Τετάρτη 30 Νοεμβρίου 2011

η-ελλάδα-πήρε-την-6η-δόση
























Ήταν καθαρή όμως και τη σκότωσε, δήλωσαν του μέλλοντος οι ιστορικοί!

Τρίτη 29 Νοεμβρίου 2011

meeting-προς-μεταμόρφωση-της-λουκίας-μιχαλοπούλου



Το καφέ των εκδόσεων Γαβριηλίδης στο Μοναστηράκι, από τότε που με πήγε ο Λευτέρης Ξανθόπουλος εν είδει ρεπεράζ για το ντοκιμαντέρ, έχει γίνει κάτι σαν ορμητήριο όλων των δραστηριοτήτων που σχετίζονται μ' αυτό τον τελευταίο καιρό. Δίπλα ακριβώς, στις εγκαταλειμμένες αποθήκες της παλιάς βιοτεχνίας ρούχων του κυρ-Δημήτρη, θα γυριστούν οι εξωτερικές, αλλά και οι εσωτερικές δραματοποιημένες σκηνές. Τα συγκεκριμένα γυρίσματα δρομολογούνται για την Κυριακή 18 Δεκεμβρίου. Από το πρωί εκείνης της μέρας, πολύ νωρίς δηλαδή, λέμε να γυρίσουμε και την πλέον δύσκολη σκηνή του ντοκιμαντέρ: μέσα στην πλατεία Εξαρχείων να τοποθετηθούν ακανόνιστα περίπου τριάντα άνθρωποι ντυμένοι με λευκές ρόμπες (ζουρλομανδύες;) και ανάμεσα τους η Λουκία Μιχαλοπούλου να τους απευθύνεται με ποιητικές φράσεις της Κατερίνας Γώγου, του Αντρέα Παγουλάτου, της Στέλλας Βλαχογιάννη και κάποιων άλλων ποιητών που έχω ξεχωρίσει, Ελλήνων και ξένων, μεγάλων και νεότερων, γνωστών και αγνώστων! Τέλος πάντων, πριν από λίγη ώρα στο καφέ του Γαβριηλίδη "συνεδριάσαμε" με την ενδυματολόγο Γιούλα Ζωιοπούλου, τη μακιγιέζ Εύη Ζαφειροπούλου και τον βοηθό μου τον Θρασύβουλο για το πως θα φέρουμε την ηθοποιό Λουκία Μιχαλοπούλου πιο κοντά στο στυλ της Γώγου - ερμηνευτικά η Λουκία τό'χει κι αυτό είναι το ζητούμενο, διότι από εμφανισιακής άποψης φυσικά και δεν ψάχνουμε τη σωσία της μακαρίτισσας. Περισσότερο ένας ρόλος - παραπομπή στη Γώγου και την προσωπικότητα της θα είναι η σύντομη παρουσία της Λουκίας στο ντοκιμαντέρ. Τα είπαμε, λοιπόν, τα βρήκαμε, τα συμφωνήσαμε (εγώ μάλιστα δύο φορές έκανα το τραπέζι μουνί καπέλο, σκορπίζοντας τους καφέδες με τις νευρωτικές αδέξιες κινήσεις μου) και τώρα τον λόγο έχει ο Χρόνης, ο καλύτερος κομμωτής - περουκιέρης του ελληνικού κινηματογράφου! Όσο για τις υπόλοιπες συνεντεύξεις αυτών που έχουν μείνει, επίσης δρομολογούνται για το Σάββατο 10 Δεκεμβρίου.

* στη photo, από αριστερά η Εύη Ζαφειροπούλου, η Λουκία Μιχαλοπούλου, η Γιούλα Ζωιοπούλου και ο Θρασύβουλος Καλαϊτζίδης.

Δευτέρα 28 Νοεμβρίου 2011

δώρο-λιβάνι



Λιβάνι με άρωμα νυχτολούλουδου σιγοκαίει στο μεταίχμιο της τονικής αλλαγής. Με τρόπο παλιό, χριστιανικό ή των γιαγιάδων που τις πήρε ο αέρας, συμφώνως με τις ανάγκες της ατμόσφαιρας. Χωρίς να ανήκω στο σκοτάδι, μα ούτε και στο φως, στέκομαι εδώ στο κέντρο και τρώω υπομονετικά τα κομμάτια της ύπαρξης μου. Μόνο έτσι ανακαλύπτω την αίσθηση του ορίου και το βαθύ κάλπικο νόημα της ελευθερίας, καθώς ανακυκλώνονται καθημερινά μέσα στους τέσσερις τοίχους ενός δωματίου.


