Τετάρτη 20 Δεκεμβρίου 2017

Για την τηλεοπτική συνέντευξη του Αναστάσιου Αλβανίας και μια δήλωση του Ντίνου Χριστιανόπουλου

Τηλεόραση δεν παρακολουθώ, το λέω ξανά και ξανά με την πρώτη ευκαιρία, παρόλο που έβαλα πρόσφατα αποκωδικοποιητή λόγω της δικής μου επερχόμενης εκπομπής στο RISE TV. Χθες βράδυ, ωστόσο, κάθισα και είδα τη συνέντευξη του Αναστάσιου Αλβανίας στον Παπαχελά για τον ΣΚΑΪ. Μεγάλη η χάρη του δηλαδή του Αναστάσιου που με έκανε να συντονιστώ στο συγκεκριμένο κανάλι...Η αλήθεια είναι πως δεν θα έπαιρνα χαμπάρι αν δεν έβλεπα ένα status της Ντόρας Μπακοπούλου στο facebook - η Ντόρα ήταν εκείνη που μας σύστησε να παρακολουθήσουμε τη συνέντευξη ενός πραγματικά πνευματικού ανθρώπου, που δεν προέρχεται από το χώρο των Τεχνών. Ας είναι! Είδαμε και τους ανθρώπους των Τεχνών και των Γραμμάτων, τους χαμένους μες τη ματαιοδοξία και τη γκρίνια τους...Τέλος πάντων. Ο Αναστάσιος είναι ομολογουμένως μία ήρεμη και νηφάλια φωνή στους κόλπους της Εκκλησίας συγκριτικά με όλα τους μισάνθρωπους φασίστες στυλ Αμβρόσιος και δε συμμαζεύεται. Είναι ο μόνος ίσως, διότι ενδεχομένως θα υπάρχουν κι άλλοι ιερωμένοι, που έχει διαβάσει κι άλλα πράγματα, πέραν των Γραφών, και που δε χρειάζεται να πολιτικολογήσει, χαϊδεύοντας τα αυτιά κανενός, χριστιανού ή άθρησκου. Ο Αναστάσιος είναι πιστός, βαθιά πιστός, με όλη τη φιλοσοφία του να βρίσκεται ακριβώς στο πεδίο της αναζήτησης του Θεού. Προφανώς και υπερασπίζεται τη χριστιανική πίστη, προφανώς και στηλιτεύει την εκδικητική όψη του ισλαμισμού - αρκέστηκε σε επιχειρήματα ναι μεν απλοϊκά, μα που όλοι τα έχουν σκεφτεί -, στο επίκεντρο όμως του λόγου του υπήρχε ο άνθρωπος και τα προβλήματα της ύπαρξης του μέσα σ' έναν κόσμο εφιαλτικό και δύσκολο. Συγκινήθηκα, το ομολογώ, όταν τον ρώτησε ο Παπαχελάς για την πιο οριακή στιγμή στη ζωή του. Μια προσευχή που έκανε κάποτε, ήταν η απάντηση του Αναστάσιου, στην οποία εξέφρασε στον Θεό την προσπάθεια του να Τον αγαπήσει. Τα μάτια του δάκρυσαν, η φωνή του κόμπιασε και η ειλικρίνεια του αποκαλύφθηκε σε όλο της το μεγαλείο. Άκουγα αυτόν, έναν Αρχιεπίσκοπο εκτός ελλαδικού χώρου, να ανατρέχει στους ποιητές και τους λογοτέχνες - πιθανώς με μία υπερηφάνεια και ένα ''νάζι'', καθώς ξέρει καλά ότι οι συνάδελφοί του δεν σκαμπάζουν από κάτι τέτοια - και σκεφτόμουν πόσο πιο διαφορετική θα ήταν η κατάσταση αν διατελούσε Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος στη θέση του συντηρητικού Ιερώνυμου. Θα τον άφηναν άραγε οι εκκλησιαστικοί εδώ κύκλοι που φυλάνε καλά το μαγαζί τους; Δεν το πιστεύω...Όπως πιστεύω, όμως, ότι ήδη κάποιοι απ' αυτούς τους υψηλά ιστάμενους της Εκκλησίας γνωρίζουν πόσο δημοφιλής είναι ο Αναστάσιος μεταξύ των πολέμιων τους. Αγνοούσα το έργο του Αναστάσιου, μια και δεν ασχολούμαι με τα εκκλησιαστικά. Τον ήξερα μόνο σαν όνομα, ένα όνομα που το είχα στην ίδια μοίρα με τα άλλα της ''συνομοταξίας'' του. 
Ο ποιητής Ντίνος Χριστιανόπουλος ήταν ο πρώτος που μου έπλεξε το εγκώμιο του σε εκείνη τη συνέντευξη, την οποία ακόμη δεν έχω δημοσιεύσει, από τον Σεπτέμβριο του 2013. Παραθέτω το μικρό απόσπασμα:
Ν.Χ.:...Τον Αναστάσιο, τον Αρχιεπίσκοπο Αλβανίας, τον γνωρίζετε;
Α.Μ.: Ναι
Ν.Χ.: Αυτός μου λέει: Όχι απλά διαβάζω τα ποιήματα σας, τα ξέρω απ' έξω! Μου είπε, πράγματι, πέντε - έξι απ' 'εξω και μού'κανε σπουδαία εντύπωση! Σπουδαίος! Ενώ με τον Χριστόδουλο, δόξα τω Θεώ, δεν είχα παρτίδες, δεν μ' άρεζε για πολλά που έκανε. Κάθε μέρα άλλαζε άμφια. Τι ήτανε; Σουρπουίτσα; 

Δεν υπάρχουν σχόλια: