light-days-light-people-moving-waves

Κυκλοφόρησε χτες το πρώτο τεύχος του καινούργιου free press της Ελευθεροτυπίας. Λέγεται Plus, απευθύνεται σε ηλικίες 17 - 25 ετών και διευθυντής του είναι ο mhulot, πρώην αρχισυντάκτης της lifo. Στη συντακτική ομάδα του περιοδικού, μεταξύ άλλων, βρίσκονται η Ναταλί Χατζηαντωνίου, η Χρυσούλα Παπαϊωάννου, ο Spyros VJ, ο Μπάμπης Πολυχρονιάδης, η Ιωάννα Κλεφτόγιαννη και ο Γιώργος Καρουζάκης, ενώ στη θέση του αρχισυντάκτη είναι ο Δημήτρης Αναστασόπουλος. Ευχαριστώ τον mhulot που μου έκανε την τιμητική πρόταση να ενταχθώ στο team των μόνιμων συνεργατών του περιοδικού μαζί με τη Λένα Πλάτωνος, ως δισκοκριτικοί ή, σωστότερα, δισκαναλυτές- για να μην ξεχνάμε και τη Βιβλιοθήκη της Ελευθεροτυπίας- αλλά και μεμονωμένα, ως δημοσιογράφος ελευθέρας...βοσκής. Έτσι, στο πρώτο τεύχος μπορείτε να διαβάσετε την δισκανάλυση μας στο ντεμπούτο άλμπουμ των Maria & The Photo Frame κι έπεται το άλμπουμ Homeland της Laurie Anderson για την ερχόμενη Πέμπτη. Αυτές τις μέρες, μάλιστα, ο Matt Elliott από το Bristol και ο Lolek από την Κηφισιά θα μου παραχωρήσουν για το Plus την πρώτη κοινή τους συνέντευξη με αφορμή τις εμφανίσεις τους στο Half Note. Εύχομαι καλή επιτυχία στον mhulot για τη νέα αυτή προσπάθεια και το μεγάλο άνοιγμα του στον free Τύπο, όπως και γερό στομάχι κυριολεκτικά (δεν είναι λίγο μέσα σε τέτοια γενικευμένη κρίση να διευθύνεις ένα καινούργιο έντυπο). Πάντως, χτες όλη μέρα γύριζα στην Αθήνα μάτταια να το βρώ, οπότε και αναγκάστηκα να περάσω στις 12 τη νύχτα από τα γραφεία της Ελευθεροτυπίας. Μπαίνω σ' ένα ταξί και λέω του ταρίφα: Πάμε πρώτα από Ελευθεροτυπία και μετά Παγκράτι, στη Δαμάρεως. Με κοιτάει ο άνθρωπος μεσ' στη νύχτα με τα γένεια μου και τα τσουλούφια και εύλογα μού λέει με τη σειρά του: Δεν πιστεύω νά 'σαι τρομοκράτης και να μας νοικοκυρέψεις με καμιά βόμβα βραδυάτικα...

Στις 5 Οκτωβρίου ξεκινάει το 4ο Φεστιβάλ Ελληνικού Ντοκιμαντέρ Χαλκίδας που διευθύνει ο συνάδελφος Σταύρος Ιωάννου. Δεν γνωρίζω ακόμη το συνολικό πρόγραμμα του φετινού φεστιβάλ, ξέρω όμως ότι το πρώτο διήμερο θα είναι αφιερωμένο στον Νίκο Κούνδουρο με προβολή του ντοκιμαντέρ μου Οδύσσειες σωμάτων-Μπαλάντα για τον Νίκο Κούνδουρο και με πρόλογο μάλιστα από τον σκηνοθέτη Θόδωρο Αγγελόπουλο, τον κριτικό τέχνης Μάνο Στεφανίδη και την τραγουδοποιό-ερμηνεύτρια Μαρίζα Κωχ. Θα τιμηθεί ακόμη η μνήμη του μεγάλου Βασίλη Ραφαηλίδη με την προβολή ενός ντοκιμαντέρ που είχε γυρίσει για το Παρασκήνιο ο Γιάννης Σολδάτος, συγγραφέας της βιογραφίας του Κούνδουρου και παραγωγός της δικής μου ταινίας. Αρχές του Οκτώβρη, λοιπόν, θα βρεθώ στη Χαλκίδα με αγαπημένους φίλους και όλη η κατάσταση κατά κάποιο τρόπο θα λειτουργήσει ως προπομπός για τη συμμετοχή του κουνδουρικού ντοκιμαντέρ στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης, το οποίο από φέτος θα διεξάγεται κάθε Δεκέμβριο. Θα ενημερώνω από δω για το Φεστιβάλ Ελληνικού Ντοκιμαντέρ και, εννοείται, δεσμεύομαι για ανταπόκριση από τη γενέτειρα του Σκαρίμπα.

