ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΠ' ΤΑ ΠΑΛΙΑ ΜΕ ΗΡΩΙΔΑ ΤΗΝ ΠΕΠΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ!

Απόψε πεθύμησα να γράψω καμιά ιστορία απ' τα παλιά, μιας και χθες τέτοια ακριβώς ώρα ξεκοκκαλίζαμε με τη Λένα το blog, ανατρέχοντας στις πρώτες αναρτήσεις μου! Και έπεσε το γέλιο της αρκούδας! Θα ξεμπροστιαστώ τελείως, λοιπόν, αφήνοντας κατά μέρος τον Χατζιδάκι, τον Κούνδουρο, τη Νταντωνάκη και την Πλάτωνος, γυρίζοντας μια 10ετία πίσω! Τότε που συνεργάστηκα με την Πέπη Τσεσμελή! Το θυμάμαι καλά, ήταν Οκτώβριος του 1999, διότι είχε προηγηθεί ο μεγάλος σεισμός της Πάρνηθας. Είχα απολυθεί λίγους μήνες νωρίτερα από τις τάξεις του στρατού και δεν είχα καμία επαφή με τα καλλιτεχνικά από επαγγελματικής άποψης. Ώσπου συνάντησα στα Εξάρχεια τον Ανδρέα, καθηγητή μου από τη σχολή κινηματογράφου, ο οποίος- γνωστός τυχάρπαστος τύπος- ψαχνόταν μπας και κάνει κάνα τηλεοπτικό σόου και βγάλει τίποτα φράγκα. Ο δρόμος του τον οδήγησε στην Πέπη Τσεσμελή, τη συμπαρουσιάστρια της Μιχαλωνάκου στο cult Ερωτοδικείο και ιέρεια ενός αλλόκοτου θίασου που περιλάμβανε κατά καιρούς τον Μις Μπούτια, τον Εθνικό Σταρ και λοιπούς αξιοθρήνητους τύπους! Γνωρίζοντας ο Ανδρέας ότι γράφω, ότι το' χω που λένε, μου πρότεινε να αναλάβω τους διαλόγους σε ένα trash μαγκαζίνο που θα παρουσίαζε η Πέπη και που θα παιζόταν, αν όλα πήγαιναν καλά, από το τότε New Channel! Μάλιστα, εφόσον σκοπός μας ήταν να γελάσουμε πρώτα απ' όλα, αποφασίσαμε να διανθίσουμε το concept και με τελείως σουρεαλιστικά στοιχεία- ένθετα σε χοντροκομμένα, κακόγουστα και σεξίστικα αστεία! Συνάντησα προσωπικά μία και μοναδική φορά την Πέπη Τσεσμελή σε ένα υπόγειο στούντιο κάπου στο Χαλάνδρι, όπου και γυρίσαμε έναν θλιβερό τηλεοπτικό πιλότο. Θυμάμαι ότι τραγουδούσε μερακλωμένη το Φωτιά στα σαββατόβραδα, γεγονός που με έκανε να ρωτήσω τον σκηνοθέτη φίλο μου Μα, τι τραγουδάει, ρε Ανδρέα, Άντζελα Δημητρίου; για να λάβω την εύλογη απάντηση Και τι ήθελες να τραγουδάει, ρε Αντωνάκη; Λουδοβίκο των Ανωγείων; Στο γύρισμα, οφείλω να ομολογήσω ότι η κοπέλα ήταν άψογη, συνεργάσιμη και υπάκουη! Λίγο καιρό πριν, μάλιστα, ο Ανδρέας είχε γνωρίσει και κάποιο στενό συγγενικό της πρόσωπο που τον παρακαλούσε να τη βγάλει απ' τα βήτα πράγματα και να τη χώσει αν μπορεί στον...Πρωινό Καφέ! Πώς, αμέ, ΄κονόμησε από σβέρκο η καημένη, σκεφτόμουν την ώρα που η δράση προχωρούσε! Και τι δράση! Την είχαμε ντύσει με ζαρτιέρες και τη βάλαμε να μαστιγώνει κάποιον κάτω από το γραφείο της, ο οποίος- υποτίθεται- ήταν ο Κώστας Σημίτης! Σε ένα άλλο κομμάτι, η Πέπη Τσεσμελή έλεγε τον καιρό και μιλούσε για Βουλγάρες και Ρουμάνες που μας έρχονται εκ του Βορρά, έτοιμες να χαλάσουν τον ύπνο μας! Απίστευτη μπουρδολογία! Το καλύτερο ήταν όμως όταν θελήσαμε να σατιρίσουμε τις εκπομπές τύπου Ανδρέα Μικρούτσικου και Τένιας Μακρή. Είχα γράψει ένα υποτυπώδες χυδαίο σενάριο, σύμφωνα με το οποίο η Πέπη θα ήταν η απατημένη σύζυγος που καταφεύγει στον ψυχίατρο, αφού προηγουμένως είχε πιάσει στα πράσα τον άνδρα της να αυνανίζεται από τηλεφώνου, με τις ροζ γραμμές δηλαδή που τότε ήταν στα πάνω τους! Μάλιστα, επειδή θα υποδυόμουν αυτοπροσώπως τον ψυχίατρο, φόρεσα και μια πλαστική μάσκα...