Τετάρτη 5 Νοεμβρίου 2008

Λίγες ώρες μετά την εκλογή...

...του πρώτου μαύρου Προέδρου στην ιστορία των ΗΠΑ, μπήκα στο Κύτταρο και είδα τον Κώστα Χατζή να προβάρει ένα παλιό τραγούδι του Nat King Cole και αμέσως μετά το δικό του
Είμαι μαύρος!
Υπέροχη εικόνα!
Μου έφτιαξε τη μέρα!

2 σχόλια:

Κατερίνα Στρατηγοπούλου-Μ. είπε...

Τελικώς, ο καθένας μας, φέρνει στα μέτρα του όποια πληροφορία προσλαμβάνει και, συνειρμικά, μπορεί να οδηγηθεί να δώσει σε μια ψυχρή πολιτική είδηση διαφορετική διάσταση. Τόσο διαφορετική, μέχρι που αυτή η είδηση να μπορεί να καταλήξει ακόμα και σε μια απολαυστική ...μουσική αναδρομή. Και δεν εννοώ το σαξόφωνο, του Κλίντον.

Ότι μέσω του Ομπάμα θα φτάναμε στον Χατζή και στον Nat King Cole, είναι μια πολύ ευχάριστη έκπληξη μέσα σε όλη αυτή την αμερικανοπροεδρολογία.
(κι ύστερα αναρωτιόμαστε γιατί μας κάθησαν στον σβέρκο)

Παίρνω την σκυτάλη στους συνειρμούς:
O καλύτερος Nat King Cole μου, και όχι μόνο:
The greatest thing you'll ever learn
is just to love and be loved in return...

...και ισχύει για κάθε περίπτωση. Ακόμα και στην πολιτική θα έλεγα αν ήμουν ρομαντική. Αλλά δεν είμαι.

BOSKO είπε...

k.σ-μ...
αξιοθαύμαστο το σχόλιο σου, ειλικρινά! Ό,τι λέω είναι πέρα για πέρα αληθινό, εφόσον ο Χατζής με τον γιο του θα εμφανιστούν στο Κύτταρο μεσ' στις γιορτές. Μπαίνοντας σήμερα λοιπόν στο μαγαζί, πέτυχα τον μπαμπά Χατζή επί σκηνής να προβάρει το συγκεκριμένο ρεπερτόριο. Έδεσε τρομερά όλο αυτό με τις σκέψεις που έκανα ακριβώς λίγο πριν για την εκλογή του Ομπάμα.
Σ' ευχαριστώ για το όμορφο link!