Δευτέρα 13 Δεκεμβρίου 2010

πολυεπίπεδο-post

Επιτέλους! Τέρμα πια τα internet- cafe! Θα το πήξω στις αναρτήσεις και ποιος με πιάνει τώρα!
Χθες βράδυ το Μέγαρο Μουσικής μετακόμισε στον Άγιο Παντελεήμονα, παρουσία του προέδρου της Δημοκρατίας. Δεν ήμουν εκεί, δεν είδα, αλλά μου είπαν πως ο Γιώργος Νταλάρας στη Missa Creola ήταν συγκλονιστικός! Αυτό που είδα, βέβαια, από τις τηλεοράσεις ήταν τους Χρυσαυγίτες να δημιουργούν επεισόδια και τους δημοσιογράφους να τους χαρακτηρίζουν ανερυθρίαστα αγανακτισμένους πολίτες! Προτιμότερο και σωστότερο το ακραία ρατσιστικά φαινόμενα.
Ξανάκουσα μετά από πολλά χρόνια το παραμύθι των Κατσιμιχαίων Η αγέλαστη πολιτεία και οι καλικάτζαροι, που έδωσε η Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία. Είναι τρελοί οι τύποι! Όχι μόνο αναφορές στον Jerry Garcia, τον Carlos Castaneda και τον Jimi Hendrix μέσα σ' ένα παιδικό παραμύθι, αλλά και οδηγίες για την επεξεργασία και τον βρασμό της παπαρούνας...Αυτό ήταν original underground παραμύθι, όχι Μορμόληδες και συμβατικά πράγματα.Συνεντευξιάστηκα για το δίφωνο και με τον Παύλο Συνοδινό, τέως κιθαρίστα της Νατάσσας Μποφίλιου και νυν του Γιάννη Χαρούλη. Τραγουδοποιό, επίσης, που μόλις κυκλοφόρησε τον πρώτο προσωπικό δίσκο του. Λέγεται Μικρές ελπίδες και παρουσιάζει αρκετό ενδιαφέρον σε μουσικό και σε στιχουργικό επίπεδο. Με τον Γιάννη Παξεβάνη, ηχολήπτη της Λένας και υπεύθυνο για τις μίξεις στο cd του Συνοδινού, μιλάγαμε προχθές στο Παλλάς για τη συγκεκριμένη αξιόλογη καινούργια δουλειά. Η φωτογραφία με τον Παύλο από την οικία μου είναι ενδεικτική του κλίματος των ημερών. Ή, μάλλον, του moto Καλωσήρθες κι εσύ στο club του group-therapy!
Οφείλω να εξάρω τη συμβολή της Inner Ear σαν ένα από τα πιο υγιή εναπομείναντα κύτταρα της ελληνικής δισκογραφίας. Στις τάξεις της ανήκουν επίσημα πλέον η Λένα Πλάτωνος, ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου και ο Φοίβος Δεληβοριάς. Κάτι λέει αυτό! Εν αναμονή των καινούργιων δίσκων του Lolek και των Your Hand In Mine, θά 'χουμε πολλά καλά να περιμένουμε απ' αυτή τη μικρή ανεξάρτητη δισκογραφική της Πάτρας που τείνει να παίξει τον σοβαρό ρόλο της υπάρχουσας Lyra, ας πούμε, στις δεκαετίες του 1960 και του ΄70. Τέλος, σήμερα τα χαράματα ξύπνησα στις 4 από τους χτύπους της καρδιάς μου. Δεν ήταν τρομεροί οι παλμοί, γύρω στους 95, σίγουρα όμως παράδοξοι για κατάσταση ύπνου. Σηκώθηκα, ήπια ένα ολόκληρο inderal και την ξανάπεσα. Σε ένα εικοσάλεπτο είχα ξανακοιμηθεί, ώσπου στις 5 ακριβώς ξύπνησα πάλι. Όχι από ταχυκαρδία τούτη τη φορά, αλλά από την τηλεόραση που έπαιζε δημοτικά τραγούδια από τα Γρεβενά. Η φωνή της Αρσινόης Πνευματικού, μιας γηραιάς τραγουδίστριας, τελείως άγνωστης σε μένα, εν μέσω κλαρινιτζήδων σε μια μακρόσυρτη θρηνητική παραλογή, με έκανε να χάσω τον υπόλοιπο νυχτερινό ύπνο μου. Άντε να βρεις τώρα δίσκους αυτής της γυναίκας ή άντε να μάθεις αν έχει καν δισκογραφηθεί η θεϊκή φωνή της! Η ερμηνεία της που με ξύπνησε για τα καλά σήμερα ήταν πραγματικά μια επίσκεψη από το Μαντείο των Δελφών, μια πετριά του πρωτόγονου ανθρώπου προς τον ουρανό που έγινε διαστημόπλοιο, πραγματοποιώντας το μεγαλύτερο χρονικό ρακόρ στην ιστορία του τραγουδιού και του κινηματογράφου. Όπως δηλαδή τό 'δειξε ακριβώς ο Στάνλεϊ Κιούμπρικ κάποτε!

13 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Με γεια, με γεια (όχι ότι πριν σ΄έπιανε κανείς)!

Την "Αγέλαστη Πολιτεία.." μου την έμαθε ένας γνωστός πριν από λίγους μήνες, λέγοντάς μου ότι το βιβλίο δεν κυκλοφορεί πια (ο ίδιος είχε φτάσει μέχρι τον εικονογράφο, αλλά..τζίφος!)...έψαξα να βρω το βιβλίο με κάθε τρόπο και φυσικά δεν το βρήκα!
Χαίρομαι που μέσω της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας έφτασε στα χέρια μου ο δίσκος (έστω)!!

