Τρίτη 31 Μαρτίου 2015

ο-Νίκος-Χαλβατζής-απόψε-στο-Club-του-Σταυρού-του-Νότου

Ο Νίκος Χαλβατζής έκοψε τα μαλλιά - αφάνα και τα γκρίζα του μούσια κι έτσι, όπως τον βλέπετε, παρουσιάστηκε στη χθεσινή εκπομπή στο Μετα-Δεύτερο. Απόψε θα είμαστε στον Σταυρό του Νότου για να τον ακούσουμε και να τον δούμε live με τη γκρουπάρα που τον συνοδεύει (Κων/νος Τσιώλης, Δημήτρης Γρηγοριάδης, Παντελής Ραβδάς, Σταυρούλα Σπανού). Οι καλοί μου φίλοι, οι ηθοποιοί Καλλιρρόη Μυριαγκού και Απόλλων Μπόλλας, είναι ενθουσιασμένοι με τη μουσική και τα τραγούδια που φτιάχνει και γι'αυτό θα πάμε όλοι παρέα στο Club του Σταυρού του Νότου. Μεταξύ άλλων, θ'ακούσουμε ολόκληρο σχεδόν το άλμπουμ ''Άλφα Ζεύγος'', αλλά και επιλογές από το ''Πλάνο Εξόδου'' και το ''Γκόλεμ''.

οι-''πρώτες-λέξεις''-σε-βινύλιο-και-η-κριτική-μου-στο-LIFO.gr

 
















Λαμβάνω στο email μου το δελτίο τύπου της δισκογραφικής εταιρείας για την επικείμενη βινυλιακή έκδοση του CD ''Πρώτες λέξεις'' των Θέμη Καραμουρατίδη - Οδυσσέα Ιωάννου - Σωκράτη Μάλαμα - Νατάσσας Μποφίλιου. Από κάτω, όπως συνηθίζεται, μπήκαν αποσπάσματα από κριτικές, όλες θετικές φυσικά. Αλίμονο, τολμάει κανείς να διατυπώσει αντίθετη άποψη; Μαύρο φίδι που τον έφαγε...Επειδή, όμως, εγώ - ως γνωστόν - είμαι πολύ παλάβρας κι επειδή είδα πρώτη-πρώτη ως θετική κριτική την εισαγωγή από τη συνέντευξη των τεσσάρων καλλιτεχνών στον Γιάννη Πετρίδη για τη LIFO (που, όμως, δεν ήταν κριτική), θα θυμηθώ τη μακαρίτισσα τη Μαλβίνα και θα αναφωνήσω: Μήτσο, ρίξ'το τεμάχιο πάλι, έτσι για να μην ξεχνιόμαστε! Την κριτική τη διαβάζετε εδώ:
http://www.lifo.gr/team/prosklitirio_nekron/53731

Δευτέρα 30 Μαρτίου 2015

ο-Νίκος-Χαλβατζής-σήμερα-στο-Μετα-Δεύτερο

Ο συνθέτης Νίκος Χαλβατζής βρίσκεται αυτές τις μέρες στην Αθήνα. Κάνει πρόβες καθημερινά για το επερχόμενο live του στον Σταυρό του Νότου αύριο, Τρίτη 31/3. Ωστόσο, βρέθηκε χρόνος για να έρθει στη σημερινή εκπομπή μου στο αυτοδιαχειριζόμενο διαδικτυακό Μετα-Δεύτερο και να παρουσιάσουμε το τρίτο άλμπουμ του με τίτλο ''Άλφα Ζεύγος'' - το καλύτερο του, κατά την ταπεινή μου άποψη. Έχω πάρα πολύ καιρό να δω τον Χαλβατζή, με τον οποίο κάποτε ήμασταν κολλητοί, αλλά οι άνθρωποι αλλάζουν μεσ' στα χρόνια. Ή, απλά, μετακομίζουν, αφού ο Χαλβατζής εδώ και δύο χρόνια επέστρεψε στην Κοζάνη, συνεχίζοντας από κει να παράγει τις μουσικές και τα ιδιαίτερα τραγούδια του. Συντονιστείτε για μιάμισι ώρα, από τις 17.00 έως τις 18.30, αποκλειστικά στο www.metadeftero.gr και θα τον ακούσετε!

μνήμη-John-Renbourn-στο-LIFO.gr

Ο John Renbourn ήταν ένας σπουδαίος κιθαριστής και τραγουδοποιός της βρετανικής folk σκηνής των 60s. Τη δισκοθήκη μου κοσμούν τρεις δίσκοι του από την περίοδο 1966 - 1971: εργασίες προσωπικές του, αλλά και συνεργασίες του με τον άλλο σπουδαίο, τον Bert Jansch, όπως και με το συγκρότημα των Pentangle. Έφυγε πριν από λίγες μέρες σε ηλικία 70 ετών στην οικία του στη Σκοτία. Εδώ το αφιέρωμα μου στο LIFO.gr:
http://www.lifo.gr/team/music/56471

Σάββατο 28 Μαρτίου 2015

για-το-δίσκο-της-Δανάης-σε-ποίηση-Pablo-Neruda-στο-LIFO.gr

Στο LIFO.gr δημοσίευσα την ιστορία του άλμπουμ ''Danai canta a Neruda''. Η Λήδα υποστηρίζει ότι ο δίσκος βγήκε στα 1972 - το ίδιο θυμόταν και η Δανάη -, σε ξένα όμως sites ως χρονιά έκδοσης αναφέρεται το 1969 και αυτό κράτησα ως πιο έγκυρη πληροφορία. Ωστόσο, είναι απαραίτητο να προσθέσω στο ήδη δημοσιευμένο άρθρο ή μάλλον να επεξηγήσω πως ο δίσκος, ακόμη και μετά το τύπωμα του σε CD το 2010, δε βρίσκεται στο εμπόριο. Η ψηφιακή αναπαραγωγή του έγινε στο πλαίσιο των εκδηλώσεων της Χιλιανής Πρεσβείας και όχι για να διανεμηθεί στα δισκάδικα με εμπορικό αντίκρισμα. Εδώ το άρθρο:
 www.lifo.gr/team/music/56270

