Τετάρτη 17 Δεκεμβρίου 2008

ΞΑΝΑ ΣΤΗΝ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ ΤΟ ΠΟΠ + ΡΟΚ!

Ένα από τα μακροβιότερα μουσικά έντυπα στην Ελλάδα που πέρασε κι αυτό την περίοδο της κάμψης του ήταν το Ποπ + Ροκ! Μας γαλούγησε σε ευαίσθητες ηλικίες, την ίδια στιγμή που μας μάθαινε το πέρασμα από το κλασικό rock στο glitter κίνημα κι από κει στο punk, προτού στις αρχές της δεκαετίας του 1990 μας μυήσει στο grunge ρεύμα! Και όχι μόνο! Προσωπικά είχα λατρέψει το ZOO, που εκδιδόταν ως παράρτημα του ΠΟΠ + ΡΟΚ και που ασχολούταν αποκλειστικά με την ψυχεδέλεια των 60s! Θησαυροί τα συλλεκτικά cd του και τα κείμενα του Λαδικού και του Κοντογούρη! Με το ΠΟΠ + ΡΟΚ όμως έχω ιδιαίτερη σχέση και δε θα μπορούσε να ήταν αλλιώς, αφού εκεί πρωτοδημοσίευσα κείμενο μου πριν από 12 χρόνια! Ήταν τότε που είχε διοργανώσει ένα διαγωνισμό με τίτλο Η ιστορία ενός δίσκου και με έπαθλο μια ετήσια δωρεάν συνδρομή. Δεν είχα κάνει τίποτα περισσότερο από το να αφηγηθώ γραπτά ένα ταξίδι μου στο φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους στην πόλη Κελίμπιά της Τυνησίας, όπου στο σπίτι του φιλέλληνα Άραβα χαράκτη Μαχμούτ Σάλμπι (θυμάμαι και τ' όνομα του!), στη δισκοθήκη του, ανακάλυψα σε βινύλιο το άλμπουμ Καθρέφτης της...Μαρίζας Κωχ με πολωνική τιμή σε ζλότι απάνω του! Δηλαδή, ένας δίσκος της Κωχ είχε βρεθεί όλως τυχαίως από έναν Έλληνα στην Τυνησία, αγορασμένος όμως από την Πολωνία! Υπερρεαλιστικό σχεδόν! Θυμάμαι, ήμουν 100% σίγουρος πως η δική μου ιστορία θα βραβευόταν...Έτσι και έγινε και μάλλον κάπως έτσι ξεκινάει και η εμπλοκή μου με τη μουσική έντυπη δημοσιογραφία. Θεωρώ επίσης καρμικό το ό,τι πλέον ανήκω κι εγώ στους συντάκτες του αναγεννημένου ΠΟΠ + ΡΟΚ, αφού πέραν των προηγούμενων μας, δε λέω, ωραίο να γράφεις για τον Χατζιδάκι και τον Νταλάρα, αλλά εμένα η δισκοθήκη μου γέμιζε στο ξεκίνημα της με Buffalo Springfield, Curved Air και Eloy! Εύχομαι καλή σταδιοδρομία στο ΠΟΠ + ΡΟΚ, στον Κώστα Δημόπουλο, ένα νέο άνθρωπο που ανάλαβε τη διεύθυνση του και ελπίζω το τεύχος 337 να ακολουθηθεί από χίλια άλλα τεύχη- τουλάχιστον!
* by the way, μαζί με το ΠΟΠ + ΡΟΚ παίρνετε και τρία πολύ καλά cd: μια συλλογή με κομμάτια της αμερικανικής ανεξάρτητης εταιρείας SUB- POP, ένα πορτρέτο του θρύλου της country, Johnny Cash, καθώς και μια επιλογή από τις σημαντικότερες συνθέσεις του πρωτεργάτη του rock'n'roll, Chuck Berry!

21 σχόλια:

ΕΥΟΙ! είπε...

τι λες τώρα... curved air, buffalo springfield, chocolate watch band, music machine, the seeds, kaleidoscope, electric toilets, sweet smoke... θες κι άλλα?
ναι ναι υπάρχει θεός!
weee loooove you!