R.I.P. ΝΤΙΝΟΣ ΚΑΤΣΟΥΡΙΔΗΣ (1927 - 2011)



Τελικά το 2011 θα καταγραφεί ως χρονιά αποφράδα για τον ελληνικό κινηματογράφο. Κακογιάννης, Βέγγος, Πεζάς, Τάσσιος είναι μερικοί μόνο από τους βετεράνους που μας αποχαιρέτησαν φέτος. Στο θλιβερό αυτό κατάλογο προστέθηκε από σήμερα το πρωί και ο Ντίνος Κατσουρίδης. Πέθανε στο νοσοκομείο Ερυθρός Σταυρός, όπου έδινε τελευταία τη μάχη με τον καρκίνο, σε ηλικία 84 ετών. Ομολογώ πως η είδηση της αρρώστιας του με σόκαρε, καθώς είχαμε ανταλλάξει μερικές κουβέντες προ μηνών στην κηδεία του Θανάση Βέγγου και μου είχε φανεί εξαιρετικά αεικίνητος, όπως ήταν πάντα δηλαδή, παρά την ηλικία του και τη θλίψη εκείνης της μέρας. Πρόσφατα, που τον αναζήτησα να μιλήσει στο ντοκιμαντέρ για την Κατερίνα Γώγου και για τη συνεργασία τους στο Τι έκανες στον πόλεμο Θανάση, με συμβούλευσαν να μην τον ενοχλήσω εφόσον ο άνθρωπος μετρούσε μέρες στο νοσοκομείο...Ο Ντίνος Κατσουρίδης αποτελεί ένα μεγάλο κεφάλαιο στην υπόθεση ελληνικός κινηματογράφος. Το όνομα του υπάρχει στο ζενερίκ πάρα πολλών ταινιών, από τις αρχές της δεκαετίας του 1950, σε όλες σχεδόν τις ειδικότητες (Η ωραία των Αθηνών, Ο αγαπητικός της βοσκοπούλας, Λατέρνα φτώχεια και φιλότιμο, Το αμαξάκι κ.α.). Ωστόσο, ορισμένες από τις πιο κλασικές και δημοφιλείς ταινίες φέρουν τη σκηνοθετική υπογραφή του: αναφέρομαι κυρίως στο υπόδειγμα ντελιριακής λαϊκής κωμωδίας με τίτλο Της Κακομοίρας και με πρωταγωνιστή τον Κώστα Χατζηχρήστο ως μπακαλόγατο, όπως και στην προαναφερθείσα αντιμιλιταριστική κωμωδία Τι έκανες στον πόλεμο Θανάση, για την οποία ο Θανάσης Βέγγος τιμήθηκε με το βραβείο ανδρικής ερμηνείας στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης το 1971. Άλλωστε, Βέγγος και Κατσουρίδης αποτέλεσαν ένα αχτύπητο κινηματογραφικό δίδυμο και σηματοδότησαν μία σπουδαία φιλία που ξεκίνησε από τις αρχές του ΄50 μέχρι το βιολογικό τέλος τους. Καλό σου ταξίδι, Ντίνο Κατσουρίδη, σήμερα ο ελληνικός κινηματογράφος πενθεί.

* διαβάστε το άρθρο του Γιάννη Ζουμπουλάκη στο ΒΗΜΑ με πέντε απολαυστικές ιστορίες του Ντίνου Κατσουρίδη από πέντε αντίστοιχες ταινίες, στις οποίες εργάστηκε: http://www.tovima.gr/culture/article/?aid=432355

Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2011

ντοκιμαντέρ-κατερίνα-γώγου-γύρισμα-ΙΙΙ

Τέλος και για την τρίτη μέρα γυρίσματος του ντοκιμαντέρ για την Κατερίνα Γώγου με συνεντεύξεις φίλων της μακαρίτισσας από τον χώρο της μουσικής, του θεάτρου και του κιν/φου, της ποίησης, των νομικών, αλλά και του διαδικτύου! Ξεκινήσαμε στις 11 το πρωί με πρώτο καλεσμένο στο πλατό τον Θοδωρή Βλαχάκη, από τα ιδρυτικά μέλη του rock συγκροτήματος Magic de Spell. Δε θα μπορούσε ν' απουσιάζει η μαρτυρία των πρώτων μουσικών που μελοποίησαν Κατερίνα Γώγου (Εμένα οι φίλοι μου...) και μάλιστα με μεγάλη απήχηση, εμπορική και κυρίως καλλιτεχνική. Ο λόγος του Βλαχάκη θα επενδυθεί μεσ' στην ταινία με μια παλιά live ηχογράφηση του τραγουδιού, όπως και με ανέκδοτο οπτικό υλικό αρχείου.



Χαρές που έκανε ο ηθοποιός Ρήγας Αξελός όταν κατέφτασε δεύτερος στο γύρισμα και συνάντησε τον οπερατέρ Δημήτρη Θεοδωρόπουλο! Οι δυο τους είχαν δουλέψει στην ταινία Ηθικόν Ακμαιότατον του Σταμάτη Τσαρουχά και ο Δημήτρης μού'χε μεταφέρει ωραίες ιστορίες από τη συνεργασία τους.




Να και η Εύη Ζαφειροπούλου, η μακιγιέζ μας, που πολύ παρέα μπορεί να μην κάνουμε πια εκτός κιν/φικού συναφιού, αλλά όλο και σε κάποια ταινία θα συναντηθούμε την τελευταία δεκαετία. Στη συγκεκριμένη, την Εύη θα αντικαθιστά και η Ιωάννα Λυγίζου ή, σωστότερα, θα δουλέψουν εναλλάξ, εφόσον αμφότερες έχουν παράλληλες επαγγελματικές υποχρεώσεις. Από εβδομάδα, πάντως, προγραμματίζουμε ραντεβού με την Εύη, την Ιωάννα, την ενδυματολόγο Γιούλα Ζωιοπούλου, τον βοηθό σκηνοθέτη Θρασύβουλο Καλαϊτζίδη και την ηθοποιό Λουκία Μιχαλοπούλου, προκειμένου να μεταμορφώσουμε την τελευταία σε Κατερίνα Γώγου για τις δραματοποιημένες σκηνές.




Ο Ρήγας Αξελός, τώρα, ήταν ο άνθρωπος που είχε εκφωνήσει τον επικήδειο στην τελετή αποχαιρετισμού της Κατερίνας, κάτι που φυσικά δεν ήταν ζητούμενο να επαναλάβει μπροστά στο φακό 18 χρόνια μετά. Προτιμήσαμε κατόπιν συμφωνίας να μιλήσει για τη φιλία τους, την αιρετική οικογένεια των Εξαρχείων, αλλά και για μια απρόβλεπτη συνάντηση τους σε πτήση προς Θεσσαλονίκη λίγες μέρες πριν η Κατερίνα φύγει από τη ζωή.




Πολύ ζεστός άνθρωπος ο Ρήγας και πολύ σπουδαίος ηθοποιός αγγλικής κουλτούρας! Πιθανώς μάλιστα η ενασχόληση του με την πολιτική να του στέρησε μιαν ευρύτερη δραστηριότητα στο καλλιτεχνικό πεδίο, εκεί που εκ φύσεως ανήκει. Με σένα και την Πορτάλιου - του είπα όταν τέλειωσε η λήψη του - η ταινία αυτή δεν θα είναι παραγωγή Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου ή ΕΡΤ, αλλά...Ανοιχτή Πόλη!




Επόμενος σημερινός καλεσμένος ο λόλεκ, ο εκπρόσωπος της νέας γενιάς μελοποιών της ποίησης της Γώγου. Εδώ τα λένε με τον Θοδωρή Βλαχάκη, στον οποίο άρεσε πολύ η μελοποίηση του ειδικά για τις ανάγκες του ντοκιμαντέρ.





