Τετάρτη 10 Ιουνίου 2009

ΣΠΟΝΔΥΛΩΤΟ POST!

...Λιώνω το cd των 2L8 με τον τίτλο- σιδηρόδρομο He & She (Angry enough to keep loving in the dark ages). Υπάρχει μέσα ένα τραγούδι, το Monotone Ruins, με τον καταπληκτικό για ερωτικό στίχο If I am a drop and you are a drop then we become a river...άθελα μου, θυμάμαι κάποιους άλλους στίχους του Μανώλη Ρασούλη από κείνο το ανεκδιήγητο άλμπουμ του με τον Εβραίο συνθέτη Γιεχούδα Πόλικερ: Να είσαι εσύ το οξυγόνο/ να είμαι εγώ το υδρογόνο/ να κάνουμε νερό/ κι απ' την πηγή του έρωτα μας να πιεί ο κόσμος όλος/ να πιώ κι εγώ και να σωθώ/ να τρέχουμε στα ίσα κάτω στον ποταμό/ που λαχταρά να βρεί το μέγα ωκεανό...Ούτε συνεννοημένοι να ήταν οι 2L8 με τον παλαβιάρη στιχοπλόκο μας! Γι' αυτό είναι μεγάλος ο Ρασούλης! Ακόμη και μέσα σ' έναν ολόκληρο δίσκο, στον οποίο έπεσε πάλι θύμα της επικαιρότητας με τραγούδια, σαν αυτό για τον μικρό Άλεξ της Βέροιας, γράφει το Νερό, τους παραπάνω δηλαδή στίχους, και στέλνει αδιάβαστους όλους όσοι μας έχουν κάνει το λιγότερο πλύση εγκεφάλου με το ερωτικό ζητούμενο στο σύγχρονο τραγούδι. Ακόμη θυμάμαι το ξεχέσιμο που μου έριξε ο δ/ντής μιας δισκογραφικής, επειδή τόλμησα να γράψω τότε στο δίφωνο ότι στο Ισραήλ καλώς ή κακώς εξάγουμε Άντζελα Δημητρίου και Γλυκερία, σχολιάζοντας μάλλον άτυχα την εξίσου άτυχη σύμπραξη του Ρασούλη με τον Πόλικερ.
...Συγκινούμαι μέχρι δακρύων με το ποίημα Μικρές αναπηρίες της ιατρού κυτταρολόγου Σοφίας Κολοτούρου, από τη συλλογή της Αν- επίκαιρα ποιήματα (εκδόσεις Τυπωθήτω- λάλον ύδωρ). Η Σοφία είναι κωφή, έχει όμως το χάρισμα να διαβάζει τα χείλη κι έτσι να πιάνει μαζί σου την ωραιότερη, απ' άποψη περιεχομένου τουλάχιστον, κουβέντα. Τη γνώρισα ως στιχουργό σ' ένα τραγούδι από το πρώτο άλμπουμ του Δώρου Δημοσθένους, στη συνέχεια μου φανερώθηκε και ως ποιήτρια μέσα απ' το βιβλίο της που είχε την καλωσύνη να μου στείλει ο άντρας της, ο Νίκος. Γράφει, λοιπόν, η Κολοτούρου στις Μικρές αναπηρίες της:
Οι τελευταίοι των αναπήρων, δεν φοβόμαστε
μικρές αναπηρίες που με τα χρόνιa
θα' ρθουν για σας. Μας βασανίζουν οι άλλες
αναπηρίες, που θa λέγατε "μεγάλες"
παιδιόθεν- και ήταν τα καψώνια
της Φύσης, όπου υποτασσόμαστε.
Οι πρόοδοι τώρα της τεχνολογίας
και των επιστημόνων, μας επιτρέπουν
πρώτη φορά να έχουμε φωνή
κι απόψεις, πρόσβαση, συμμετοχή.
Όσοι δεν περπατούνε και δεν βλέπουν
και δεν ακούν- η οδός της απωλείας-
στο Δίκτυο γίνονται ξανά αρτιμελείς.
Οι νέοι θα ζήσουνε χωρίς αναπηρίες.
Είμαστε οι τελευταίοι εκπρόσωποι τους
κι οι πρώτοι που υψώνουν τη φωνή τους
διηγούμενοι παρόμοιες ιστορίες-
πλέον, για να μη φοβάστε εσείς.