με-αφορμή-τη-photo-Κούνδουρου-Κωχ-Θεοδωράκη-και-το-κείμενο-μου-στα-σημερινά-ΝΕΑ

Αυτή η σπάνια photo που βλέπετε είναι από το αρχείο μου και πάνω της βασίστηκε ένα μεγάλο κείμενο, το οποίο ο ποιητής Θανάσης Ν. Νιάρχος μού έκανε την τιμή να το δημοσιεύσει σήμερα στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ, στη στήλη του με τίτλο ''Μία Φωτογραφία, Πολλές Ιστορίες''. Στο τελευταίο edotorial του στη LIFO, ο Τσαγκαρουσιάνος δημοσίευσε ένα κείμενο του για τη χαμένη επαφή του αναγνώστη με την εφημερίδα, με την αίσθηση του χαρτιού, ελέω διαδικτύου και της σαρωτικής χρήσης του. Ένα κείμενο που με έκανε να νιώσω κι εγώ λίγο ''προδότης'' απέναντι στις εφημερίδες, τις οποίες έπαψα να παίρνω, όχι αναγκαστικά εξ αιτίας της οικονομικής κρίσης, αλλά περισσότερο λόγω της αποκλειστικής εργασίας μου στο internet. Σήμερα, όμως, συνειδητοποίησα πάλι την ''καύλα'' που εισπράττει κανείς από τις εφημερίδες, από το τυπωμένο χαρτί, τόσο ως συντάκτης, όσο και ως αναγνώστης. Λόγου χάριν, κείμενα σαν κι αυτό στα ΝΕΑ που συνοδεύει τη photo των Κούνδουρου - Κωχ - Θεοδωράκη, έχω δημοσιεύσει ουκ ολίγες φορές στο LIFO.gr που μπορεί είτε να περνάνε απαρατήρητα (που δεν το νομίζω), είτε να απευθύνονται σε λίγους και καλούς (που λέει ο Τσαγκαρουσιάνος), είτε πάλι να χάνονται μέσα σ' έναν ωκεανό πληροφοριών, αναρτήσεων με φωτογραφικά ντοκουμέντα (αυτό είναι το πιο σίγουρο) κλπ. Νιώθω ότι με τιμάει πολύ η σημερινή δημοσίευση στα ΝΕΑ, λοιπόν. Μου τηλεφώνησε περιχαρής και ο Κούνδουρος, κάτι που δεν έχει κάνει ποτέ με ένα σωρό διαδικτυακά άρθρα μου που τον αφορούν. Είναι όμορφη η αίσθηση να ξεφυλλίζεις μια εφημερίδα και μέσα στις φωτογραφίες του Σόιμπλε, του πιλότου που λέγεται ότι έριξε το αεροπλάνο και του Καμμένου, να πέφτεις ξαφνικά πάνω σε ένα φωτογραφικό ντοκουμέντο με τρεις σημαντικούς Έλληνες. Αυτό ήθελα να πω και σύντομα θα αναρτήσω εδώ το κείμενο της φωτογραφίας, διότι ΤΑ ΝΕΑ έχουν ''κλειδωμένο'' τον διαδικτυακό τους ιστότοπο.

Παρασκευή 27 Μαρτίου 2015

η-ομάδα-Medea-Electronique-σήμερα-στο-αυτοδιαχειριζόμενο-Μετα-Δεύτερο

Το διήμερο 3 και 4 Απριλίου στο terminal stage του γνωστού ''Booze'', στο κέντρο της Αθήνας, θα διεξαχθεί ένα event ηλεκτρονικής μουσικής που θα χαρακτηρίζαμε non stop, εφόσον θα έχει 27 ώρες διάρκεια, όπου πάνω στη σκηνή θα εναλλάσσονται πολλοί καλλιτέχνες της ηλεκτρονικής - πειραματικής σκηνής. Ας μη γράψω άλλα εδώ, καλύτερα να ακούσετε τη σημερινή εκπομπή μου στο αυτοδιαχειριζόμενο διαδικτυακό Μετα-Δεύτερο. Καλεσμένος μου στο στούντιο θα είναι ο Μανώλης Μανουσάκης, μέλος της Medea Electronique, της ομάδας που διοργανώνει το φεστιβάλ στο ''Booze''. Συντονιστείτε για μία ώρα, από τις 6 έως τις 7 το απόγευμα, αποκλειστικά στο 
www.metadeftero.gr

ο-Σταύρος-Παπασταύρου-στο-willy's-music-cafe

Ο Σταύρος Παπασταύρου είναι ένας τραγουδοποιός, ένας τροβαδούρος, που αν ζούσε στην Αμερική ή στην Αγγλία πιθανώς να συγκαταλεγόταν μεταξύ των σημαντικότερων εκπροσώπων του ''είδους'' και του ''ύφους'' αυτού. Επειδή, όμως, ζει στην Ελλάδα και δεν ασχολείται με το λαϊκό τραγούδι, συνεχίζει τη μοναχική πορεία του. Με έναν - δύο μουσικούς ακόμη ή μόνος με την κιθάρα του να λέει τραγούδια που του αρέσουν, των Beatles, του Donovan, της Carole King, της Joan Baez, μαζί φυσικά με τα δικά του. Αύριο, Σάββατο 28/3, ο Παπασταύρου εμφανίζεται στο music-cafe ''Willy's'' της Αθήνας στις 9.30 το βράδυ. Η δ/νση είναι Έβρου 22 (τηλ. 210-7774546) και η είσοδος μόνο 4 ευρώ. Αξίζει!

