Σάββατο 19 Μαρτίου 2011

ελένη-μπράτσου:-ο-κάθε-τραγουδιστής-οφείλει-να-εκφράζει-τη-μοναδικότητα-του

Πάνε αρκετοί μήνες που μία νέα τραγουδίστρια μού έστειλε ένα demo-cd της για το ραδιόφωνο, στο οποίο ερμήνευε αναγεννησιακά τραγούδια Δύσης και Ανατολής. Λίγο μετά, όλως τυχαίως, τη γνώρισα προσωπικά ως συνεργάτιδα της Μαρίζας Κωχ στα τραγούδια του Καββαδία και του Lorca. Η νέα αυτή τραγουδίστρια λέγεται Ελένη Μπράτσου, έχει κάνει σοβαρές μουσικές σπουδές στην Ελλάδα και το εξωτερικό και μπορεί ακόμη να μην έχει δισκογραφηθεί η φωνή της, ξεκίνησε όμως ήδη μια σειρά προσωπικών παραστάσεων στο Αλάβαστρον του Παγκρατίου. Όσοι την έχουν ακούσει και δει live, με ενημερώνουν πως η κοπέλα πραγματικά ιερουργεί στη σκηνή σαν άξια επίγονος της Asmahan και της Om Kalthoum στην Αθήνα του 2011. Το πέρασμα μου από το Αλάβαστρον, λοιπόν, επιβάλλεται για μία από τις επόμενες δύο Κυριακές του Μάρτη. Γνωρίστε την Ελένη Μπράτσου μέσα από την ακόλουθη mini συνέντευξη που παραχώρησε στα Άσματα και Μιάσματα.
Ωραίο το ινδοπρεπές look που υιοθέτησες! Μου θυμίζεις τη Ρόζα Εσκενάζυ που τραγουδούσε με ανατολίτικα σαλβάρια. Ενδυματολογική άποψη ή συνηθίζεις να ντύνεσαι κατ' αυτόν τον τρόπο;
Ευχαριστώ για τον παραλληλισμό, η Ρόζα Εσκενάζυ είναι μια από τις αγαπημένες μου μορφές στο χώρο του τραγουδιού. Γενικά μου αρέσει ο τρόπος που ντύνονται οι γυναίκες στην Ανατολή, είναι πολύ θηλυκές και κομψές. Όταν πρόκειται «να ντυθώ», αυτό είναι το στυλ που μου αρέσει.
Έχεις κάνει πολύ σοβαρές φωνητικές σπουδές. Σε ελκύει περισσότερο η ethnic μουσική από την όπερα, ας πούμε;
Έχω σπουδάσει κλασικό τραγούδι και κατά τη διάρκεια της παραμονής μου στο Λονδίνο για σπουδές εθνομουσικολογίας, μελέτησα Περσική φωνητική μουσική. Το πεδίο που κινούμαι είναι οι μουσικές του κόσμου, η προκλασική μουσική και ο ελεύθερος φωνητικός αυτοσχεδιασμός. Δεν είμαι τραγουδίστρια του bel canto, στις μουσικές που επιλέγω όμως φαίνεται ότι έχω καλλιεργήσει τη φωνή μου με βάση την κλασική τεχνική. Η τεχνική εξασφαλίζει την υγεία και τη μακροβιότητα της φωνής και δίνει τη δυνατότητα στον ερμηνευτή να εξελίσσεται και να τραγουδά ρεπερτόρια απαιτήσεων.
Σε έχουμε δει σε συναυλίες της Μαρίζας Κωχ να ερμηνεύετε ντουέτο τραγούδια του Lorca. Πως είναι για ένα νέο τραγουδιστή από επαγγελματικής άποψης να εμφανίζεται δίπλα σ' έναν άλλο με τη δική του μεγάλη ιστορία;
Μεγάλωσα με τραγούδια της Μαρίζας, θυμάμαι μάλιστα να βάζω τους δίσκους και να δοκιμάζω τη φωνή μου πάνω στη δική της. Και ξαφνικά, βρίσκομαι να τραγουδώ το Θεσσαλονίκη ΙΙ –θρυλικό τραγούδι- δίπλα της. Επαγγελματικά σίγουρα είναι σπουδαίο για μένα αυτό, παράλληλα όμως ήταν πολύ συγκινητικό.
Πως μπορεί, πιστεύεις, να στηριχθεί σήμερα μια νέα πρόταση στην ethnic μουσική σκηνή από έναν καινούργιο εκφραστή της; Εννοώ, ερμηνευτικά, σκηνικά, ενορχηστρωτικά.
Πιστεύω ότι για να είναι μια νέα πρόταση δυνατή, θα πρέπει ο ερμηνευτής να έχει γνώση και να διαλέγει πράγματα που του ταιριάζουν και που μπορεί να τα υποστηρίξει. Τότε πείθει. Το ίδιο ισχύει και για το σκηνικό μέρος, οφείλει κανείς να εκφράζει τη μοναδικότητά του. Όσον αφορά την ενορχήστρωση, σημαντικότερη είναι η επιλογή συνεργατών παρά οργάνων. Είναι οι άνθρωποι που κάνουν τη διαφορά και αυτό αντανακλά στο μουσικό αποτέλεσμα.
Πες μας τι ακριβώς θ' ακούσει ο επισκέπτης τις Κυριακές του Μάρτη στο Αλάβαστρον.
Στο Αλάβαστρον θα παρουσιάσουμε ένα πρόγραμμα με τραγούδια από την Ανατολική Μεσόγειο, Σεφαραδίτικα, Αρμένικα και Μεσαιωνικά. Είναι οι μουσικές που με εκφράζουν. Η ποίηση είναι επίσης πολύ δυνατή, συνηθίζω να δίνω το στίγμα των στίχων πριν από κάθε τραγούδι. Τα περισσότερα μιλούν για τον έρωτα, τη χαρά της ένωσης και την αγωνία της προσμονής.
Ας κλείσουμε με δυο λόγια για τους μουσικούς που σε συνοδεύουν.
Με συνοδεύει ο Στέλιος Αντωνόπουλος στο ούτι, ο Αλέξανδρος Σιγαλός στο νέι και στην κιθάρα, η Λουκία Αποστολοπούλου στο κανονάκι και ο Νίκος Σουλιώτης στα κρουστά. Ο Στέλιος και ο Νίκος είναι άνθρωποι που έχουν εντρυφήσει στην Αρμένικη και στην Αραβική μουσική, ενώ ο Αλέξανδρος και η Λουκία έχουν παιδεία από το χώρο της δυτικής κλασικής μουσικής και της ελληνικής και τουρκικής παραδοσιακής. Ο καθένας τους έδωσε τα δικά του δώρα σε αυτό το σχήμα και τους ευχαριστώ. * οι φωτογραφίες του post είναι της Μάρως Κουρή