Πόσο θα ήθελα ν' ακούσω τους στίχους αυτούς μελοποιημένους από τη Λένα Πλάτωνος! Αν και μέχρι να συμβεί αυτό, γνωρίστε τη χαρισματική Σοφία Κολοτούρου μέσα από το προσωπικό της ιστολόγιο με τη φοβερή ονομασία Κουφός είσαι, ρε; Δεν ακούς; (εδώ κολλάει το συγκλονιστικό Στο Δίκτυο γίνονται ξανά αρτιμελείς): http://kofosi.blogspot.com/
...Συμπονάω τον Βασίλη Γισδάκη που η αφωνία, συνοδεία κορτιζόνης, τού στέρησε τη συμμετοχή του στη συναυλία- αφιέρωμα στον Χατζιδάκι με την Ορχήστρα των Χρωμάτων σε λίγες μέρες στο Μέγαρο. Δυο- τρεις τέτοιες συναυλίες όλο το χρόνο περιμένει να δουλέψει ο καλός τραγουδιστής και ξέρω πόσο άσχημη είναι η παρούσα φάση γι' αυτόν συν του ότι πηγαίνει πίσω κι η ηχογράφηση του επικείμενου cd τους με τη Σωτηρία Λεονάρδου και τον Στέλιο Μποτωνάκη. Μαθαίνω, όμως, πως θα τον αντικαταστήσει ο κοινός μας φίλος, Ηλίας Λιούγκος. Θα μοιραστούμε τα χρήματα με τον Βασίλη, μου λέει ο Ηλίας απ' την άλλη άκρη της γραμμής κι εγώ σκέφτομαι πόσο σημαντική είναι η παρουσία καλλιτεχνών με τέτοιο ήθος και στη δική μου ζωή...

...Αυτό το είδατε; Η Sinnead O' Connor δεύτερο όνομα κάτω από τον Φίλιππο Πλιάτσικα, του πεταματού με άλλα λόγια! Δεν υπάρχει αισχύνη σ' αυτό τον τόπο; Καλά, όταν η Bonnie Tyler και ο Ian Gillan κάνανε έως και δίσκο με τη Σοφία Αρβανίτη και τον Μιχάλη Ρακιντζή, περνούσε ακόμη η μπογιά τους, άσχετα αν εγώ τότε ήθελα να πετάξω με τις κλωτσιές έξω απ' το σπίτι μου τα βινύλια των Deep Purple! Και δεν το' χα κάνει καλύτερα; Σάμπως ακούγονται σήμερα το Smoke on the water ή το σπαραξικάρδιο When a blind man cries; Άντε, λίγο το Child in time για το ψυχεδελικόν της υπόθεσης! Η Sinnead όμως; Δεν ήξερε, δε ρώταγε η δόλια; Όσο για τον Gordon Gano των Violent Femmes, ούτε να τον χέσουν οι διοργανωτές και ο designer της αφίσας! Πάλι καλά που δεν έβαλαν το όνομα του κάτω απ' του Μαραβέγια, να το δεί ο Κωστής που διαθέτει νιονιό και να πα' ν' αυτοκτονήσει! Ρε, μπας και δώσανε κάνα τριπάκι στους συμπαθείς αλλοδαπούς καλλιτέχνες και πέρασαν τον Πλιάτσικα για Bruce Springsteen; Έλεγα να πάω να δω live τη Sinead O' Connor, ακόμη και τον Πλιάτσικα που μου άρεσε το τελευταίο cd του, όμως η διαφημιστική καμπάνια τους με κάνει όποτε βλέπω την αφίσα απλώς να κουνάω το κεφάλι μου. Ούτε κατά διάνοια, εν ολίγοις, συναισθήματα προσμονής και τα συναφή...

