Δευτέρα 24 Σεπτεμβρίου 2012

was-bleibt-θα-πει-ο-κατακερματισμός-της-γερμανικής-οικογένειας


Η γερμανική ταινία Was bleibt (ελλην. τίτλος Τι απομένει) του Χανς - Κρίστιαν Σμιντ, τον οποίο γνωρίσαμε από το Ρέκβιεμ, είναι ένα στιβαρό οικογενειακό δράμα, ανθρωποκεντρικό και περιεκτικό, δίχως εντυπωσιασμούς και ιδιαίτερη κινηματογραφική δράση. Περισσότερο μοιάζει με τη μεταφορά στη μεγάλη οθόνη κάποιου ανύπαρκτου έργου ενός Άρθουρ Μίλερ ή και ενός Ερρίκου Ίψεν. Δυο αδέρφια φτάνουν στο εξοχικό των γονιών τους για να περάσουν οικογενειακά το weekend. Ο ένας είναι συγγραφέας, χωρισμένος κι έχει μαζί το αγοράκι του, ο άλλος, οδοντίατρος και φέρνει την κοπέλα του. Ο Γκίντερ, ο πατέρας τους, είναι ένας καλοζωισμένος και ευκατάστατος εξηντάρης, που μόλις πούλησε τον εκδοτικό οίκο του και προσπαθεί να αλαφρύνει τη ζωή των γιων του, οι οποίοι δυσκολεύονται οικονομικά. Το πρόβλημα όλων είναι η Γκίττε, η μητέρα, σχιζοφρενής που αρνείται να πάρει τα φάρμακα της με κίνδυνο να υποτροπιάσει ανά πάσα στιγμή. Ο Γκίντερ ήδη έχει κανονίσει να φύγει επαγγελματικό ταξίδι χωρίς να ενημερώσει την άρρωστη γυναίκα του. Ο οδοντίατρος γιος την πιέζει να ξαναπάρει τα φάρμακα της, ενώ ο αδερφός του είναι πιο ανεκτικός με τη μάνα τους, με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν προστριβές μεταξύ τους. Μια μέρα η Γκίττε ανοίγει την πόρτα και εξαφανίζεται από προσώπου γης, πιθανώς σε κατάσταση υποτροπής. Αρχίζουν οι έρευνες της αστυνομίας για να βρεθεί, δίχως αποτέλεσμα όμως, ενώ παράλληλα οι ενοχές αρχίζουν να πνίγουν ένα - ένα τα μέλη της οικογένειας της. Η αποκάλυψη έρχεται από τον πατέρα: ανήμπορος να ελέγξει τις κρίσεις της συζύγου του και μητέρας των παιδιών του, τά'φτιαξε με μία φίλη τους, με την οποία μάλιστα ετοιμάζονταν να ταξιδέψουν μαζί. Η ταινία τελειώνει με τον ένα γιο να βρίσκεται στη Σουηδία, τον άλλο να τα έχει ξαναβρεί με τη γυναίκα του, τον πατέρα να φεύγει ταξίδι με την ερωμένη του και την εξαφανισμένη μάνα, το πιο τραγικό πρόσωπο της ιστορίας, να θεωρείται επισήμως νεκρή. Αυτό που καταφέρνει η ταινία είναι να σπάσει σε χίλια δυο κομμάτια τη βιτρίνα της επίπλαστης ευμάρειας των ανθρώπων. Να τους καθίσει κάτω, μέσω των χαρακτήρων της, και να τους φέρει αντιμέτωπους με τους εσωτερικούς τους δαίμονες. Ένα φιλμ που θα μπορούσε να θεωρηθεί έως και αντιγερμανικό, αν θεωρηθεί δεδομένο πως ξεμπροστιάζει κανονικά την προβληματική γερμανική μεσοαστική τάξη. Προσωπικά το εξέλαβα και σαν ένα φιλμ πολύ κοντά στους ανθρώπους με ψυχικές νόσους, τη δυσκολία τους να ζουν ανάμεσα σε υγιείς και την εγκατάλειψη που συχνά βιώνουν ως άτομα άρρωστα ή και αιτίες ακόμη οικογενειακής δυσλειτουργίας. Καλή ταινία, να τη δείτε οπωσδήποτε!

* Η ταινία Τι απομένει του Χανς - Κρίστιαν Σμιντ προβάλλεται την ώρα που γράφεται αυτό το κείμενο στην αίθουσα ΔΑΝΑΟΣ 1, θα επαναληφθεί όμως αύριο, Τετάρτη 26/9, στις 21.30 το βράδυ στον ΔΑΝΑΟ 2

Δεν υπάρχουν σχόλια: