Όποτε περνάμε έξω από το Ωνάσειο, η μάνα μου συνηθίζει να σταυροκοπιέται. Αυτός ειν' ο ναός μου, λέει, κι εκεί μέσα βρίσκεται ο άγιος μου! Κι εγώ την καταλαβαίνω, εφόσον πριν πέντε μήνες, έσκυψα να φιλήσω τα χέρια του ανθρώπου που βλέπετε στη φωτογραφία. Πόσο θα ζήσει ακόμη, γιατρέ; τον είχε ρωτήσει η Κωχ, μπαίνοντας μαζί μου στο γραφείο του αμέσως μετά το bypass της μητέρας μου. Χαμογέλασε! Η Μαρίζα τότε του εξήγησε ότι τον ρωτάει κάτι που θα ήθελε να ρωτήσει ο γιος της γυναίκας που μόλις χειρούργησε, αλλά διστάζει...Δεδομένης της ηλικίας της, πείτε ότι δεν θα πάει από την καρδιά της, ήταν η απάντηση του κι έπειτα γυρνώντας σε μένα μού ευχήθηκε καλορίζικη η μαμά! Ο Άγιος Ανδρέας Μπαϊρακτάρης, λοιπόν, στην ακόλουθη συνέντευξη του στην Ελευθεροτυπία
(http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=275456) που την είδα και πολύ τη χάρηκα, δηλώνει φανατικός διώκτης του απαράδεκτου καθεστώτος φακελάκι, της κάθε μορφής μίζας στο ελληνικό δημόσιο, αλλά κυρίως αποδεικνύει πως για να φτιάχνεις καρδιές, πρέπει κι ο ίδιος να διαθέτεις μια μεγάλη καρδιά! Γνωρίστε αυτόν τον αξιόλογο επιστήμονα που τιμάει το λειτούργημα του!
3 σχόλια:
απλά μπράβο.
evroskarseras...
τέτοιοι άνθρωποι και δη γιατροί πρέπει να προβάλλονται με τον κάθε δυνατό τρόπο. Τους έχουμε ανάγκη!
Ανώνυμος...
κακόβουλα σχόλια δεν δημοσιεύονται.
Δημοσίευση σχολίου