Τρίτη 16 Αυγούστου 2016

Ο συνθέτης και μουσικός Γιάννης Κ. Ιωάννου θυμάται τη Βίκυ Μοσχολιού που έφυγε σαν σήμερα πριν από 11 χρόνια

Αγαπητέ φίλε Αντώνη, 
η Βίκυ Μοσχολιού ήταν πραγματικά μια πολύ μεγάλη καλλιτέχνιδα και πάρα πολύ καλή συνεργάτιδα. Πολύ πολύ καλή! Έχω να θυμάμαι θαυμάσιες στιγμές και εμπειρίες μαζί της. Έχεις δίκιο που λες ότι έχει πει και τραγουδήσει, έχει ερμηνεύσει, ένα καταπληκτικό ρεπερτόριο αλλά επειδή μπορεί να μην το ξέρεις, θέλω να σου πω ότι πίσω από αυτή την επιλογή του ρεπερτορίου της, βρισκόταν πάντα ο Γιώργος Μακράκης! Ένας εξαιρετικός παραγωγός της δισκογραφίας από αυτούς που έτσι με πολύ διακριτικό τρόπο ας πούμε, δεν έβγαινε μπροστά, και είχα τη χαρά να συνεργαστώ και εγώ μαζί του στη δισκογραφία. Εκείνος σαν παραγωγός κι εγώ σαν ενορχηστρωτής.
Τον ανέφερα διότι και πίσω από τα "Σκουριασμένα χείλια", ο Γ. Μακράκης βρισκόταν. Θυμάμαι παίζαμε στη Θεσσαλονίκη, σε ένα Πρόγραμμα που μαέστρος ήταν ο Νίκος Λαβράνος και τραγουδιστές, η Βίκυ Μοσχολιού, ο Κώστας Καράλης κι αν θυμάμαι καλά, η Μαργαρίτα Ζορμπαλά. Ξαφνικά κάποια στιγμή, μας ήρθαν κάποιοι στίχοι για μελοποίηση, προκειμένου να συμπεριληφθούν σε νέο δίσκο της Βίκυς, σταλμένοι από την Αθήνα, από τον Μακράκη. Μπορώ εδώ να υποθέσω πως σίγουρα θα είχαν σταλεί πρώτα στον Ν. Λαβράνο και θα τους είχε απορρίψει, για να καταλήξουν σε μας τους μουσικούς. Θυμάμαι που διαβάζαμε με τον συγχωρεμένο τον Ανακρέοντα Παπαγεωργίου και σπάγαμε πλάκα με κάτι λέξεις εντελώς καινούργιες για στίχους τραγουδιού. Π.χ. "Η αγάπη σου σαν λαμπατέρ" κ.ά. τέτοια. Ακόμη θυμάμαι το σχόλιο που κάναμε... "τραγούδια για ηλεκτρολόγους και φαναρτζήδες"! Τα απορρίψαμε και τα ξεχάσαμε, μέχρι τη στιγμή που όταν γυρίσαμε στην Αθήνα, με φώναξε ο Ν. Λαβράνος στο ιστορικό studio Polysound, για να παίξω ακορντεόν και synthesizer...δεν θυμάμαι καλά. Τα τραγούδια όπως μάθαμε, τα είχε μελωποιήσει τελικά κάποιος, άγνωστος τότε, Σταμάτης Κραουνάκης! Έτσι νομίζω ξεκίνησε την καριέρα του. Τη συνέχεια την ξέρουμε όλοι πιά.
Εγώ συνεργάστηκα με τη Βίκυ και τον τότε σύντροφό της και εξαιρετικό drummer τον Γιώργο Λαβράνο, μέχρι τον χωρισμό τους, οπότε άρχισε προς όλους εμάς μιά πολιορκία για να πάμε υπέρ του ενός ή του άλλου σαν μάρτυρες στο δικαστήριο. Κάποιοι άλλοι πήγαν υπέρ της Βίκυς. Εγώ προτίμησα να μείνω ουδέτερος, γιατί ήξερα από πρώτο χέρι, πως υπήρχαν σημεία που είχε δίκιο εκείνη και άλλα που είχε δίκιο εκείνος. Αν μιλούσα θα γινόταν αλληλοσπαραγμός. Ο, επίσης συγχωρεμένος σήμερα, Βασίλης Ηλιάδης που πήγε υπέρ της Βίκυς, προβιβάστηκε σε μαέστρο της λίγο αργότερα. Όπως προείπα, προτίμησα τη σιωπή και αποσύρθηκα. Δεν το μετάνοιωσα ποτέ.
Γιάννης Κ. Ιωάννου, Αθήνα 16/8/2016

* κι εδώ το αφιέρωμα μου στη σημερινή ηλεκτρονική LIFO:
http://www.lifo.gr/now/san_simera/111095

