Σάββατο 26 Δεκεμβρίου 2009

ΓΙΑ ΤΗ "ΣΤΡΕΛΛΑ" ΤΟΥ ΠΑΝΟΥ Χ. ΚΟΥΤΡΑ!


Ο Γιώργος, ετών 48, αποφυλακίζεται ύστερα από 15 χρόνια κάθειρξης για τον φόνο του έφηβου ανιψιού του που τον έπιασε να ασελγεί στον ανήλικο γιο του. Σε ξενοδοχείο της Ομόνοιας γνωρίζει τη Στρέλλα, μια νεαρή τρανσέξουαλ και σύντομα αναπτύσσουν μια ιδιαίτερη ερωτική σχέση. Χωρίς να αναφέρονται στο παρελθόν τους, ο σκληροτράχηλος φυλακόβιος που συστήνεται στη Στρέλλα ως ναυτικός, εγκλιματίζεται σταδιακά στον περιθωριακό μικρόκοσμο της: από το συμπαθητικό διαμέρισμα με τον γκέι χασισοπότη συγκάτοικο της μέχρι τις τραβεστί που υποδύονται τη Μελίνα και λοιπές βαμπ σε μαγαζιά της Συγγρού, αλλά και τη Μαίρη, μιαν άλλη ηλικιωμένη καρκινοπαθή και ετοιμοθάνατη τραβεστί με οξυμένο χιούμορ- κάτι σαν γκουρού της Στρέλλας. Ταυτόχρονα ο Γιώργος αναζητά τον γιο του, Λεωνίδα, τον οποίο έχει να δει από τότε που οδηγήθηκε στη φυλακή. Τα πάντα θα ανατραπούν όταν ο γέρος μπάτσος, υποψήφιος αγοραστής του σπιτιού του στο χωριό, μαρτυρά στον Γιώργο τα κουτσομπολιά για τον χαμένο γιο του που εθεάθη να ψωνίζεται τα βράδια στη Συγγρού. Στην επόμενη συνάντηση Γιώργου- Στρέλλας αποκαλύπτεται η αλήθεια ή για την ακρίβεια η ύβρις που διαπράχθηκε, σύμφωνα και με τη Μαίρη λίγο πριν αυτοκτονήσει με τα τσιρότα μορφίνης για τους αβάσταχτους πόνους της: η Στρέλλα είναι ο Λεωνίδας που παρακολούθησε τον πατέρα του/της κατά την έξοδο του από τη φυλακή και ενώ είχε σκοπό να του φανερώσει όλη την αλήθεια, αφέθηκε σ' αυτό το ανορθόδοξο ερωτικό- αισθηματικό μπλέξιμο μαζί του. Κι ήταν ανάγκη, μωρή, να γαμήσεις τον πατέρα σου; της λέει κάποια στιγμή η Μαίρη με τα άπταιστα καλιαρντά της και η αίθουσα σείεται από το γέλιο, προτού ο Πάνος Κούτρας διανθίσει την ιστορία του με το στοιχείο της αρχαίας τραγωδίας, τόσο εύληπτο όμως, σα να βλέπεις τη λεωφόρο Συγγρού ως Μηκυναϊκά ανάκτορα, τον Οιδίποδα να συναλλάζει περούκες και την Ιοκάστη να μένει εντέλει ατάραχη από την εξέλιξη του δράματος. Θα μπορούσε κανείς να χαρακτηρίσει άνω ποταμών και κάτω ρυακιών το σενάριο του Κούτρα, αν η ίδια η ζωή πολλές φορές δεν ξεπερνούσε και τον πιο ευφάνταστο σεναριοπλόκο. Σε ολόκληρη Αθήνα, πατέρας που έκανε φυλακή για να τιμωρήσει με αίμα την ενδεχόμενη ομοφυλοφιλία του παιδιού του και να ανακαλύπτει τη δική του ομοφυλοφιλία, συνάπτοντας παθιασμένη ερωτική σχέση με το ίδιο του το παιδί, αν μη τι άλλο είναι αφενός παρατραβηγμένο και αφετέρου βλάσφημο, αντικομφορμιστικό και αντιδραστικό. Αντιδραστικό κυρίως απέναντι σε μια κοινωνία που συνηθίζει να χλευάζει το διαφορετικό, σαν κάτι μαλακισμένα που περιφέρονται με την αμαξάρα του μπαμπά στα στενά της Συγγρού κάθε βράδυ για να σπάσουν πλάκα με τους μεροκαματιάρηδες τραβεστί. Όχι ότι ο σκηνοθέτης άφησε εκτός ένα σχόλιο του για τη σαπίλα της κοινωνικής τάξης των γιάπηδων, όπως λόγου χάριν στη σκηνή με τον πιτσιρικά που καλεί τη Στρέλλα στο πολυτελές διαμέρισμα του, σνιφάρουν τις κόκες τους κι έπειτα της στήνει κώλο κυριολεκτικά. Αντίθετα, η αγάπη του για αυτούς τους διαφορετικούς ανθρώπους ξεπερνάει το απλό σχόλιο και αποφαίνεται η κεντρική