Δευτέρα 10 Νοεμβρίου 2008

ΝΙΚΟΣ ΤΣΙΛΟΓΙΑΝΝΗΣ- ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ ΣΑΜΠΑΤΗΣ: ΔΥΟ ΕΛΛΗΝΕΣ ΜΟΥΣΙΚΟΙ ΠΟΥ ΔΙΑΠΡΕΠΟΥΝ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ!

Ας ξεκινήσουμε με τον παλέουρα...

ΠΑΝ PROJECT -EL GRECO -LOPLOP
Το 1976, μετά τη διάλυση του συγκροτήματος Μπουρμπούλια και το πέρασμα του από άλλα ελληνικά rock σχήματα, ο ντράμερ Νίκος Τσιλογιάννης έφυγε για την Ολλανδία, όπου ζει μόνιμα μέχρι σήμερα και εξασκεί παράλληλα την τέχνη του εικαστικού και του μουσικού! Εδώ και τριάντα χρόνια, λοιπόν, ο Τσιλογιάννης είχε συναντηθεί με μια ομάδα αξιόλογων Ολλανδών μουσικών, παίζοντας κατά καιρούς σε σκηνές της Ουτρέχτης και του Άμστερνταμ, με σκοπό να δισκογραφήσουν κάποτε τους κόπους τους! Είναι ευτύχημα που σήμερα κυκλοφορεί το πρώτο τους cd από ολλανδική ανεξάρτητη εταιρεία με σχέδια του Τσιλογιάννη στο εξώφυλλο και το ένθετο και με τίτλο, τόσο ως ΠΑΝ Project για το γκρουπ, όσο και ως El Greco για τη δουλειά τους! Κυρίως όμως είναι ευτύχημα που έχουμε δέκα συνθέσεις, τις οποίες υπογράφουν βασικά ο Νίκος Τσιλογιάννης με τον πιανίστα Albert Van Veenendaal και τον πνευστό Paul Weiling. Μεταξύ τους, και δυο απρόσμενες jazz διασκευές, στη μελωδία του τραγουδιού Για την Κύπρο του Διονύση Σαββόπουλου και στον παραδοσιακό Άι – Γιάννη! Πρόκειται για εκλεπτυσμένη jazz υπό την έννοια μιας λιτής χρήσης των οργάνων, προσηλωμένη στο σημαντικό θέμα της γνήσιας καλλιτεχνικής έκφρασης πάνω απ’ όλα. Στην απόδοση της σύνθεσης Two to free, λόγου χάριν, του Van Veenendaal, το πιάνο του συνθέτη ξεκινάει έναν έως και συμβατικά μελωδικό μονόλογο για να ενωθεί με το άλτο σαξόφωνο του Weiling και να οδηγηθεί σε ακραίες αυτοσχεδιαστικές φόρμες. Αίσθηση μου είναι ότι στο ΠΑΝ Project δεν βαράνε όλοι οι μουσικοί μαζί – όχι ότι θα ήταν μεμπτό κάτι τέτοιο, το αντίθετο μάλιστα – και ότι υπάρχει μια κεντρική συνθετική ιδέα, την οποία ζωγραφίζουν σταδιακά με τα εκάστοτε όργανα. Στα περισσότερα κομμάτια τα ντραμς και τα κρουστά του Τσιλογιάννη είναι αυτά που μας εισάγουν σε ότι πρόκειται να επακολουθήσει, με κορυφαίες στιγμές τα Iris (Intro), Iris, το πιο μυστικιστικό Preview και το El Greco, που συνέθεσε ο Weiling και αφιέρωσε στον Έλληνα φίλο του. Συγκινητικό, τέλος, που ο Τσιλογιάννης αφιερώνει ολόκληρο το cd στον Βασίλη (Ντάλα) και τον Παύλο (Σιδηρόπουλο), τους δυο παλιόφιλους από τα Μπουρμπούλια που δε βρίσκονται πλέον στη ζωή. Μια και το cd ακόμη δεν έχει τύχει διανομής στην Ελλάδα, μπορείτε να το προμηθευτείτε επικοινωνώντας με την εταιρεία LopLop στην ιστοσελίδα
http://www.loplop.nl/

