ΕΝΑ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΜΗΝΥΜΑ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΦΤΙΑΞΕ ΤΗ ΜΕΡΑ!

Απόψε θα τραβήξουμε το αρχείο του Νίκου Κούνδουρου για το ντοκιμαντέρ. Ένα ολόκληρο μπαούλο που μου έδωσε ο Γιάννης Σολδάτος με αρχειοθετημένες φωτογραφίες από τα γυρίσματα όλων των ταινιών του μεγάλου σκηνοθέτη, με ανέκδοτο υλικό έως και από τα...βαφτίσια του, με κομμάτια φιλμ από κουνδουρικά projects που δεν υλοποιήθηκαν ποτέ, με αποσπάσματα από χειρόγραφα σενάρια του!

Η λήψη θα γίνει από την οθόνη ενός computer, περνώντας κατ' ευθείαν στο φιλμ. Το ντοκιμαντέρ άλλωστε είναι το μόνο είδος κινηματογράφου, μαζί με την πειραματική ταινία, που δικαιολογεί το μπλέξιμο των διάφορων formats χωρίς να ξενίζει τον θεατή. Θυμάμαι όταν το πρωτοδοκιμάσαμε στο μικρού μήκους ντοκιμαντέρ για τη Φλέρυ Νταντωνάκη και μεταγράψαμε ότι υλικό οπτικό υπήρχε της τραγουδίστριας από μια παλιά VHS κασέτα πάλι στο φιλμ. Είχα την αίσθηση ότι σώσαμε κυριολεκτικά ένα θησαυρό και μάλλον δικαιωθήκαμε όταν ο Θόδωρος Αδαμόπουλος μου είχε ζητήσει να πάει μια κόπια στην Ταινιοθήκη της Ελλάδας ως εθνικό κειμήλιο! Φυσικά δεν αναφέρομαι στο αποτέλεσμα της δικής μου δουλειάς τότε, αλλά στη διαχρονικότητα- για να μην πω αθανασία- που παρέχει η χρήση των μαγικών καρέ!

Με πήρε ο ύπνος στις πέντε το ξημέρωμα σήμερα ύστερα από ένα γιαπωνέζικο δείπνο στο Kyoto κάτω από την Ακρόπολη με τη maira del mar και άλλους τέσσερις φίλους. Λες και φάγαμε αέρα κοπανιστό, τον οποίο χρυσοπληρώσαμε κιόλας! Καμία σχέση με το κινέζικο φαΐ... φίδια- ξεφίδια, αλλά τουλάχιστον χορταίνεις! Προηγουμένως, με θλίψη άκουγα στις ειδήσεις και τα πρώτα exit polls για τη δεύτερη έδρα που κερδίζει ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός στην Ευρωβουλή. Άκου όνομα για κόμμα, ο καλός ο μύλος όλα τα αλέθει ένα πράγμα, λίγο το λαϊκό στοιχείο, μέσα κι η ορθοδοξία, βάλε και τον συναγερμό, να παραπέμπει όχι βέβαια στην επανάσταση, μα στην επικινδυνότητα. Υπό την έννοια της ανόδου του φασισμού, ίσως και να το πέτυχαν, αν και στη δική μας, αρκούντως ελληνική περίπτωση, δεν πρόκειται για φασισμό, αλλά για την αήττητη βλακεία στο νυν και στο αεί!

Πηγαίνοντας στο εστιατόριο με το ταξί, ο Λημνιός ταρίφας, ψηφοφόρος του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., δε μιλιόταν. Τι να έφταιξε, βρε παιδί μου; με ρωτούσε πικραμένος. Η αποχή ή η υποστήριξη που μας χρέωσαν ότι προσφέραμε στους κουκουλοφόρους του Δεκέμβρη; Μην την ξανακούσω αυτή τη μαλακία, απάντησα αυστηρά κι εγώ, χωρίς καμία όρεξη για περαιτέρω κουβέντα.

Έλεγα λοιπόν ότι κατάφερα να κοιμηθώ το χάραμα με το που γύρισα σπίτι, συντονισμένος στο Κανάλι της Βουλής και το έκτο μέρος από την όπερα Μήδεια του Μίκη Θεοδωράκη. Τέλεια ήταν! Η νύχτα πέρασε μελετώντας τα dvd με όλες τις λήψεις που κάναμε για το ντοκιμαντέρ. Είναι πραγματικά εκπληκτικό εκείνο το γύρισμα με τον Κούνδουρο να ορμάει κυριολεκτικά μέσα στο πλατό και να πέφτει πάνω σε ένα έτοιμο σκηνικό του Bordello του, τόσα χρόνια μετά!

