χωριό-που-φαίνεται-κόλλα-uhu-δε-θέλει

(The Manson Family)

Δικαιούμαι να μιλήσω πρώτη, πασπατεύοντας τα χαλιά μου και ρίχνοντας στα μάτια μου αναδιαρθρωτικές τοξίνες. Άλλο σπορτέξ και άλλο μούγερ, μου είπε ο Ιάσων, ο οποίος πάντα σε τέτοιες περιστάσεις με διόρθωνε. Άναψε τα αλάρμ και πες στον θυρωρό να φέρει πίσω τις οπλές μου. Στην αμμουδιά των κοκκάλων θα αναπνεύσω και κατά την εκπνοή μου θα εισπνεύσω. Γιατί, βρε Μαράκι μου, δεν ξέρω αν στό 'χω πει, αλλά τα τρίγωνα πανοράματος είναι ζήτημα πνευματικής ιδιοκτησίας. Το ουρικό οξύ πάντα θα στρίβει σε μένα μέχρι που να συναντήσει τις τροχαλίες που σου έπλεκα. Να σε δω τι θα κάνεις όταν τα κοινόχρηστα σε πιάσουν απ' τις αμυγδαλές και σου προξενήσουν εγκαύματα. Τυράκια και παξιμαδάκια δυσλεκτικών που έχουν απορρίψει από την υπνηλία τους τη στροφορμή του υδάτινου πάτου Νο 37. Δε γεννήθηκε ακόμα αυτός που θα μου πετάξει ψαρόσουπα στο πληκτρολόγιο. Θα γεννηθεί, όμως, κάποτε! Πάμε για σπα; Ή σπάμε για πα; Ιδού το ερώτημα, μου είπε ο φιλόσοφος Τάδων και έσυρε τη ζεΐμπεκιά με τρεις ξιφολαιμιές που είχε αγοράσει σε παζάρι του Συλλόγου Αμφιφυλόφιλων Μπακαλιάρων Αργοσαρωνικού. Το τέμενος δίπλα στο γαλακτοπωλείο Ο Αγάθων το έχτισε η γιαγιά μου προς τιμήν του Ιωάννη Μεταξά, πιστεύοντας όμως λανθασμένα ότι αυτός δεν είπε ΟΧΙ, αλλά ΙΣΩΣ. Πιστεύοντας όμως λανθασμένα ότι ίσως ήμουν κόρη του, γι' αυτό και με κάλεσε στην κοροεσπερίδα. Σκεφτείτε κάτι που να έχει φυγή, σκέφτηκε ο Χρήστος Πάρλας και έγινε Λούης με δωρεάν παροχή υπηρεσιών.

* by lena, by bosko, by foidel, by dr.van