Τρίτη 17 Ιουλίου 2012

R.I.P. ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΟΥΤΣΙΟΣ (1932 - 2012)


Μου κάνει εντύπωση το πόσο δημοφιλής υπήρξε ο ηθοποιός και βαρύτονος τραγουδιστής Γιώργος Μούτσιος. Πέθανε σήμερα το πρωί από σοβαρά προβλήματα υγείας σε ηλικία 80 ετών και μέχρι αυτή την ώρα το διαδίκτυο (blogs, Facebook και youtube) κατακλύζεται από μηνύματα συμπάθειας και αγάπης προς το πρόσωπο του. Φαίνεται τελικά πως παρ' όλο που είχε χρόνια να εμφανιστεί στο προσκήνιο, οι ερμηνείες του, οι οποίες στόλισαν κυριολεκτικά τα τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκι, έφτασαν και περίσσεψαν για να περάσει ο ίδιος στη σφαίρα του μύθου! Γεννήθηκε στην Καλαμάτα τον Ιανουάριο του 1932 και σπούδασε λυρικό τραγούδι στη Βιέννη σε νεαρή ηλικία. Αδερφές του ήταν οι τραγουδίστριες της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, Σοφία και Μαρία Μούτσιου. Ο δρόμος του μ' αυτόν του Μάνου Χατζιδάκι έσμιξε για πρώτη φορά το 1959, όταν έδωσαν μαζί μια σειρά ρεσιτάλ για πιάνο-φωνή, όπου εκεί ο Μούτσιος ερμήνευσε τον ''Κύκλο με την κιμωλία'', τον ''Κύκλο του CNS'' και το ''Καταραμένο φίδι''. Ακολούθησε η συμμετοχή του στο πρώτο, ιστορικής σημασίας, ανέβασμα των ''Ορνίθων'' του Αριστοφάνη με τα γνωστά επεισόδια. Εν τη απουσία του Χατζιδάκι στις ΗΠΑ και συγκεκριμένα το διάστημα 1971 - 72 ο Μούτσιος ηχογράφησε για τη Lyra μια σειρά τραγουδιών του συνθέτη, ενορχηστρωμένα από τον Γιώργο Κοντογιώργο, με τη συμμετοχή της Μαρίας Δουράκη. Μέσα εκεί περιεχόταν και το ''Ένας μύθος'', πάλι από έργο του Αριστοφάνη, στη μετάφραση του Θρασύβουλου Σταύρου. Παρ' ότι φιλοβασιλικός και με ακραίες συντηρητικές απόψεις ως το τέλος, ο Μούτσιος φρόντισε τη δημόσια εικόνα του και δεν περιφερόταν στα κανάλια να ξεφτιλίζεται σαν κάτι άλλους ομότεχνους του (βλ. Κώστα Πρέκα). Τελευταία φορά τον είχα δει σε ένα αφιέρωμα στον Μάνο Χατζιδάκι, στο Μουσείο Μπενάκη, να τραγουδάει ή, για νά'μαστε ακριβείς, να προσπαθεί να τραγουδήσει κάποια τραγούδια από τον μπρεχτικό ''Κύκλο με την κιμωλία''. Πρέπει να ήταν το 2008 και η συγκίνηση παρ' όλα αυτά ήταν μεγάλη με έναν χατζιδακικό μύθο επί σκηνής! Ήταν σημαντικός! Θα μείνει αξέχαστος!

2 σχόλια:

Αθανασία είπε...

Ε,άϊ στο καλό πιάααααα!(όχι εσύ καλό μου) βαρεθήκαμε να αποχαιρετάμε σπουδαίους ανθρώπους...κρίμα έφυγε ένας σπουδαίος ηθοποιός και καλλιτέχνης....από τους λίγους τόσο αξιοπρεπείς,συμμαζεμένους ανθρώπους που ΔΕΝ έδωσαν ΠΟΤΕ,δικαίωμα να τους σχολιάσουν αυτούς και τη ζώη τους...καλό του ταξίδι...αιωνία του η μνήμη, πραγματικά αξέχαστος και αυτός,κι οι ερμηνείες του ειδικά στα τραγούδια,του Μάνου μας...φέυγουν όλοι,οι καλοί και σπουδαίοι και μένουν πίσω,τα σκουπίδια....αυτό...ε,ο κύριος Πρέκας το έχει παρά-τραβήξει (γιανά μ η πώ τίποτε άλλο) με το ξεκατίνιασμά του...και κάποιος να τον μαζέψει επιτέλους κάποτε....αυτό...τι άλλο να πώ...φιλάκια καλό μου...καλησπέρες...

Υπερμίκης είπε...

Τραγούδησε εξαίρετα και τα ΕΠΙΦΑΝΙΑ των Σεφέρη-Θεοδωράκη.