Σάββατο 16 Φεβρουαρίου 2008

ΤΑ ΕΥΣΤΟΧΩΣ ΔΟΜΗΜΕΝΑ ΒΡΩΜΟΛΟΓΑ ΤΟΥ ΤΖΙΜΗ ΠΑΝΟΥΣΗ ΣΤΟ LUNA DARK...


Σε άλλο ένα σόου του Τζίμη Πανούση ξέρεις εκ των προτέρων πως θα πονέσουν οι μασέλες σου από το γέλιο. Έφτασα στο Luna Dark της Ιεράς οδού έντεκα παρά κάτι το βράδυ κι έπεσα πάνω σε μια τεράστια ουρά από κόσμο που περίμενε καρτερικά να εισβάλει κανονικά στο μαγαζί. Ο παρκαδόρος φρόντιζε για τα αυτοκίνητα κάποιων, ο πορτιέρης έκοβε φάτσες στην είσοδο. Κι εγώ λίγο παραπέρα, αναμένοντας την παρέα μου, παρατηρούσα το σημερινό κοινό του Πανούση. Γνωστοί ηθοποιοί, δημοσιογράφοι, καλοντυμένα ζευγάρια όλων των ηλικιών, απαστράπτουσα νεολαία, γυναικεία αρώματα, λίγοι μαλλιάδες κλπ. Από κάπου έσκασαν μύτη κι ένας άντρας με μια γυναίκα, απεριποίητοι και γύρω στα 50 αμφότεροι, που έτρεχαν να προλάβουν. Πήγα πιο κοντά και παρατήρησα τα χέρια τους, του άντρα όλο τατουάζ και της γυναίκας σημαδεμένα με τις γνωστές μικρές μπλε βούλες που έχουν συνήθως κι όσοι ατύχησαν στη ζωή τους να κάνουν φυλακή. Αυτοί σίγουρα θ' ανήκουν στη συνομοταξία των φρικιών των Εξαρχείων αλλοτινών εποχών, που παρακολουθούν τον καλλιτέχνη από το ξεκίνημα του ήταν η σκέψη που μου δημιουργήθηκε αμέσως. Πιθανώς να βρίσκονταν και μέσα στις καταλήψεις του Χημείου, όταν ο Τζίμης έβγαζε στην κιθάρα του το θρυλικό άσμα Disco tsoutsouni. Τον όποιο προβληματισμό μου αντικατέστησε ένα αμυδρό χαμόγελο με το που έπεσε το βλέμμα μου στη μεγάλη αφίσα του προγράμματος: ο Πανούσης τετ- α- τετ αντιμέτωπος με το τέρας των media, της κρατικής σαπίλας και της Ζαχοπουλιάδας υπό τον γενικό τίτλο Δομημένα Βρωμόλογα! Κι από κάτω με μικρότερα γράμματα mounofthalmo-teras@mouniall.gr! Η παρέα μου ήδη είχε έρθει, μπήκαμε κι εμείς κατ' ευθείαν μέσα, το γκαρσόνι μας οδήγησε σ' ένα τραπέζι μπροστά- μπροστά και γίναμε κυριολεκτικά πολτός με τα χίλια περίπου άτομα που είχαν τιγκάρει την τεράστια αίθουσα. Μέσα από εντυπωσιακά φωτιστικά εφέ και καπνούς, ο Τζίμης με τη μπάντα του βγήκαν στη σκηνή ύστερα από ένα τέταρτο για να μας υποδεχθεί με την ατάκα Κυρίες, κύριοι και ομοφυλόφιλοι πελάτες μου,
καλωσήρθατε και καλή διασκέδαση! Από κει και πέρα, το σόου ξεκίνησε και δεν έμεινε τίποτα όρθιο! Από την υπόθεση Ζαχόπουλου (πάει, παιδιά, ξεφτιλίστηκαν και οι αυτοκτονίες!), μέχρι αναφορές στους Κατσιμιχαίους (εγώ από τότε το' λεγα ό,τι οι αδερφοί Κατσιμίχα ήταν μόνο ένας!) κι από τη σάτιρα στον Φίλιππο Πλιάτσικα (αυτουνού το όνομα βγαίνει απ' το πλιάτσικο, δηλαδή ότι αρπάξουμε!) και στον Αγγελάκα (το ρεφρέν του Σιγά μην κλάψω που έγινε Σιγά μην κλάσω!) μέχρι την πληροφορία ό,τι ο Ζαχόπουλος γαμούσε τον πρωθυπουργό και τη γυναίκα του μαζί! Δεν έλειψε ακόμη η σάτιρα στον Χριστόδουλο και τον καινούργιο, τον Τζερόνιμο, αν και στο επίκεντρο της χθεσινής παράστασης βρισκόταν το ομιλών...μουνί
της Τσέκου! Ενδιαμέσως, όλα τα παλιά αγαπημένα τραγούδια παιγμένα σε heavy- metal εκδοχές, ταιριαστές με το χώρο: το Ερωτικό, ο Έλληνας- Νεοέλληνας, το Ένα τραγούδι για το χειμώνα, το Είμαι γυφτάκι κλπ. Το δεύτερο μέρος άνοιξε με τον Τζίμη ντυμένο με ράσο γεμάτο γαρίφαλα και με λευκόξανθη περούκα. Πίσω του, ο φον Κάραγιαν τον διηύθυνε από την οθόνη στη συμφωνική διασκευή του Σ' έχω κάνει θεό της Στανίση (η άποψη αυτή του μουσικοσυνθέτη Ρωσσόπουλου στο εν λόγω λαϊκό σουξέ με τη σπουδαία σοπράνο Ειρήνη Καράγιαννη, από την ταινία Ιλουστρασιόν του Χαριτόπουλου, νομίζω είναι ό,τι πιο εμπνευσμένο και πνευματώδες έχει ακουστεί τα τελευταία χρόνια)! Διανθισμένο με τις προβλέψιμες τηλεφωνικές φάρσες, την απαγγελία σαχλών ποιημάτων, τις σεξίστικες εμμονές του καλλιτέχνη, το αλλοιωμένο ποτ- πουρί από χιτ του Χατζηγιάννη έως του Μακρόπουλου (δε γλίτωσε ούτε και το Έρωτα εσύ από τον Μεγάλο Ερωτικό του Χατζιδάκι) και τις προβολές ξεκαρδιστικών βίντεο, τα Δομημένα Βρωμόλογα τέλειωσαν στις δύο τα ξημερώματα. Ένα Κάγκελα παντού που ξεσήκωσε την αίθουσα κι έπειτα ο Πανούσης με την ορχήστρα του επί σκηνής να χαιρετούν, τραβώντας ομαδική μαλακία στο ρυθμό του Ζορμπά του Θεοδωράκη!

