Τετάρτη 9 Απριλίου 2008

Για το Sebastian των Cockney Rebel...


Από τώρα ετοιμάζω τη δίωρη καταθλιπτική εκπομπή που μου ανατέθηκε Στο Κόκκινο 105,5 για τη φετινή Μεγάλη Παρασκευή. Αναζητώντας μουσικές και τραγούδια από τη δισκοθήκη μου έπεσα πάνω σε ένα βινύλιο, που είχα λιώσει κυριολεκτικά. Αναφέρομαι στο The Human Menagerie του τρελαμένου Steve Harley και του glitter συγκροτήματος του, των Cockney Rebel. Η ένταξη του κομματιού αυτού στο σάουντρακ του Velvet Goldmine (από τις ωραιότερες ταινίες εποχής που έγιναν τα τελευταία χρόνια), βοήθησε κάπου στο να ξανακουστεί και ενδεχομένως να αγαπηθεί από ανθρώπους που πριν ούτε ήξεραν τι σόι γκρουπ ήταν οι Cockney Rebel. Η εκκεντρική στιχουργική θεματική του, αν κι εγώ πιστεύω περισσότερο το ερμαφρόδιτο look σύσσωμου του glam- rock κινήματος, από τον T.Rex μέχρι τον Alice Cooper, ήταν τα στοιχεία που έκαναν το Sebastian ιδιαίτερα δημοφιλές στους gay θιασώτες. Προσωπικά, ουδέποτε με ενδιέφερε αν ένα τραγούδι γινόταν must από gay ή straight, ο καθένας έχει τους λόγους του για να το κάνει δικό του. Με συγκλονίζει ακόμη η φωνή- τρυπάνι του Harley, οι τσαϊκοφσκικές ψυχεδελικές αρμονίες, το επικό χορωδιακό μέρος- ασυνήθιστο ακόμη και για το art- rock της εποχής και βέβαια το ηλεκτρικό βιολί του Jean- Paul Crocker. Το Sebastian κυκλοφόρησε ως single στις αρχές του 1973 και λίγο αργότερα μπήκε στο LP The Human Menagerie ως τελευταίο κομμάτι της πρώτης πλευράς. Στην Ελλάδα δε μπορούμε να ισχυριστούμε ό,τι...ευτύχησε άπο άποψη διασκευής. Ο Σάκης Μπουλάς πήρε τους στίχους του κι αφού τους άλλαξε τα φώτα, το έδωσε στον χρυσοποίκιλτο τότε Βασίλη Παπακωνσταντίνου. Αγνοήστε, οι σημερινοί εικοσάρηδες, τη διασκευή αυτή και αναζητήστε σε cd ολόκληρο το αυθεντικό άλμπουμ των Cockney Rebel με τα εξίσου έξοχα Hideaway και Mirror Freak! Στο φιλμάκι του post, πάντως, ο Steve Harley και η παρέα του αποδίδουν το Sebastian κατά την εμφάνιση τους στο ολλανδικό φεστιβάλ του Kroningen, καλοκαίρι του 1974...

10 σχόλια:

greekgaylolita είπε...

Τι εννοεις με τον ορο χρυσοποικιλτος?

BOSKO είπε...

ggl...
χαχαχαχα, τώρα το κλείσαμε το τηλ., πως σου' ρθε; εννοώ πως ο Βασίλης- Ζούμε Για Να Σ' Ακούμε- Παπακωνσταντίνου ό,τι τραγουδούσε τότε, χρυσό γινότανε. Ήταν η περίοδος που οι αυθεντικοί Έλληνες ροκάδες είτε πέθαιναν απ' την πρέζα, είτε την έκαναν για Ολλανδία, είτε έπεφταν στην κατάθλιψη επανδρώνοντας τα ανταρτομάγαζα της Πλάκας. Ο Παπακωνσταντίνου οσμίστηκε την απουσία μιας πραγματικά στέρεης ελληνικής rock σκηνής και ήταν ο πρώτος που μεταπήδησε απ' το πολιτικό στο ηλεκτρικό τραγούδι. Παρ' ότι αναμφισβήτητα είναι μια πολύ σπουδαία φωνή, δεν ξέρω γιατί σήμερα δε μπορώ να τον ακούσω ούτε με σφαίρες! Αυτόν και τον Ronnie James Dio! Ναι, ναι, ξέρεις ποιος ειν' ο Dio, σου έφαγα κι ένα βινύλιο του απ' την οικεία σου. Σου έλυσα την απορία;