Χτες βράδυ το πρόγραμμα είχε Ηρώδειο με τον Μάριο Φραγκούλη στην Εποχή της αγάπης του Μάνου Χατζιδάκι. Επρόκειτο για τη δεύτερη επαναληπτική συναυλία, αφού στην πρώτη, της 11ης Σεπτεμβρίου, έδιωχναν κόσμο και δεν υπήρχαν εισιτήρια και προσκλήσεις ούτε για δείγμα. Ήταν από εκείνες τις συναυλίες που πραγματικά δεν έπεφτε καρφίτσα στο ρωμαϊκό θέατρο. Μού άρεσε η τεχνική φωνητική αρτιότητα του Φραγκούλη, μού άρεσαν οι λιτές όμορφες ενορχηστρώσεις του Λευτέρη Μιχαλόπουλου, χάρηκα που είδα και τις δύο όμορφες Στέλλες, μπροστά την Κυπραίου με την κιθάρα της και πιο πίσω την Γαδέδη με το φλάουτο της. Δεν μου άρεσε όμως ιδιαιτέρως η νέα χατζιδακική ερμηνεύτρια Άννα Λινάρδου, η οποία, ενώ στο cd, είναι εξαιρετική, παραδόξως χτες ακουγόταν σαν καλλίφωνη μεν, λαϊκή δε, τραγουδίστρια. Αυτό όμως που με βρήκε τελείως αντίθετο απ' την άποψη της αισθητικής ήταν η φωνή του ίδιου του Μάνου Χατζιδάκι από την παρλάτα της εισαγωγής του Κεμάλ στους Αντικατοπτρισμούς, που ακούστηκε από τα μεγάφωνα του Ηρωδείου σα να τραγουδούσε ο μακαρίτης ντουέτο με τον Μάριο Φραγκούλη.


Δεν ξέρω, ίσως ήταν που λίγες ώρες πριν εγώ είχα ζήσει ιδιωτικά κάτι πραγματικά συγκλονιστικό, το οποίο δεν θα το άλλαζα με καμιά μεγάλη ορχήστρα, με κανένα Ηρώδειο και με καμιά φεγγαρολουσμένη βραδιά. Ο Ηλίας Λιούγκος να παίζει στην κιθάρα την Τρελή του φεγγαριού του Μάνου Χατζιδάκι και η Λένα Πλάτωνος να τραγουδάει μαζί του, βοηθώντας αυτόν κι εμάς να θυμηθούμε τους στίχους του Νίκου Γκάτσου.




Ή τον Ηλία Λιούγκο, πάλι, να τραγουδάει με τη ζεστή φωνή του το Νανούρισμα, πού 'χε ηχογραφηθεί με τη Φλέρυ Νταντωνάκη. Δίπλα του βρίσκονταν ο Lolek, ο Νίκος Χαλβατζής, η Λένα Πλάτωνος, η Καίτη Μαυρομμάτη, ο Στέργιος, η Αλεξάνδρα, ο Παναγιώτης, η Στέλλα, ο Αιμίλιος, ενώ την αυτοσχεδιαστική κινηματογράφηση είχε αναλάβει η Λιάνα. Απουσία μπήκε στον γείτονα Φοίβο Δεληβοριά, που οι υποχρεώσεις στο στούντιο τον κράτησαν εκτός παρέας. Μια βραδιά που προέκυψε στο παρά πέντε και που θα επαναληφθεί τις αμέσως επόμενες μέρες, εν είδει εγγαινίων του νέου μου διαμερίσματος, παρουσία και πολλών ακόμη καλών φίλων!

kkk

* στις 17.00 το απόγευμα συνδεθείτε με το Κανάλι 1 του Πειραιά (www.kanaliena.gr) στους 90,4 για τη σημερινή εκπομπή χωρίς κάποιον καλεσμένο, αλλά με τις μουσικές επιλογές μου.