portmanteau-post-II

Τσίμπησα κι εγώ απ' την καλά συντονισμένη διαφήμιση των ημερών, σε ραδιόφωνα, τηλεόραση και εφημερίδες, και πήρα τη Real News με τα άπαντα της Λίνας Νικολακοπούλου, τα οποία μάλλον θ' αφήσω στη μέση. Άλλωστε, οι περισσότεροι δίσκοι από τη συνεργασία της με τον Κραουνάκη και τους άλλους συνθέτες, ποτέ δεν ήταν το φόρτε μου. Ακούγοντας πάντως το πρώτο cd είναι εντυπωσιακός ο αριθμός των σουξέ- με όλη την έννοια της λέξης- που αυτή η προικισμένη γυναίκα έχει χαρίσει στο έντεχνο τραγούδι από το ΄80 και μετά. Με το ίδιο φύλλο της Real News δίνεται και Ο άνθρωπος με το γαρίφαλο του Νίκου Τζίμα, μία πολύ μέτρια ταινία (ο Τζίμας δεν έγινε ποτέ Τεό, ούτε καν Βούλγαρης), που ωστόσο έκοψε τρελά εισιτήρια στον καιρό της, εκμεταλλευόμενη το μεταπολιτευτικό αριστερίζον κλίμα, αλλά και με ένα εξαιρετικό soundtrack από τον Μίκη Θεοδωράκη. Και πως να μην είναι εξαιρετικό, αφού απαρτίζεται βασικά από τους Λιποτάκτες, αγαπημένο μου έργο του συνθέτη, σε οργανική και χορωδιακή επιβλητική βερσιόν! Εν τω μεταξύ, το Πρώτο Θέμα δίνει once again τον Κυνόδοντα του Λάνθιμου- ποιος ξέρει πόσο μοσχοπούλησε την προηγούμενη Κυριακή και το ξαναπροσφέρουν σήμερα! Όσο για τον Νταλάρα, έλεος πια...Απ' τη μια ακούς ολημερίς Το πουκάμισο το θαλασσί, απ' την άλλη, Μη μου θυμώνεις μάτια μου, σαράντα χρόνια έχουν περάσει κι όπως είπε ένας ευφυής φίλος συνθέτης, σε λίγο θα σηκωνόμαστε κάθε πρωί και θα βρίσκουμε τον Νταλάρα κάτω απ' το...κρεβάτι μας! Παρέλαβα και το καινούργιο τεύχος του Screw που μου έστειλε απ' τη Θεσσαλονίκη ο pisoglendis, κατά κόσμον Γιώργος Τσιτιρίδης. Οι τύποι κάνουν ωραία δουλειά κι ειδικά, ύστερα από τη θορυβώδη συνέντευξη του Μπουτάρη, έχω την αίσθηση πως ένα μέχρι πρότινος μάλλον περιθωριακό free press, τείνει να αποτελέσει μια από τις πιο εναλλακτικές παρουσίες στον χώρο των ολότελα υποβαθμισμένων εντύπων.

Χθες επισκέφτηκα μια καλή φίλη, που είχα να δω δυο χρόνια σχεδόν, μα δε γινόταν διαφορετικά, αφού ζούσε τον Μεσαίωνα της. Και ως γνωστόν, ύστερα από κάθε Μεσαίωνα, έρχεται η Αναγέννηση. Τη βρήκα ήρεμη, φιλοσοφημένη, αν και φιλοσοφημένη ήταν μια ζωή, με αναλαμπές χιούμορ μέσα στην εύλογη θλίψη της. Δεν ξέρω αν μου έκανε καλό η συγκεκριμένη επίσκεψη- έφυγα διαλυμένος κυριολεκτικά- σίγουρα, πάντως, έκανε καλό σε εκείνη κι αυτό είναι το σημαντικότερο!