Giannis Kafatos είπε...

hi bosq!
γιατί πρέπει τη μεγάλη Παρασκευή να παίζουμε πένθιμα? ή και καταθλιπτικά?
χαίρομαι που μας θύμισες το Velvet Goldmine - κι εμένα μ' αρεσε
χαίρομαι που μας θύμισες και τον Sebastian. πρέπει εδώ να σου πω ότι σ' όλη τη σχολική μου ζωή ζούσα την έκσταση των συμμαθητριών μου με την εκδοχή του τραγουδιού από τον Παπακωνσταντίνου που εμένα δε μ' άρεσε ΄καθόλου αλλά το καταπίεζα προς χάριν μιας Μαρίας!
(ελπιζω ότι) Μεγάλη Παρασκευή θα είμαι διακοπές σε νησάκι με φίλους, παιδιά, ένα κουτάβι κλπ, αλλά ζητώ από τώρα αφιερωμένο το τραγουδάκι the man who sold the world!!! (δεκτόν κι από Νirvana - δεν τραβάμε ζόρια). Εγώ αντιστοίχως θα πιω στην υγειά σου ένα αψέντι στον πιο καλτ μπαρμαν- ταβερνιάρη που μπορώ να σου συστήσω να τον ντοκιμαντερίσεις αν σου αρέσει - και αφού ξεμεθήσεις!!!
;)
www.u-hoo.gr/gianniskafatos

BOSKO είπε...

giannis kafatos...
σε καταλαβαίνω τι λες, αλλά όπως είχα γράψει σε παλαιότερο post, αν για κάτι σέβομαι τη Μεγάλη Εβδομάδα είναι για τους χαμηλούς τόνους που οδηγούνται αναγκαστικά τα ΜΜΕ. Κάπου το' χουμε όλοι ανάγκη. Δε βαριέσαι, για χάριν μιας Μαρίας, ας την κατάπινες την εγχώρια ψευτοκουλτούρα.Να περάσεις όσο καλύτερα γίνεται, αν κι ακόμη νωρίς είναι. Αψέντι; που το θυμήθηκες; πέρσι ήπιαμε πρώτη φορά μ' ένα φίλο. Σε στέλνει αμέσως. Σκέτη αλκοόλη το γαμημένο...Σε ποιο νησί θα' σαι; έχω γνωρίσει έναν τέτοιο τύπο που λες πριν χρόνια στην Αγια- Μαρίνα και ήθελα να του κλέψω ολόκληρη τη δισκοθήκη!

greekgaylolita είπε...

Yes master;-)

Θράσος είπε...

Με τον Παπακωνσταντίνου περνάω φάσεις...Φάσεις που δεν μου αρέσουν τα τραγούδια του, που είναι πιο μεγάλες χρονικάς, και φάσεις που κάμια μου αρέσουν και με συγκινούν όπως 'Οι μέρες που δικάζουν' με την Χαρούλα, που είχα φάει μεγάλο κόλλημα και νομίζω ότι ακόμα έχω.
Όσο για το Sebastian υπέροχο

BOSKO είπε...

θράσος...
καλημερίζω! Τελικά είσαι επιεικής στο γούστο σου. Αυτό δεν είναι ένα κομμάτι για πιάνο- φωνή από έναν πρόσφατο δίσκο του Παπακων/νου; σε στίχους Ο. Ιωάννου, νομίζω. Δεν το θυμάμαι και πολύ το cd, είχε πάει κατ' ευθείαν Μοναστηράκι για...πούλημα

Θράσος είπε...

bosko δεν νομίζω ότι είμαι επιεικής και είναι η πρώτη φορά που μου λέει κάποιος κάτι τέτοιο...
Φυσικά από ότι έχω καταλάβει γνωρίζεις πολύ περισσότερα μουσικά από εμένα και δεν επιμένω, απλά
μια από τις αδυναμίες μου όμως όπως έχεις μάλλον ήδη αντιληφθεί, είναι και οι μπαλλάντες του Κραουνάκη, που έχω καταλάβει ότι δεν σου πολυαρέσει...Το 80% των τραγουδιών του με συγκινεί.
Το συγκεκριμένο τραγούδι έχει, για μένα, κάτι συγκλονιστικό στο στίχο του.
Το υπόλοιπο δισκάκι είναι συμφωνώ για πέταμα (ή πούλημα)

BOSKO είπε...