Εν προκειμένω, είχα ζητήσει από τον λόλεκ να μελοποιήσει οποιοδήποτε ποίημα της Γώγου τον ενέπνεε, προκειμένου να μπει στην ταινία. Τεσταρισμένος με άριστα στις μελοποιήσεις ο λόλεκ (βλέπε Κεριά Καβάφη), έβαλε μουσική στο ποίημα Άσπρη της Γώγου και σήμερα το τραγούδησε on camera! Σημειωτέον ότι το κομμάτι αυτό θα συμπεριληφθεί επίσης στη συλλογή Πάνω-κάτω η Πατησίων και μάλιστα θά'ναι το μοναδικό ποίημα της Γώγου με δύο διαφορετικές μελοποιήσεις - η πρώτη ανήκει στους κοινούς μας φίλους, Κώστα Αθυρίδη και Γεωργία Βεληβασάκη!




Επί τη ευκαιρία, να δώσω και μερικές πληροφορίες για το soundtrack του ντοκιμαντέρ: τα μουσικά θέματα και το τραγούδι τίτλων τέλους (σε στίχους Ανδρέα Ταρνανά) γράφει αυτόν τον καιρό ο Κωνσταντίνος Τσιώλης. Θα ακούγονται ακόμη η Άσπρη του λόλεκ, αλλά και μία έκπληξη κατά τη γνώμη μου: ο ερμηνευτής Παντελής Θεοχαρίδης μελοποίησε για πρώτη φορά γενικώς στη ζωή του, στίχους της Κατερίνας Γώγου. Το αποτέλεσμα άρεσε τόσο στον Γιώργο Κορδέλλα και τον Άγγελο Σφακιανάκη, όσο και σε μένα, επομένως το τραγούδι του Παντελή θα ενταχθεί και στα δύο projects, στο δισκογραφικό Πάνω-κάτω η Πατησίων και στο κινηματογραφικό Για την αποκατάσταση του μαύρου!
















Η Εύη ανέλαβε φυσικά να πουδράρει τον λόλεκ λίγο πριν τη λήψη, αν και με τα γένια του δεν υπήρχε περίπτωση να γυαλίζει το πρόσωπο του στο φακό.







Δύο φορές έπαιξε και τραγούδησε την Άσπρη ο λόλεκ, ενώ στο τέλος του ζήτησα να γυρίσει στο φακό και να πει και ένα αναρχικό σύνθημα, γνωστό από τοίχους των Εξαρχείων! Το έκανε μετά χαράς και περισσής άνεσης!




Την κινηματογράφηση του τραγουδιού του λόλεκ πρόλαβε ν' ακούσει και η δικηγόρος Λίνα Καρανασοπούλου, η τέως κυρία Αντώνη Καφετζόπουλου και κολλητή φίλη της Κατερίνας Γώγου. Δυστυχώς τον Καφετζόπουλο δεν θα τον έχουμε στο ντοκιμαντέρ, όπως όλα δείχνουν, καθώς θ' απουσιάζει στη Θεσσαλονίκη μέχρι τις αρχές του νέου έτους.



Η κυρία Καρανασοπούλου σίγουρα είναι μία από τις πιο rock περσόνες που έχω συναντήσει! Ο λόγος της έρρεε κανονικά με πολύ αγάπη και συγκίνηση για τη φίλη που χάθηκε, όπως και για τα καλύτερα μυαλά μιας γενιάς που χάθηκαν μέσα στην τρέλα, όπως θά'λεγε κι ο Άλεν Γκίνζμπεργκ.



Από τη Λίνα μάθαμε πως όταν η Κατερίνα της διάβασε για πρώτη φορά τον στίχο Για την αποκατάσταση του μαύρου, που είχε γράψει, εκείνη γύρισε και της είπε: Επιτέλους κι ένα ποίημα που αποκαθιστά την τιμή των...χασικλήδων! Παρ' όλο λοιπόν που το συγκεκριμένο ποίημα λέγεται Άσπρη, δεν μου πέρασε απ' το μυαλό ότι η λέξη μαύρο αναφέρεται στο χασίσι. Τό'χα εκλάβει δηλαδή ως πιο πολιτικοποιημένη αναφορά της δημιουργού!



Βέβαια, και το αίτημα της αποποινικοποίησης των ελαφρών ναρκωτικών ουσιών πάλι πολιτικό είναι κατά βάθος! Εδώ, πάντως, ο Δημήτρης Θεοδωρόπουλος και ο λόλεκ συζητούν για τους τελευταίους δίσκους του Μανώλη Αγγελάκη και των Illegal Operation, που πολύ τους άρεσαν!



