Στα ίχνη της Marianne Faithfull στο Λονδίνο του 2025

Κάλεσα ταξί με uber που θα με μετέφερε από το προάστιο Hackney στο κέντρο του Λονδίνου και συγκεκριμένα στο BFI Cafe που είχαμε ραντεβού με τον Andrew Batt, τον άνθρωπο πίσω από τις πρόσφατες αριστουργηματικές επανεκδόσεις σε βινύλιο όλων των άλμπουμ της Marianne Faithfull. Η επικοινωνία μας με τον Andrew είχε ξεκινήσει πριν από ενάμισι χρόνο, ενόσω η αγαπημένη καλλιτέχνιδα βρισκόταν στη ζωή. Μιλούσαμε στο instagram της, που ακόμη το χειρίζεται ο ίδιος, έχοντας δει τις αναρτήσεις που κάνω κατά καιρούς γι' αυτήν. Δεν θα πω εδώ τι ιστορίες άκουσα από τον λαλίστατο Andrew για την πορεία και την προσωπικότητα της Faithfull - οι δυο τους άλλωστε συνδέονταν με μεγάλη φιλία την τελευταία 25ετία. Αυτό που μπορώ να πω μόνο είναι ότι πλέον γνωρίζω πράγματα για τη Marianne Faithfull, που δεν θα τα έβρισκα πουθενά για να τα διαβάσω στο διαδίκτυο. 

Με τον Andrew Batt στο Λονδίνο, Παρασκευή 5 Δεκεμβρίου 2025

Την προηγούμενη μέρα, Πέμπτη 4 Δεκεμβρίου, πήραμε με τη Χαρούλα το αυτοκίνητο και κάναμε μια ωραία εκδρομή μέχρι το Μπερκσάιαρ (προφέρεται Μπέρκσιρ). Κλασική βρετανική επαρχία, πανέμορφη, μόλις μία ώρα και κάτι έξω από το Λονδίνο. Ερημιά, ελάχιστοι άνθρωποι και απέραντα λιβάδια με αγελάδες και άλογα να βόσκουν ελεύθερα. Βέβαια δεν τραβηχτήκαμε τυχαία ως εκεί μια βροχερή μέρα στο Λονδίνο, όπως βροχερές είναι όλες οι μέρες στο Ηνωμένο Βασίλειο τέτοιο καιρό. Επισκεφτήκαμε το εκκλησάκι της St. Mary, την τελευταία κατοικία της Faithfull. Ήταν το μέρος που είχε μεγαλώσει η μητέρα της και ήταν επιθυμία της να ταφεί δίπλα της. Δυσκολευτήκαμε να βρούμε το ταφικό μνημείο μέσα στους άλλους σκόρπιους τάφους. Για την ακρίβεια δεν υπήρχε καν τάφος, έστω κι αν τον ερχόμενο Φεβρουάριο συμπληρώνεται ένας χρόνος από την ταφή της. Δύο ταμπελίτες μόνο με το πλήρες όνομα της και τις ημερομηνίες γεννήσεως και θανάτου, καρφωμένες στο έδαφος, πάνω από ένα μικρό σωρό από χώμα, πέτρες και χορτάρια. Συγκινήθηκα πραγματικά! Αυτή που έζησε τα πάντα στο κόκκινο, που γνώρισε την πιο ευτυχισμένη, μα και την πιο θλιβερή όψη της ζωής, κειτόταν κάτω από το χώμα ενός μικρού αγγλικού χωριού, απ' όπου στην εφηβεία της έπαιρνε καθημερινά τη συγκοινωνία για να κάνει τις σπουδές της στο Λονδίνο των early sixties. Πιο πολύ συγκινήθηκα όταν ο Andrew Batt με ενημέρωσε πως το τραγούδι που έβαλα στο story μου στο instagram, το «The Gypsy Faerie Queen», ήταν εκείνο που ακούστηκε στην κηδεία της Faithfull στο ίδιο μέρος που βρεθήκαμε. 

Και κάτι ακόμη, όπως το έμαθα από τον Andrew που μου το χάρισε και σε μία νέα κόπια βινυλίου: Το άλμπουμ «A secret life», προϊόν της σύμπραξης της Marianne Faithfull με τον κινηματογραφικό συνθέτη Angelo Bandalamenti, μόνο στην Ελλάδα είχε κυκλοφορήσει και σε βινύλιο στον καιρό του, το 1995. Μάλιστα το πορτραίτο της Faithfull που χρησιμοποιήθηκε στο εξώφυλλο ήταν από τη φωτογράφηση της για το «Vogue» το ίδιο διάστημα.