Τρίτη 30 Σεπτεμβρίου 2008

ΑΠΟΡΙΑ...


Έχει ενημερώσει κανείς τους ταξιτζήδες ό,τι ο Στελάρας τους, πέραν κακόγουστων και τελείως ξεπερασμένων τραγουδιών του τύπου Η συμβουλή του πατέρα, έχει ερμηνεύσει και το Σαββατόβραδο του Μίκη, το Πέλαγο είναι βαθύ του Χατζιδάκι και την Καταχνιά του Λεοντή; Ή μήπως αυτά είναι ψιλά γράμματα στον βωμό της άχαρης καθημερινότητας τους;
Ο Πάνος Κατσιμίχας μια φορά μου είχε πει ό,τι δεν μπορούσε να δεχτεί με τίποτα τη φράση για τα σένα το' χτισα απ' το παλιό λαϊκό Πετραδάκι- πετραδάκι του Μιχάλη Μενιδιάτη. Και ήταν και της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου. Εγώ δηλαδή τι να πω σήμερα που από μια σύντομη κούρσα με ταξί ακόμη γυρίζει στο κεφάλι μου ο βαρβαρισμός του στιχουργού διά στόματος Σταμάτη Κόκοτα: Γιέ μου...πε μου...

10 σχόλια:

musicbug είπε...

Sorry alla den ton antexw ton Kazantzidi, poly klapsa kai yperektimimenos, ki as pesoun na me fane:-) Ton exw faei poly sti mapa apo taxitzides ki etsi eimai poly arnitikos:-)
Kali ypoloipi vdomada

PS: Super i afisa me Mple kai Onar, latrevw Mple, an den tous exeis dei live den ksereis ti xaneis!

BOSKO είπε...

musicbag...
εγώ πάλι αναγνωρίζω τις φοβερές φωνητικές του ικανότητες, αν και περισσότερο με συνεπαίρνει η ευαισθησία και η τόλμη του να αποκηρύξει τα νυχτερινά μαγαζιά στο πικ της καριέρας του. Θεωρώ ό,τι σφράγισε πολλά τραγούδια, σαν κι αυτά που παραθέτω στο post, αλλά και ό,τι τραγούδησε πολύ κατιμά! Προέρχομαι όμως από λαϊκή οικογένεια κι ακόμη ζω σε λαϊκή συνοικία, οπότε ο Καζαντζίδης είναι σα να' χει περάσει λίγο στο...DNA μου.
Πάρε φίλο/η σου κι ελάτε στο Κύτταρο στους Μπλε, κερνάμε ποτάκι!

Ανώνυμος είπε...

Καλησπέρα Μποσκάκι μουυ!χαααχαχαχα! ναί έχεις απόλυτο δίκιο θα λεγα..και μένα μου τη σπάει αφάνταστα αυτού του είδους το 'ρεπερτόριο'ας το πώ έτσι..βέβαια κανείς δεν αντιλέγει στο ότι ο Στελλάρας μας ήταν μιά από τις μεγαλύτερες φωνές που πέρασαν στο ελληνικό λαικό τραγούδι...και με μεγάλη ιστορία και πορεία στην ελληνική δισκογραφία και με σημαντικές δουλειές...έτσι;;;αλλά..αλλά..ντάξει προτιμώ να τον θυμάμαι ως ερμηνευτή που είπε τραγούδια του Μίκη,του Χατζιδάκι,του Α.Πάνου;; ίσως;;;και άλλων μεγάλων;;;παρά ως ερμηνευτή που τραγουδούσε αυτά τα σαχλά καψουροτράγουδα της εποχής του ή τα άλλα σε στύλ 'κλαιει η μάνα μου στο μνήμα κλπ,κλπ..'χαααχαχχαχαχαχααχ!και όσο για τον Σ.Κόκκοτα..έ,τι να πώ το ίδιο ισχύει και για αυτόν...το 'Γιέ μου,γιέ μου'δεν μπορώ να πώ ότι είναι από αυτά που μ αρέσουν ιδιαίτερα από το ρεπερτόριό του!!...δεν ήταν και η καλύτερη στιγμή του μουσικά,και καλλιτεχνικά..έχει πεί και πολύυυ καλύτερα τραγούδια!φιλάκια,Αθανασία.

igkros είπε...

Σύντροφοι υπομονή! Το 2011 ανοίγει ο κλάδος! ϊσως τότε να μπορούμε να απολαμβάνουμε την κούρσα χωρίς... παρατράγουδα!

ΥΓ: Παρεπιμπτόντως μια φορά συνάντησα ταξιτζή που αγαπούσε τον Χατζιδάκι, τον θεοδωράκη, τον μαρκόπουλο. Ενώ μια δεύτερη φορά ένας άλλος με κούφανε με τις αναλύσεις του πάνω στις ταινίες του Τεό και του Βέντερς

ΥΓ2: "Η κουλτούρα της κίτρινης κούρσας". Γουστάρεις ντοκιμαντέρ με αυτό το θέμα? Η μήπως δεν θα αντέξεις στις συγκινήσεις? Χεχε

BOSKO είπε...

αθανασία...
σ' αυτή τη λούμπα έπεσαν οι περισσότεροι λαϊκοί τραγουδιστές. Όσο καλοί κι αν ήταν, να έχουν τραγουδήσει πέντε- δέκα καλά πράγματα μαζί με πολύ σαβούρα...

BOSKO είπε...

alps...
σιγά μην κάναμε ντοκιμαντέρ τους ταρίφες. Λες να κόβαμε και εισιτήρια; "Χαμός, χαμός, διώχνουμε κόσμο!" θα' λεγε η ταξιθέτρια του ΟΛΥΜΠΙΟΝ...

Aντώνης είπε...

Δανείζομαι το δικό σου στίχο από πιό πάνω, τον σχετικό με τις γκόμενες... Ταρίφες β(λ) αμμένοι ως τον εγκέφαλο. Πέραν τούτου τί ψάχνεις... πε μου...

BOSKO είπε...

αντώνης...
τρελό γέλιο! Άψογος!

ΕΥΟΙ! είπε...

φαντάζομαι τον Καζαντζίδη ψάλτη,
πως θα ήταν?
εξαιρετικό μέταλλο και άκοπη έκταση,
ούτε φλέβες να πετάνε, ούτε σαγόνια να τεντώνονται σαν pitbull(!)
κυρίως αυθεντικό συναίσθημα, σχεδόν κατανυκτικό (αν αφαιρέσεις στίχους και ενορχηστρώσεις τύπου "μη λες το παιδί μας σκασμένο")
ταυτισμένος με συγκεκριμένη γενιά, κοινωνία, δεδομένα...
τώρα οι ταξιτζήδες, ε,
γι' αυτό υπάρχουν και τα walkman!

BOSKO είπε...

ευοι!...
συμφωνώ σε όλα, πλην του walkman. Είμαι συχνά τόσο αφηρημένος, ώστε σίγουρα θα το ξέχναγα μεσ' στο ταξί...