Τρίτη 3 Μαΐου 2011

ο-νίκος-κυπουργός-για-τον-θάνατο-του-θανάση-βέγγου


Πριν μία δεκαετία κυκλοφόρησαν τα Μυστικά του Κήπου του Νίκου Κυπουργού, κύκλος παιδικών τραγουδιών με τη συμμετοχή της Εθνικής Ελλάδος των Τραγουδιστών: Χάρις Αλεξίου, Δήμητρα Γαλάνη, Χρόνης Αηδονίδης, Διονύσης Σαββόπουλος, Νένα Βενετσάνου, Χάρης & Πάνος Κατσιμίχας, Θανάσης Παπακωνσταντίνου, Ψαραντώνης, Μελίνα Κανά κ.α. Ωστόσο, στο τραγούδι η Μπαλάντα των σκουπιδιών, σε στίχους του Σταμάτη Δαγδελένη, συμμετείχε ο Θανάσης Βέγγος σε μια απρόβλεπτη συνάντηση με τους ερμηνευτές Άρη Χριστοφέλλη και Έλλη Πασπαλά. Ο λόγος στον συνθέτη Νίκο Κυπουργό:

Όταν κάναμε το casting για το άλμπουμ, νομίζω ότι ο στιχουργός Σταμάτης Δαγδελένης είχε την ιδέα της συμμετοχής του Βέγγου. Δεν ήταν καθόλου θετικός στην αρχή και μου έλεγε όλο επιφύλαξη "Μαέστρο μου, θα σας απογοητεύσω, έχω μεγαλώσει και δε θα μπορώ να τα πω όπως παλιά"...Εγώ πάλι του έλεγα "Ας το δοκιμάσουμε κι αν δεν σας αρέσει, δεν θα το κρατήσουμε". Πιστεύω όμως ότι οι όποιοι φόβοι του παρακάμφθηκαν από τη στιγμή που του είπα να το κάνει για τον εγγονό του. Ήρθε στο στούντιο, γράψαμε μόνο το δικό του μέρος κι έπειτα μπήκαν οι φωνές των άλλων δύο ερμηνευτών. Μάλιστα, ο Δαγδελένης τράβηξε κι ένα ωραίο βίντεο απ' τη συγκεκριμένη συνάντηση μας. Του έλεγα "Καθίστε να πιούμε ένα καφέ" κι απαντούσε "Δεν κάθομαι ποτέ εγώ, φοβάμαι μη με πιάσουν" (γέλια). Και πραγματικά, στο αυτοκίνητο μέσα τον θυμάμαι να κάθεται, αφού μόνο εκεί δε μπορούσε να είναι όρθιος! "Αχ, πολύ σας βασανίζω" μας έλεγε, κατά τη διάρκεια των εγγραφών του τραγουδιού. Όταν του το έστειλα λίγο καιρό μετά, τελειωμένο, έδειξε να το έχει ευχαριστηθεί πολύ! Κάτι άλλο που θέλω να καταθέσω είναι ότι πρωτογνώρισα τον Θανάση Βέγγο μεσ' στη χούντα, το 1972 ή το ΄73, όταν πήγα και τον είδα στην ανατρεπτική παράσταση "Ο τρελός του λούνα-παρκ", όπου μετά του έδωσα συγχαρητήρια στα καμαρίνια. Τριάντα χρόνια μετά, μού είπε "Κι όμως, μαέστρο μου, εγώ σας θυμάμαι", πράγμα που θεωρώ τελείως απίθανο, αλλά και πολύ ενδεικτικό της γλυκύτητας και ευγένειας του. Πολύ λυπήθηκα...Τόσο αεικίνητος που ήταν εν ζωή, εύχομαι να αναπαυθεί εν ειρήνη. Καλό του ταξίδι.

κκκ

* ευχαριστώ τον Νίκο Κυπουργό γι' αυτή την τηλεφωνική συνομιλία, Αθήνα, 3 Μαΐου του 2011

16 σχόλια:

KatArchimandritou είπε...

Αλήθειες......


Τρείς λαλούν και δυο χορεύουν...
Α ρε Θανάση.-

Αθανασία είπε...

Γειάσου Μποσκάκι μου...τι να πεί κανείς γι'αυτό,τον τόσο σπουδαίο άνθρωπο? όχι απλώς ηθοποιο ΑΝΘΡΩΠΟ με κεφαλαία οκ?...απίστευτο πόνο έφερε η 'φυγή'του,είν'αυτό που λένε ό-λοι,σήμερα ακόμη και στα ηλίθια πρωινάδικα,και μεσημεριανάδικα ότι ο 'καλός μας άνθρωπος'είναι από αυτούς,ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΦΥΓΟΥΝ,ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ ΔΕ ΤΟ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΤΟ ΔΕΧΤΕΙΣ,ΟΤΙ ΕΦΥΓΑΝ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ...απίστευτη λύπη...μεγαλώσαμε με τις ταινίες του...απίστευτος..ότι και να πώ είναι λίγο...καλό του ταξίδι..άφησε πολλά πίσω του...φιλάκια...

