Παρασκευή 11 Ιουλίου 2008

ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΗΣ ΕΠΑΝΕΚΔΟΣΗΣ ΤΟΥ "SUPERMARKET" ΤΟΥ ΛΑΚΗ ΚΑΡΑΛΗ!


Από τις σπάνιες εκείνες φορές που ένα δισκογραφικό γεγονός δύναται να λειτουργήσει ως μάζωξη φίλων από τα παλιά και εν προκειμένω των εκπροσώπων του σημερινού ΣΥΡΙΖΑ! Ήταν όλοι εκεί και είπαν δυο λόγια στο κοινό που είχε γεμίσει το θέατρο Βαφείο στο Μεταξουργείο: ο Περικλής Κοροβέσης, ο Δημήτρης Παπαχρήστος, ο Γρηγόρης Ψαριανός, μέχρι και ο μουσικός Βαγγέλης Βέκιος, δ/ντής προγράμματος Στο Κόκκινο 105,5. Προτού δηλαδή ο Λάκης Καραλής πιάσει την κιθάρα του και τραγουδήσει για κάποιον που ειν' αόμματος στη γραμμή του κόμματος ή για τον Κουκουέ που βγήκε σεργιάνι μ' αρχηγό τον Κολιγιάννη!

Αιτία της μάζωξης αυτής ήταν η επανακυκλοφορία σε cd ενός μυθικού και άφαντου, εδώ και 37 ολόκληρα χρόνια, δίσκου που κυκλοφόρησε μόνο στο Λονδίνο το 1971 με τίτλο Supermarket και με θέμα τη διάσπαση του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας! Δεκατέσσερις μπαλάντες για κιθάρα και φωνή που έγραψε ο τότε φοιτητής της Ιατρικής, Λάκης Καραλής, παρακινούμενος κι από τον Μίκη Θεοδωράκη. Γιατρός Λάκη δε γίνεσαι, παρ' το απόφαση, είσαι μουσικός! του είχε πει από το ΄66 ήδη ο Μίκης! Σήμερα, το άλμπουμ επανεκδίδεται με εφτά επιπρόσθετες ηχογραφήσεις, οι οποίες μάλλον θα αποκτήσουν μέσα στα χρόνια τη δική τους ιστορική αξία, αν σκεφτεί κανείς ό,τι περιλαμβάνουν ένα ανέκδοτο τραγούδι του Θεοδωράκη σε στίχους του Γιάννη Νεγρεπόντη, αλλά κι ένα άλλο του Καραλή σε στίχους του Περικλή Κοροβέση!

* Οι ευχαριστίες πρώτα στον καλλιτέχνη Λάκη Καραλή και μετά στους αδερφούς Αλέξη & Δημήτρη Βάκη, οι οποίοι μέσω του ΤΡΟΧΟΥ, της προσωπικής δισκογραφικής ετικέτας τους, ευθύνονται για την επανέκδοση αυτού του cult δίσκου ή για να' μαι πιο ακριβής του ορισμού του ντοκουμέντου! Σε μια ιδιαίτερα απολίτικη εποχή είναι λίαν καλοδεχούμενη η οποιαδήποτε σύνδεση, έστω και καθαρά συναισθηματική, με την πρόσφατη πολιτική ιστορία του τόπου μας.

4 σχόλια:

το Άρωμα του Τραγουδιού είπε...

Ε! ότι δε θα κατάφερνα να σε δω σε ένα τόσο μικρό χώρο, δε μπορούσα να το φανταστώ! Ήταν βέβαια πατημένο από κόσμο, μα εγώ θα μείνω με την απορία: που ήσουνα βρε Bosko και δε σε είδα;


Next time!
Όμορφη βραδιά, έτσι δεν είναι;
Την καλημέρα μου

BOSKO είπε...

μάκης...
χεχε, δεν κατάλαβες απ' τη γωνία λήψης των φωτογραφιών που καθόμουν; στην είσοδο, σχεδόν έξω τη βγάλαμε, καθώς είχε φοβερή ζέστη. Ήμασταν με τον Ηρακλή κι η αλήθεια είναι ό,τι επίσης σε ψάχναμε...

καλημερίζω

το Άρωμα του Τραγουδιού είπε...

Αν το κάδρο της πρώτης φωτογραφίας ήταν πιο ανοιχτό (προς τα δεξιά), θα με έβλεπες!
Δεν πειράζει. Πάμε γι’ άλλα…

BOSKO είπε...

μάκης...
όπως τα λες!