Δευτέρα 7 Δεκεμβρίου 2009

Η, ΒΑΠΤΙΣΜΕΝΗ ΣΤΟ ΜΟΙΡΟΛΟΪ, ΨΥΧΗ ΒΑΘΙΑ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΑΓΓΕΛΑΚΑ!

ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΓΓΕΛΑΚΑΣ
ΨΥΧΗ ΒΑΘΙΑ – ΜΟΥΣΙΚΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ ΤΟΥ ΠΑΝΤΕΛΗ ΒΟΥΛΓΑΡΗ
EMI

Ορθώς ο Γιάννης Αγγελάκας αφιερώνει το cd αυτό στη μνήμη του Νίκου Νικολαΐδη. Υπήρξε ο πρώτος σκηνοθέτης που διέβλεψε τα ταλέντα του στην υποκριτική και στη σύνθεση κινηματογραφικής μουσικής αντιστοίχως. Σειρά είχε ο Παντελής Βούλγαρης με την Ψυχή Βαθιά του να αναθέσει στον Αγγελάκα τη μουσική της εν λόγω νέας ταινίας του. Κινούμενος στο πλουσιότατο και συναισθηματικά φορτισμένο σύμπαν του μοιρολογιού, ο συνθέτης μας παρέδωσε ένα σάουντρακ αποτελούμενο από είκοσι θέματα, μεταξύ των οποίων συναντούμε ηχητικά ντοκουμέντα εποχής, ένα εμβατήριο του ΕΛΑΣ, καθώς και το παραδοσιακό Στον Άδη θα κατέβω, ερμηνευμένο από τον σκηνοθέτη. Με μια πρώτη ενδεχομένως επιπόλαια ακρόαση εισπράτουμε την τάση του Αγγελάκα να αντλήσει το δικό του υλικό από τη μεταποίηση του παραδοσιακού ιδιώματος, χρησιμοποιώντας πότε το Πολυφωνικό Σχήμα Διώνη και πότε την Παραδοσιακή Ορχήστρα Λόζιος κ΄ Ανακατωσιά σε συνάρτηση με τους πρώτης κλάσης μουσικούς του (Βελιώτης, Σιώτας, Χαρμπίλας, Σαδίκης, Καργιωτάκης κ.α.) και υπό αυτή την έννοια θα λέγαμε ότι δεν κομίζει καμία πρωτοπορία. Παρακάμπτοντας όμως το ζητούμενο της πρωτοπορίας, το αυτί- και κυρίως η ψυχή- κολλάει σε μια σειρά πραγματικά αριστουργηματικών θεμάτων, στα οποία πρωτοστατεί ο μινιμαλισμός εν είδει ενός αβανγκαρντίστικου κερματισμού κάθε δημώδους μουσικής φόρμας και μιας καταβύθισης στον Κάτω Κόσμο των αδελφοκτόνων και αδελφοσκοτωμένων αφανών ηρώων του Εμφυλίου. Μπορεί στα θέματα του Αγγελάκα να ακούμε τρομπέτες, τρομπόνια, νταούλια και κλαρίνα, αυτό συμβαίνει όμως με έναν τρόπο ελλειπτικό και αφαιρετικό, αφού συχνά η ορχήστρα υποχωρεί μπροστά στο ξεδίπλωμα των πέντε συγκλονιστικών φωνών του γυναικείου Πολυφωνικού Σχήματος Διώνη. Λίγο παρακάτω η κιθάρα και το κλαρίνο μας ξαναβγάζουν στον Απάνω Κόσμο με μια Βόλτα στο δάσος και η Συνάντηση προσδίδει την απαραίτητη αισθαντικότητα μετά από το μαρτυρικό Τέλος. Τα Έρημα Βουνά με τους στίχους και την ερμηνεία του δημιουργού τους είναι το τραγούδι που θα περίμενε ο καθένας για να νιώσει την πληρότητα ενός έργου προς την τελική έξοδο του. Ακούγοντας τη μουσική του Γιάννη Αγγελάκα για την ταινία του Παντελή Βούλγαρη, μέσα από τα ορεινά έλατα δεν βλέπουμε κανέναν ηθοποιό, αλλά τρεις πάνκηδες να χορεύουν στον ρυθμό του πιο αλλόκοτου και παραδόξως όμορφου τσάμικου που γράφτηκε από σύγχρονο Έλληνα συνθέτη.

18 σχόλια:

Γιώργος είπε...

Τα κείμενά σου είναι, όπως πάντα, πολύ όμορφα.

BOSKO είπε...

Γιώργος...
ποιος να' σαι εσύ, ρε άνθρωπε, που με επισκέπτεσαι πάντα με τον καλό τον λόγο πρωινές ώρες;
σ' ευχαριστώ.
γνωριζόμαστε άραγε;

"Αισθηματική ηλικία" είπε...

Ενω τη ταινία την εχω σχεδον σβυσει απο τη μνήμη μου, η μουσική του τίτλων τέλους ειναι καρφωμένη εδω και μηνες στο μυαλό μου. Εξαιρετική έμπνευση. Μια σπάνια μεγάλη στιγμή δημιουργίας.

thalassamov είπε...

Πόσο χαίρομαι την μύηση στην μουσική που γράφει κατευθείαν στην ψυχή...
Ευχαριστώ...
:))))))))))))))))))))

Γιώργος είπε...

Όχι, δεν γνωριζόμαστε Αντώνη, αλλά αυτό δεν έχει σημασία. Το σημαντικό είναι ότι προτιμώ να διαβάζω τα κείμενά σου, αντί πολλά άλλα έντυπα (ηλεκτρονικά και μη), γιατί απλούστατα είναι πολύ καλύτερα. Αν και σε διαβάζω εδώ και λίγα χρόνια κάποτε δεν άφηνα κανένα σχόλιο. Κοινός παρονομαστής είναι η καλή μουσική. Αφετηρία ήταν η αγάπη για τη φωνή της Φλέρυ.