6 σχόλια:

Άρτεμις είπε...

Καλημέρα, διαβάζω σιωπηλά το τελευταίο διάστημα... αλλά σήμερα θέλω να σχολιάσω γιατί θα με ενδιέφερε πολύ να ακούσω από κοντά την κα Μπράτσου και το σχήμα της. Υπάρχει μήπως κάποια περίπτωση να ανέβουν προς τα πάνω;; Θεσσαλονίκη;; Υ.Γ: Πολύ πολύ ενδιαφέρον!

BOSKO είπε...

Άρτεμις...
καλά κάνεις! Που διαβάζεις σιωπηλά, εννοώ...
δε νομίζω- για την ώρα- νά 'χουν προγραμματιστεί συναυλίες της Μπράτσου στη Θεσ/νίκη. Αν όμως ενημερωθώ γι' αυτό, θα σ' ενημερώσω με τη σειρά μου.
τι κάνεις; χαθήκαμε...

Άρτεμις είπε...

Σ'ευχαριστώ βρε Αντώνη, να με ενημερώσεις. Πάντως, πόσα έχω μάθει μέσω του μπλογκ σου δεν λέγονται! Τον Τοσικιαν πχ (για τον οποίο, δυστυχώς δεν ήξερα τίποτα πριν την ανάρτησή σου) τον ακούω πολύ συχνά. Και γι'αυτό ευχαριστώ.

Χαθήκαμε γιατί περνώ τα ζόρια μου σε διάφορους τομείς και μένω σιωπηλή, γεκικώς! Θα περάσει όμως. (πάντα αισιόδοξη)

BOSKO είπε...

Άρτεμις...
άμα τα ζόρια που περνάς δεν έχουν να κάνουν με την υγεία σου κι αυτή των δικών σου ανθρώπων, μη μασάς!
όλα τ' άλλα λύνονται!
νά 'σαι καλά και νά 'ρχεσαι να τα λέμε!

Άρτεμις είπε...

Δυστυχώς τα ζόρια είναι λίγο απ'όλα. (έμφραγμα του αγαπημένου θείου ετών 37...ανασφάλιστου...που τελικά χθες βγήκε από το νοσοκομείο....με μπαλονάκι και χρέη....συναισθηματικά, οικονομικά, κ.α)

Θα'ρχομαι

BOSKO είπε...

Άρτεμις...
ωχ, στην ηλικία μου!
λέγε μου τέτοια να χαίρομαι!
λέγε μου τέτοια και πήγα τον περασμένο Νοέμβριο στο Ιπποκράτειο με 17 πίεση!
πες του, προσοχή τώρα, αν θέλει ν' αποφύγει το μπαϊπάς, δηλαδή το...άνοιγμα σα γαλοπούλα!
αμ εγώ, νομίζεις έχω καμιά ασφάλιση; Για το κάρο της δημαρχίας με βλέπω αν μού 'ρθει κάνας ταμπλάς και εγκαταλείψω πρόωρα κι εγώ τον κόσμο τούτο.
περαστικά, περαστικά και με μαυροκάρδισες βραδυάτικα!
πάω να φάω βαλεριάνα, inderal, xanax και moduretic! Θ' ακούσω και modrec μαζί, που κολλάνε!