Πέμπτη 26 Μαρτίου 2015

περί-Θανάση-Παπακωνσταντίνου-γρίπης-Usurum-και-Χατζιδάκι-στην-''Επένδυση''

Πρώτη φορά που έβγαλα το βινύλιο του Θανάση Παπακωνσταντίνου από τον φάκελλο της πολυτελούς έκδοσης του. Δύο δίσκοι βινυλίου, ένα ένθετο CD με δύο κομμάτια και τα λόγια μαζί με τα credits των τραγουδιών σε δυο αφισέτες με τα πινκφλοϋντικά σχέδια του Δαυΐδ Σαμιάν. Τρομερή έκδοση και τώρα καταλαβαίνω το κόστος της - τό'χα δει όλο το πακέτο περίπου στα 30-35 ευρώ, αν θυμάμαι καλά, στο Music Corner της Πανεπιστημίου. Ακούω το ''Amor Fati'' με τη Μελίνα Κανά, ''Το θηρίο'' και την τραγική ιστορία του ''Χομαγιούν και του Βακάρ'', ενόσω μέσα, στην κατσαρόλα μου, βράζουν μπρόκολο και κολοκύθια. Την πάτησα κι εγώ, γρίπιασα, όπως και όλοι οι φίλοι και γνωστοί μου το τελευταίο διάστημα. Να ήταν που πήγαμε χθες στης θείας Θοδώρας, την οποία οι δικοί της είχαν οδηγήσει στο νοσοκομείο προ 15 ημερών με βαριά ίωση;Δεν ξέρω...Αυτό που ξέρω είναι πως τώρα έχω πόνους στα πλευρά και στις αρθρώσεις σα να πλησιάζει ο πυρετός. Πλακώθηκα στα παναντόλ κολντ εν φλου, έβαλα και τον Παπακωνσταντίνου στο πικάπ, κι είπα Όχι, εγώ δε θα κολλήσω...Τι να σου κάνει όμως κι ο Θανάσης πέραν μιας ψυχολογικής διαδικασίας που σε βάζει με τα τραγούδια του;
Μακάρι δηλαδή νά'μαι καλά για να μπορέσω να πάω αυτή την Κυριακή στο live των Usurum στον Σταυρό του Νότου. Έγραψα ένα κομμάτι για τα παιδιά στο LIFO.gr που ελπίζω να ανέβει σύντομα. Γνώριμοι μου από το αυτοδιαχειριζόμενο Μετα-Δεύτερο ο Σταύρος και ο Κοσμάς, οι κινητήριες δυνάμεις των Usurum, θα παρουσιάσουν στο κλαμπ του Νέου Κόσμου κομμάτια από το ντεμπούτο άλμπουμ τους, άγνωστα από το επερχόμενο δεύτερο, καθώς και διασκευές σε παραδοσιακά τραγούδια, Μάνο Χατζιδάκι και Γιάννη Μαρκόπουλο.Ωραίοι τύποι και δίχως καμία πατριωτική έξαρση (έγινε και μόδα, γαμώ το κέρατο μου, τις μέρες που ζούμε), δηλώνω πως μου αρέσει που επιμένουν στον ελληνικό τους στίχο και σε μία μουσική με πολλά στοιχεία από την εγγύς Ανατολή. Οι Usurum έχουν μελοποιήσει συν τοις άλλοις Καβάφη, Καγιάμ και Ελύτη με ενδιαφέροντα αποτελέσματα. Όπως έγραψα και στο άρθρο μου, μου θυμίζουν αρκετά τη μουσική του Θανάση Παπακωνσταντίνου, όπως κι αυτήν του συγκροτήματος Δάρνακες από τις Σέρρες.
Θα το πω κι ας γίνω λίγο ξινός! Μεγάλη μούφα η προσφορά της εφημερίδας ''Επένδυση'' με τα άπαντα του Μάνου Χατζιδάκι στη Lyra. Δεν αναφέρομαι φυσικά στο περιεχόμενο των 18 CD που πρόκειται να κυκλοφορήσουν σε συλλεκτική - και καλά - έκδοση βινυλίου, όσο σ' αυτά που γράφτηκαν προ εβδομάδων στον Τύπο περί συνοδείας των CD με βιβλίο, ανέκδοτο φωτογραφικό υλικό κλπ. Καμία σχέση! Τον ''Μεγάλο Ερωτικό'' που τον αγόρασα για μία ακόμη φορά γι'αυτό το λόγο, τον βρήκα νά'χει το βιβλιαράκι των παλιών εκδόσεων απλά σε μεγαλύτερο μέγεθος. Όχι μόνο δεν είδαμε τίποτα καινούργιο στην ουσία, αλλά θεωρώ ατόπημα που δεν μπήκε καν η ιστορική φωτογραφία του οπισθοφύλλου με τη Φλέρυ Νταντωνάκη και τον Δημήτρη Ψαριανό. Το ίδιο, φαντάζομαι, θα συμβεί και με ''Τα Παράλογα'' αυτού του Σαββάτου, τα οποία δεν πρόκειται να αγοράσω, διότι 4 ευρώ από δω, 4 ευρω από κει, να πως ξεμένεις μετά για όλη την επόμενη εβδομάδα. Άσε που τα έργα αυτά του Χατζιδάκι τά'χω από δυο και τρεις φορές το καθένα, λόγω Γιαννίκου που τά'χε επανεκδώσει προ 7ετίας.

τσίπρα'μ-σε-θέλει-ο-βασιλιάς-(κατά-το-Γρίβα'μ)