Στο μεταξύ, έφτασε στο πλατό και ο μουσικός μάνατζερ Γιώργος Ψωμόπουλος, ο οποίος είχε να δει την Καρανασοπούλου από την κηδεία της Κατερίνας.

















Ο Ψωμόπουλος μαζί με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου είχαν στηρίξει πολύ τη Γώγου στα τελευταία και πιο δύσκολα χρόνια της ζωής της, παρ΄όλο που η γνωριμία τους είχε ξεκινήσει από τα τέλη της δεκαετίας του 1970.




Ήταν και ο μόνος που μίλησε για τη σχέση Κατερίνας και Μυρτώς, έχοντας ζήσει από κοντά τη σχέση των δύο γυναικών. Η αδυναμία επικοινωνίας μεταξύ της Κατερίνας και των εκδοτικών οίκων, προς το τέλος, ήταν ακόμη ένα θέμα που έθιξε ο Ψωμόπουλος.








Ο ποιητής και εκδότης Θανάσης Νιάρχος αναφέρθηκε σε ένα περιστατικό που έλαβε χώρα μέσα στην Οδό Πανός, παρουσία του Γιώργου Χρονά, με πρωταγωνιστές ένα νεαρό φοιτητή και τα βιβλία της Γώγου. Ήταν πραγματικά συγκινημένος κι έχω την αίσθηση ότι πήγε να σπάσει τρεις - τέσσερις φορές κατά την ομιλία του, υποστηρίζοντας πως ανέκαθεν ορισμένες ευαίσθητες ψυχές θυσιάζονταν στο βωμό της τέχνης.




Ο Νιάρχος επίσης θυμήθηκε το λιγνό εκείνο κορίτσι με τα μακρυά μαλλιά που διάβαζε τον Ερωτόκριτο μεσούσης της χούντας, τότε που τίποτα δεν προμήνυε το τραγικό τέλος. Το αντίστοιχο της Κατερίνας Γώγου στο τραγούδι θα ήταν η Φλέρυ Νταντωνάκη, υποστήριξε!



Να και ο νεαρός φοιτητής που ανέφερε ο Νιάρχος, δηλαδή ο 19χρονος Θρασύβουλος Καλαϊτζίδης με το καλάμι του ηχολήπτη Γιώργου Πόταγα πάνω απ' το κεφάλι του.






Ευφράδεια που την είχε ο πιτσιρικάς! Μας εξέπληξε, μιλώντας για τη διάδοση της ποίησης της Γώγου μέσω των συνθημάτων στους τοίχους και του διαδικτύου, κυρίως μετά τα Δεκεμβριανά του 2008. Την ατάκα πάντως της ημέρας έριξε ο οπερατέρ Θεοδωρόπουλος, αμέσως μόλις τελείωσαν οι λήψεις του Θρασύβουλου. Τα είπε καλά; γυρίζω και τον ρωτάω. Κι απαντάει ο Δημήτρης: Έξοχος ήταν! Αλλά πως και δεν τον έβαλες να πει τίποτα και για τη Φλέρυ;




Παύση για λίγες μέρες ώσπου να οργανωθούν οι πιο απαιτητικές δραματοποιημένες σκηνές, εκτός αν δεν μεσολαβήσουν τα γυρίσματα με τη Μάρω Κοντού, τον Γιώργο Κωνσταντίνου και τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου, τους οποίους θα πρέπει να επισκεφτούμε εμείς. Εκκρεμούν επίσης οι απαγγελίες της Όλιας Λαζαρίδου, της Εύας Κουμαριανού, ενός Αφρικανού μετανάστη, καθώς και οι μαρτυρίες της Βιργινίας Σπυράτου, του Γιάννη Φελέκη, του εκδότη Γιώργου Γαρμπή και του Ανδρέα Θωμόπουλου.

