Παρασκευή 4 Μαρτίου 2011

left-post

Η Μαρίζα φουλ στο Ρουφ, όπως θέλει η ίδια να ονομαστούν οι παραστάσεις της στον συγκεκριμένο παρεΐστικο τεχνοχώρο, που αρχίζει και παίρνει πολύ τα πάνω του! Φροντίζει γι' αυτό η Μαριάνθη Πελεβάνη με τη συμβολή τη δική μου, όποτε με χρειάζεται. Δρομολογούνται ήδη πολλά όμορφα πράγματα, όπως live νέων τραγουδοποιών και τραγουδιστών, εναλλακτικές θεατρικές παραστάσεις, εικαστικές εκθέσεις, αλλά κι ένα μεγάλο αφιέρωμα στη Φλέρυ Νταντωνάκη με προβολή του ακριβοθώρητου πλέον ντοκιμαντέρ μου- έχει πάνω από πέντε χρόνια να παιχτεί στην Αθήνα- και με τη συμμετοχή, εννοείται, σημαντικών καλλιτεχνών. Δίπλα από το κτίριο του Art-Ρουφ στεγάζονται τα γραφεία του Δρόμου της Αριστεράς, της συγγενούς εφημερίδας με την Εποχή, στην οποία αρθρογραφώ κι εγώ συχνά-πυκνά, αφού μου παραχωρεί μέρος της σελίδας της η Λιάνα Μαλανδρενιώτη. Τι να κάνουμε κι εμείς οι φτωχοί αριστεροί, οι επαναστάτες, οι αναρχικοί, οι ροκάδες, τα φρικιά- όλοι μαζί, πού 'λεγε κι ο μακαρίτης ο Άσιμος- όταν δεν ξεδίνουμε με τραγούδια και κουλτουριάρικα projects, πεταγόμαστε μέχρι το νοσοκομείο και φυλάμε βάρδιες στους μετανάστες απεργούς πείνας και δίψας, για τους οποίους μέχρι και ο Γιώργος Καρατζαφέρης (άκουσον, άκουσον!) διεμήνυσε στην κυβέρνηση Έτσι και σας πεθάνει έστω και ένας, θα γίνει το έλα να δεις! Ίσως μόνο τότε ο κόσμος κλείσει τις τηλεοράσεις, που τον παραπληροφορούν συστηματικά, υποβαθμίζοντας το γεγονός ότι ανθρώπινα πλάσματα έχουν γίνει μούμιες, ζωντανοί-νεκροί στοιβαγμένοι ούτε καν σε κάποιο θάλαμο, αλλά στο κηπάκι ενός νοσοκομείου. Κατά τ' άλλα, Eurovision, life-style, ψυχίατροι που κάνουν χρυσές δουλειές μεσ' στην κρίση, μαζί βέβαια με τα γραφεία κηδειών (ξέρεις πόσους μας φέρνουν στο κουτί, τελευταία, από εγκεφαλικά κι εμφράγματα; μας πληροφόρησε ένας της...δουλειάς, που έτυχε χθες να μοιραστούμε το ίδιο ταξί) κι αυτή η φοβερή ρήση του Τζίμη Πανούση που κυκλοφορεί ευρέως: ο Γιωργάκης είναι ο μοναδικός αυθεντικός αναρχικός, διότι κατάφερε να διαλύσει το κράτος! Αφήνοντας τη Μαρίζα με την παρέα της σε παρακείμενο εστιατόριο και τη Μαριάνθη που μπήκε στο αμάξι κουρασμένη, συνέχισα ποδαράτος με τη συντροφιά ενός μεγαλόσωμου μαύρου σκύλου κι έχασα τον προσανατολισμό μου μέσα στα στενά του Κεραμικού. Ένα τραγούδι από τον Άγιο Φεβρουάριο του Μούτση με τη φωνή του Μητροπάνου ξεχύθηκε από κάποιο παράθυρο κι όταν κοίταξα μέσα, είδα απλωμένα ρούχα και ένα παιδικό βλέμμα καρφωμένο στο ταβάνι του χαμώσπιτου. Οι σκληροί μεγάλοι είχαν αφήσει μόνο του το κοριτσάκι με τα σπίρτα, που δεν ήταν του Βόρειου Χανς Κρίστιαν Άντερσεν, αλλά κάποιου αγνώστου Πέρση παραμυθά, και που σίγουρα δεν το φώναζαν Αλίκη ή Μαρία, αλλά Γιαζμίν ή Φατμέ.

11 σχόλια:

despinach. είπε...

Υπέροχα νέα! Επιτέλους θα δούμε και τη "Φλέρυ", ελπίζω σύντομα... ξέρεις πόσοι φίλοι μου θέλουν να το δουν? ;)

Υπατία η Αλεξανδρινή είπε...