Κυριακή 14 Αυγούστου 2016

''Οι Ιερόσυλοι'' της Μάρσας Μακρή_Ημερολόγιο γυρισμάτων_Γύρισμα 2ο

 φώτο: Λουκία Μιχαλοπούλου
 φώτο: Μπάμπης Γιαννικάκης
 φώτο: Μπάμπης Γιαννικάκης
 φώτο: Άννα Πιτσικάλη
 φώτο: Μπάμπης Γιαννικάκης
 φώτο: Μπάμπης Γιαννικάκης
 φώτο: Λουκία Μιχαλοπούλου
 φώτο: Λουκία Μιχαλοπούλου
 φώτο: Μπάμπης Γιαννικάκης
 φώτο: Λουκία Μιχαλοπούλου
 φώτο: Άννα Πιτσικάλη
 φώτο: Μπάμπης Γιαννικάκης
 φώτο: Λουκία Μιχαλοπούλου
 φώτο: Λουκία Μιχαλοπούλου
 φώτο: Λουκία Μιχαλοπούλου
 φώτος: Άννα Πιτσικάλη
 φώτο: Μπάμπης Γιαννικάκης
 φώτο: Λουκία Μιχαλοπούλου
 φώτο: Μπάμπης Γιαννικάκης
 φώτο: Μπάμπης Γιαννικάκης
 φώτο: Λουκία Μιχαλοπούλου
 φώτος: Μπάμπης Γιαννικάκης
 φώτο: Λουκία Μιχαλοπούλου
 φώτο: Μπάμπης Γιαννικάκης
 φώτο: Άννα Πιτσικάλη
 φώτο: Μπάμπης Γιαννικάκης
 φώτο: Άννα Πιτσικάλη
 φώτο: Μπάμπης Γιαννικάκης
 φώτος: Λουκία Μιχαλοπούλου
 φώτο: Άννα Πιτσικάλη
 φώτος: Άννα Πιτσικάλη
 φώτο: Μπάμπης Γιαννικάκης
 φώτος: Λουκία Μιχαλοπούλου
 φώτο: Άννα Πιτσικάλη
 φώτος: Αντώνης Μποσκοΐτης
 φώτος: Άννα Πιτσικάλη
φώτο: Αντώνης Μποσκοΐτης
Επιτέλους γυρίστηκε χθες η διαβόητη σκηνή στην ταινία ''Οι Ιερόσυλοι'' της Μάρσας Μακρή, ένα κλικ του ματιού στην υπόθεση ''Έγκλημα στο Κολωνάκι'', Νάσιουτζικ κλπ., που συγκλόνισε την αθηναϊκή κοινωνία στα 80s. Φαντάζομαι ότι η εν λόγω σκηνή δε θα διαρκεί πάνω από 3' μεσ' στην ταινία κι ας μας βγήκε η πίστη κανονικά, εφόσον έτσι ήθισται στον κινηματογράφο. Ήταν μία σκηνή, επίσης, από τις πολλές που θα υπάρχουν μεσ' στους ''Ιερόσυλους'' ως καταγραφές της νεοελληνικής κοινωνίας από τη Μεταπολίτευση και μετά. Τις σκηνές αυτές θα βλέπει από το μπαλκόνι τους η πρωταγωνίστρια Λουκία Μιχαλοπούλου και θα τις αφηγείται στον συμπρωταγωνιστή της, τον παράλυτο και σχεδόν μουγκό Μίκι Μανόλοβιτς! Πάντως, είναι συναρπαστικό - όπως και να το κάνεις - το να υποδύεσαι τον δολοφόνο! ''Από σένα θέλω πώρωση και το μάτι σου που γυαλίζει'' μού'χε πει η Μάρσα, όταν μου έδωσε το ρολάκι αυτό με ''συμπρωταγωνιστή'' - θύμα μάλιστα τον βετεράνο Δημήτρη Κατσιμάνη. Μας γέμισε μεσ' στο αίμα η εξαιρετική μακιγιέζ μας Άννα Πιτσικάλη, συνεργάτιδα μου και στα περσινά δικά μου ''Γράμματα στη Γερμανία''. Ο δε Κατσιμάνης φοβόταν μη μου φύγει στην πραγματικότητα καμιά σφυριά και του λιώσει το κεφάλι...Γύρισμα splatter δηλαδή με τα όλα του! Κι ανάμεσα μας όλο το επιτελείο: Ο οπερατέρ Δημήτρης Θεοδωρόπουλος με το crew της κάμερας στο απέναντι μπαλκόνι, οι βοηθοί σκηνοθέτη Γιάννης Πόθος και Θρασύβουλος Καλαϊτζίδης, ο ηλεκτρολόγος μας Γιάννης Μαραγκουδάκης που χθες έγινε 46 ετών κιόλας, αλλά και ο Μπάμπης Γιαννικάκης, ένας πολύ καλός φωτογράφος που ''έκλεισα'' για να απαθανατίσει όσα περισσότερα γυρίσματα μπορέσει. Στο μεταξύ, παρούσα και η Λουκία Μιχαλοπούλου, που από τώρα δε θέλει να χάνει γύρισμα ώστε να μπει στο πετσί του ρόλου της - έκφραση μπανάλ, αλλά αληθινή εν προκειμένω! Επόμενο γύρισμα, με τη δική μου παρουσία τουλάχιστον, αύριο, την ημέρα του 15αύγουστου με μια συμπλοκή on the road! 
Υ.Γ. Χθες εκτός από τον Γιάννη Μαραγκουδάκη, γενέθλια είχε και ο Μάξιμος Θεοδωρόπουλος, ο μικρός γιος της Μάρσας και του Δημήτρη. Έγινε 22 ετών και ήδη θεωρείται αναπόσπαστο μέλος της κινηματογραφικής παρέας μας. Να τα εκατοστήσει!