γουρουνιού, ώστε μη με γνωρίσει και κανείς και μου κρεμάσει κουδούνια! Τι είχα πει εκεί πέρα ο άνθρωπος, μεγαλούργησα κανονικά! Εξηγούσα το φαινόμενο του τηλεφωνικού φαλλισμού (εκ του φαλλού), το οποίο εισήγαγαν τον 18ο αι. φορμαλιστές επιστήμονες σαν τον Φερντινάντο Ντε Λα Μαρία και τον Τζιάκομο Ροζάριο! Σιγά να μην υπήρχαν όλοι αυτοί και, κυρίως, σιγά να μην υπήρχε τηλέφωνο τον 18ο αι., αυτό ήταν όμως που είχε κάνει σύσσωμο το τηλεοπτικό συνεργείο της συμφοράς να χτυπιέται κάτω από το γέλιο! Όλους πλην της Πέπης, η οποία με κοιτούσε με ορθάνοιχτο στόμα όλο σεβασμό και απορία, ενώ μόλις τελείωσε το συγκεκριμένο κομμάτι του πιλότου, ρώτησε τον σκηνοθέτη Που τα ξέρει αυτός όλα αυτά; Τα έχει διαβάσει ή τα θυμάται απ' το σχολείο;...Όταν λίγο καιρό μετά, ο πιλότος βγήκε στον αέρα από ένα άλλο μικρό κανάλι (νομίζω το SEVEN X ήταν), το κομμάτι που σας περιέγραψα μόλις, προξένησε την αντίδραση του ηθοποιού Αντώνη Καφετζόπουλου, ο οποίος φημολογείται ότι τηλεφώνησε στον σταθμό για συγχαρητήρια, λέγοντας χαρακτηριστικά Δεν υπάρχει αυτό, πρόκειται για τη γελοιοδέστερη κωμωδία! Κωμωδία δεν ξέρω αν ήταν, γελοιότητα σίγουρα όμως, εξ ου και μας έκοψαν απ' όλα τα μικρά ιδιωτικά κανάλια, ακόμη κι από τα πιο περιθωριακά, με τη δικαιολογία του πιο κιτς κι απ' το κιτς! Κρατώ ακόμη τη βιντεοκασέτα με το ντοκουμέντο του πιλότου αυτού, αλλά σήμερα δε βλέπεται πια με τίποτα. Φίλος ποιοτικός τραγουδιστής με είχε κάνει θεό να του τη δώσω να τη δει κι όταν τελικά με έπεισε, συμφώνησε εκ των υστέρων πως είναι τόσο κιτς, που ούτε να γελάσει δε μπορεί κανείς! Δε βαριέσαι, πάντως ήταν καλύτερα από μια άλλη φορά που είχα συμμετάσχει ως βοηθός σκηνοθέτης σε ένα γύρισμα στην Κινέτα, στο σπίτι της Ζωζώς Σαπουντζάκη! Είστε τα παιδιά του Μίνου; μας είχε ρωτήσει όλο γλύκα, εφόσον ότι κάναμε ήταν για τον ΑΝΤ- 1 του Μίνωα ή Μίνου Κυριακού. Γυρνάει τότε ο Ανδρέας, ο ίδιος σκηνοθέτης, και απαντάει μέσα απ' τα δόντια του: Αν εννοείτε, κυρία μου, ότι μας έχει γαμήσει τη μάνα, μάλλον σωστά τα λέτε! Αυτά και πολλά άλλα έχω να θυμάμαι από την ολότελα αποτυχημένη θητεία μου στην ελληνική τηλεόραση. Για να το πω σωστότερα, από την ευκαιριακότητα που μας χαρακτήριζε ως νεαρούς αναρχίζοντες καλλιτέχνες ώστε να μπούμε στην παραγωγή, αλλά υπέρ πάντων να κάνουμε και την πλάκα μας! Την Πέπη Τσεσμελή δεν την ξαναείδα έκτοτε, έμαθα όμως κάτι που δε γνωρίζει πολύς κόσμος: έπαιξε, λέει, σε πειραματικό video- art του Αλέξανδρου Κακαβά, το οποίο βραβεύτηκε κιόλας σε φεστιβάλ στην Αμερική! Είχα στενοχωρηθεί επίσης όταν τα ΜΜΕ την έκαναν βούκινο επειδή εργαζόταν σε οίκο ανοχής. Αυτό το ήξερε από τότε ο σκηνοθέτης ο Ανδρέας και, προς τιμήν του, δεν είχε πει τίποτα σε κανέναν μας! Ο Ηλίας Λιούγκος μου έλεγε κάποτε ότι λίγο πριν ο Μάνος Χατζιδάκις φύγει από τούτο τον κόσμο, του τηλεφωνούσε καμιά φορά για να δουν παρέα το Ερωτοδικείο. Το παρακολουθούσε αμίλητος και πάντα αγέλαστος, θέλοντας να δει μέχρι που μπορεί να φτάσει ο πάτος που έχουμε πιάσει- έτσι έλεγε! Τον ίδιο καιρό ο Μίκης Θεοδωράκης θα αναγόρευε τη Λάμψη του Φώσκολου σε σύγχρονη- αρχαία τραγωδία και αρκετά χρόνια αργότερα ο Σταμάτης Κραουνάκης θα δήλωνε δημόσια την εκτίμηση του στο Je t' aime της Ανίτας Πάνια! Εν είδει χαβαλέ ή όχι, τουλάχιστον η Πέπη Τσεσμελή φασίστας δεν υπήρξε ποτέ. Δεν εκμεταλλεύθηκε την υπαρξιακή ανθρώπινη ανεπάρκεια, ούτε διαπόμπευσε τους τρελούς του χωριού. Ίσως γιατί κι η ίδια γεννήθηκε πάνω στην ακμή της ιδιωτικής τηλεόρασης, έζησε για λίγα χρόνια μέσα στην παρακμή του μικροαστικού τηλεοπτικού συστήματος και πέθανε ως τροφή πεταμένη στα λιοντάρια της νεοελληνικής τηλεοπτικής αρένας!