...Διαβάστε αυτή την απίστευτη επιστολή που έστειλε ένας απορημένος θρησκόληπτος μπάτσος στον Φίλαθλο και που μου έστειλε με τη σειρά της σε e-mail η δημοσιογράφος Ειρήνη Προμπονά από το παλιό μου στέκι Στο Κόκκινο 105,5! Αν είναι original η επιστολή, σε ένα πρώτο επίπεδο λυπάσαι για τη διανοητική κατάσταση αυτού του ανθρώπου, σε ένα δεύτερο γελάς με το πόσο άχρηστα στην ουσία περνάει το χρόνο του και σε ένα τρίτο εξοργίζεσαι με το ότι ενδεχομένως να κρατάει πιστόλι πάνω του σε καθημερινή βάση. Πάντως μόνο σε εφημερίδες τύπου Φίλαθλος βρίσκεις τέτοια μαργαριτάρια και τόσο σίγουρης λαϊκής απήχησης αναγνώσματα...
...Ξεφυλλίζω το λεύκωμα Έγχρωμη Nelly's (εκδόσεις Τσαγκαρουσιάνος) που μου έστειλε χθες το μεσημέρι με τον mhulot ως δώρο η αγαπημένη Έφη Κουτσονικολή της lifo. Υπέροχο! Να το κοιτάς και να εξαφανίζονται οι μαύρες σκέψεις σου! Να φεύγει ο νους σου στις Μέρες ραδιοφώνου του Woody Allen, στις Ομπρέλες του Χερβούργου του Jacques Demy, στην πρώτη τηλεοπτική Λάσσι των παιδικών χρόνων, σε υπόγεια παλαιοπωλεία στο Μοναστηράκι, ακόμη και στο αντεργκράουντ Factory του Andy Warhol! Έργα και ημέρες μιας σπουδαίας Ελληνίδας φωτογράφου από το νταραβέρι της με τις αμερικανικές διαφημιστικές εταιρείες. Προλογίζουν η Φανή Κωνσταντίνου του Μουσείου Μπενάκη και ο Νίκος Δήμου, με την επιμέλεια του Ερρίκου Σοφρά. Ένα ταξιδιάρικο αυτοβιογραφικό κείμενο της ίδιας της Nelly's κλείνει την έκδοση...
...Ακόμη αναζητώ τον πατσατζή που βρήκε πεθαμένη στο σπίτι της, σε κατάσταση αποσύνθεσης, τη μελαγχολική και μεταφυσική Σαπφώ Νοταρά. Θα είναι κι αυτός εν ζωή; Πάνε αρκετά χρόνια απ' το συγκεκριμένο θλιβερό περιστατικό στην καρδιά της Αθήνας με ηρωίδα τη Νοταρά ή, σωστότερα, με πρωταγωνιστή τον τρόμο της πηχτής και ανελέητης ερημιάς της, όπως έγραψε κάποτε χαρακτηριστικά ο ποιητής φίλος της, Ματθαίος Μουντές...
...Κράτησα για το τέλος κάτι πολύ ευχάριστο: ο Γιώργης Χριστοδούλου θα διασκευάσει για παιδικά όργανα το θέμα του Μάνου Χατζιδάκι από το Ποτάμι του Κούνδουρου ώστε να χρησιμοποιηθεί στους εναρκτήριους τίτλους του δικού μου ντοκιμαντέρ. Θα είναι η δεύτερη φορά που θ' ακούγεται μεσ' στην ταινία μουσική του Χατζιδάκι, αφού υπάρχει κι η κινηματογραφημένη ερμηνεία της πιανίστριας Ντόρας Μπακοπούλου σε ένα κομμάτι από το Για μια μικρή λευκή αχιβάδα. Όλη την υπόλοιπη ταινία την αφήνω στα χέρια του Λιούγκου, τον οποίο εκτιμώ απεριόριστα ως συνθέτη και ξέρω πόσο σοβαρά θα αντιμετωπίσει τη δουλειά μας. Διότι, μη νομίζετε, υπάρχουν κάποιοι συνθέτες περιοπής που σου ανοίγουν το συρτάρι, σου λένε πάρε τόσα κι άλλα τόσα και δώσε μου εμένα τόσα! Κι υπάρχουν άλλοι, σαν τον Ηλία Λιούγκο ή και τον Μηνά Αλεξιάδη, που είτε θα λιώνουν δίπλα σου στο μοντάζ, είτε θα τους ζητάς πέντε πρωτότυπα θέματα κι εκείνοι θα σου φέρνουν δεκαπέντε, εμπνεόμενοι από τον δικό σου φυσικό και πνευματικό μόχθο.
* ο Γιώργης Χριστοδούλου χθες το μεσημέρι στη Μνησικλέους στην Πλάκα με τον Τάσο (αγνώστων λοιπών στοιχείων, κατόπιν επιθυμίας του)!