''Μπράβο στον Τσίπρα'' αναφωνούσε η θειά μου η Θοδώρα, παρακολουθώντας την παρέλαση της 25ης Μαρτίου από την τηλεόραση της, ενόσω ταυτόχρονα μούσκευε στο κουρκούτι τον μπακαλιάρο. ''Γιατί μπράβο, ρε Θοδώρα;'' τη ρώτησα, αυτήν που μέχρι χθες αποκαλούσε τον Πρωθυπουργό ''μαλακισμένο'' που θα της κόψει τη σύνταξη της. Τέλος πάντων, άρχισε να μου λέει η γυναικούλα, πού'ναι του δημοτικού, ότι κι οι παρελάσεις καλές είναι, γιατί οι Έλληνες πρέπει νά'μαστε ενωμένοι και διάφορες άλλες κλισεδούρες χωρίς καμία πολιτική συνείδηση και, προπαντός, σκέψη. Εγώ πάλι δε μπορούσα να χωνέψω με τίποτα την τετράδα Τσίπρας - Κωνσταντοπούλου - Ψεκασμένος - Ιερέας. Κάτι ήξεραν και την κάνουν προ του φαγητού την παρέλαση για να μη χρειαστεί να ξεράσουμε τη σκορδαλιά, όχι τίποτα άλλο. Κάποιοι ανόητοι αριστεροί θυμήθηκαν τις σταλινικές παρελάσεις και τις αντιπαρέβαλλαν στα επιχειρήματα των άλλων περί αριστερο-ακροδεξιάς στην Ελλάδα - για το διαδίκτυο μιλάω, εκεί θ'ακούσεις μόνο τις μεγαλύτερες ανοησίες. Πως να μη θυμηθείς τώρα τον Τσίπρα όταν στο πολύ κοντινό παρελθόν ξιφουλκούσε κατά των παρελάσεων; Και παρέλαση είχαμε χθες, και κανείς δεν πέταξε γιαούρτια στον Παυλόπουλο, όπως είχαν πετάξει του Παπούλια, και τον Ψεκασμένο ένας θεός ξέρει μέχρι πότε θα τον λουζόμαστε, και ο υιός Πλεύρης συνεχάρη τη Ζωίτσα...Μιλάμε, ζούμε τον υπαρκτό σουρρεαλισμό σε όλο του το μεγαλείο, τέτοιος αχταρμάς αισθητικής, απόψεων και ιδεολογιών δεν έχει ξαναματαγίνει. Ένα είναι μόνο σίγουρο: Η ακροδεξιά πια, μας αρέσει - δεν μας αρέσει, έχει για τα καλά εδραιωθεί στον τόπο αυτό και φοράει προσωπίδες διάφορες. Σαν τον Τζίμη Πανούση και τον Γιάννη Αγγελάκα, ένα πράγμα, που τις προάλλες τά'βαλαν με το ΚΚΕ, λες και το κόμμα του Περισσού ειν'αυτό που μας κάθεται στο στομάχι περισσότερο απ' όλα τ'άλλα τα στραβά. Δηλαδή, εδώ χάμω, λίγο πιο ευαίσθητος νά'σαι, λίγο πιο ιδεαλιστής, λίγο πιο ρομαντικός και λίγο πιο απελπισμένος, άνετα τη δένεις τη θηλιά στο λαιμό και λες ''άντε γεια και να μου γράφετε''. Πόσο ν'αντέξει κανείς το κιτς, πόσο να αντιπαραθέσει την κακογουστιά έναντι της χαμένης αξιοπρέπειας του ως άνθρωπος που προσπαθεί να δουλέψει στη χώρα αυτή και συνήθως τρώει τα σκατά του; Βοήθεια από πουθενά, λοιπόν. Κανένα έλεος, καμία ουρανοκατέβατη ευσπλαχνία έστω...Πώς τό'χε γράψει έξοχα ο Ταρνανάς προ 15ετίας; ''Κι εμείς βασιλιάδες των φανταστικών ιδανικών/ στο 2000/ το έτος των πολλών μηδενικών''. Φάγαμε μπακαλιάρο - σκορδαλιά λόγω της ημέρας. Επίσης, λόγω της ημέρας φάγαμε και λεβέντικους χορούς, λάβαρα της Επαναστάσεως - του 1821 και ουχί της 21ης Απριλίου του εθνοσωτήριου 1967 -, αεροπορικές επιδείξεις, φουστανέλα - τσαρούχι, παπαδαριό και κλαρίνο. Όλη μέρα με πόναγε το στομάχι μου, με τσάκισε, και πολύ φοβάμαι ότι δεν ήταν από τη σκορδαλιά. Φέτος η Θοδώρα την έκανε με πατάτα και όχι με καρύδι.

Τετάρτη 25 Μαρτίου 2015

diaries

 
Τελικά δεν είναι να πηγαίνεις στο περίπτερο. Πετάχτηκα χθες για τσιγάρα και πήρε το μάτι μου στον πάγκο την ''Espresso''. Έδινε σε όμορφη έκδοση το λεύκωμα ''Το Ηρώον του Αγώνος 1821 - 1921'', ελέω 25ης Μαρτίου, μαζί με ένα CD με ''Τα ελληνικά στρατιωτικά εμβατήρια''. Θα μου πεις, τι σε νοιάζουν τα εμβατήρια εσένα, στρατόκαυλος είσαι; Κάθε άλλο...Γενικά, έχω αγοράσει αρκετές φορές την ''Espresso'' για τα CD της. Μιαν άλλη φορά είχε δώσει μια συλλογή Πάνου Γαβαλά και Ρίτας Σακελλαρίου. Ευτυχώς που μπορούσα να διακρίνω ότι οι εγγραφές ήταν στη MINOS, άρα παλιές, άρα ορίτζιναλ και όχι από κάνα live - ειδικά της Σακελλαρίου - της κακιάς ώρας. Εννοείται πως την εφημερίδα την ξεφυλλίζω απλά και μετά την πετάω στα σκουπίδια. Τέλος πάντων, το ''χθεσινό'' CD με τα στρατιωτικά εμβατήρια την είχε την αξία του - τη συλλεκτική, εννοώ, για να μην παρεξηγηθώ. Δέκα τραγούδια, η ενορχήστρωση των οποίων θυμίζει επτανησιακές μαντολινάτες περισσότερο και λιγότερο...ταρατατζούμ! Ενδεικτικοί τίτλοι: ''Ο ναύτης του Αιγαίου'', ''Το τραγούδι της Σημαίας μας'', ''Ο Ύμνος του Αεροπόρου'', ''Περνάει ο Στρατός'', ''Ύμνος Αεροπορίας'' κλπ. Οι συντελεστές άγνωστοι, χωρίς credits δυστυχώς, με εξαίρεση κάποιους στιχουργούς. Οι ηχογραφήσεις, ωστόσο, είναι παλιές. Κι αν ακόμη δεν υπάρχουν τα σκρατς της μεταγραφής από τα βινύλια στο CD, είναι πολύ πιθανό να ''έρχονται'' από τις δεκαετίες 1960, ΄70 και ΄80. Σκόπευα με αφορμή τη φετινή 25η Μαρτίου να κάνω ένα άρθρο στη LIFO για το δίσκο ''Ελλάς η χώρα των εμβατηρίων'' (Σείριος, 1990), μα το άφησα, διότι δε θα ήταν και τίποτα πρωτότυπο. Άσε που το διαδίκτυο είναι γεμάτο από αρθράκια για το δίσκο αυτό, ο οποίος έχει δοθεί αρκετές φορές με εφημερίδες και σε διαφορετικές μορφές. Χαρακτηριστική είναι η τελευταία φορά (νομίζω) που δόθηκε ως διπλό premium CD, τότε που ο Γιαννίκος ξεπούλαγε το στοκ της εταιρείας. Σ' ένα από τα δύο CD περιεχόταν και το παραδοσιακό ''Οι Σουλιώτισσες'' με τη Φλέρυ Νταντωνάκη από τον παρθενικό δίσκο της ερμηνεύτριας στις ΗΠΑ - το πως και το γιατί, ειλικρινά δεν το καταλαβαίνω μέχρι σήμερα. 
Πάντως, σε ότι αφορά το επετειακό κομμάτι μου στο LIFO.gr, αυτό έχει να κάνει με ένα ελληνικό πατριωτικό τραγούδι του 19ου αι., τον γνωστό ''Γεροδήμο'' και την ιστορία του δημιουργού του, του σημαντικού Ζακυνθινού Παύλου Καρρέρ, για το οποίο θέμα κατέβασα χθες βιβλία και εφημερίδες - φύλλο και φτερό από το αρχείο μου. Το διαβάζετε εδώ: http://www.lifo.gr/team/music/56357
 
