Σάββατο 8 Οκτωβρίου 2011

πάμε-ντοκιμαντέρ;





Η χθεσινή μέρα πέρασε στην κοντινή Χαλκίδα στη φετινή πέμπτη διοργάνωση του Φεστιβάλ Ελληνικού Ντοκιμαντέρ. Τον σκηνοθέτη Σταύρο Ιωάννου, τον καλλιτεχνικό δ/ντή του φεστιβάλ, τον εκτιμώ και τον θεωρώ βετεράνο ντοκιμαντερίστα, μου είχε αρέσει πολύ και η πρόσφατη πρώτη fiction ταινία του, αλλά αυτό βέβαια δεν με εμποδίζει να πω ότι το φεστιβάλ που αξιώθηκε να στήσει, κάπου "χάνει". Ίσως η αιτία του κακού να βρίσκεται στον τίτλο του φεστιβάλ, αποκλειστικά Ελληνικό Ντοκιμαντέρ και όχι Διεθνές δηλαδή. Διότι, κακά τα ψέματα, το ντοκιμαντέρ στη χώρα μας ως επί το πλείστον μονοπωλούν τηλεοπτικοί παραγωγοί της αρπαχτής (στη χειρότερη) ή κάτι απίστευτοι τύποι, αυστηρώς άνω των 60 ετών, που γυρνάνε με τη βιντεοκάμερα τους ότι κατεβάσει η κούτρα τους και το δείχνουν στους υπόλοιπους απίστευτους τύπους του χώρου (στην καλύτερη). Η πρώτη περίπτωση είναι βλαβερή, διαβρωτική, διότι χάριν της γρήγορης ΄κονόμας από την πίτα της ΕΡΤ συνήθως, στερείται κάθε δημιουργικότητας και καλλιτεχνικού αιτούμενου. Η δεύτερη, πάλι, αν και αφόρητη - δεν το συζητώ - έχει την πλάκα της. Να το πω αλλιώς, έχω βαρεθεί απ' το 2000 που γυρνάω στα κιν/φικά φεστιβάλ με τις ταινίες μου να βλέπω τους ίδιους και τους ίδιους παλαιοκομμουνιστάς, πολλοί εκ των οποίων δεν έχουν ίχνος χιούμορ, περιφέρονται με ύφος δέκα Καρδιναλίων και ανήκουν δυστυχώς στην πρώτη περίπτωση, τη βλαβερή και διαβρωτική που λέγαμε.

Τέλος πάντων, επειδή αφενός μου τη σπάει το καταγγελτικό ύφος, αφετέρου κι εγώ μέρος του παιχνιδιού αυτού αποτελώ, όσο κι αν το σιχαίνομαι κατά βάθος, αν ανέβηκα χθες στη Χαλκίδα ήταν για να παραστώ στο master class που παρέδωσε ο συνεργάτης μου, οπερατέρ Δημήτρης Θεοδωρόπουλος και επίκουρος καθηγητής φωτογραφίας στο τμήμα κιν/φικών σπουδών του Αριστοτελείου Παν/μίου Θεσ/νίκης.



Συγκινήθηκα με τον Θεοδωρόπουλο σε ρόλο δασκάλου και μια αίθουσα γεμάτη κυρίως από φοιτητές κιν/φικών σχολών. Ως άριστος γνώστης της ιστορίας του σινεμά και της δ/νσης φωτογραφίας, ο Δημήτρης μίλησε για το δημιουργικό ντοκιμαντέρ στην ελληνική κιν/φία, ανατρέχοντας σε fiction ταινίες ντοκιμαντερίστικης αισθητικής, σαν την Ανοιχτή επιστολή του Γιώργου Σταμπουλόπουλου και τον Δραπέτη του Κώστα Ζώη, αμφότερες του 1968 και σε μουσική Μαμαγκάκη.



Για να συνδέσει την οπτική των 60s με το σήμερα, αναφέρθηκε και στο ασπρόμαυρο ντοκιμαντέρ που κάναμε μαζί, το Ζωντανοί στο Κύτταρο - Σκηνές Ροκ, παίζοντας κι ένα 10λεπτο απόσπασμα. Έπειτα, μας έκανε την τιμή να δούμε το rough cut του δικού του ντοκιμαντέρ για τον Λουκά Σιδερά και τους Aphrodite' s Child που ολοκληρώνεται οσονούπω. Ειλικρινά, χαίρομαι που ο καλλιτέχνης αυτός με τιμάει με τη φιλία του και τη συνεργασία του, ο απόφοιτος του American Film Institute, ο κολλητός - μαζί με τη γυναίκα του, σκηνοθέτιδα Μάρσα Μακρή - του Pedro Almodovar και του συχωρεμένου Klaus Nomi στη Νέα Υόρκη των αρχών του ΄80, ο φανατικός οπαδός της jazz και του rock, ένας διανοούμενος τελικά που δεν έχει μεγάλη σχέση - θα μου επιτρέψετε - με τον μέσο Έλληνα κιν/φικό δ/ντή φωτογραφίας.