ιδέα της ταινίας του, παρουσιάζοντας τους αισιόδοξους μέσα σε όλες τις δυσκολίες τους, πνευματώδεις και συσπειρωμένους. Ο κόσμος των τρανσέξουαλ του Κούτρα είναι πολύ διαφορετικός απ' αυτόν του συναδέλφου του, Γιάννη Διαμαντόπουλου, στο προ ετών Γαλάζιο φόρεμα. Δεν απαρτίζεται από καρικατούρες που φοράνε ζαρτιέρες και φαντεζί περούκες, αλλά από σκαμμένες φελινικές φάτσες- σύμβολα ανθεκτικότητας μέσα στην άκρως ρατσιστική και συντηρητική νεοελληνική κοινωνία. Γιατί είναι αυθεντικοί τρανσέξουαλ, όχι ηθοποιοί που κάθισαν στην καρέκλα του μακιγιάζ και απλώς είδαν καμιά δεκαριά φορές σε dvd Το κλουβί με τις τρελές. Αληθινή τρανσέξουαλ είναι και η πρωταγωνίστρια Μίνα Ορφανού, η Στρέλλα, αξιαγάπητη περσόνα και συγκλονιστική ηθοποιός μέσα στην έκδηλη υποκριτική της αφέλεια. Εξαιρετικός και ο Γιάννης Κοκκιασμένος ως Γιώργος, σε έναν τολμηρό και δύσκολο ρόλο που θα τον ακολουθεί για μια ζωή με τη μορφή εύσημου. Για μένα η Στρέλλα θα έπρεπε να τελείωνε με αυτή την εκπληκτική σκηνή της πεζοπορίας της στο κέντρο της νυχτερινής Αθήνας υπό τους ήχους της άριας της Μαρίας Κάλας. Ενώ δηλαδή είχε προηγηθεί η άλλη σκηνή στη σουίτα του ξενοδοχείου, όπου ο πατέρας της, μετανιωμένος πια και συνειδητοποιημένος, της είχε απλώσει χέρι συμφιλίωσης. Αντ' αυτού, ο Κούτρας επέλεξε να μας χαιρετίσει με ένα χριστουγεννιάτικο χάπι- εντ, το οποίο περιείχε γκέι χαριτωμενιές, σκυλάδικη σάτιρα, ολίγη από αλμοδοβαρικό χιούμορ και κιτς, αλλά και το στοιχείο της παρουσίας ενός μικρού παιδιού ως παράγοντα κοινωνικής σταθεροποίησης και φιλμικού συναισθηματισμού. Δε χρειαζόταν, κατά την ταπεινή μου άποψη, να μάθουμε ότι ο πατέρας τελικά αποδέχτηκε τον γιο ως κόρη του, λύνοντας παράλληλα το προσωπικό σεξουαλικό θέμα του με έναν νεαρό που γνώρισε- αν συγκράτησα καλά- στη φυλακή. Εκτός και αν σκοπός του ήταν να αποφορτίσει το αβάσταχτο μελό της ιστορίας του με το σκεπτικό συμβαίνει και στις καλύτερες οικογένειες και, επί του παπλώματος, με μιαν ανορθόδοξη στα όρια του σουρεαλισμού πια οικογένειας. Γιατί όμως; Το κράτησε τόσο καλά και η εξέλιξη της δράσης του δεν περιείχε στην πραγματικότητα ίχνος μελό! Ακόμη και στην πιο δραματική σκηνή της ταινίας, με τον Γιώργο να ξυλοκοπεί τη Στρέλλα, λίγο πριν είχαμε δει την ηρωίδα να κολλάει πάνω της το τσιρότο μορφίνης της φίλης της, ξέροντας πως θα τις φάει και μην αντέχοντας τον ενδεχόμενο σωματικό πόνο. Όπως και να' χει, η Στρέλλα είναι μια πολύ καλή ελληνική ταινία, ικανή να συγκινήσει από κουλτουριάρηδες μέχρι συντηρητικούς μεν, φιλεύσπλαχνους δε, θεατές. Το τελευταίο συστατικό της είναι που την κάνει μία καθ' όλα λαϊκή ταινία, με το βάρος απ' την πλευρά του δημιουργού της να πέφτει περισσότερο στο σενάριο, τους διαλόγους ή τις ερμηνείες και λιγότερο στη σκηνοθετική προσέγγιση και τον τρόπο κινηματογράφησης. Θα έλεγα μάλιστα πως είναι εντυπωσιακό μια τόσο ακαδημαϊκά κατασκευασμένη ταινία να αναδεικνύεται σε μια από τις πιο προοδευτικές, διεθνείς πλέον, παρουσίες του σύγχρονου ελληνικού σινεμά. Απόλυτα λειτουργική έως και αριστουργηματική η μουσική που συνέθεσε ο Μιχάλης Δέλτα!