Ένα ευχάριστο email πήρα από την Αγγλία. Θέλουν το ντοκιμαντέρ μου για την Κατερίνα Γώγου να παιχτεί στο ολοήμερο event ''Athens NOW'', μέσα στη λονδρέζικη Whitechappel Gallery, μαζί με άλλα ''αντεργκράουντ'', όπως μού'γραψαν οι Άγγλοι, ντοκιμαντέρ. Μοναδική εξαίρεση από τα παλιά, θά'ναι η προβολή κάποιας ταινίας του Σταύρου Τορνέ. Μεγάλη μου τιμή και χαρά, τους εξήγησα απλά πως κόπια δε στέλνω/δίνω πουθενά, εν όψει της έκδοσης του ντοκιμαντέρ σε DVD. Θα πρέπει δηλαδή να είμαι κι εγώ εκεί, αναλαμβάνοντας μόνος μου - αν δε μπορούν αυτοί - το κόστος του αεροπορικού εισιτηρίου. Διότι, από φιλοξενία, όλοι έχουμε φίλους καλούς στο Λονδίνο. Σκέφτομαι, μάλιστα, αν δεν πάρω και κάποιον άλλο μαζί μου, να ''χτυπήσω την πόρτα'' του Μίαρη των Electric Litany που μένει μόνιμα εκεί. Και αν φυσικά δεν είναι on the road εκείνο τον καιρό το συγκρότημα. 

Αλλαγή θέματος: Οι θηλυκές γάτες στην αυλή μου είναι ετοιμόγεννες και οι τρεις. Αν κάνει από πέντε γατάκια η καθεμία, τ ην κάτσαμε τη βάρκα. Και σίγουρα δε θα μπορώ να ''διώξω'' κανένα. Πως θα τα ταΐζω; Αυτά θα θέλουν 10 ευρώ τροφή την εβδομάδα, τουλάχιστον. Ευτυχώς που ''βοηθάει'' και η Άννα από πάνω, η οποία είναι τρελή γατομάνα και κάθε μέρα τώρα γεμίζει τα μπολάκια τους με κονσέρβες και κροκέτες. Να κάθονταν τα άτιμα να τα χαΐδέψεις μόνο...Μεσ'στην τρομάρα είναι, λες και δε μ' έχουν συνηθίσει τόσους μήνες, τόσα χρόνια, που τρώνε απ' τα χέρια μου. 


Την Κυριακή αυτή λέω να περάσω από τον Σταυρό του Νότου να δω live για πρώτη φορά το συγκρότημα - κολεκτίβα Usurum, που πολύ μου άρεσε το CD τους. Στο ίδιο μέρος θα παίξει (εκεί θα πάω σίγουρα) και ο ακριβοθώρητος πλέον Νίκος Χαλβατζής, άρτι αφιχθής από Κοζάνη με το ολοκαίνουργιο γαμάτο δισκάκι του από τη Yafka Records του Μητρόπουλου. Απ' ότι έμαθα, κόλλησε και η έκδοση σε βινύλιο του έργου ''Αντίπυρα'' της Δανάης Παναγιωτοπούλου. Αιτία είναι το ότι ο Γιώργος Χατζιδάκις δε δίνει άδεια για τη μελοποίηση - που έχει ωστόσο ηχογραφηθεί - της Δανάης στο ποίημα του Μάνου Χατζιδάκι, ''Ρόνι''. Λεπτομέρεια: Προ μερικών εβδομάδων, η φίλη τραγουδοποιός μου χάρισε την πρώτη κόπια του βινυλίου της που έχει μέσα τον ''Ρόνι'' και που αν τελικά κυκλοφορήσει στο εμπόριο χωρίς το εν λόγω τραγούδι, σίγουρα θα γίνει δίσκος - urban legend τα χρόνια που θά'ρθουν! Κρίμα που δε δίνει άδεια, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, ο υιός Χατζιδάκις: Ο ''Ρόνι'' είναι κομματάρα και θα τολμούσα να πω ότι μοιάζει να βγήκε μέσα από το θρυλικό άλμπουμ των Procol Harum, ''Grand Hotel''!

Χθες, τέλος, καταθέσαμε με τη μητέρα μου τα χαρτιά της για το αναπηρικό επίδομα της Πρόνοιας. Απίστευτη ταλαιπωρία! Βέβαια καλά κάνουν, όταν τα προηγούμενα χρόνια ο άλλος δήλωνε στραβός κι έβλεπε καλύτερα από σένα κι από μένα, προκειμένου να εισπράττει κάθε μήνα και να ζημιώνει το ελληνικό δημόσιο. Γενικά, από μικρούς τσοχατζόπουλους την πάθαμε τη ζημιά κι απ' την ξακουστή πλέον νεοελληνική λαμογιά σε όλους τους τομείς. Κοίταζα τις παθήσεις της μητέρας μου, την έβλεπα κι έλεγα μέσα μου ''φτου-φτου, νά'ναι καλά η γυναίκα''...Και τι δεν έχει! Χειρουργείο bypass, στένωση νωτιαίου σάκου, διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια (αν το λέω σωστά), φραγμένα αγγεία στα πόδια της κατά 75%, τρέχα - γύρευε...Παρ' όλα αυτά, δωσ'της Νταλάρα και κάθε βράδυ συναυλία και πάρ'της την ψυχή. Κώλο δε βάζει κάτω, δεν υπάρχει περίπτωση αυτή η γυναίκα να κλειστεί σπίτι. Χαίρομαι, επίσης, που, αν και έχει περάσει τα 80, το μυαλό της δουλεύει ξουράφι. Την παρακολουθώ. Χθες θυμόταν απ' έξω το τηλεφωνικό νούμερο για μια τηλεφωνική αγορά πού'χε κάνει. Σε όλες τις υπηρεσίες, επίσης, ναι μεν την πηγαίνουμε εμείς, λόγω των προβλημάτων με τη μέση της, αλλά ''καθαρίζει'' μόνη της! Μακάρι νά'χα την υπομονή της, διότι εγώ δεν αντέχω καθόλου στις δημόσιες υπηρεσίες και συχνά μιλάω άσχημα, νευριάζω και τσακώνομαι. Άντε, την Παρασκευή θα την πάω στον Κότσιρα τη μαμά και τη Δευτέρα στο αφιέρωμα στη Μοσχολιού. Αφού καμιά φορά σκέφτομαι πως μπορεί πλέον η διαβίωση ενός δημοσιογράφου νά'ναι δύσκολη, αλλά τουλάχιστον μπορώ να πηγαίνω παντού δωρεάν τη μάνα μου κι αυτό είναι μεγάλη προσφορά. Διαφορετικά, δε θα ξεκουνιόμουν κι εγώ για πουθενά.