θράσος...
απλώς γούστα ειν' αυτά! Πράγματι, ο Κραουνάκης δεν είναι το καλύτερο μου, όμως δεν αρνούμαι ότι ένα από τα πιο συγκινητικά σχετικά καινούργια τραγούδια, το "Αυτή η νύχτα μένει", του ανήκει! Και απ' το ίδιο cd του Β. Παπακων/νου, μου έμεινε περισσότερο, ως αμετανόητος κομμουνιστής, το "God bless America" του Ζούδιαρη, αν δεν απατώμαι. Πάντως, το πούλημα δεν το γλίτωσε. Να βγάλουμε και κάνα φράγκο απ' όλο το stuff που έρχεται στα χέρια μας...

Athanassios Ghikas ready to fly like an Eagle είπε...

Συγχαρητήρια για την αναφορά του μεγάλου αυτού τραγουδιού ενός συγκροτήματος που έλαμψε σαν διάττοντας αστέρας στην εναλλακτική ροκ σκηνή. Το βιντεάκι μοναδικό σε φέρνει πολλά χρόνια πίσω.
ολα τα λεφτά ο Steve και το χρώμα του βιολιού όπως ακριβώς το περιέγραψες. Συλλεκτικοί για μένα και οι δύο δίσκοι του group πολύ μπροστά από την εποχή τους.
Κράμα progressive με θεατρικότητα, και αρκετή δόση glitter (χρυσοποικιλότητα ¨-) όπως είπες.
Να μου επιτ΄ρεψεις να παραθέσω και τους στίχους όπως τους βρήκα στο νετ.
Τελειώνοντας θα ήθελα να αναφέρω αλλά και να προτρέψω προς ακρόαση το τεέλυταίο κομμάτι της πρώτης πλευράς (πάλι) αλλά από το psychomodo με τον τίτλο Ritz. είχα τον δίσκο ο βλάκας χρόνια και είχα κολλήσει στο Mr Soft το Cavaliers κ.α.
Κάποια μέρα έκανα μιά δουλειά και όπως ρουτιανιάρικα ακουγόταν ο δίσκος έφτασε στο τελευταίο Ritz.
Ετρεξα άμέσως στο πικαπ!! Τι κομματάρα ήταν αυτή. Μου θύμησε το Venus in Furs των Velvet. Από τότε όποτε φτιάχνω μουσικές επιλογές τα βάζω και τα δύο δίπλα δίπλα.
Ακόυστε το και θα καταλάβετε.
Τραγούδι μόνο για βιολί και φωνή που ανεβαίνει συνεχώς !!!...

www.musicotherapist.blogspot.com
και μακάρι να είχα τον χρόνο να μοιραζόμουν και άλλα. (γίνεται αλλά πολύ αργά)

Radiate simply, the candle is burning so low for me
Generate me limply, I can't seem to place your name, cherie
To rearrange all these thoughts in a moment is suicide
Come to a strange place, we'll talk over old times we never spied

Somebody called me Sebastian
Work out a rhyme, toss me the time, lay me, you're mine
And we all know, oh yeah!

Your Persian eye sparkle; your lips, ruby blue don't speak a sound
You, oh so gay, with Parisian demands, you can run-around
And your view of society screws up my mind like you'll never know
Lead me away, come inside, see my mind in kaleidoscope

Somebody called me Sebastian
Love me sublime, mangle my mind, do it in style,
So we all know, oh yeah!

You're not gonna run, babe, we only just begun, babe, to compromise
Slagged in a Bowery saloon, love's a story we'll serialise
Pale angel face; green eye-shadow, the glitter is outasite
No courtesan could begin to decipher your beam of light

Somebody called me Sebastian
Dance on my heart, laugh, swoop and dart, la-di-di-da
Now we all know you, yeah!