Μόλις άκουσα το "Πώς θα σωθώ ξανά" του Συνοδινού και μου άρεσε-ψήνομαι να πάρω τον δίσκο (έχει κι ωραίο τίτλο)!

Καλησπέρες!

Ρωμανός Σκλαβενίτης-Πιστοφίδης είπε...

Πλάκα κάνεις τώρα...
ΌΛΕΣ ΑΥΤΕΣ οι αναρτήσεις γίνονταν από internet cafe?!!!
Δηλαδή, κάθε πότε θα γράφεις τώρα; Κάθε ώρα;

BOSKO είπε...

new-girl-on-the-blog...
εγώ την "Αγέλαστη Πολιτεία" των Κατσιμιχαίων τη γνώριζα απ' όταν είχε πρωτοβγεί (κάποτε ήμουν φανατικός των διδύμων), τώρα όμως που την ξανάκουσα μού μίλησε διαφορετικά.
ο Συνοδινός, όπως έγραψα και στο επερχόμενο δίφωνο, κατέθεσε ένα αξιοπρεπέστατο σύγχρονο ντεμπούτο άλμπουμ.

BOSKO είπε...

Σ.Π.Ρ. ...
χαχαχα!
όχι, ρε συ, απλά τα πιο προσωπικά posts απαιτούν λίγο περισσότερη...περισυλλογή.
τα μουσικο-κιν/φο-δημ/φικά και οι ανταποκρίσεις μού βγαίνουν νεράκι, στο λεπτό, στο πόδι- που λένε.

Ανώνυμος είπε...

με συγκινεί και με εκπλήσσει το γεγονός ότι τόσα χρόνια μας ενημέρωνες με αυτό τον τρόπο. keep up the good work, old boy.

BOSKO είπε...

Ανώνυμος...
σ' ευχαριστώ, master!
αναμένω και τη δική σου επάνοδο στο blogging!

despinach. είπε...

ρουν ρουν παπαρουν παπαρουν παπαρούνα...
τόσα χρόνια ένα τέτοιο σύννεφο χρειαζόταν πάνω από την Ελλάδα...
αγαπησιάρικο, διονυσιακό, χιπικο παραμύθι!
to είχα πάρει πέρυσι για μένα με το ωραίο του το ένθετο!
ποιητικότατη η τελευταία παράγραφος του ποστ!

Unknown είπε...

ΗΜΟΥΝ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΣΥΝΑΥΛΙΑ.ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ.

BOSKO είπε...

kostas...
καλώσ' τονα!
αλλά εδώ που άφησες το σχόλιο, μένει να ρωτήσω: σε ποια συναυλία; Της Αρσινόης Πνευματικού στα Γρεβενά;

Unknown είπε...

Στον Αγιο Παντελεημονα αναφερομαι...

BOSKO είπε...

kostas...
ααααα! είδες, ρε Kostas, που όλη την ώρα σε παρεξηγώ από το πρώτο σχόλιο που άφησες εδώ μέσα;
δε μου λες, τώρα, πήγες για τον ιερό σκοπό ή για ν' ακούσεις Νταλάρα; :-)))

Unknown είπε...

Πήγα γιατί πάντα ήθελα να δω κάτι ανάλογο σε Καθεδρικό νάο.Τώρα το τι σκοπό είχε η συναυλία δεν έχω πολυκαταλάβει.Δηλαδη θελανε να μας πουνε καθηστε οπως ειστε και μονοιαστε με τους Αφγανους?Χωρις μεταναστευτικη πολιτικη αυτο δεν γινεται και αγιοι να ημασταν!!!!!!!!Οι μεταναστες ειναι αφημενοι στη μοιρα τους και ταλαιπωρουνται και αυτοι και εμεις!!!Και επειδη πηγα και προσφατα σε ενα συνεδριο μεταναστευτικης πολιτικης η κυρια Αννα Νταλαρα υπευθυνη για το μεταναστευτικο δεν ξερει την τυφλα της!!!!!!Οπότε η γκετοποίηση θα έρθει σύντομα και με πολύ άγρια αποτελέσματα!!!!!!
Ο Νταλάρας καθηλωτικός όπως πάντα σε αυτού του είδους τα τραγούδια!!!

Άρτεμις είπε...

Με γεια το internet!!! Και πόσο ζηλεύω που σου πέτυχε το πράσινο στον τοίχο δεν λέγεται. Το δικό μου πράσινο βγήκε μπεμπε-φωσφοριζέ-φυστικί και το κάλυψα με ένα ουδέτερο μπεζ....γιατί το άλλο δεν βλεπόταν!!!
χαχαχαχαχα

Η αγέλαστη πολιτεία ήταν δώρο της μαμάς μου στα 7 μου χρόνια και τολμώ να πω πως ξέρω απ'έξω το 90% των στίχων.....συνήθιζα μάλιστα στις παιδικές αϋπνίες μου να το λέω όλο απ'έξω και μετά να κοιμάμαι. Το αστείο είναι ότι η μαμά έλεγε να μην το τραγουδάω και στο σχολείο γιατί έχει κάποιες λέξεις για μεγάλους. (στην αρχή οι καλικάντζαροι λένε στον Μανδρακούλο να πάρει τον πούλο και εκείνος λέει "σκάστε βρωμόστομοι". Ε εγώ δεν ήξερα τι σημαίνει "πούλος" οπότε τραγουδούσα το σημείο βάζοντας "μπιπ" στο βρωμόστομοι, το άλλο το έλεγα κανονικά. :-)