Δευτέρα 23 Μαρτίου 2015

το-λάθος-στα-χατζιδακικά-''Πέριξ''-και-το-άλμπουμ-''κάψαμε-τα-καράβια-μας''-της-Ρίκας-Δεληγιαννάκη-στο-LIFO.gr

Μια συζήτηση που είχαμε με τον φίλο, σκηνοθέτη Βασίλη Νικολαΐδη, με έβαλε στην πρίζα. Ταύτιση απόψεων σχετικά με το τραγούδι ''Εγώ πονώ - εσύ γελάς'' στα ''Πέριξ'' του Χατζιδάκι με τη Βούλα Σαββίδη! ''Δεν είναι του Καπλάνη'' του είπα εγώ, ''Το ξέρω, του Περιστέρη είναι'' μου απάντησε αυτός και μόλις κλείσαμε το τηλέφωνο, ξεκίνησα την έρευνα. Αργά το βράδυ είχα κατασταλάξει και το έκανα post στο LIFO.gr:
 http://www.lifo.gr/team/music/56300
Ένας παλιός δίσκος σε παραγωγή Μάνου Χατζιδάκι έγινε επίσης θέμα για post μου στο LIFO.gr από χθες. Μιλάμε για το άλμπουμ ''Κάψαμε τα καράβια μας'' της Ρίκας Δεληγιαννάκη με ερμηνευτές τον Ευτύχιο Χατζηττοφή και τη Φέφη (Φερενίκη) Βαλαρή. Μου τον είχε χαρίσει προ 10ετίας η Μαρίζα Κωχ, που υπήρξε φίλη της Δεληγιαννάκη. Εδώ, μπορείτε να μάθετε για τον σπάνιο αυτό δίσκο:
 http://www.lifo.gr/team/music/56238

Σάββατο 21 Μαρτίου 2015

Παγκόσμια-Ημέρα-Ποίησης-2015-(οι-ποιητές-στο-LIFO.gr)

Για τον Νίκο Καρούζο: http://www.lifo.gr/team/prosklitirio_nekron/38842
Για τον Νίκο Σπάνια: http://www.lifo.gr/team/book/42951
Για τον Γιάννη Βαρβέρη: http://www.lifo.gr/team/prosklitirio_nekron/38611
Για τον Ντίνο Χριστιανόπουλο: http://www.lifo.gr/team/prosklitirio_nekron/40070
Για τον Τάσο Δενέγρη: http://www.lifo.gr/team/sansimera/55194
Για τον Μίλτο Σαχτούρη: http://www.lifo.gr/team/prosklitirio_nekron/48014
Για τη Μάτση Χατζηλαζάρου: http://www.lifo.gr/team/prosklitirio_nekron/46343 
Για 7 ποιητικές συλλογές του 2014: http://www.lifo.gr/team/prosklitirio_nekron/54292
Για την Κατερίνα Γώγου: http://www.lifo.gr/team/prosklitirio_nekron/42290 
 

Παρασκευή 20 Μαρτίου 2015

φωτογραφικό-review-από-το-περασμένο-πουσουκού-του-vinyl-is-back-στην-Τεχνόπολη

Sorry, αλλά το να έρχεται ο Νταλάρας και να βλέπει την ταινία σου είναι απ' τη μια ωραίο, απ' την άλλη και λίγο...αστείο. Ευχαριστώ, λοιπόν, τον Γιώργο Νταλάρα που προσήλθε στο φετινό Vinyl is back και με τίμησε, παρακολουθώντας το ντοκιμαντέρ ''Οδύσσειες σωμάτων - Μπαλάντα για τον Νίκο Κούνδουρο''. Μας βλέπετε εδώ με την κόρη του, Γεωργιάννα Νταλάρα, και τον φίλο και συνάδελφο Δημήτρη Μανιάτη από ΤΑ ΝΕΑ
Κάτι ψάχνουμε εδώ, στις κούτες με το stuff του Γιάννη Αλεξίου, με τον Νίκο Γιούσεφ από τα Υπόγεια Ρεύματα. Τελικά ο Γιούσεφ χτύπησε το βινύλιο του ''Καρυωτάκη'' της Λένας Πλάτωνος σε σχετικά καλή τιμή που του τ' άφησε ο Γιάννης!
Εδώ πάλι με τον Μανιάτη φιλονικούμε για το ποιος θα πάρει το βινύλιο με το ''Σπάσιμο των πάγων'' της Πλάτωνος. Τι δισκάρα κι αυτή! 
Φίλοι αγαπημένοι στην προβολή του ''Ζωντανοί στο Κύτταρο - Σκηνές Ροκ'', η Λήδα και ο Στέφανος Δεκεριάν των Αγάπανθος.
Κι εδώ με τη Λήδα (Χαλκιαδάκη), άρτι αφιχθείσα στην Τεχνόπολη. 
Να δεις που θα γίνει σφαγή...σα να λέμε με τον Νίκο Γιούσεφ, καθώς ο Γιάννης Αλεξίου με την Έφη, τη σύζυγο του, κάτι καλό και σπάνιο μας δείχνουν πάλι! 
Με την ηθοποιό Καλλιρρόη Μυριαγκού μετά το τέλος του Vinyl is back, το περασμένο Σάββατο, τραβήξαμε στην...ενδοχώρα στο Γκάζι, τα ήπιαμε και τα είπαμε σα να γνωριζόμαστε χρόνια. Εξαιρετικό κορίτσι και καλλιτέχνιδα! Φίλη μου στο εξής! 
Εν αναμονή του επόμενου Vinyl is back, ευχαριστώ τον Γιάννη Αλεξίου για τις φωτογραφίες που μου έστειλε, τώρα που η διοργάνωση για τον Μάρτη του 2015 έλαβε τέλος και χαλάρωσε κι αυτός.