BOSKO είπε...

eka...
ξέρεις τι μου θυμίζει το σχόλιο σου; το άλλο σχόλιο του κιθαριστή Κώστα Γρηγορέα στην ιστοσελίδα του:
ΕΦΥΓΕ Ο ΒΕΓΓΟΣ
ΚΑΙ
ΜΑΣ ΕΜΕΙΝΕ Ο ΣΕΦΕΡΛΗΣ...

BOSKO είπε...

Αθανασία...
ότι και να λένε τα κανάλια, ο άνθρωπος πάνω απ' όλα ήταν μεγάλος και με βεβαρημένη ήδη υγεία...στη δική του περίπτωση, πάντως, η λύπη είναι για όλους μας κομματάκι παραπάνω.

KatArchimandritou είπε...

@ Sir Bosko...

Όλοι κάτι προσπαθούν να κάνουν...
Κάποιοι δυστυχώς και για τους ίδιους προσπαθούν και να τον μιμηθούν.

Ο Θανάσης που μας έφυγε δεν προσπαθησε να είναι κάτι άλλο από αυτό που ήταν.
Ήταν απλά ήταν ο εαυτός του.

Αληθινός μέχρι το τέλος...

Και αυτό όσοι μένουν πίσω δεν πρόκειται ποτέ να το καταφέρουν όσο και να προσπαθούν να τον μιμηθούν...

Όταν ακούω το γέλιο του Βέγγου, συγκινούμαι πια...

Για την αθωότητα και την αληθεια που μια στιγμή υπάρχει και χάνεται.

Αυτός ο Άνθρωπος έγινε μέλος της οικογένειάς μας, χωρίς να προσπαθήσει, χωρίς να ζητήσει ανταλλάγματα.
Για αυτό και στην κηδεία του θα είμαι εκεί.

Έχασα ακόμη έναν δικό μου άνθρωπο σήμερα, ένα κομμάτι της παιδικής μου ηλικίας.-

BOSKO είπε...

eka...
δεν έχω να προσθέσω τίποτα, τα είπες όλα.
κι εγώ εκεί θά 'μαι με φίλους και συνεργάτες...
το ύστατο χαίρε...

despinach. είπε...

και εδώ το σάιτ http://www.veggos.gr/index1.html

υπέροχο το τραγούδι!

BOSKO είπε...

despinisOutopia...
ευχαριστούμε!

Κατερίνα Στρατηγοπούλου-Μ. είπε...

Bosko, αλήθεια; Έγραψε αυτή την ελεεινότητα ο Γρηγορέας;

Νόμιζα πως το ήθος του ήταν ισάξιο του ταλέντου του. Κρίμα που δεν διδάχτηκε τίποτα από τον Θανάση Βέγγο.

BOSKO είπε...

Κατερίνα σ-Μ. ...
μπες στο site του tar και θα το δεις πρώτο-πρώτο με κεφαλαία, όπως ακριβώς το μετέφερα κι εγώ. Ο καθένας πολλά μπορεί να πει, πάντως, πάνω σε μια στιγμή πένθους. Και ειδικά στην περίπτωση του Βέγγου ένα πένθος διαχύθηκε παντού σήμερα μετά την είδηση του θανάτου του.

Κατερίνα Στρατηγοπούλου-Μ. είπε...

Μα τότε διακρίνεται το ήθος, σε δύσκολες στιγμές, όχι όταν βγαίνεις λουστραρισμένος για μόστρα.

Σύγκρινέ το με το ήθος του Κυπουργού και της Μαρίζας και θα συμφωνήσεις νομίζω.


υ.γ.
Με την ευκαιρία - και συγγνώμην για το θάρρος -, μήπως θα έπρεπε να κάνεις ένα αδελφάκι στο μπλογκ σου για τις απώλειες; Και εκεί να αναπαύονται εν ειρήνη όλοι οι πεθαμένοι; Σαν κοιμητήριο ένα πράγμα...

Αληθινά σκέπτομαι πια να ανοίξω το ΑΣΜΑΤΑ και ΜΙΑΣΜΑΤΑ γιατί φοβάμαι ότι θα ξαναδώ ένα ακόμα r.i.p.

BOSKO είπε...