Τι είναι τελικά ο Τζίμης Πανούσης του 2008; Ένας stand up comedian που η μουσική και ευρύτερη παιδεία του τον χρήζουν ακατάλληλο για το Δελφινάριο; Ένας αμετανόητος αναρχικός που από τα μικρά κλαμπάκια των Εξαρχείων μετακόμισε στις μεγάλες πίστες αυτής της πόλης; Ένας κυνικός και δαιμόνιος επιχειρηματίας που ξέρει να εκμεταλλεύεται απλά την ανάγκη του θλιμμένου κόσμου για να γελάσει; Που τολμάει να ξεστομίζει πράγματα, γνωστά απ' όλους μα που και αυτοί οι όλοι θα δίσταζαν να εκφράσουν, να ξεστομίσουν; Μιλούσα σήμερα με γνωστή τραγουδίστρια του ποιοτικού έντεχνου, η οποία ισχυρίστηκε ό,τι ο Πανούσης το' χει χάσει το παιχνίδι κι ό,τι πλέον κάνει ένα διαφορετικό σόου του ΑΝΤ- 1...Το έλεγε αυτή που σε κάθε συναυλία της δε μαζεύονται πάνω από 70 άτομα πια, τη στιγμή που οι πελάτες του Πανούση συρρέουν κατά εκατοντάδες κάθε βράδυ εκεί που εμφανίζεται. Πιθανότατα η τραγουδίστρια να έχει χίλια δίκια! Σκεπτόμενος ακόμη όμως το πως ο πολιτισμός των καιρών μας έχει μετατραπεί σε αχταρμά, δίνοντας βήμα και λόγο ύπαρξης σε κάθε ανυπόφορη ασημαντότητα, θεωρώ πως παρουσίες σαν του βρωμόστομου Τζίμη Πανούση είναι ελάχιστο δείγμα υγείας! Ασχέτως αν η φιάλη ουίσκι κοστίζει 180 ευρώ ανά τέσσερα άτομα...Το' χουμε πει πολλές φορές, η εποχή αλλάζει και η μνήμη μπερδεύεται, οπότε είτε τα σκας και το διασκεδάζεις, είτε κάθεσαι σπίτι και ξαναλιώνεις τα βινύλια της εφηβείας σου, αισθανόμενος και μεγαλύτερη ασφάλεια. Πάντως, εγώ, παρ' όλο που χθες βράδυ το φχαριστήθηκα, αν δεν υπήρχε λόγος να καλύψω το πρόγραμμα, σίγουρα θα διάλεγα το δεύτερο.