Τρίτη 17 Μαρτίου 2015

μέρα-γεμάτη-κόμπους

Η τάξις αποκαταστάθηκε. Ο Στάθης αντιλήφθηκε πως δεν επρόκειτο ουσιαστικά για δικό μου λάθος και μάλλον εκτίμησε το ότι εγώ ο ίδιος ειδοποίησα να κατέβει το άρθρο και δεν έκανα τον...Κινέζο - πράγμα που δεν θα έκανα ποτέ ούτως ή άλλως, όχι μόνο στο LIFO.gr που σκίζει, αλλά και οπουδήποτε αλλού να έγραφα. Συνεχίζω, λοιπόν, συνεχίζουμε, με την ίδια όρεξη και το ίδιο κέφι για δουλειά. 
Αύριο θα πούμε όλοι το τελευταίο αντίο στον Βαγγέλη Βέκιο. Στις 5 το απόγευμα στη Φανερωμένη Χολαργού. Δύο κόκκινα γαρίφαλα θα του αφήσω, ένα από τη Λένα που τον αγαπούσε, κι άλλο ένα από τον φίλο του, Γιώργο Πήττα, που βρίσκεται στη Λευκωσία. 
Αμέσως μετά μιλάω για το βιβλίο της Γιοβάννας. Η σπουδαία καλλιτένιδα με τίμησε με το να μου ζητήσει να είμαι στο πάνελ των ομιλητών για το ολοκαίνουργιο μυθιστόρημα της. ''Κόμπος'' ο τίτλος του. Και, πραγματικά, η μέρα αυτή είναι γεμάτη από κόμπους...

σήμερα-είναι-μια-πολύ-άσχημη-μέρα

Μόλις υπέβαλλα στη LIFO την παραίτηση μου. Αιτία ήταν η επιστολή του Άρη Αλεξάνδρου προς τον Μιχάλη Γρηγορίου από τα 1977. Μου την παραχώρησε χθες ο Γρηγορίου κατά τη διάρκεια της ραδιοφωνικής εκπομπής μας. Τον ρώτησα γύρω στις 10 φορές αν την έχει δώσει και κάπου αλλού, ώστε να μην έκανα αναδημοσίευση στο LIFO.gr, μια και δε λειτουργεί έτσι ένα site με επισκεψιμότητα τεσσάρων εκατομμυρίων ανθρώπων το μήνα. Με διαβεβαίωσε ο Γρηγορίου πως, πέραν ενός ερευνητικού κέντρου, πουθενά αλλού δεν έχει παραχωρήσει την επιστολή. Ενημερώνω κατ'ευθείαν, μεσ'στη μαύρη νύχτα, τον Τσαγκαρουσιάνο για το ντοκουμέντο που έχουμε στα χέρια μας. ''Συγκλονιστικό'' μου έγραψε, αλλά που νά'ξερε...Που νά'ξερα...Το πρωί αναρτήθηκε το άρθρο στο LIFO.gr με την ''ανέκδοτη'' επιστολή του ποιητή και συγγραφέα προς τον συνθέτη. Αμέσως μου στέλνει μήνυμα ο φίλος ποιητής Σπύρος Αραβανής: Την ίδια επιστολή είχε πρωτοδημοσιεύσει προ 3ετίας το ''Ποιείν'' και στις 10, σήμερα δηλαδή, δύο ώρες πριν αναρτηθεί το κομμάτι στο LIFO.gr, η επιστολή βρισκόταν επίσης αναρτημένη στο site του musicpaper. Μου ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι και δεν ήξερα με ποιον να τα βάλω. Μάλλον με τον εαυτό μου πρωτίστως. Απ' τη μια ξέρω πόσο καλός άνθρωπος είναι ο Γρηγορίου και πώς ποτέ δεν θά'κανε κάτι σκόπιμα. Απ' την άλλη, ποτέ δεν πρέπει να έχει εμπιστοσύνη κανείς στα λεγόμενα των καλλιτεχνών, καθώς ξεχνάνε, όπως όλοι οι άνθρωποι. Ίσως θα έπρεπε να είμαι, λόγω δουλειάς, περισσότερο ιντερνετάκιας, σαν κάτι άλλους που δεν αφήνουν τίποτα να πέσει χάμω - by the way, ακόμη κι αν φαίνεται ότι είμαι μονίμως...διαδικτυωμένος, τυχαίνει συχνά να ακούω μουσική ή να διαβάζω ή να γράφω και να μην παρακολουθώ τι παίζει στο διαδίκτυο. Ειδοποίησα αμέσως το LIFO TEAM, λοιπόν, να κατέβει το άρθρο, όπως και έγινε. Έτσι, πριν από λίγη ώρα, αποκλειστικά και μόνο για λόγους ευθυξίας, υπέβαλλα στον Τσαγκαρουσιάνο την παραίτηση μου. Μεγάλη πατάτα και κανείς, όποιος κι αν είναι, δε μπορεί να μαλακίζεται με το δημοφιλέστερο site στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή. Είμαι έτοιμος να αναλάβω τις ευθύνες μου και δεν έχω καμία διάθεση για drama καταστάσεις και τα τοιαύτα. Η LIFO έχει αξιολογότατους συναδέλφους και σίγουρα δεν θα υποστεί κανένα πλήγμα με την αποχώρηση μου. Ούτε αλλάζει επ' ουδενί λόγω η εκτίμηση μου στα πρόσωπα του Στάθη, του Μιχάλη και των άλλων παιδιών που δουλέψαμε μαζί τα τελευταία δυόμισι χρόνια. Εγώ, πάντως, δεδομένης και της έλλειψης τηλεοράσεως στο σπίτι μου, θα συνεχίσω να ενημερώνομαι από τη LIFO για την τρέχουσα ειδησεογραφία, όπως και να διαβάζω για τα πολιτιστικά από τους αρθρογράφους της. Σήμερα είναι γενικά μια πολύ άσκημη μέρα...Την ασκήμια της ενέτεινε και ο θάνατος ενός αγαπημένου φίλου και μουσικού, του Βαγγέλη Βέκιου, του Βαγγελάκη μας. Εδώ το άρθρο μου στη μνήμη του με έντονη περιαυτολογία, που - καλώς ή κακώς - δε μπορούσα να αποφύγω: 
http://www.lifo.gr/team/prosklitirio_nekron/56156