Εδώ ο Θεοδωρόπουλος με τον Κώστα Μακρινό, μοντέρ και ηχολήπτη του ντοκιμαντέρ Λουκάς Σιδεράς - Aphrodite 's Child. Οι δυο τους έλιωσαν όλο το καλοκαίρι που πέρασε μπροστά σε μία οθόνη, κάνοντας...κιμά - όπως συνηθίζουμε να λέμε - ένα ιλιγγιώδες υλικό από τα γυρίσματα. Εύχομαι και είμαι βέβαιος ότι το τελικό αποτέλεσμα θα τους δικαιώσει.







Μόλις ο Δημήτρης και ο Κώστας πήραν το τραίνο για Αθήνα, λίγο πριν και τη δική μου αναχώρηση, βρέθηκα με παλιούς και νέους φίλους. Συγκεκριμένα, με τον Γαβριήλ Τζάφκα, δημιουργό ενός ντοκιμαντέρ για την κιν/φική παιδεία στην Ελλάδα, αλλά και μιας μικρού μήκους ταινίας που απέσπασε τα βραβεία σεναρίου και μουσικής στο τελευταίο φεστιβάλ Δράμας. Παραγωγός στο ντοκιμαντέρ του, το οποίο θα προβάλλεται σε λίγες μέρες στο Ολύμπιον της Θεσ/νίκης και στον Μικρόκοσμο στην Αθήνα, είναι η Τζίνα Πετροπούλου της Vox Documentaries,



δηλαδή η δική μου, επίσης, παραγωγός στο Ζωντανοί στο Κύτταρο - Σκηνές Ροκ. Κλείνω, λέγοντας ότι μόλις χθες το βράδυ, στη Χαλκίδα, οριστικοποίησα το θέμα του επόμενου ντοκιμαντέρ μου. Το πρώτο meeting παραγωγής θα γίνει από ΄βδομάδα και μόλις ξεκαθαρίσει πλήρως σε όλες του τις λεπτομέρειες, θα το ανακοινώσω. Ευχαριστώ, πάντως, τον Γιώργο Χρονά για τη σύντομη τηλεφωνική συνομιλία μας. Η νοερή εικόνα του να παρακολουθεί το δελτίο ειδήσεων και τα λόγια στήριξης, με ανέβασαν και το χρειαζόμουν!

23 σχόλια:

pl@νόδIοS παρατηρητής είπε...

bosko ....που έγινε η παρουσίαση στο κόκκινο σπίτι όπως κάθε χρόνο η αλλού? ... ε βρήκαν να το κάνουν το ντοκιμαντέρ τέτοια εποχή ..άλλη αίσθηση της Χαλκίδας το καλοκαίρι .... τέλος πάντων ευτυχώς που γίνεται και το φεστιβάλ και έρχεται η Χαλκίδα στο προσκήνιο ... Σαββατοκύριακο μην επιχειρήσεις να έρθεις οι Αθηναίοι κάνουν χιλιόμετρα ουρά .... θα βλαστημήσεις την ώρα και τη στιγμή .... καλό βράδυ

BOSKO είπε...

Δον κιχωτης...
τη Χαλκίδα την αγαπάμε και μόνο για το κομμάτι της παραλίας της και τη γέφυρα. Διότι, απ' την άποψη δόμησης, είναι άσ 'τα να πάνε.
καλή εποχή είναι η τωρινή για το φεστιβάλ. Καλοκαίρι όλοι λείπουν, ποιος θα πήγαινε εκεί;
δεν θα 'ρχόμουν ούτως ή άλλως, βρέθηκα χθες μόνο για το master class του φίλου και συνεργάτη μου.
δεν ξέρω τι εννοείς "κόκκινο σπίτι" (μου κάνει λίγο σε...μπουρδέλο η φράση σου και μ' αρέσει), πάντως οι προβολές γίνονται στο νομαρχιακό μέγαρο και στο μέγαρο Παπαδημητρίου. Εσύ θα ξέρεις, αφού εισ' από ΄κει.

pl@νόδIοS παρατηρητής είπε...