10 σχόλια:

greekgaylolita είπε...

Δε ξερω βρε παιδι μου αν φταιει η εποχη που τους ωθει να ενδυονται ρουχα ενος βεστιαριου που δε τους ταιριαζει ακριβως για να υπαρξουν,ή ειναι συνειδητη επιλογη απο μια ηλικια και μετα να λειτουργουν με γνωμονα τα φραγκα.Εντεχνοι και ατεχνοι,αριστεροι και δεξιοι,ταλαντουχοι και αταλαντοι.Τα τειχη εχουν πεσει πια,αυτη ειναι η πραγματικοτητα,και καλως εχουν πεσει κατα την αποψη μου.Η αληθινη τεχνη δε χρειαζεται καταλογογραφησεις και εκουσιες περιχαρακωσεις γιατι καταληγουμε σε "ποιοτικα" "σκυλαδικα" τυπου Μαριας Ντολορες Παρελθον(της κατα τ'αλλα υπεροχης Σαβιννας).Με τον Πανουση,με τον Σαββοπουλο και με μερικους αλλους νιωθω κατι να τσιναει.Ακομα κι ο Πανουσης εχει γινει,παρολη την επιφανεια που ακομα γρατσουναει,εναλλακτικα συστημικος,σαν να καλυπτει κενα αντι να τα δημιουργει ή να τ'αποκαλυπτει.Εχει αλλαξει και το κοινο boscο μου,ομως,ειναι πασιφανες κι αυτο.Απο τα ανωγεια μεχρι τα προπυργια.Κανοντας με να τους δινω καποια ελαφρυντικα..

BOSKO είπε...

Ακριβώς. Έχει αλλάξει και το κοινό, όπως λες. Ένα άλλο καλό που είπε χθες ο Πανούσης ήταν και το "σύντροφοι, εμείς είμαστε η γενιά του Χημείου και όχι του Πολυτεχνείου και ευτυχώς, διότι αν ήμασταν του Πολυτεχνείου, τώρα θα' χαμε βολευτεί σε κάνα υπουργείο"... Σάμπως κι αυτός κάνει κάτι διαφορετικό εν έτει 2008 στον τομέα του; ένα "ποιοτικό σκυλάδικο" γεμίζει από ανθρώπους άνευ ιδεολογικής πια ταυτότητας. Θυμήθηκα χθες τη συναυλία για τον Οτζαλάν στο Σύνταγμα, όπου παπάδες χόρευαν ζεϊμπεκιές του Θεοδωράκη και ακροαριστεροί συνυπήρχαν μια χαρά με μετανάστες και γέρους που κρατούσαν εικονίσματα. Ο απόλυτος αχταρμάς, μια πλήρη σύγχυση, τι τα ψάχνεις...

BOSKO είπε...

Που το θυμήθηκες το "Μαρία Ντολόρες Παρελθόν"; μια χαρά ταγκό ήτανε. Μη σου πω ό,τι πάω να το βρω να το ξανακούσω τώρα!

greekgaylolita είπε...

Με τη Ντολορες δθαφωνω αλλα εχε χαρη που σ'άγαπαω boscoπαιδο;-)

Ανώνυμος είπε...

