Η Λάμψη (1980) του Στάνλεϋ Κιούμπρικ ήταν μία θρυλική ταινία τρόμου, βασισμένη στο ομότιτλο βιβλίο του Στίβεν Κινγκ. Ύστερα από 32 ολόκληρα χρόνια έρχεται ο Αμερικανός σκηνοθέτης Ρόντνεϊ Άσερ και καταθέτει ένα μάλλον...εξωφρενικό ντοκιμαντέρ, το Δωμάτιο 237, σε μια προσπάθεια αποσυμβολοποίησης του οτιδήποτε είχε μεσ' στο μυαλό του ο Κιούμπρικ όταν έφτιαχνε τη Λάμψη. Παραδόξως δεν υπάρχουν μαρτυρίες των συντελεστών της ταινίας, αλλά αφηγήσεις ανθρώπων που την είδαν και άλλαξε η ζωή τους! Κι αυτούς απλά τους ακούμε, αφού όλη την ώρα βλέπουμε καρέ - καρέ ορισμένες sequences της Λάμψης ή αποσπάσματα από ταινίες των Φ. Β. Μουρνάου, Φεντερίκο Φελλίνι, Λαμπέρτο Μπάβα και φυσικά απ' όλες τις άλλες, πριν και μετά, που είχε γυρίσει ο Στάνλεϋ Κιούμπρικ. Το ντοκιμαντέρ παρουσιάζει πραγματικά τρομερό ενδιαφέρον για όποιον φυσικά έχει δει τη Λάμψη. Αναδεικνύει τον Κιούμπρικ στον μεγαλύτερο διανοούμενο που έβγαλε ποτέ η Αμερική, τόσο που να βλέπεται ως έμμεση αγιογραφία του. Μαθαίνουμε έτσι πως επρόκειτο για μία ταινία τρόμου, στην οποία συγκεντρώνονταν οι προβληματισμοί του δημιουργού για το ναζιστικό Ολοκαύτωμα, τη γενοκτονία των Ινδιάνων, τις φροϋδικές θεωρίες, το διάστημα, ακόμη και για την υποδόρια κόντρα του με τον συγγραφέα Στίβεν Κινγκ. Όλα αυτά μέσα από αναλύσεις κάθε σκηνής και κάθε πλάνου της ταινίας, έτσι ούτως ώστε ο θεατής να εισπράττει απίστευτες πληροφορίες, σχεδόν μεταφυσικές, για τον τρόπο κατασκευής της. Κάτι μου λέει, πάντως, πως το ντοκιμαντέρ στην ουσία είναι χιουμοριστικό και πως αν το έβλεπε ο ίδιος ο Κιούμπρικ θα κρατούσε την κοιλιά του απ' τα γέλια με όλα όσα ακούγονται!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου