά ο tim buckley, ο nick drake, η carole king, ο tom waits, ο randy newman, ο donovan, ο van morrison...)

BOSKO είπε...

zelig on drugs...
πολύ χρήσιμα όσα παραθέτεις, αν και νομίζω πως ο Cohen είναι αρκετά μεγαλύτερος της Judy (γενν. 1934), αλλά πράγματι εμφανίστηκε πιο αργά απ' αυτήν στη δισκογραφία.
Εξαιρετικές είναι επίσης και οι βερσιόν της Judy στη "Suzanne" του Cohen και στο "In my life" των Beatles (απ' άλλο δίσκο αυτά)!

zelig on drugs είπε...

στη δισκογραφία εννοούσα βέβαια...

ξέρεις, είναι το γνωστό θέμα των "νέων" (σαραντάριδων) τραγουδοποιών, στιχουργών, συγγραφέων, ποιητών που σκάνε μύτη από το πουθενά (νομίζουμε!) και δεν ξέρουν που να τους εντάξουν...

BOSKO είπε...

zelig on drugs...
ακόμη χειρότερα που κάποιοι εδώ λένε τους Κατσιμιχαίους, λόγου χάριν, νέους εκπρόσωπους του τραγουδιού, αγνοώντας ότι έχουν αφήσει μακριά πια το 50ο έτος τους. Δεν είναι τόσο άσχετο αυτό που λέω.

Θράσος είπε...

Συγκλονιστική τραγουδίστρια που μαζί με την J.Baez έχουν ειδική θέση στην καρδιά μου!!!

BOSKO είπε...

Θράσος...
πλέον και για μένα το ίδιο ισχύει!