Κυριακή 31 Μαΐου 2009

LOLEK- THE BOY: ΔΥΟ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΙ ΔΙΣΚΟΙ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΚΤΗΣΕΤΕ!

LOLEK
ALONE
INNER EAR
Ο Lolek γράφει μουσική, στίχους, τραγουδάει, παίζει ακορντεόν, ντραμς, κιθάρες και μπάσο, μα δεν είναι η πολυσύνθετη δημιουργική του υπόσταση που εντυπωσιάζει, όσο το ιδιαίτερο και υγιώς μελαγχολικό κλίμα που κατορθώνει να φτιάξει με τα δέκα τραγούδια του. Νομίζω πως βρισκόμαστε μπροστά σε ένα πολύ σημαντικό δίσκο ενός νέου ιδιοσυγκρασιακού καλλιτέχνη, επηρεασμένου μουσικά και στιχουργικά από τον Leonard Cohen και τον Nick Cave μέχρι την κλασική φόρμα του φινετσάτου γαλλικού τραγουδιού. Όλα είναι απλά μέσα στο έργο του και γι’ αυτό τελικά μεγαλειώδη!
Υπάρχει ένας έντονος διάχυτος ρομαντισμός και ένας απογυμνωμένος λυρισμός στις μελωδίες του, που έρχεται σε αντιδιαστολή με τη λεπτή ειρωνεία κάποιων αγγλικών στίχων του, όπως λόγου χάριν στο κομμάτι These guns, την πλέον ηλεκτρισμένη στιγμή του cd. Η συχνά ψιθυριστή ερμηνεία του καθηλώνει σε ακουστικές μπαλάντες, άλλοτε αργόσυρτες (River of diseases) και άλλοτε ρυθμικές (Now cry!), αισθαντικά βαλς (A valse of a true romance), καθαρόαιμες folk συνθέσεις (Oh mama) και ψυχεδελικές απόπειρες (Sand). Ξεχωρίζω το Alone with Lucy, σύνθεση – διαμαντάκι που θα ξετρέλαινε έως και τον Μάνο Χατζιδάκι! Συμπράττουν ακόμη ο Boy στο πιάνο και τα φωνητικά, ο Μικές Σακελλίου στα πνευστά, ο Φραγκίσκος Κοντορούσης στο ακορντεόν και οι Νίκος Παπαδόπουλοςcallmelazy στις κιθάρες, το μπάσο και τους προγραμματισμούς. Το δελτίο τύπου μας πληροφορεί ότι το mastering του cd έκανε ο Greg Calbi, υπεύθυνος για ένα σωρό δουλειές καλλιτεχνών μυθικών (John Lennon, Bob Dylan, David Bowie), κατά τη γνώμη μου όμως ελάχιστη σημασία έχει, όταν η πρώτη ύλη του τραγουδοποιού τοποθετεί τον πήχη τόσο ψηλά από το πρώτο άκουσμα!
* εδώ, το αφιέρωμα του Γιουσουρούμ στον Lolek:

THE BOY
PLEASE MAKE ME DANCE
INNER EAR
Δεν ξέρω αν πρόθεση του Boy με το πρώτο προσωπικό του άλμπουμ είναι να μας κάνει να χορέψουμε, στα σίγουρα πάντως καταφέρνει να μας αγχώσει δημιουργικά με το 37λεπτο αιχμηρό concept του και να μας ξαφνιάσει ευχάριστα με την εισαγωγή του (ένα ράθυμο…Πάτερ ημών), τις καταιγιστικές electro – pop συνθέσεις του, στις οποίες φιλτράρεται μέχρι και ο Διονύσης Σαββόπουλος της Αμνηστίας ΄64, και βέβαια την punk προσέγγιση του στο εμβληματικό Της Δικαιοσύνης Ήλιε του Μίκη Θεοδωράκη και του Οδυσσέα Ελύτη! Με τον Θεοδωράκη δεν ξεμπερδεύει εύκολα ο Boy, αφού λίγο πριν το τέλος επιλέγει να μας στείλει σε μια ζούγκλα υπερσύγχρονων πρωτόγονων ήχων για όσα δευτερόλεπτα διαρκεί η στροφή του πειραγμένου Την πόρτα ανοίγω το βράδυ! Ας μη μένουμε όμως στα εύκολα, τη στιγμή που ο δημιουργός επενδύει τους εξαιρετικά εσωστρεφείς ελληνικούς και αγγλικούς στίχους του με γκάζια, ομολογουμένως όμορφα ενορχηστρωμένα, που έλκουν την καταγωγή τους από τη βρετανική pop σκηνή, το punk, το art – rock και τα έργα πειραματιστών που τόλμησαν κάποτε να αλλάξουν τη μουσική βάσει των τεχνικών δυνατοτήτων και του ταλέντου τους. Όχι, δεν είναι υδροκέφαλο των μεγάλων δασκάλων ο Boy, κατά κόσμον Αλέξανδρος Βούλγαρης. Είναι ένας ολοκληρωμένος σύγχρονος συνθέτης, ένας ιδιοσυγκρασιακός καλλιτέχνης κι αυτός, που πασχίζει να ξορκίσει την κατάθλιψη των καιρών του προτάσσοντας την ασπίδα ενός αναρχικού χιούμορ και τσαλαβουτώντας αθώα μέσα σε απροσδιόριστα χημικά ηχητικά τοπία. Ο Πυροβολισμός στο πρόσωπο είναι πραγματικά ένα σπουδαίο τραγούδι ως σύλληψη μέσα στην εξέλιξη της μελωδίας του, του στιχουργικού αναστήματος που υψώνει και τις ερμηνευτικές οδούς, στις οποίες ο Boy κινείται!
** προδημοσίευση από το δίφωνο και το culture