Από λίγο ως πολύ με επηρέασε ψυχολογικά και ο σεισμός στην Ιαπωνία. Αυτό να είναι ή τα λόγια της φίλης που επισκέφτηκα, δανεικά από τον Άσιμο, όταν συζητήσαμε τυπικά και φυσικά για την οικονομική κρίση; Μόνο ένας σεισμός μας σώζει, φοβερός κατακλυσμός, μαϊντανός να γίνουν όλα, να χαθεί ο πολιτισμός...Κι αυτά τα δελτία ειδήσεων, μεσ' στη μαλακία πια. Δεν υπολογίζουν τίποτα οι κάφροι! Τελικά οι ειδήσεις του Star ξεπέρασαν σε κατινιά και παπαρολογία κι αυτές του Alter. Σαν χθες βράδυ, που για να καλύψουν το χρόνο ή για να τραβήξουν το θέμα απ' τα μαλλιά, έστειλαν κάποιον στο δρόμο με το μαρκούτσι να ρωτάει τη γνώμη της ελληνικής νεολαίας για την τραγωδία στο Τόκυο! Και όλο αυτό υπό τους ήχους των Metallica και συγκεκριμένα του The Unforgiven! Φοβερή έμπνευση ο σκηνοθέτης!
Εκτός από το Screw, παρέλαβα από τη Θεσσαλονίκη και το δεύτερο άλμπουμ της May Roosevelt, πού 'χε την καλωσύνη να μου στείλει. Λέγεται Haunted, είναι ηλεκτρονικό, instrumental στο μεγαλύτερο μέρος του, και βασίζεται στο theremin, στο οποίο η δημιουργός είναι εξπέρ! Υποτίθεται ότι οι συνθέσεις του αντλούν στοιχεία από ελληνικούς παραδοσιακούς χορούς, τόσο υπαινικτικά όμως, που αν δεν το γνωρίζεις, απλά μπαίνεις σε ένα πολύ ιδιαίτερο ηχητικό κλίμα και μια στοιχειωμένη- συμφώνως με τον τίτλο- ατμόσφαιρα. Σε δύο tracks χάρισε τα φωνητικά του ο Harry Elektron, γνωστός και μη εξαιρετέος underground καλλιτέχνης από τη συμπρωτεύουσα, ενώ το artwork του cd είναι εξαιρετικά στυλάτο. Ξεχωριστές στιγμές, τα κομμάτια Dark the night, Young Night Thought και το εξώδιο Outcry. Νομίζω πως το Haunted της May Roosevelt είναι η καλύτερη πρόταση για ένα μελλοντικό Ντιβάνι του Δισκαναλυτή με τη Λένα Πλάτωνος στη Βιβλιοθήκη της Ελευθεροτυπίας ή στο blog. Και μια και μιλάμε για μια αυτοδιαχειριζόμενη καλλιτέχνιδα, μπορείτε να προμηθευτείτε τη δουλειά της αποκλειστικά από το http://www.mayroosevelt.com/ Ας κλείσω με τις κανονισμένες ήδη δισκοπαρουσιάσεις, στο πάνελ των οποίων μού ζητήθηκε να συμμετάσχω. Την ερχόμενη Παρασκευή 18 Μαρτίου, στις 15.00 το μεσημέρι, παρουσιάζουμε στον Ιανό το βιβλίο με όλους τους στίχους και τα καινούργια ποιήματα της Ευσταθίας, μαζί με τον Λουδοβίκο των Ανωγείων. Απρόβλεπτο πάνελ, η αλήθεια είναι, σαν και την ίδια την Ευσταθία, απρόβλεπτη και θαρραλέα. Ακολουθεί στις 31 Μαρτίου, ημέρα Πέμπτη, στο Metropolis Live Stage αυτή τη φορά, η παρουσίαση του Καβάφη της Λένας Πλάτωνος. Για το δίσκο θα μιλήσουμε ο Γιώργος Χρονάς, ο Αλκίνοος Ιωαννίδης, ο Στάθης Δρογώσης κι εγώ, ενώ ήδη ξεκίνησα τις προσκλήσεις σε φίλους τραγουδοποιούς να παρουσιάσουν διασκευές τους σε πλατωνικά τραγούδια. Με την είσοδο στον νέο μήνα και συγκεκριμένα στις 8 Απριλίου, ημέρα Παρασκευή, θα παρουσιάσουμε στον Ιανό το άλμπουμ Carmina Graeca του Θεσσαλονικιού συνθέτη Σαράντη Κασσάρα σε ποίηση Γιάννη Ρίτσου. Το πάνελ είναι υπό διαμόρφωση με την επιμέλεια της Λιάνας Μαλανδρενιώτη, υπεύθυνης παραγωγής του δίσκου. Λίγες μέρες μετά, την Τρίτη 12 Απριλίου, πάλι στον Ιανό της Σταδίου, θα γίνει η παρουσίαση του άλμπουμ Flaneur του Γιώργη Χριστοδούλου. Θα μιλήσουν για το cd, ο Γιώργος Χρονάς, ο Μάρκος Φράγκος, ο Ξενοφών Ραράκος, ο Ισπανός τραγουδοποιός Alberto Mate από link με τη Μαδρίτη, ενώ θα χαιρετίσει και ο μορφωτικός ακόλουθος της αργεντίνικης πρεσβείας, Martin Laforje. Σ' αυτή την εξαιρετική δουλειά του Γιώργη, εγώ επωμίστηκα τη δημοσιογραφική κίνηση της και τη διοργάνωση της εκδήλωσης. Τέλος, το Σάββατο 16 Απριλίου, ημέρα Σάββατο, στο Metropolis Live Stage, θα παρουσιάσουμε το βιβλίο-cd Το μικρό μυστικό της ζωής... των Gaia (Γεωργία Βεληβασάκη- Κώστας Αθυρίδης). Στο πάνελ θα βρίσκονται η Στέλλα Βλαχογιάννη, ο Γιώργος Τσάμπρας, ο Δημήτρης Κ. Ψυχογιός κι εγώ. Όλες οι παραπάνω εκδηλώσεις θα πραγματοποιηθούν μεσημεριανές ώρες, με εξαίρεση τη δισκοπαρουσίαση της Πλάτωνος που θα είναι βραδυνή. Βάλτε τις από τώρα στην ατζέντα σας!