BOSKO είπε...

ΕΥΟΙ!...
ομολογώ ό,τι τους Electric Toilets δεν τους ξέρω! Μπαίνω στη wikipedia να ψάξω ευθύς αμέσως! Εσύ κάποιους Hot Poop τους είχες ακουστά;

ΕΥΟΙ! είπε...

απίστευτοοο!
όχι αλλά μπαίνω κι εγώ να ψάξω!
..δεν κάνεις πλάκα έτσι?
ααα, έχουμε και blue cheer, incredible string band, 13th floor elevators, φυσικά country joe and the fish
όλο μου το χαρτζιλίκι στο δισκάδικο της ακαδημίας (στοά) για αυθεντικά εξώφυλλα!
μέχρι και το purple haze στα γαλλικά, vapeur mauve!!!
:)

BOSKO είπε...

ΕΥΟΙ!...
α, εσύ είσαι πολύ χιπιό! Άρα καλά έκανα κι εγώ κι έφερα απ' την Τσεχία βινύλιο της Marta Kubisova! Σα να λέμε, η Sandy Denny της πρώην ενωμένης Τσεχοσλοβακίας που ηχογραφούσε Beatles και Joni Mitchell στη γλώσσα της! Ν' ακούσεις το Hey Jude στα τσέχικα να ψοφήσεις στο γέλιο! Αμ, το άλλο; που' χαμε πάει με την παρέα μου στον Dylan στο Λυκαβηττό το ΄91 και σκάσαμε μύτη με χαϊμαλιά, ταγάρι και σανδάλια; Μα, πως τα κάναμε τότε, ρε παιδί μου; δε ντρεπόμασταν; τέτοια πόρωση και τόσος μιμητισμός; τουλάχιστον ήταν αξιόλογο το μοντέλο- πρότυπο μας!

Μιχάλης Τσαντίλας είπε...

Και η πλάκα είναι ότι ο Dylan ποτέ δεν φόρεσε χαϊμαλιά και ταγάρι!
:) Καλημέρα!

BOSKO είπε...

Μιχάλης Τσαντίλας...
για ταγάρι δεν ξέρω, αλλά τα χαϊμαλιά τα φόραγε δέκα- δέκα! Δες τον στο εξώφυλλο του John Wesley Hardin το ΄68 ή πρόσεξε τον στο οπισθόφυλλο του Desire το ΄75!
Καλημερίζω!

"Αισθηματική ηλικία" είπε...

Πολυ συγκινητικό. Μετρώ επιζώντες απο εκείνο το πρώτο τεύχος 30 χρόνια πριν. Πολυ λίγοι...

Μιχάλης Τσαντίλας είπε...

Φίλε Αντώνη, με συγχωρείς που θα επιμείνω. Κολλημένος με τη λεπτομέρεια βλέπεις...
Στο εξώφυλλο του John Wesley Harding, αυτός με τα χαϊμαλιά δεν είναι βέβαια ο Dylan αλλά ένας Ασιάτης μουσικός. Ο Bob είναι αυτός που χαζογελάει και φοράει μάλιστα το ίδιο παλτό που φόραγε και στο εξώφυλλο του Blonde On Blonde. Επίσης, στο οπισθόφυλλο του Desire, το μόνο που φοράει είναι ένα μενταγιόν. Υπάρχει κάποιος με χαϊμαλιά εκεί, αλλά είναι, πιθανότατα, η τότε σύζηγός του, η Sara Lownds.
Πέρα όμως από τα trivia, δε μπορείς να φανταστείς πόσο σε ξηλεύω που έχεις δεν τον Bob ζωντανά!

BOSKO είπε...

Μιχάλης Τσαντίλας...
όντως, μόλις ξανάπιασα στα χέρια μου το ασπρόμαυρο εξώφυλλο του John Wesley Harding κι έχεις δίκιο. Στο Desire δε νομίζω να απεικονίζεται η τότε σύζυγος του, αλλά η βιολίστρια που συμμετείχε στο άλμπουμ. Η συναυλία ήταν άψογη! Τον θυμάμαι με καουμπόικες μπότες και καπέλο, με μια φοβερή ηλεκτρική μπάντα και τους Κατσιμιχαίους support να αποδίδουν τον Παλιάτσο και τον Ληστή!

