Πέμπτη 3 Απριλίου 2008

VOYAGE, VOYAGE!


Ωραία μέρα η σημερινή! Σύμφωνα με το τελευταίο "φεστιβαλικό" ανακοινωθέν, μου βγαίνει ταξιδάκι στη Γαλλία, όπου προσκλήθηκα με το ντοκιμαντέρ για τη Φλέρυ! Θα κλείσει δεκαετία η ταινία και θα συνεχίσει να προβάλλεται εκτός εμπορικού κυκλώματος, εκεί δηλαδή που ανήκει! Τι καλύτερο, λοιπόν, απ' το να ανατρέξω στα μελωδικά- λίγο κιτσάτα η αλήθεια είναι- 80s με τον ύμνο Voyage- Voyage της Γαλλίδας Desireless; Δύο σε ένα η Desireless! Και τραγουδούσε υπέροχα αυτό το ρυθμικότατο electro- pop κομμάτι και άμα τη...γύρναγες ανάποδα μπορούσες να σκουπίσεις όλο το σπίτι! Silence, μιλάμε για πολύ αγαπημένο τραγούδι από μία pop καλλιτέχνιδα- σούπερ νόβα! Αλήθεια, πώς ήμουν εγώ το 1987 όταν βγήκε αυτό το τραγούδι; ένα μαλακισμένο 13χρονο με μυωπικά γυαλιά που γελούσαν οι συμμαθητές του στο σχολείο με τις φάρσες που σκάρωνε στους δασκάλους του! Είναι πολύ σκληρός μερικές φορές ο κόσμος των παιδιών. Ακόμη θυμάμαι τη μάνα μου που τη φώναζε στο γυμνάσιο η συντηρητική φιλόλογος και της έλεγε σας παρακαλώ, κυρία μου, κάντε του κάτι, θα μου βγάλει τον καρκίνο αυτό το παιδί! Κι από αθλητισμό; Ο τελευταίος των τελευταίων! Μια φορά, 10 ετών, με γράψανε σε ομάδα μπάσκετ κι ήρθαν και με βρήκαν κρυμμένο στις τουαλέτες για δυο ώρες! Πως να ξεχάσω ακόμη το γειτονόπαιδο τον Λουκά που μεγαλώσαμε μαζί και με τραβούσε να πάμε για ποδόσφαιρο; Μια μέρα, λοιπόν, μου είπε: έλα, ρε συ, καμιά φορά απ' τους χαζούς μπαίνουν τα γκολ! Κανονικό ψυχολογικό τραύμα κουβαλάω, μόνο που ξέρω πως το κωλόπαιδο το είπε διότι καταλάβαινε πως στην πραγματικότητα ήμουν πιο έξυπνος απ' αυτόν! Κι εγώ εκεί...Μέσα σ' ένα δωμάτιο, πάντα μόνος, να γεμίζω ολόκληρα τετράδια με αφελέστατες κριτικές για ταινίες που πήγαινα κι έβλεπα στο συνοικιακό σινεμά. Και τις έβλεπα δύο φορές συνήθως, μονοκοπανιά, καθώς είχα μπλοκάκι μαζί μου και μεσ' στο σκοτάδι προσπαθούσα να καταγράψω τους συντελεστές στο ζενερίκ τέλους που έτρεχε στην οθόνη. Κοίτα να δεις τι μου θύμισαν σήμερα ένα ευχάριστο e-mail απ' τους Γάλλους και ένα παλιό pop τραγούδι της Desireless! Τον Ηλία Λιούγκο, το προηγούμενο post μου, σκέφτομαι μόνο. Αυτό την πλήρωσε...

11 σχόλια:

celsius33 είπε...

κομματάρα, all time favourite, όλη η αθώα ηδύτητα των 80s σ ένα τραγούδι. Πότε με το καλό?

BOSKO είπε...

celsius33...
Τέλη Μαΐου μάλλον! Πέντε μερούλες πληρωμένα όλα και το κυριότερο προβολές πολύ σπουδαίων μουσικών ντοκιμαντέρ απ' όλο τον κόσμο! Ελπίζω να μη μου βγει τίποτα άλλο και να μη μπορώ να ταξιδέψω! Δεν έχεις άδικο, λατρεμένο κομμάτι στον απόηχο των Kraftwerk και την εισβολή των...Roxette!

celsius33 είπε...

super, και σε ποια πόλη διοργανώνεται αυτό?

BOSKO είπε...

celsius33...

Ά Paris!

το Άρωμα του Τραγουδιού είπε...

Εξαιρετικά παρήγορο για την ανεξάρτητη ελληνική κινηματογραφική παραγωγή να προσκαλούνται ξανά και ξανά (παρά τα 10 χρόνια που μεσολάβησαν) τέτοιες ταινίες σε ευρωπαϊκά φεστιβάλ. Νομίζω πως έχουν αρχίσει να καταλαβαίνουν κι έξω ότι ο ελληνικός πολιτισμός δεν είναι (μόνο) μάρμαρα, sirtaki, souvlaki και greek islands. Μπορεί βέβαια να κάνω και λάθος (εσύ σίγουρα γνωρίζεις καλύτερα).