22 σχόλια:

celsius33 είπε...

ευχαριστώ για την περιεκτική ουσιαστική πολυεπίπεδη ενημέρωση, θα βρω την κυτταρολόγο και τη Nellys (τώρα κατάλαβα ποιος είναι ο Τάσος, μουχαχα) Καλημέρα!

BOSKO είπε...

celsius33...
βουλωμένο γράμμα διαβάζεις, συνονόματε του Τάσου (κυριολεκτικά, όμως)! Να βρεις και το cd των 2L8, αλλά και τη lifo που κυκλοφορεί σήμερα τ' απόγευμα!

Ανώνυμος είπε...

Κύριε Μποσκοίτη,

προτού πιάσουμε χαρτί και μολύβι για να αντιποιηθούμε -μεταξύ άλλων- τη δημοσιογραφική ιδιότητα,καλό θα είναι να ελέγχουμε -κατ' ελάχιστον- την ορθογραφική μας επάρκεια και να γράφουμε αισχύνη και όχι αισχίνη. Κατά τα άλλα, ελευθερία του λόγου έχουμε (!), ο καθείς μπορεί να γράφει ό,τι θέλει και να νομίζει ό,τι θέλει...

BOSKO είπε...

Ανώνυμος...
έχετε πολύ δίκιο αναφορικά με το "αισχύνη", αλλά κεκτημένη ταχύτητα, βλέπετε...
αυτό όμως που δε μου άρεσε ήταν το να "αντιποιηθούμε- μεταξύ άλλων- τη δημοσιογραφική ιδιότητα"...
επίσης, είστε ελεύθερος/η (και ανώνυμος/η, βεβαίως- βεβαίως) να γράφετε και να νομίζετε ότι θέλετε.

Κατερίνα Στρατηγοπούλου-Μ. είπε...

Ζητώ συγγνώμην για την παρέμβαση Μπόσκο, αλλά είχα μείνει με την εντύπωση ότι λέγεσαι Μποσκοΐτης και όχι Μποσκοίτης. Ποιο από τα δύο είναι τελικώς το σωστό;

BOSKO είπε...

Κατερίνα σ-Μ. ...
καλώς μου την και σε χρειαζόμουν σ' αυτό το post, διότι κάτι μου λέει πως θα γελάσουμε πολύ!
ναι, Μποσκοΐτης λέγομαι και όχι Μποσκοίτης, αλλά μπορεί να μην ξέρει ο/η ανώνυμος/η να χειρίζεται το πληκτρολόγιο του ακόμη.
Πάντως, δείχνει να με γνωρίζει καλά κι αυτό είναι το βασικότερο!

Κατερίνα Στρατηγοπούλου-Μ. είπε...

A, ok. Tότε δεν ήμουν εγώ που θυμόμουν λάθος το επώνυμό σου, αλλά ήταν ο ανώνυμος που έκανε λάθος στην ορθογραφία του.

Ξέρης, πολί διασκεδάζο με κάτη τέτιους τίπους που από τη βγιασίνη τους να κάνουν τους έκσιπνους, δεν μπορούν να κρίπσουν ότι είνε χαζή.

Σχεδών τους αγαπό.

BOSKO είπε...

Κατερίνα σ-Μ. ...
στο είπα ότι θα γελάσουμε, δε στο είπα;
δεν παίζεσαι ώρες- ώρες!

Ανώνυμος είπε...

Να την κι η άλλη!

Μη χάσει...

Κατερίνα Στρατηγοπούλου-Μ. είπε...

Aνώνυμε/η,

Ως αντίδωρο που μ' έκανες να ξεχάσω τα νεύρα που είχα επειδή ο διπλανός μου, έφαγε το μισό σαντουίτς μου χωρίς να με ρωτήσει, σου κάνω ένα δωράκι που πολύ θα το χαρείς:

Τρέξε να διορθώσεις την Νευροβουλευτίνα του ΠΑ.ΣΟ.Κ, που συμβαίνει να είναι και καθηγήτρια του Παντείου, γιατί γράφει την ρίμα με "ήτα" και τον "στίχο" με όμικρον γιώτα:

” "Στην ίδια μοίρα είμαστε, δεν είμαστε όλοι ίδιοι”.
Αυτός είναι ένας στοίχος του Αρμπάν, του ράπερ που τα τραγούδια του έχουν ελληνική ρήμα παρά την αλβανική καταγωγή των γονέων του.