BOSKO είπε...

"Αισθηματική ηλικία"...
μη μου πεις ό,τι υπάρχει στη βιβλιοθήκη σου! Θα στο κατασχέσω!

βλαχακι (το) είπε...

α στο καλό, pol!
την είχα προσέξει την ιστορία σου.
Όσό να'ναι το ζλότυ σου μένει

Είχα και εγώ κερδίσει συνδρομή
χάρη στην ανάλογη στήλη ;)

βλαχακι (το) είπε...

να βγει ξανά στην κυκλοφορία το Zoo, μόνο του και ας μοιάζει με το mojo! Δεν θα το αφήσουμε να πατώσει αυτή τη φορά χαχα

BOSKO είπε...

βλαχάκι (το)...
αλήθεια; το' χω φυλάξει εκείνο το τεύχος και πάντα συγκινούμαι όποτε το διαβάζω! Το ZOO ναι, έμοιαζε με το Mojo, αλλά τα άρθρα του γύρω από την ψυχεδέλεια ήταν πολύ πιο εμπεριστατωμένα. Κι ας ήταν γραμμένα από Έλληνες! Ακριβώς γιατί οι συντάκτες λάτρευαν τη μουσική αυτή, μην την έχοντας ζήσει από πρώτο χέρι και τρώγοντας τα χρόνια τους στην έρευνα! Τα τεύχη του ZOO ήταν τα αγαπημένα μου μηνιαία μουσικά ντοκιμαντέρ!

Μιχάλης Τσαντίλας είπε...

Πολύ καλό πράγματι το ZOO! Είχα ξεκοκκαλίσει και τα 21 (αν δεν κάνω λάθος) τεύχη του! Τώρα βρίσκονται δυστυχώς σε κάποια αποθήκη...

βλαχακι (το) είπε...

Ναι! Έχω το εν λόγω τεύχος.
Δυστυχώς δεν έχω πετύχει αυτό
που υποτίθεται ότι έχει την δικιά μου μνεία σε δίσκο - σνιφ!

Πράγματι το Ζοο είχε πιο εμπεριστατωμένα άρθρα από το Μοjo
και φυσικά όχι μόνον για ψυχεδέλεια.

Έναν κύριο τον οποίο είχαμε μάθει
από Ζοο και τιμούμε τελευταίως, εξαιρετικό τραγουδιστή - μουσικό- συνθέτη, o Shawn Phillips

BOSKO είπε...

βλαχάκι (το)...
εγώ πάλι τον Philips τον γνώρισα απ' τον Χατζιδάκι και το σάουντρακ του The Martlet's Tale (1970). Αργότερα, λίγα χρόνια πριν δηλαδή, βρήκα δυο- τρία βινύλια του της περιόδου 1970- 74. Σε κάποιο απ' αυτά, δε θυμάμαι πιο απ' όλα, είχε τελείως φρανκζαππικό στυλ!

βλαχακι (το) είπε...

φρανκζαππικό στυλ?...που καλιέ?

anyway πολύ ενδιαφέρον αυτό που αναφέρεις. Προκειται, λοιπόν, για μιά shawn philipική έκδοση του σαν
παλιό σινεμά?
(έχω κ' πλήρη ασχετοσύνη με την ελλ. σκηνή, άλλωστε).
και που θα μπορούσαμε να το βρούμε
αυτό? :-P

BOSKO είπε...

βλαχάκι (το)...
ποιο να βρούμε που;
το shawnphilipικό "Σαν παλιό σινεμά" ή το παλιό εκείνο του άλμπουμ; θα το κοιτάξω και θα σ' ενημερώσω!

βλαχακι (το) είπε...

το συγκεκριμένο άσμα,
μιάς κ' τα υπόλοιπα
τα έχω υπ΄όψην,i think.

ta!

Το Μήνυμα του Πρίγκιπα - The message of the prince είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Το Μήνυμα του Πρίγκιπα - The message of the prince είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.