9 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

a r i s t o u r g i m a tou lolek!!! Bravo yia to post!!!

BOSKO είπε...

Ανώνυμος...
έτσι νομίζω κι εγώ! Να το πω λίγο διαφορετικά, μια αλλιώτικη αισθαντική πρόταση μέσα στην τρέχουσα εναλλακτική αγγλόφωνη σκηνή! Τσέκαρε και το πρώτο σόλο άλμπουμ του Boy, ειδικά αν σου άρεσε το προηγούμενο του με τη Mary και τον Felizol!

One of the people είπε...

Πού τα ξέρεις εσύ αυτά; Με εντυπωσίασες.

Επίσης λάτρεψα το δίσκο των Your hand in mine.

BOSKO είπε...

One of the people...
ως φαίνεται, νεοφερμένος είσαι στο blog και θα έπεσες πάνω στις μαζεμένες αναρτήσεις για την Κωχ και την Πλάτωνος. Δικαιολογείσαι, ειδάλλως θα σου απαντούσα "έλα παππού να σου δείξω τ' αμπελοχώραφα σου"...Όσο για τους Your Hand In Mine, πρόκειται για άλλο λατρεμένο δίσκο της ίδιας ανεξάρτητης εταιρείας. Τους έχω τιμήσει αρκετά νομίζω σε περσινές αναρτήσεις εδώ μέσα!

"Αισθηματική ηλικία" είπε...

Πατρα, Θεσσαλονίκη πόλεις με εξαιρετικά ραδιόφωνα, παθιασμένους ανθρώπους με τη μουσική, αρα είναι αυτονόητο ότι το νέο, θα ξεπηδήσει από κεί.
Το πιο ενδιαφέρον είναι η απόλυτη συνάφεια με τα διεθνή ρεύματα.

Καλωσήρθες μανδαρίνε Bosko απο την χώρα του ανατέλλοντος ηλίου στη χώρα που τρώει τα παιδίά της ...

BOSKO είπε...

"Αισθηματική ηλικία"...
καλώς σας βρήκα!

Θράσος είπε...

O δίσκος του Lolek με έχει συγκινήσει απίστευτα. Από την ημερομηνία αγοράς του-γιατί αξίζει να αγορασθεί και να μην αποκτηθεί παρανόμως-το έχω περάσει στο i-pod και το ακούω συνέχεια.
Ξέρεις ποιός άλλος δίσκος με είχε συγκινήσει πολύ; Της Athena το breathe with me.

BOSKO είπε...

Θράσος...
έχεις πολύ δίκιο, η Αθηνά Ανδρεάδη κατέθεσε μια σπάνια δουλειά μέσα στο 2008, μοναδική για το folk- jazzy ύφος της! Απ' ότι ξέρω, κάτι ετοιμάζει τον καιρό αυτό με τον Γιώργο Ανδρέου.
Όσο για τον Lolek, συμφωνώ επίσης, θα' ναι κρίμα να περάσει κανείς κατ' ευθείαν στη μουσική, παρακάμπτοντας το καλόγουστο ένθετο και τους στίχους του!

One of the people είπε...

Βosko,

ειναι απιστευτο πως καποιοι ανθρωποι απ' οτι διαβαζω στις αναρτησεις σου κινουμαστε στους ιδιους δυσκολους χωρους. Και κυριως το ακομα πιο δυσκολο ειναι που εχουμε τις ιδιες επιλογες. Χαιρετω και δηλωνω νεοφερμενος.