Βοσκο το κόκκινο σπίτι είναι παλιό νεοκλασικό όπoυ γίνονται όλα τα συνέδρια .... στο τέλος της παραλίας ...δεν μπορεί αν έχεις περπατήσει την παραλία θα το έχεις δει ...και αν μου επιτρέπεις η Χαλκίδα έχει ένα σωρό μέρη να δεις ...πέραν της παραλίας ... από το κάστρο μέχρι την περιοχή στα τρένα και την περιοχή λιανής άμμου ... και όσον αφορά τη δόμηση ασφαλώς θα αναφέρεσαι στο κέντρο ... ο Καράμπαμπας (το κομμάτι της Χαλκίδας που βρίσκεται στη μεριά της Βοιωτίας είναι πολύ ωραίο )... Τώρα αυτό που τρελαίνονται όλοι για τα ουζερί δεν το έχω καταλάβει ... και σιγά τα ουζερί ...η Εύβοια έχει 10000000 καλύτερα ουζερί σε πολύ καλύτερες τιμές από τα σκατομάγαζα της παραλίας ....βλέπε Δελφίνια (το μαγαζί που πάνε όλοι λες και είναι κανα τρελό ουζερί ) .. Αν έρθεις καλοκαίρι θα καταλάβεις για τι κόσμο σου λέω ...Το Φθινόπωρο έχει πιο λίγο κόσμο και από Ινδιάνικο χωριό

BOSKO είπε...

Δον κιχωτης...
εντάξει, ρε συ Χαλκιδαίε, stay cool, δεν σ' είπαμε και καμπούρη.
όταν είσαι περαστικός πώς ν' ανακαλύψεις τα άλλα, τα καλά ουζερί; μ' αρέσει που μιλάω κι έχω να πατήσω σε ουζερί καμιά δεκαριά χρόνια τουλάχιστον.
Καράμπαμπας; εγώ μόνο τον σουβλατζή ξέρω, αυτόν στη Δραπετσώνα, κοντά στις παλιές μου γειτονιές.
ωραία ειν' η Εύβοια, παραμέσα ή παραέξω ή παραπλεύρως της Χαλκίδας δεν έχω πάει ποτέ, οπότε τι νά 'γραφα; ότι είδα, λέω ο καψερός.

pl@νόδIοS παρατηρητής είπε...

bosko σωστά τα λες ...χαχα β.Εύβοια αν σε βγάλει ο δρόμος σου να πας ... και απο εκέι αν θές πάρε το καράβι για Μαγνησία .... η καλύτερη διαδρομή που υπαρχει ... χαιρετώ ...

BOSKO είπε...

Δον κιχωτης...
μήπως είσαι βρυκόλακας;

pl@νόδIοS παρατηρητής είπε...

βοσκο ερώτηση κρίσεως ?? ξύπνησα νωρίς και κάθησα να διαβάσω τις αναρτήσεις των βλογ απλό ...χαχαχαχα

ΦΩΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΙΝΟΣ είπε...

Καλημέρα, πέρα ως πέρα!

BOSKO είπε...

Δον κιχωτης...
άκου "ξύπνησα νωρίς"!
κοιμήθηκες και καθόλου;
δες τι ώρες γράφτηκαν τα comments του post και βγάλε συμπέρασμα.
κι εσύ του club είσαι, μου φαίνεται:-))

BOSKO είπε...

ΦΩΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΙΝΟΣ...
ωχ, νά τονα κι ο άλλος πρωί-πρωί.
είμαστε όλοι για το τρελοκομείο, ασυζητητί!

ΦΩΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΙΝΟΣ είπε...

Το πρωι ελπίζω , μέχρι το βράδυ απελπίζομαι.

pl@νόδIοS παρατηρητής είπε...

κοιμομουν χθες όλη μέρα ... που να κοιμηθώ βράδυ μετά ... και αυτές οι 3 ώρεσ καλές ήταν .... ναι του κλαμπ αν δεν πάει 2-3 δεν κοιμάμαι ...

pl@νόδIοS παρατηρητής είπε...

λοιπόν την καλημέρα μου και πάλι http://www.youtube.com/watch?v=xYo7v9DYZ7c ...

BOSKO είπε...

ΦΩΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΙΝΟΣ...
κάτι κατάλαβα, η αλήθεια είναι!

BOSKO είπε...

Δον κιχωτης...
εγώ που δεν κοιμήθηκα ούτε τρία λεπτά; είδα το The Haunting του Ρόμπερτ Γουάιζ, μετά άκουγα θορύβους μεσ' στο σπίτι και κοψοχολιάστηκα, οπότε είπα να ξαναμπώ στο blog.
τώρα πάω να οριζοντιωθώ.
καλή σας μέρα, κύριοι!

BOSKO είπε...

Δον κιχωτης...
thanx, θα το δω όταν ξυπνήσω!

Υπερμίκης είπε...

Θα το ξέρεις στα σίγουρα Μποσκο.Είναι οι χαρταετοί από την Γειτονιά των Αγγέλων του άλλου..Αποτυχιμένο θεατρικό έργο εν αντιθέσει με την μουσική και τα τραγούδια που το συνόδευαν.Υπάρχει κάποιος που να μην ξέρει το ΔΟΞΑ ΤΩ ΘΕΩ ή ΤΟ ΣΤΡΩΣΕ ΤΟ ΣΤΡΩΜΑ ΣΟΥ ΓΙΑ ΔΥΟ;Κάπως έτσι δεν ξεκίνησε την καρριέρα του και ο Γιάννης Πουλόπουλος;Στα δεκατέσσερα μου εκείνη την εποχή το τραγούδι που μ΄αγγιξε περισσότερο ήταν το ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΣΟΥ.

Συχνά μιλάς υποτιμητικά για τους πάνω από τα εξήντα...Κι όμως εξηντάριδες ταλαντούχους φίλους έχεις πολλούς..Μ΄ερχεται στο μυαλό η Μαρίζα..αλλά και ο Ζώης που αναφέρεις και τόσοι άλλοι..
Την ταινία του Κονσαλόφσκυ την είδα και εντυπωσιάστηκα.Βλέποντάς την θυμήθηκα την γνωστή ταινία γνωστικών-τρελών του Φόρμαν με τον Νίκολσον και μια άλλη παλιά αμερικάνικη με πρωταγωνιστές νάνους-φρικιά...Ο ρυθμός της ταινίας με έφερνε συνέχεια στο νού έργα του Φελλίνι.Ευχαριστώ για την υπόδειξη,πέρασα ωραία.Αξίζει τον κόπο να δει κανείς και τη Σιβεριάδα, του ίδιου σκηνοθέτη.Χρειάζεται όμως υπομονή γιατί διαρκεί όσο και ο Θίασος του Αγγελόπουλου..

George Tsitiridis είπε...

mono 2 photo pou se apeikonizoun ?
exases tin forma sou

Unknown είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
BOSKO είπε...

KOSTAS...
γιατί τό 'σβησες;
ισχύει η "προσφορά" σου;
αν ναι, άσε εδώ τηλ. ή email (καλύτερα τηλ.)
νομίζω πως μπορώ γι' απόψε, αλλά να μιλήσουμε πρώτα!

BOSKO είπε...

Υπερμίκης...
μια χαρά είναι οι 60άρηδες και οι παρέες μου, όπως λες, περιλαμβάνουν αρκετούς απ' αυτούς. Εγώ απλά αναφέρθηκα γι' ακόμη μία φορά σε κάτι αριστερούς πολυθεσίτες της "γενιάς του ΠΟλυτεχνείου" που τους τρώμε στη μάπα σαράντα χρόνια κι από "επαναστάτες" έγιναν η χειρότερη μορφή κατεστημένου.
ευχαριστούμε για τις σινεφιλικές πληροφορίες!

BOSKO είπε...

pisoglendis...
χαχαχαχα
έλεγα χθες βράδυ γι' αυτό το σχόλιο σου σε κώστα-λίνα κι έπεσε χοντρό γέλιο!

Υπερμίκης είπε...

Νομίζω δεν θα τους χώνευα ούτε κι εγώ (σκασίλα τους θα μου πεις..)Ευτυχώς που δεν βρίσκομαι ανάμεσα τους λόγω αποστάσεως...

Λυπηρό που καβάλησαν κι αυτοί την εξουσία και συμπεριφέρθηκαν μεταδικτατορικά όπως ακριβώς έπραξαν οι αιώνιοι αντίπαλοί τους που επί δεκαετίες κατέκριναν..Εννοώ τους προδικτατορικά βολευμένους..

Ευτυχώς υπήρξαν και εξαιρέσεις.Κι αυτό ακριβώς ήταν το μεγαλείο του
Χατσιδάκι.Δεξιός μεν αλλά την αδικία δεν την σήκωνε!Όσες φορές ήταν αναγκαίο τα έλεγε έξω από τα δόντια...