BOSKO είπε...

"Αισθηματική ηλικία"...
εγώ πάλι μην έχοντας συνειδητά δει την ταινία, μαγεύτηκα από το σάουντρακ του Αγγελάκα! Από τους καλύτερους ελληνικούς δίσκους του 2009, νομίζω!

BOSKO είπε...

thalassamov...
μύηση; παράξενο! Χαίρομαι όμως που ανακάλυψες έστω κι έτσι έναν πολύ σημαντικό μουσικό και ποιητή, σαν τον Αγγελάκα!

BOSKO είπε...

Γιώργος...
ΟΚ, Γιώργο, ξανά σ' ευχαριστώ κι είσαι πάντα ευπρόσδεκτος κι εσύ και τα σχόλια σου! Σε ρώτησα απλά γιατί με ξενίζουν λίγο τα σύντομα εγκωμιαστικά σχόλια από ανθρώπους χωρίς blog ή nickname που εμφανίζονται κατά καιρούς κι εξαφανίζονται.
no problem, λοιπόν!

Ανώνυμος είπε...

και εγώ συνειδητά δεν είδα την ταινία, βέβαια με όσα μόλις διάβασα περί μουσικής της και με δεδομένο φυσικά το πόσο αξιόλογος είναι ο Αγγελάκας,θα έχω οπωσδήποτε το soundtrack στα υπόψιν!
καλή και δημιουργική εβδομάδα εύχομαι :-)

BOSKO είπε...

Amelie...
επίσης, καλή εβδομάδα να' χουμε!
πραγματικά το φχαριστήθηκα πολύ αυτό το cd! Σειρά σου!

thalassamov είπε...

χαχαχα
Δεν αναφερόμουνα στο συγκεκριμένο ποστ σου αλλά στα κείμενα σου γενικότερα, που παρακολουθώ εδώ και αρκετό καιρό είτε εδώ είτε αλλού! :)
Είναι δυνατόν να υπήρξε έφηβος/η των late 90s/young 00s που να λάτρευε τη μουσική και να μην γνώριζε τον Αγγελάκα;
:)))))))))))))))))))))))))))))))))))

BOSKO είπε...

thalassamov...
έλα μου ντε!
είπα κι εγώ ;)

zelig on drugs είπε...

επιτυχημένο κείμενο μιας παρουσίασης δίσκου-δισκοκριτικής είναι να σε "παίρνει" από το γιακά και αν σε κάνει να θέλεις να ακούσεις εκείνη τη στιγμή, τι λέει ο δίσκος...

πολύ ωραίο κείμενο :)

BOSKO είπε...

zelig on druMs...
προδημοσίευση από το δίφωνο, αγαπητέ!

Ρωμανός Σκλαβενίτης-Πιστοφίδης είπε...

Για δες!
χαχα
Και εγώ δεν είδα την ταινία συνειδητά! Άραγε, σκεφτήκαμε με τον ίδιο τρόπο; ποιός ξέρει...
Σε κάθε περίπτωση, ο Αγγελάκας...
δε μου αρέσει! -ελπίζω να μη φάω ντομάτες, γιατί πολύ φαν σας κόβω εδώ πέρα.
Βέβαια, η αλήθεια είναι ότι δεν είχα ακούσει αυτό το κομμάτι και ομολογώ ότι μου αρέσει πολύ.
Έχει κάτι που με συνεπήρε από την πρώτη στιγμή...
Ευτυχώς που δίνω δεύτερες ευκαιρίες, ειδαλλιώς θα είχα αγνοήσει την ανάρτηση επιδεικτικά και θα είχα χάσει την ευκαιρία να ακούσω αυτό το υπέροχο κομμάτι. Όσο το ακούω, ωριμάζει μέσα μου...

Ανώνυμος είπε...

Γεια σου Βοsko με τα βαθειά σου ωραία γραψίματα!Με έκανες να ξεδιαλύνω πράγματα που σκεφτόμουν! Αισθητική απόλαυση η μουσική του Γιάννη!!
Στις 30 Γενάρη θα παίξουν στην Πειραιώς στο Fuzz Club τα παιδιά και θα είναι και οι Διώνες!! Μην το χάσετε!!

Δέσποινα

BOSKO είπε...

Σ.Π.Ρ. ...
γιατί να φας ντομάτες, ρε Σουπουρού; επειδή δεν σου άρεσε ο Αγγελάκας; βλέπεις, όμως, ακούς το κομμάτι αυτό απ' την ταινία του Βούλγαρη κι αναθεωρείς, ως κι εσύ που δεν ήσουν φαν του. Λίγο το' χεις; ο Αγγελάκας ανήκει στους καλλιτέχνες με μιαν εξαιρετική συνέπεια και ήθος στη δουλειά τους. Μετρημένοι στα δάχτυλα είναι (δυστυχώς)!

BOSKO είπε...

Δέσποινα...
επί της παρούσης, βγάζω ερωτήσεις για τη συνέντευξη με τον Αγγελάκα μέσω e-mail. Μετά θα μιλήσουμε στο τηλέφωνο για να συζητήσουμε τις απαντήσεις του. Κρίμα που δεν έγινε τετ- α- τετ, μα όταν ο Γιάννης θα κατέβει Αθήνα, το περιοδικό θα' χει φύγει για τύπωμα. Ίσως περάσω από κει που μας ενημερώνεις ότι θα παίξει!