Βιάσου, πριν γίνουμε ρεζίλι στους Ευρωπαίους εταίρους μας.

BOSKO είπε...

Κατερίνα σ-Μ. ...
α χαχαχαχαχα! Μα, που πας και τα βρίσκεις;

Κατερίνα Στρατηγοπούλου-Μ. είπε...

Η επιτυχία δεν είναι να τα βρίσκεις, αλλά να τα σερβίρεις την κατάλληλη στιγμή.

;-)

igkros είπε...

Bosko man τι βομβαρδισμός ενημέρωσης είναι αυτός?

Πάντως όλα καλά.

Ακμαίος, δημιουργικός και με (μετεκλογικό) χιούμορ

Greetings from Thessaloniki!

BOSKO είπε...

alps...
βομβαρδισμός, δε λες τίποτα!
δεν τα κατάφερες τελικά ούτε συ να κατεβείς για τις εμφανίσεις της Πλάτωνος στο Κύτταρο.
δεν πειράζει, με βλέπω ν' ανεβαίνω εγώ σε λίγες μέρες και να πίνουμε καφέ στη "Γαζία"! (καλά το θυμάμαι τ' όνομα της καφετερίας;)

μαριάννα είπε...

A χαχαχαχαχαχαχαχα! ;)

BOSKO είπε...

μαριάννα...
κρίμα που δεν το συνέχισε ο/η ανώνυμος/η να γελάσουμε κι άλλο! Τι, μόνο μ' αυτό το λίγο θα τη βγάλουμε;

μαριάννα είπε...

Καλά μιλάμε μου έφυγε η κούραση. Γύρισα κυριολεκτικά πτώμα κι έπεται συνέχεια ως το βράδυ στο θέατρο του Δαφνή κι έβαλα μια κόκα κόλα με παγάκια κι άραξα να χαζέψω. Και πέφτω πάνω στο ποστ σας. Και μου 'φυγε με μιας όλη η κούραση, με το αν σε λένε Μποσκοΐτη ή Μποσκοίτη και με το σάντουιτς που της έφαγε χωρίς άδεια ο διπλανός της. Αχ ρε παιδιά καλά να είσαστε, γι αυτό σας πάω με χίλια! Να 'ναι καλά κι ο αντιποιηθούμε, βγάζει πολύ γέλιο λέμε! Α χαχαχαχαχαχαχα!

BOSKO είπε...

μαριάννα...
είδες όμως; ξέρει ή μάλλον έχει μάθει καλά πότε θα "χτυπήσει", βγάζοντας πάντα τρομερό γέλιο! Να μου το θυμηθείς, εγώ αυτόν θα τον βγάλω ως κωμικό στο σινεμά να αποκτήσει φήμη, που διακαώς επιθυμεί, κι εγώ φράγκα!

μαριάννα είπε...

Κάτσε ρε Αντώνη, αυτός φήμη, εσύ φράγκα κι εμείς που στον γνωρίσαμε, στην απ' όξω; Μόνο με το γέλιο θα μας αφήσεις; Θέλουμε ποσοστά και η Κατερίνα κι εγώ. Θα είμαστε λέει ΒΟΗΘΟΙ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ! Στην κωμωδία: Ο ΑΝΩΝΥΜΟΣ ΚΑΙ Η ΒΛΑΚΕΙΑ ΠΟΥ ΤΟΝΕ ΔΕΡΝΕΙ! (Για το πιασάρικο του τίτλου «τόνε» δε θα σας χρεώσω, δώρο από μένα στην παρέα, να το πιούμε μπυρόνια!)

BOSKO είπε...

μαριάννα...
μέσα, ότι πεις!
σου χαλάω γω χατήρι;

μαριάννα είπε...

Σμουτς!
Πάω να κοιμηθώ σαν πουλάκι για καμιά ωρίτσα. :)

Κατερίνα Στρατηγοπούλου-Μ. είπε...

Σας παρακαλώ speak for yourself, Mαριάννα.

"Βοηθός" Eγώώώώ???