Γύρισμα μέσα στο γύρισμα, δομή τελείως νουβέλ βαγκ λογικής σα να μην πετιέται τίποτα στο μοντάζ! Από το φλουτάρισμα του φακού πάνω στο gros plan του Νίκου Καβουκίδη την ώρα που δακρύζει μέχρι τον μακινίστα που φέρνει τη Μαρίζα Κωχ πάνω στο καρέλο του τράβελινγκ κι εκείνη μοιάζει να το καταδιασκεδάζει (σχετικές φωτογραφίες στα προηγούμενα posts περί του ντοκιμαντέρ)!

Κι ακόμη, ο bosko με τον Κούνδουρο που προβάρουν τις ατάκες του σεναρίου, η Μιράντα που ντύνει και η Ιωάννα που μακιγιάρει αντίστοιχα τις ηθοποιούς μας, ο Μαρίνος σε μια γωνιά με τον ηχοληπτικό εξοπλισμό του, ο Άρης που φοράει την ψείρα στον Φασιανό και στον Καμπανέλλη, ο Δημήτρης που φωνάζει στους βοηθούς του να πάρουν δείγμα τέλους!

Πριν από λίγη ώρα μπήκα στο e- mail μου! Είχα μήνυμα από τον Δημήτρη Θεοδωρόπουλο, τον διευθυντή φωτογραφίας του ντοκιμαντέρ! Μου έφτιαξε κανονικά τη μέρα, δένοντας απόλυτα με τα συναισθήματα της ολονύχτιας προβολής του υλικού που προηγήθηκε! Το παραθέτω αυτούσιο, έτσι, για να μη φαίνεται μόνο τι λέω εγώ εδώ μέσα, αλλά και τι άποψη έχουν οι άλλοι βασικοί συντελεστές αυτού που πάμε να κάνουμε!

Αντουάν, απίστευτο και πραγματικά "ενδιαφέρον" το του casting... Πραγματικά χαίρομαι περί Κούνδουρου-δεν σου κρύβω με ανακουφίζει! Έβλεπα ξανά το υλικό: πιστεύω ότι ίσως είναι το πιο "άναρχο" φιλμ που έχουμε κάνει. Πράγματι μπορεί να λειτουργήσει το "πειραγμένο" πλάνο Ζερβουλάκου: θα χρειαστεί πολύ μάγκικο μοντάζ, όχι μόνο με φώτα στο κάδρο, αλλά και roll- out, τα μπιπ (τρύπα-συγχρονισμού), "μούτζες" στο ξεκίνημα κάθε σασί, καρτέλες, κλακέτες κλπ. Δεν κάνει κανείς πια τέτοιου είδους σινεμά: να δεις ότι θα μας μιμηθούν!
Άντε θα χαρώ που θα'μαστε αύριο παρέα!
ΔΘ
dimitris theodoropoulos

* εδώ το link με το blog που άνοιξε ο παραγωγός της εταιρείας MediaVox και του ντοκιμαντέρ, Μιχάλης Γαλανάκης: http://mediavoxgalanakis.wordpress.com/2009/06/03/%ce%bf%ce%b4%cf%8d%cf%83%cf%83%ce%b5%ce%b9%ce%b5%cf%82-%cf%83%cf%89%ce%bc%ce%ac%cf%84%cf%89%ce%bd-%ce%bc%cf%80%ce%b1%ce%bb%ce%ac%ce%bd%cf%84%ce%b1-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%cf%84%ce%bf%ce%bd-%ce%bd%ce%af/

** οι φωτογραφίες της ανάρτησης είναι του Γιάννη Δρακουλίδη και από τώρα ο Γαλανάκης σχεδιάζει μια έκθεση κατά τη διάρκεια του επερχόμενου φεστιβάλ κινηματογράφου Θεσσαλονίκης! Εγώ θα έλεγα και μια συναυλία με το Για μια μικρή λευκή αχιβάδα του Μάνου Χατζιδάκι με τη Ντόρα Μπακοπούλου στο πιάνο, αλλά και με τον Ηλία Λιούγκο που γράφει τη μουσική του ντοκιμαντέρ!

*** με το παρόν post, οι αναρτήσεις στο blog γίνονται...666!