Δευτέρα 16 Μαρτίου 2015

ο-Μιχάλης-Γρηγορίου-στο-διαδικτυακό-Μετα-Δεύτερο

Ο σπουδαίος συνθέτης Μιχάλης Γρηγορίου παρουσιάζει σε λίγες μέρες στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, για πρώτη φορά μετά από 30 χρόνια, τα έργα του ''Ανεπίδοτα γράμματα'' και ''Ο Οδυσσέας στο ποτάμι'', σε ποίηση Άρη Αλεξάνδρου και Τάκη Σινόπουλου αντίστοιχα. Μ' αυτή την αφορμή, θα είναι καλεσμένος της σημερινής εκπομπής μου στο αυτοδιαχειριζόμενο διαδικτυακό Μετα-Δεύτερο και θά'χουμε πολλά ενδιαφέροντα πράγματα να πούμε! Συντονιστείτε για μιάμισι ώρα, από τις 17.00 έως τις 18.30, αποκλειστικά στο www.metadeftero.gr

Σάββατο 14 Μαρτίου 2015

να-μας-ζήσεις-Μαρίζα-Κωχ!

Η Μαρίζα Κωχ πριν από λίγες μέρες στην Καρδαμύλη, στο ησυχαστήριο της, που είχα την ευκαιρία να επισκεφτώ κι εγώ το περασμένο καλοκαίρι. Σήμερα το Μαριζάκι έχει γενέθλια. Να μας ζήσει να μας τραγουδάει να τη χαιρόμαστε!

Παρασκευή 13 Μαρτίου 2015

η-Φλέρυ-το-Κύτταρο-και-ο-Κούνδουρος-στο-Vinyl-is-back-της-Τεχνόπολης-13-15.3.15

Το Vinyl is back ξεκίνησε σήμερα στην καρδιά της βροχερής Αθήνας και στις 19.30 προβάλλεται το ντοκιμαντέρ μου, ''Οδύσσειες σωμάτων - Μπαλάντα για τον Νίκο Κούνδουρο''. Αύριο και μεθαύριο θα προβληθούν τα ντοκιμαντέρ ''Ζωντανοί στο Κύτταρο - Σκηνές Ροκ'' και ''Φλέρυ - Τρελή του φεγγαριού'' στις 17.00 και στις 18.30 αντιστοίχως. Ευχαριστώ τη διοργάνωση του Vinyl is back και ειδικά τον φίλο και συνάδελφο Γιάννη Αλεξίου για την τιμή που μου έκαναν, όσο κι αν θεωρώ υπερβολικούς τους χαρακτηρισμούς του τύπου ''Αφιέρωμα στο έργο του Αντώνη Μποσκοΐτη''. Το ραντεβού μας, λοιπόν, στην Τεχνόπολη σήμερα, αύριο Σάββατο και την Κυριακή! Διαβάστε εδώ το σχετικό άρθρο μου στο LIFO.gr:
 http://www.lifo.gr/team/fasmata/56065

Δευτέρα 9 Μαρτίου 2015

η-Ελένη-Πορτάλιου-και-η-Νένα-Βενετσάνου-τιμήθηκαν-από-το-Λιμάνι-της-Αγωνίας-την-Παγκόσμια-Ημέρα-της-Γυναίκας

Στην πίσω σειρά, στη γωνία η Νένα Βενετσάνου και δίπλα της όρθιος ο κρουστός Σόλη Μπαρκής. Καθιστοί στη μπροστινή σειρά, η Ελένη Πορτάλιου, ο Απόλλων Μπόλλας, η Ντάσσα Παπαδοπούλου - χήρα του Πάνου Τζαβέλλα - και ο Παρασκευάς Καρασούλος. Η εκδήλωση ξεκινάει. 
Τον πρώτο λόγο είχε ο Παρασκευάς Καρασούλος της Μικρής Άρκτου, εκδότης του ποιητικού βιβλίου της Ελένης Πορτάλιου.
 Δεύτερος μίλησε ο αρχιτέκτονας Νίκος Γαζέπης, συνάδελφος και φίλος της Ελένης Πορτάλιου.
Από την ποιητική συλλογή ''Ίχνη ζωής'' της Ελένης Πορτάλιου, αρκετά από τα ποιήματα της διάβασαν η ίδια και ο ηθοποιός Απόλλων Μπόλλας. Άλλη μία βραδιά που αν και όχι αμιγώς μουσική, έπρεπε σίγουρα να έχει ηχογραφηθεί. Την Ελένη και τον Απόλλωνα συνόδευσε στην κλασική κιθάρα κατά τις απαγγελίες τους ο Γιώργος Καραγιάννης.
Αμέσως μετά την Πορτάλιου, το επόμενο τιμώμενο γυναικείο πρόσωπο ήταν η τραγουδοποιός και ερμηνεύτρια Νένα Βενετσάνου. Αφού μίλησε αρκετά για το φεμινιστικό κίνημα, στο οποίο ανήκε από τα τέλη της δεκαετίας του 1970, η Βενετσάνου τραγούδησε πολλά δικά της τραγούδια με τη συμμετοχή του Σόλη Μπαρκή στα κρουστά. Έτσι γιόρτασε την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας το Λιμάνι της Αγωνίας του Πειραιά στο στέκι του, παρουσία πολλών ανθρώπων. Δύο αγωνίστριες δημιουργοί τιμήθηκαν για το έργο, την πολιτική στάση και το ήθος τους.