EVRIPIDIS AND HIS TRAGEDIES -EVRIPIDIS AND HIS TRAGEDIES -TOUCHME RECORDS
Ο Ευριπίδης Σαμπάτης είναι μάλλον μια μοναδική περίπτωση Έλληνα μουσικού που δρα στο εξωτερικό. Γεννήθηκε στην Αθήνα, σπούδασε κλασικό πιάνο και γραφιστική και από το 2004 διαμένει μόνιμα στην Ισπανία, όπου συμμετέχει ενεργά στην ανεξάρτητη indie – pop σκηνή της Βαρκελώνης! Έχει εμφανιστεί και στην Αθήνα τα τελευταία χρόνια, αποσπώντας θετικά σχόλια για την χαρούμενη μουσική που συνθέτει και παρουσιάζει σαν γνήσιος επίγονος των Beach Boys και των Turtles! Με το πρώτο του άλμπουμ που μόλις κυκλοφόρησε στην Ισπανία και μέχρι τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές δυστυχώς όχι και στη χώρα του, δίνεται η ευκαιρία σε ένα πιο διευρυμένο κοινό να τον ανακαλύψει και να τον παρακολουθήσει! Παρά το πολύ επιτυχημένο όνομα της μπάντας του, το οποίο δηλώνει και την ελληνικότητα του αρχηγού της με έναν ευφυή τρόπο, το στοιχείο της τραγωδίας ή έστω της δραματικότητας απουσιάζει τόσο από τη μουσική, όσο και από τους στίχους του. Το cd περιέχει δώδεκα τραγούδια καλαίσθητης pop, που συγχωνεύει τα αθώα 60s (Ru Ru I’d love to…) με τα πιο ντανσάδικα 80s (Red is the sky above the harbour), το στυλ των girl – groups ή ακόμη κι αυτού του Serge Gainsbourg με τη ρυθμική electro- pop των Pet Shop Boys! Κι ακόμη, πολύ έντονο το στοιχείο μιας θεατρικότητας στην ερμηνεία του ίδιου του Ευριπίδη (Some nights are sleepless) μαζί με έναν διάχυτο μεταμοντέρνο ρομαντισμό στα περισσότερα tracks! Αυτό όμως που αξίζει να σταθεί κανείς με προσοχή είναι η χρήση κατ’ εξοχήν φυσικών οργάνων (πιάνο, μελόντικα, βιολί, μεταλλόφωνο κ.α.) που δίνουν σε όλο το υλικό μία γλυκύτητα πρωτίστως και κατόπιν έναν αέρα θεμιτού παρεΐστικου ερασιτεχνισμού. Αν θέλετε να αγοράσετε το cd του Evripidis and his tragedies, για την ώρα το μόνο που μπορείτε να κάνετε είναι να επισκεφθείτε την ιστοσελίδα της ισπανικής δισκογραφικής εταιρείας του: http://www.touchmerecords.com/


* το post αφιερώνεται στον αγαπημένο φίλο μου, Νίκο Τσιλογιάννη, για την κράμπα στομάχου που του προξένησε η συγκίνηση της επανεμφάνισης του στο Κύτταρο μετά από 37 ολόκληρα χρόνια, για την όμορφη βόλτα δίπλα από τα κανάλια της Ουτρέχτης και για εκείνο το δείπνο στο σπίτι- καλλιτεχνικό κοινόβιο της Klasina, καλοκαίρι του 2007!

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

I love Evripidis!!!

Ανώνυμος είπε...

I love Tsiloyannis, too!!!!

Ανώνυμος είπε...

www.myspace.com/tsilogiannis

Ανώνυμος είπε...

λατρευω τρομερα τσιλογιαννη δεν το συζητω καν ειναι κορυφαιοσ τι να λεμε στα αθανατα μπουρμουλια