Κατερίνα σ-Μ. ...
φαντάζομαι ότι δεν θα είσαι φαν του Σεφερλή σε καμία περίπτωση, απλά δε συμφωνείς με μία κατά μέτωπο επίθεση τούτη την ώρα, έτσι δεν είναι;
για τ' άλλο που λες, νομίζεις δεν τό 'χω σκεφτεί; ένα διαδικτυακό νεκροταφείο! Μου φαίνεται θα το κάνω και θά 'σαι εσύ η αιτία!
που να σου πω ότι μόλις πριν 5 λεπτά έμαθα και για το θάνατο του σκηνοθέτη Κώστα Χρονόπουλου, απ' τους πιο πολιτικοποιημένους ντοκιμαντερίστες των 70s. Σε λίγες μέρες το δικό του R.I.P.

Κατερίνα Στρατηγοπούλου-Μ. είπε...

Bosko,
"δεν είμαι φαν" είναι πολύ ήπια έκφραση για ό,τι αισθάνομαι γι αυτό που αντιπροσωπεύει ο Σεφερλής και η αισθητική του, αλλά δεν είναι το πρόσωπο Σεφερλής το ζήτημα. Επίσης, ούτε με τις κατά μέτωπον επιθέσεις έχω πρόβλημα. Γι ό,τι έγραψε ο Γρηγορέας εκφράζω την απέχθειά μου, και αλήθεια, αυτό κάνει στα μάτια μου ιδιαίτερα συμπαθή τον άνθρωπο Σεφερλή, πια. Σε αντίθεση με τον Γρηγορέα που έχω και δύο δουλειές του στη δισκοθήκη μου.

Σε καμμία περίπτωση δεν εννοώ την "ευχή" (κατάρα στην ουσία) να πεθάνει άλλος αντί άλλου, εκτός αν πρόκειται για κάποιον αιμοσταγή τύπο που σκορπά το θάνατο. Ή αν η "ευχή" αντανακλά σ' εμένα "καλύτερα να πέθαινα εγώ".

Η λύπη του Γρηγορέα, και του κάθε Γρηγορέα, δεν είναι δικαιολογία για τέτοια κακοήθεια. Δεν νομίζω να λυπήθηκε περισσότερο από τους δύο καλλιτέχνες που φιλοξένησες τις δηλώσεις τους.

Για τον Κώστα Χρονόπουλο διάβασα πριν καμμιά βδομάδα. Πώς σου ξέφυγε; Mου δίνεις την εντύπωση ότι έχεις μονίμως στο google "απεβίωσε σήμερα" και σου βγάζει αυτόματα τους θανάτους της ημέρας.
:-)

Eλπίζω το επόμενο RIP να γίνει στο πρώτο ελληνικό διαδικτυακό νεκροταφείο. ΕΛ.ΔΙ.ΝΕK. πώς σου φαίνεται;

BOSKO είπε...

Κατερίνα σ-Μ. ...
χαχαχαχα, δεν παίζεσαι! Άκου ΕΛ.ΔΙ.ΝΕΚ.
Μέσα! Θα σου δώσω και τους κωδικούς να το συνδιαχειριζόμαστε!

περί δηλώσεων Γρηγορέα, δε μπορώ παρά να συμφωνήσω, αν και πρέπει να ξέρεις ότι σε κάθε, μα σε κάθε σχόλιο που αφήνεις, η σκέψη σου τρέχει πολύ πιο μπροστά απ' ότι όλων των άλλων, χωρίς να μειώνει επ' ουδενί αυτό τους υπόλοιπους συνομιλητές, ακόμη και μένα τον ίδιο που σ' το λέω.

despinach. είπε...

παιδιά, έχω διαβάσει πρόσφατα κ χειρότερο από του Γρηγορέα, ο οποιος ίσως ήθελε να εκφράσει μια πικρα, που δεν μας έχουν μείνει και πολλοί άνθρωποι αληθινής καλλιτεχνικής αξίας, αλλά του βγήκε κάπως άτσαλα...με αφορμή τον θάνατο (το γράφω κ δεν το έχω χωνέψει ακόμα) του Νίκου Παπάζογλου πέτυχα στο διαδύκτιο το εξής: "στη θέση του Παπάζογλου θέλουμε τον Πλούταρχο"...είχα μείνει κάγκελο, μου είχε φανεί εντελώς απάνθρωπη κακοήθεια! σε σελιδα του Facebook...απλά δε χρειαζόταν!

BOSKO είπε...

despinisOutopia...
εγώ δικαιολογώ όλες τις δηλώσεις κάποιων ανθρώπων αν υποτεθεί πως τελούν υπό συνθήκες πένθους. Απλά ο καθένας δείχνει και την παιδεία του τούτη την ώρα και περισσότερο αναφέρομαι εδώ στην αντικατάσταση του Παπάζογλου από τον Πλούταρχο. Σκέψου ότι και ο Πλούταρχος είναι ένας πολύ δημοφιλής τραγουδιστής (ή μήπως ήταν;), είναι σίγουρα ανόητο όμως να ταυτίζεται με συναδέλφους του που εν μέρει άλλαξαν το πολιτιστικό τοπίο της χώρας.