Βρε συ Αντώνη, τριγυρνάς στη γειτονιά και δεν λες μια καλημέρα; Ντροπή!
Για δώσε πιο συγκεκριμένα data: ακριβή διεύθυνση, μέρες και ώρες παραστάσεων (και της Μαρίζας και της "Φλέρυς").
Φιλάκια!

Unknown είπε...

Α η μαρίζα έδωσε και συνέντευξη στο ΕΓΩ προχτες.Ασφαλώς δεν μπόρεσε να μην αφορήσει για άλλη μια φορά...

BOSKO είπε...

despinisOutopia...
για μεσ' στον Απρίλιο τη βλέπω την εκδήλωση αυτή. Εννοείται πως θα ειδοποιήσω εγκαίρως, μέσω του blog :-))

BOSKO είπε...

Υπατία η Αλεξανδρινή...
τό 'χω ξαναπεί, βγαίνω κι έχω άγχος να επιστρέψω σπίτι στη μάνα μου που αναρρώνει. "Πάμε" πολύ καλά μετεγχειρητικώς και πιστεύω σε ένα μήνα από τώρα να μπορέσει να γυρίσει στο δικό της σπίτι. Σχετικά με τις εκδηλώσεις, παρακολούθα το blog και θα ενημερωθείς απ' τους πρώτους!

BOSKO είπε...

kostas...
μα, καλά που τα μαθαίνεις όλα; με τι ασχολείσαι επαγγελματικά, απορώ...πολύ καλά για μιαν ακόμη φορά τα είπε η Μαρίζα! Τι ήθελες δηλαδή να έδινε άλλοθι στη Βίσση, τη Βανδή και την Eurovision; ίσα-ίσα που ήταν πολύ ευγενής και κυρία, άλλο αν εσύ δε συμφωνείς με τα λεγόμενα της.

Unknown είπε...

το οτι ας πουμε η βισση ξυπναει καθε πρωι και εχει αγχος αν θα υπαρχει την αλλη μερα....αυτο θα το έλεγα άσχετη απάντηση βασικά...Για μια τραγουδίστρια που υπάρχει 40 χρόνια στο τραγούδι δεν στεκει αυτο.Μονο απαξίωση και θράσσος δείχνει.Ας πει για κακο ρεπρτοριο...απλά απαξιεί τόσο πολύ που χάνει και τις απαντήσεις.Ας πει δεν δέχομαι τέτοιες ερωτήσεις.Τι ειναι αυτα...για τα υπολοιπα οκ.Με το ιντερνετ πλεον μαθαινονται ολα μα ολα μποσκο μεσα σε 2 λεπτα.

Unknown είπε...

η αληθεια βεβαια ειναι οτι τους τελεταιους μηνες μετα το στρατο μαθαινω ολο και περισσοτερα διοτι δεν πολυβγαινω απο το σπιτι χαχα.Ασε επαθα περιτονιτιδα στο στρατο.Δεν με στειλανε νωρις στο νοσοκομειο και παραλιγο να τα τιναξω.3 χειρουργεια εκανα.Τωρα ειμαι ενα με την τουαλετα...

BOSKO είπε...

kostas...
περιτονίτιδα; δεν τό 'ξερες δηλαδή ότι έπασχες από σκωληκοειδίτιδα; και τρία χειρουργεία; τι λες, ρε παιδί μου...εγώ είχα πάθει στο στρατό αμυγδαλίτιδα και μου έδωσαν ληγμένη αντιβίωση- κάτι μπλε χαπάκια, θυμάμαι- που γέμισα εξανθήματα από την κορφή ως τα νύχια. Περαστικά σου σού εύχομαι.
τώρα δεν αφήνεις τα της Μαρίζας και της Βίσση να πεις καμιά κουβέντα για τους ανθρώπους που πεθαίνουν και κανενός δεν ιδρώνει τ' αυτί;

Unknown είπε...

ελεγα του λοχαγου(γιατρος κιολας!!) οτι ποναγε η κοιλια μου και δεν με εστειλε στο νοσοκομειο!!!Μου ελεγε οτι ειμαι υποχονδριος.Πλακα κανεις!!Ταυτοχρονα ειχα και αμυγδαλυτιδα και μου ελεγε δεν εχεις τιποτα μια αμυγδαλιτιδα ειναι και η κοιλια σου ειναι απο αγχος να πας να κοιταχτεις ετσι μου λεγε!!ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕΣ!!!!!!!!!!

BOSKO είπε...

kostas...
άμα πονάει η κοιλιά του ανθρώπου και ουδείς δίνει σημασία, όλοι οι άλλοι οφείλουν να πάρουν τα όπλα! στον αγώνα, στον αγώνα!