Γειάσου Μπόσκο...χαίρομαι που πέρασες καλά...χτές τώρα το τί είναι ο κύριος Πανούσης...αυτό νομίζω το ξέρει μόνο ο ίδιος..ίσως ούτε και αυτοί που τον παρακολουθούν να μη ξέρουν καλά-καλά...τί ακριβώς είναι είναι ίσως θα λεγα εγώ ένα από τα...φαινόμενα; της εποχής μας...πιστέυω ότι συμβαίνει ίσως αυτό που κατά τη γνώμη μου γίνεται και με τον Λ.Λαζόπουλο...έχουν βρεί το 'κουμπί'των θεατών και αυτό είναι ότι θίγουν,ναί,ναί θίγουν δε θα το λεγα απλώς σατηρίζουν εγώ...το θίγουν είναι πολύ βαθύτερο...όλα όσα ενοχλούν και απογοητέυουν ή κάνουν το μέσο πολίτη να αγανακτεί εντελώς..σήμερα στην Ελλάδα ή με την Ελλάδα και τη κατάσταση σε αυτήν....και νομίζω ότι αυτό είναι που τραβά τόσο τους θεατές...ίσως βρίσκουν εκεί μιά 'διέξοδο'από τη σκληρή,φρικτή,άχαρη πραγματικότητα.....μεγάλη υπόθεση πάντως να μαζέυεις τόσο πολύ κόσμο σε κάθε παράσταση....Αθανασία.

BOSKO είπε...

Παλιά δε θα ίσχυε αυτό που λες με Πανούση- Λαζόπουλο, μα σήμερα νομίζω πως έχεις απόλυτο δίκιο. Γιατί, φίλτατη, δε φτιάχνετε ένα blog κι εσείς που σας αρέσει τόσο ο γραπτός λόγος; ευχές για ένα όμορφο παγωμένο βράδυ!

Ευάγγελος είπε...

καλησπερα αγαπητε,
κι εγω πιστευω πως ο Πανουσης καταφερνει να προσελκυει ενα ετεροκλητο κοινο οπως ο λαζοπουλος γιατι ακριβως σατηριζει και προβαλει τη συλλογικη "σχιζοφρενεια",αυτη που ανατροφοδοτειται μεσα απο την σατηρα της. το ιδιο το κοινο ειναι δηλ. το θεμα της σατηρας (ο αποστολεας) και ο παραληπτης της. Ο πανουσης και ο καθε πανουσης παιζει απλα το ρολο του ταχυδρομου (διακεδαστη)

BOSKO είπε...

Καλώς σε βρίσκουμε στη μπλογκόσφαιρα κι εσένα, συνάδελφε και νεόκοπε blogger. Μάλλον όλοι το ίδιο πράγμα λέμε με άλλα λόγια, απλώς ο Πανούσης έχει ένα παρελθόν που τον διαχωρίζει εν πολλοίς από ό,τι εκπροσωπεί ο Λαζόπουλος κι ο κάθε Λαζόπουλος.

PiKei είπε...

Θεωρώ πως στέκεστε μόνο στην μία διάσταση του Πανούση και γι' αυτό τον συγκρίνετε με τον Λαζόπουλο. Κατά την γνώμη μου αυτό είναι λάθος. Γιατί ο άνθρωπος έχει γράψει μερικά τραγούδια που σου σηκώνουν την τρίχα. Κι είναι κρίμα που δεν τα έχουμε - μέχρι σήμερα τουλάχιστον - δει να επανεκτελούνται από άλλους ή να διασκευάζονται δημιουργικά.

BOSKO είπε...

Όπως είπα, μιλώντας πάντα υποκειμενικά, σήμερα μόνο εξομοιώνω τον Πανούση με τον Λαζόπουλο. Προ 20ετίας δε θα ίσχυε καθόλου αυτό. Εκτιμώ ιδιαιτέρως τον μουσικό και ποιητή- αν θέλετε- Πανούση κι ανατριχιάζω επίσης, όποτε ακούω το "Ερωτικό" ή το "Είμαι γυφτάκι". Όσο για διασκευές, γνωρίζω τα "Κάγκελα παντού" με τον Βασίλη Λέκκα και το "Ένα τραγούδι για το χειμώνα" με το συγκρότημα Tsopana rave. Οι τελευταίοι, μάλλον το "συντηρητικοποίησαν" το κομμάτι, εφόσον εξαφάνισαν το στίχο "το γαλάζιο αγοράκι με τη βαρβάτη την ψωλή"...Αυτά.