Σήμερα, εκτός από την είσοδο σε ένα νέο μήνα και τον καθιερωμένο εορτασμό της εργατικής πρωτομαγιάς, όπου πάλι όλα θα κυλήσουν ομαλά και ήρεμα, όπως τό 'γραψε και ο Μίκης Θεοδωράκης στο τραγούδι του post (ζούμε συμβατικά...), συμπληρώνονται 35 χρόνια από το μυστηριώδες ατύχημα στη λεωφόρο Βουλιαγμένης, το οποίο έστειλε στο θάνατο τον αγωνιστή Αλέκο Παναγούλη. Εκείνες τις μέρες, τον Μάιο του 1976, ο Μίκης γράφει σε δικούς του στίχους και μουσική το Κόκκινο τριαντάφυλλο, αφιερωμένο στον συναγωνιστή που χάθηκε, και το δίνει στον ερμηνευτή Γιώργο Νταλάρα. Μια λαϊκότροπη μπαλάντα με το δίδυμο των μπουζουξήδων Κώστα Παπαδόπουλου- Λάκη Καρνέζη στην ορχήστρα, που ο Νταλάρας συμπεριέλαβε σε προσωπικό του πολυσυλλεκτικό δίσκο. Και, πραγματικά, ένα από τα ομορφότερα αδέσποτα τραγούδια του συνθέτη, που ευτύχησε να ερμηνεύσει ο δημοφιλής τραγουδιστής. Σπεύδω να κάνω καινούργια ανάρτηση, γιατί το blog κινδυνεύει να γίνει παράρτημα του...Περισσού και δεν το γουστάρω καθόλου. Καλό μήνα σε όλους!
11 σχόλια:
ανατρίχιασα...
μοιάζει τόσο μακρινή αυτή η ηρωική εποχή αλλά και τόσο σύγχρονη γαμώ το..
ας προβάλλουμε όλες αυτές τις νησίδες που αντιστέκονται σ' αυτήν την μαλακία που μας σερβίρουν ως πολιτισμό, πολιτική, κοινωνία, κλπ.
Δυστυχώς πολλές φωνές χάθηκαν φέτος...
Ευχαριστώ για την ωραία ανάρτηση, Μπόσκο..
Καλή Πρωτομαγιά σε όλους/ες..
Yannis...
εγώ σ' ευχαριστώ για το σχόλιο
& σου εύχομαι επίσης καλό μήνα!
θερμούς χαιρετισμούς στα γειτονικά εδάφη!
Ο Αλέκος Παναγούλης είναι από τους λίγους που έκαναν αληθινά αντίσταση κατά τη διάρκεια της δικτατορίας, αλλά και μετά προσπάθησε να πει αλήθειες και είχε την κατάληξη βέβαια όσων επιχειρούν να κάνουν κάτι τέτοιο, του έκλεισαν μια για πάντα το στόμα. Αξίζει όλη την αγάπη μας και ζει όσο τον θυμόμαστε! Αν και με τις πράξεις μας δεν τον τιμούμε...πώς το έλεγε στους στίχους του; "ενότητα κι αγώνα για να βρουν ανάπαυση οι πρώτοι νεκροί"...κι εκείνος δεν έχει αναπαυθεί ακόμα...
Μάιος, μήνας σημαδιακός στην ιστορία του κόσμου...κάποιοι θέλουν να ξεχαστούν άνθρωποι σαν τον Παναγούλη, αλλά ο χρόνος και η ιστορία τελικά δεν τους κάνει τη χάρη! Αντίθετα "θάβει" τους φελλούς που επιπλέουν...ελπίζω να αναφέρεται στα σχολικά βιβλία και εκείνος...
καλό μήνα Bosko!
Angelica...
τα "Τραγούδια του Αγώνα" ε, του Μίκη; αλήθεια, μπορείς να τον ακούσεις αυτό το δίσκο σήμερα; εγώ δυστυχώς δεν...παρ' όλο που από κει μέσα λατρεύω τα "Ποιος τη ζωή μου" (Μ. Ελευθερίου), "Εις Σάμον" (Α.Κάλβου).
despinisOutopia...
εννοείται ότι αναφέρεται (στα δικά μου χρόνια τουλάχιστον)
σωστά μιλάς :-))
Φυσικά και τον ακούω! Με συγκινεί και με ξεσηκώνει αυτός ο δίσκος πολύ και ειδικά τα τραγούδια σε στίχους του Αλέκου Παναγούλη.
την ιδια βλακεια ξανάκανα(είχα ανοιχτό το gmail)
angelica στο πιο πάνω
Κυριακή...
what?
από Angelica έγινες Κυριακή;
πως συνέβη αυτό;
Angelica...
αααα, μάλιστα!
Xαχαχα! Ψευδώνυμο είναι το Αngelica. Το Κυριακή είναι το κανονικό μου. Απλά είχα ανοιχτό το gmail που χρησιμοποιώ κανονικά και έκανα σχόλιο από εκεί κατά λάθος(το έχω ξανακάνει άλλη μία φορά εδώ μέσα αυτό)
Δημοσίευση σχολίου