Την καλημέρα μου

BOSKO είπε...

μάκης...

γενικά είναι πολύ ευχάριστο να προβάλλεται η δουλειά σου και εκτός συνόρων, αλλά το σημαντικότερο είναι η επαφή με το έργο ανθρώπων, που σίγουρα δε θα σου δινόταν ποτέ η ευκαιρία να το γνωρίσεις. Καλημέρα!

μαριάννα είπε...

Πόσο χαίρομαι για σένα!!! Μπράβο ρε συ! Μπράβο! Είδες που το καλό πράμα δεν πάει χαμένο... Όταν λέμε Γαλλία, εννοούμε Παρίσι; Ρωτάω μπας και σε πετύχω εκεί, αφού ατυχήσαμε Αθήνα. Πιο εύκολο μου είναι να έρθω Γαλλία από το να περάσω το Σύνταγμα.:Ρ
Κι επίσης, τί αξιολάτρευτο ζουζούνι ήσουνα μαθητής; Δεν ήτανε να σ' είχα εγώ; Τη συντηρητική φιλόλογο έπρεπε να πρήζεις;
Όσα περιγράφεις δε, περί αθλητισμού είναι τόσο φυσικά και λογικότατα! Δεν πάνε πακέτο αγόρι μου αυτά. Δυστυχώς. Ή θα κοπανιέσαι στα γήπεδα ή θα ξεσκίζεις καφέδες και πλήκτρα! Έτσι είναι. Η εξυπνάδα έχει το κόστος της. Λίγα κιλάκια παραπάνω.:) Αλλά μη σε χαλάει, σεξουαλικά είναι. Και να σκεφτείς ότι εσύ ΑΝ που ΔΕΝ, αλλά λέω ΑΝ γουστάρεις, τραβάς ένα μανίκι σ' ένα γυμναστήριο και γίνεσαι αστέρι. Ρουφάς και κανά δυο ασπράδια! :)))) Ο ποδοσφαιράκιας όμως μπορεί να γράψει έτσι; Να σκηνοθετήσει έτσι; Να έχει τέτοια ακούσματα;
Έτσι παρηγοριέμαι κι εγώ με τις δίμετρες χωρίς κυτταρίτιδα! Θεωρώ δεδομένο ότι είναι κοκορόφτερες και κρυόκωλες! :Ρ

BOSKO είπε...

γητεύτρια...

χαχαχα, δεν παίζεσαι! Άκου κοκορόφτερες και κρυόκωλες! Πως το' χες πει το άλλο, κουβαροβυζούδες;

μαριάννα είπε...

Μακρόταλες και κουβαροβύζες!(στην Κρήτη τις λέμε έτσι)
Άντε σου μαθαίνω και άπταιστα κρητικά! ;)

Καλημέρα!

ΥΓ. Η λεκτική επαλήθευση μας τα κάνει ελαφρώς τσουρέκια, αλλά χαλάλι σου! :Ρ

BOSKO είπε...

γητεύτρια...
άκου "μας τα κάνει τσουρέκια"! Χρόνια είχα να τ' ακούσω κι αυτό! Κορίτσι μου εσύ, τις καλόγριες έχεις τελειώσει;

μαριάννα είπε...

Ένα θα σου πω. Είχα έξι χρόνια φιλόλογο τη γυναικάρα, τη Μαρία τη Σταματάτου(ελαφρύ το χώμα), που ήταν η Μαρία του λοχαγού Κορέλι, Κεφαλλονίτισσα, αριστερή, καπετάνισσα, τρελής μόρφωσης και κουλτούρας! Θεά! Μοσχοβολούσε έρωτας στο πέρασμά της. Αυτή η γυναίκα λοιπόν, μας έμαθε να είμαστε ο εαυτός μας κι όπου αρέσουμε, για τους άλλους δε θα μπορέσουμε. ;)
Την ξενέρωτην την ομιλώ απταίστως, με τους ξενέρωτους, όταν σπάνια συναλλάσσομαι με δαύτους. Με τους φίλους της καρδιάς όμως, μιλάω πάντα ερωτικά. Σωστή; :Ρ

ΥΓ. Απλά στο πληκτρολόγιό μου έχω 4 γλώσσες να αλλάζω, αφού έχω και τα ισπανικά και τα ιταλικά, γιατί η αγγλική δεν έχει τους τόνους και τα πρέποντα σύμβολα. Γι αυτό είμαι γκρινιάρα. ;) Δεν είναι το φυσικό μου! (νοιαζόμαστε και για το προφίλ μας, μη σκιάξουμε τα σερνικά και σκιάζονται εύκολα!):ΡΡΡ