Ο Νικόλας Άσιμος είχε γνωριστεί με τον Μανώλη Ρασούλη στις μπουάτ της Πλάκας, στα μέσα της δεκαετίας του 1970, μα δεν του χαρίστηκε, όπως γενικά ο αυτόχειρας τραγουδοποιός δε χαριζόταν σε κανέναν. Υπάρχει και το ηχογραφημένο ντοκουμέντο από το κλαμπ Ροντέο (το βρίσκετε στο cd Νικόλας Άσιμος- Μια παράσταση ως πρόζα με τον τίτλο Κλάστε ελευθέρως), στο οποίο ο Άσιμος μαζί με πολλούς άλλους, περνάει γενεές δεκατέσσερις και τον Ρασούλη, σατιρίζοντας τις ινδουιστικές θρησκειολογικές αναζητήσεις του. Ωστόσο, τον Μάρτιο του 1989, ένα χρόνο μετά τον θάνατο του Άσιμου, ο Μανώλης Ρασούλης δημοσιεύει το παραπάνω άρθρο, όλο τρυφερότητα και ευαισθησία για τον φίλο που χάθηκε για πάντα.
1 σχόλιο:
...απλά...πενθούμε...
Δημοσίευση σχολίου