Σάββατο 26 Νοεμβρίου 2011

ντοκιμαντέρ-κατερίνα-γώγου-γύρισμα-ΙΙ














































































































































































































































































































































Αισίως έλαβε τέλος και η δεύτερη μέρα γυρίσματος του ντοκιμαντέρ για την Κατερίνα Γώγου. Από το αυτοσχέδιο πλατό του Χολαργού πέρασαν συνολικά, προκειμένου να καταθέσουν τις μαρτυρίες τους, η ποιήτρια Μαρία Λαγγουρέλη, ο ηθοποιός Μανώλης Δεστούνης, ο σκηνοθέτης - στιχουργός Ανδρέας Ταρνανάς, ο ηθοποιός Νίκος Καλογερόπουλος, ο σκηνοθέτης - ποιητής Λευτέρης Ξανθόπουλος και η καθηγήτρια του Ε.Μ.Π. Ελένη Πορτάλιου. Η Λένα Πλάτωνος δε χρειάστηκε καν να μετακινηθεί, εφόσον το "πλατό" από την οικία της απείχε δύο τετράγωνα, επομένως πήγαμε εμείς εκεί. Προς εμψύχωση και support - που λένε -, μας τίμησαν με την παρουσία τους ο σκηνοθέτης Γιώργος Κορδέλλας, ο συνθέτης Βαγγέλης Φάμπας και η δημοσιογράφος Λιάνα Μαλανδρενιώτη. Επιγραμματικά (είμαι και από λίγο έως πολύ...πτώμα αυτή τη στιγμή), ενημερώνω για το πού κινήθηκαν κυρίως οι μαρτυρίες των καλεσμένων μας: η Μ. Λαγγουρέλη μίλησε για τη γυναικεία ποιητική γραφή της Γώγου και διάβασε το ποίημα προς τη Μανούλα από τη συλλογή Ιδιώνυμο. Ο Μ. Δεστούνης, εκπρόσωπος του παλιού ελληνικού κιν/φου, αναφέρθηκε στις συνεργασίες τους στο σανίδι και στην οθόνη, εστιάζοντας φυσικά στην ταινία Τι έκανες στον πόλεμο Θανάση του Ντίνου Κατσουρίδη. Ο Α. Ταρνανάς μίλησε για την εμπορική απήχηση του βιβλίου Τρία κλικ αριστερά στον απόηχο της Μεταπολίτευσης, για τη σημασία της ταινίας Βαρύ πεπόνι του Τάσσιου ως ανασύνταξη του ελληνικού κιν/φικού νεορεαλισμού, όπως και για το αναρχίζον κλίμα ελευθεριότητας των Εξαρχείων. Η ατάκα του Ταρνανά που πιστεύω πως θα "γράψει" είναι ότι τότε στα Εξάρχεια καλλιεργούταν ένας μαρξισμός που είχε μεγαλύτερη σχέση με τους αδερφούς Μαρξ παρά με τον Κάρολο! Εν συνεχεία, ο αγαπημένος Ν. Καλογερόπουλος, που όσο πιο πολύ γερνάει, τόσο πιο ωραία γράφει στο φακό, διάβασε το ποίημα Κατερινάκι από την ποιητική συλλογή του με τίτλο 3ωδία! Ο Λ. Ξανθόπουλος αναφέρθηκε στην ερμηνεύτρια Γώγου των ταινιών του εμπορικού κιν/φου και είχε την οξύνεια να την ταυτίσει με τη Giulietta Masina του φελλινικού La Strada. Έξοχη κατάθεση του Ξανθόπουλου που θα δώσει και μια σινεφιλική αύρα στο ντοκιμαντέρ σε συνδυασμό με το αρχειακό υλικό! Συνηθισμένη στον πολιτικό λόγο, η ακαδημαϊκός Ε. Πορτάλιου έδωσε μια κι έξω το πολιτικό, κοινωνικό και καλλιτεχνικό πρόσωπο των Εξαρχείων ως κοιτίδα νεανικής αμφισβήτησης από τα προπολεμικά και τα μετεμφυλιακά χρόνια μέχρι την εξέγερση του Πολυτεχνείου και τα