Κάποτε, όταν ο μέγας Ταρκόφσκι γύριζε τη Νοσταλγία επί ιταλικού εδάφους, μπήκε άθελα του σ' ένα σινεμά και είδε μια ταινία με ζόμπι του Λούτσιο Φούλτσι. Ήταν αισχρή...σχολίασε αμέσως μετά στα γραπτά του! Το ίδιο είπα κι εγώ στο πρώτο ημίωρο της ιρλανδικής ταινίας τρόμου Citadel του Κιαράν Φόι. Στη μία ώρα, όμως, όντας μαζοχιστής και με οξυμένη την περιέργεια μου για τη συνέχεια της απίστευτης αυτής ιστορίας, με έπιασε...ταχυκαρδία κι αισθάνθηκα την ανάγκη να βγω λίγο έξω στον αθηναϊκό ήλιο. Επέστρεψα στο κάθισμα μου και ολοκλήρωσα την αποτρόπαια θέαση! Συγκεκριμένα, ο Τόμι πάσχει από αγοραφοβικές κρίσεις, αφού μερικούς μήνες πριν έξω απ' το διαμέρισμα τους, μέσα σε μία παλιά ερημωμένη εργατική πολυκατοικία, εγκλωβίστηκε στο ασανσέρ και παρακολούθησε τη γυναίκα του να δολοφονείται βίαια από μια συμμορία περίεργων παιδιών με κουκούλες. Η γυναίκα του πέθανε στο νοσοκομείο, αλλά του άφησε το νεογέννητο κοριτσάκι τους, το οποίο, σύμφωνα με τον ιερέα της πόλης, θα αναζητήσουν ως βορά τα παιδιά-τέρατα. Εν τω μεταξύ, όλοι τον έχουν τον ιερέα ως τον τρελό του χωριού και η νοσοκόμα πού'χε περιποιηθεί τη γυναίκα του Τόμι στο νοσοκομείο, πιστεύει πως ο ίδιος λάλησε από την τραγωδία. Σύντομα, τα ζόμπι ξαναχτυπούν: Δολοφονούν μπροστά στα μάτια του Τόμι την κοπέλα, του αρπάζουν το βρέφος σε μια σκηνή-σοκ και τότε αυτός αποφασίζει να ξεπεράσει το φόβο του και να συνεργαστεί με τον ιερέα για την εξόντωση τους. Υπάρχει κι ένα μικρό τυφλό αγόρι που περιθάλπει ο ιερέας και το οποίο τους προστατεύει, αφού μόνο μαζί του δεν μπορούν να τους πάρουν χαμπάρι τα τέρατα. Η αποκάλυψη του τέλους λέει πως τα παιδιά αυτά ήταν ο καρπός της ένωσης του ιερέα με μια ηρωινομανή γυναίκα, που πέθανε το 1972 στα έγκατα της πολυκατοικίας και που πριν ξεψυχήσει γέννησε δύο δίδυμα μολυσμένα. Η μόλυνση αυτή μάλλον σχετίζεται με την ηρωίνη, αν υποτεθεί πως τα δίδυμα μεγάλωσαν και πολλαπλασιάστηκαν, αρπάζοντας βρέφη και μολύνοντας τα κι αυτά σε ένα υπόγειο-Κόλαση του Δάντη! Τρέχα - γύρευε εν ολίγοις! Λίγο Trainspotting στο πιο spooky βέβαια, λίγο Τζορτζ Ρομέρο, αρκετή λογική χαζοαμερικανιάς και πολύ περισσότερες σκηνές αγχώδους βίας και τρόμου που σε τινάζουν απ' το κάθισμα! Όλα τα άλλα περί σπουδής στις ανθρώπινες νευρώσεις και σχόλιου για την παρακμή των δυτικών κοινωνιών, εγώ τ' ακούω βερεσέ! Κρατάω μόνο το ότι λαχτάρησα μεσημεριάτικα! Αν είστε φαν των ταινιών τρόμου και φρίκης, μη χάσετε με τίποτα την ταινία αυτή!
* Η ταινία Citadel του Κιαράν Φόι προβάλλεται απόψε στις 00.30 μετά τα μεσάνυχτα στην αίθουσα ODEON ΟΠΕΡΑ 1
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου