ΟΙ KANSAS ΚΑΙ ΤΟ DUST IN THE WIND ΠΟΥ ΓΛΥΤΩΣΕ ΑΠΟ ΤΗ ΣΑΒΒΑΤΙΑΤΙΚΗ ΜΠΟΡΑ...

Βγήκα αναγκαστικά μεσ' στη βροχή για τσιγάρα κι εφημερίδες απ' το περίπτερο. Κάπου πάλι ξέχασα την ομπρέλα, εξ ου και αρκέστηκα στην κουκούλα του τζάκετ που μου' στειλαν φίλοι απ' την πάντα βροχερή Αγγλία. Καλώς ή κακώς κρατούσα αρκετά λεφτά πάνω μου και με έπιασε η καταναλωτική μανία του σαββατοκύριακου, για να μην πολυλογώ σήκωσα όλο το περίπτερο με δυο τσάντες εφημερίδες που γέμισα. OK, το ξέραμε ότι ο Επενδυτής δίνει κάθε Σάββατο Ρίτσο, Εμπειρίκο και Σεφέρη από το αρχείο της δικής του πλέον Lyra, δε μπόρεσα όμως να αντισταθώ και στον βδελυρό Ελεύθερο Τύπο που είχε προσφορά τους ξεκαρδιστικούς Γαμπρούς της Ευτυχίας του Τσιφόρου με το αείμνηστο δίδυμο Βασιλειάδου- Αυλωνίτη! Εκεί όμως που εξεπλάγην πραγματικά ήταν με την...Espresso. Κάποιο καμπανάκι χτύπησε στην κουτσομπολίστικη αυτή φυλλάδα και ασχολείται τελευταία με την υπόθεση που λέγεται history of rock! Το περασμένο Σάββατο έδινε το ιστορικό Easter των Patti Smith Group (Because the night), σήμερα το Point of know return των Kansas (Dust in the wind) και την ερχόμενη εβδομάδα θα βγει μαζί με το Transformer του Lou Reed (Perfect day, Walk on the wild side κλπ.)! Όπως είναι εύκολα αντιληπτό, οι ιθύνοντες βασίζονται σε κάποιο all time classic τραγούδι για να πουλήσουν ολόκληρο το cd, αλλά αυτό δεν είναι καθόλου μεμπτό, σκεπτόμενος πως ανέκαθεν συνέβαινε το ίδιο, τόσο στην ιστορία της δισκογραφίας, όσο και στην προσωπική μου περιπλάνηση μέσα σ' αυτή. Με εξαιρέσεις βέβαια που συνήθως προξενεί η ολοένα και βαθύτερη ενασχόληση του καθενός με τη μουσική που αγαπάει. Χωρίς καμία πρόθεση διαφήμισης στην εν λόγω εφημερίδα, μιλάμε για άλμπουμ ολόκληρα σε καλές εκδόσεις με ένθετα και bonus tracks. Από το Point of know return των Kansas, λόγου χάριν, τον πέμπτο δίσκο αυτής της αμερικανικής progressive- rock μπάντας, ήξερα λίγα κομμάτια. Με είχε καλύψει απόλυτα από το 1991 ένα best of Kansas που φυλάω στη δισκοθήκη μου. Εδώ, όμως, πέρα απ' το χιλιοακουσμένο εξαιρετικό Dust in the wind (επιτρέψτε μου να πιστεύω πως οι πονηροί Αμερικανοί έκλεψαν τη μελωδία από τους λίγο προγενέστερους τους, τους Βρετανούς Curved Air), ακούει κανείς και άλλες υπέροχες μακροσκελείς συνθέσεις με κυρίαρχο τον ήχο του ηλεκτρικού βιολιού, σαν το Closet Chronicles και το Hopelessly Human! Στα Metropolis το ίδιο cd το βρίσκεις πλέον στα έξι ευρώ, αλλά το σνόμπαρα καθώς θεωρώ τους Kansas, ναι μεν history, μα και προπαίδεια του rock. Σε ευχαριστώ λοιπόν, Espresso, που με παρότρυνες να επανεξετάσω ένα αγαπημένο εφηβικό rock συγκρότημα με τρία ευρώ λιγότερο από το δισκοπωλείο και σου ζητώ συγνώμη αν σε πέταξα στα σκουπίδια τέτοια μέρα με όλα τα άχρηστα και βρωμερά αντικείμενα να βρέχονται έξω απ' τους ξεχειλισμένους κάδους.