Δεκεμβριανά του 2008. Όσο για τη Λ. Πλάτωνος μίλησε για τον Ύμνο των Αναρχικών που της είχε παραγγείλλει η Γώγου και δεν έγινε ποτέ, έκανε μια σύγκριση της ποίησης Καρυωτάκη - Γώγου και στο τέλος δεν αρνήθηκε να παίξει στο πιάνο τα καρυωτακικά Βράδυ και Μόνο στη δική της μελοποίηση! Νιώθω την ανάγκη να ευχαριστήσω όλους αυτούς τους ανθρώπους που σήμερα τίμησαν πρωτίστως τη μνήμη της Κατερίνας Γώγου και κατόπιν εμένα ως ντοκιμαντερίστα. Περισσότερο, όμως, ας μου επιτραπεί να ευχαριστήσω το crew της ταινίας, εφόσον, έτσι όπως δουλεύουν όλα τα παιδιά, σχεδόν ξεχάσαμε ότι η παραγωγή είναι ανεξάρτητη: τον δ/ντή φωτογραφίας Δημήτρη Θεοδωρόπουλο, για τον οποίο τά'χω πει και τα λέω συχνά από δω μέσα, δε μπορώ όμως να μην τονίσω πως αυτό είναι το έκτο ντοκιμαντέρ και το τρίτο μεγάλου μήκους που κάνουμε παρέα! Τη Τζίνα Πετροπούλου της Vox Documentaries για την όλη οργάνωση και το τρέξιμο στη δεύτερη, μετά το Ζωντανοί στο Κύτταρο, συνεργασία μας! Τον ηχολήπτη Γιώργο Πόταγα, στην επίσης δεύτερη συνεργασία μας μία δεκαετία ακριβώς μετά τη Φλέρυ-Τρελή του Φεγγαριού! Τον ηλεκτρολόγο Γιάννη Μαραγκουδάκη, με τον οποίο τώρα ούτε θυμάμαι σε πόσες ταινίες, δικές μου ή άλλων, έχουμε δουλέψει μαζί (ο Γιάννης δε θα παρευρεθεί στο αυριανό γύρισμα, αφού εργάζεται παράλληλα και στη νέα ταινία του Γιάννη Σμαραγδή)! Τη μακιγιέζ Ιωάννα Λυγίζου, που πολύ με συγκίνησε, καθώς ειδοποιήθηκε χθες αργά τη νύχτα και πρωί-πρωί ήρθε στο γύρισμα! Κι όχι μόνο αυτό, αλλά όταν την ενημέρωσα πως η παραγωγή είναι...ρεφενέ, επαφίεται δηλαδή στον πατριωτισμό (ή για την ακρίβεια στον...μποσκοϊτισμό του συνεργείου), μου απάντησε πως την ενδιαφέρει πιο πολύ να ξαναδουλέψει κοντά μου παρά σε οποιαδήποτε άλλη ταινία, απ' την οποία θα πληρωνόταν! Ειλικρινά, πρέπει νά'ναι κανείς πολύ γαϊδούρι για να μην έχει κορώνα του σχεδόν τέτοιους ανθρώπους! Τη Λυγίζου θα αντικαταστήσει στο αυριανό γύρισμα η Εύη Ζαφειροπούλου, άλλη αγαπημένη συνεργάτιδα, εφόσον κι αυτή εργάζεται στην ταινία του Σμαραγδή ως βοηθός της Αργυρώς Κουρουπού! Τέλος, να ευχαριστήσω και τον επαγγελματία πλέον βοηθό οπερατέρ Αλέξη Καπιδάκη, τέως μαθητή του Θεοδωρόπουλου, όπως και τον αρχάριο βοηθό σκηνοθέτη Θρασύβουλο Καλαϊτζίδη, μαθητή δικό μου των Ασμάτων και Μιασμάτων. Ο μεν Καπιδάκης τό'χει το σπορ του σινεμά, ο δε Καλαϊτζίδης πρώτη μέρα βρέθηκε σήμερα σε κιν/φικό γύρισμα και μπορεί μετά το πέρας της συγκεκριμένης ταινίας να μην ξαναβρεθεί, αφού ο άνθρωπος σπουδάζει σε άλλο καλλιτεχνικό κλάδο. Τα ξαναλέμε αύριο με την ανταπόκριση της τρίτης μέρας γυρίσματος και σας αφήνω, διότι η νύχτα προβλέπεται μεγάλη, όχι για άλλο λόγο, αλλά να, να πάρει η ευχή, ξέχασα το ηλεκτρονικό τσιγάρο μου στο πλατό και είναι τέτοια η χαρμάνα από τη νικοτίνη που μέσα σε τρεις ώρες κοντεύω να καπνίσω ένα ολόκληρο 25άρι Winston...