32 σχόλια:

zelig on drugs είπε...

όντως πολύ καλή ταινία. και αυτό μάλλον προκύπτει από την αλήθεια που έχουν οι ηθοποιοί (επαγγελματίες ή μη) στο παίξιμό τους.
το σενάριο είναι στα όρια του μελό, η κινηματογράφιση είναι χωρίς στυλ (έως και λιγάκι ενοχλητική) κι όμως όλα αυτά λειτουργούν εν τέλει υπέρ του τελικού αποτελέσματος.

(προσωπικά νομίζω ότι ξεπέρασα τον εαυτό μου φέτος βλέποντας δύο ελληνικές ταινίες στον κινηματογράφο)

mahler76 είπε...

Βασικά μήπως να βάλεις μια επισήμανση για spoiler?

Κατά τα άλλα θα συμφωνήσω για το τέλος της ταινίας πως θα έπρεπε να είναι αυτό που λές.

Καλά Χριστούγεννα αν δεν στα είπα ήδη χτές.

stereonova είπε...

kalimera kai xronia polla...! ayti ti vdomada tha ti do..elpizo me tin epityxia tis tainias na vgei se cd kai i mousiki tou mixali delta

BOSKO είπε...

zelig on druMs...
αμάν πια το κόλλημα με το ελληνικό σινεμά! Να είμαστε κι ευχαριστημένοι που φέτος είχαμε έναν "Κυνόδοντα" και μια "Στρέλλα"! Στο' χω ξαναπεί, εσένα θα σου' κανε καλό μια βόλτα απ' το φεστιβάλ κιν/φου Θεσ/νίκης με τις τόσες ελληνικές ταινίες μαζεμένες!

BOSKO είπε...

mahler76...
τι εννοείς; υπάρχουν ήδη δύο trailer της ταινίας στο post μου. Μία πολύ καλή δουλειά πραγματικά!

BOSKO είπε...

Mixalis e. ...
να τη δεις την ταινία εσύ που' σαι και φαν του Μιχάλη Δέλτα. Δεν ξέρω τι θα γίνει με το σάουντρακ, φαντάζομαι όμως θα δισκογραφηθεί σύντομα.
Χρόνια Πολλά!

zelig on drugs είπε...

Bosko αυτό ακούστηκε πρόστυχο!
Σας παρακαλώ, δε θα 'θελα...

cheers

"Αισθηματική ηλικία" είπε...

Η Στρέλλα καταφέρνει να είναι η καλύτερη Χριστουγεννιάτικη Ταινία για όλη την Ελληνική νέα οικογένεια.

Κι αν δεν υπήρχε τόση υποκρισία στις οικογένειες των προαστίων αυτό θα ήταν.


Τα χρόνια μου πολλά σε όλους.
Οικογένεια ειναι αυτοί που αγαπάμε. Ολα τα αλλα είναι κατασκευές που δεν αντέχουν οσο κι αν προσπαθούμε ΓΙΑ ΜΙΑ ΖΩΗ.

Κι αν ο ΚΥΝΟΔΟΝΤΑΣ είναι η προβολή των φόβων μας για την εξέλιξη της οικογένειας, η ΣΤΡΕΛΛΑ είναι μια κάποια λύσις(που λέει κι ο ποιητής)

Τυχερο το ελληνικό σινεμά φέτος. Για του χρόνου δε παίρνω όρκο...

BOSKO είπε...

zelig on druMs...
ρε θα σε φτιάξω εγώ εσένα, σου λέω! Θα σε πάρω μαζί μου του χρόνου στη Θεσ/νίκη και θα σε βάλω να χειροκροτάς ανάμεσα στο κοινό της προβολής μου, να δημιουργήσουμε τζέρτζελο!

BOSKO είπε...

"Αισθηματική ηλικία"...
απαισιόδοξο σ' ακούω για του χρόνου και κάτι παραπάνω θα ξέρεις εσύ. Φαντάζομαι θα μιλάς βάσει των δεδομένων αλλαγών στο κιν/φικό καθεστώς- τοπίο της χώρας.
καλά τα λες περί "Στρέλλας" και "Κυνόδοντα", συμφωνούμε απόλυτα!
πάντως εγώ περιμένω πως και τι το εϊπίδειο φεστιβάλ ντοκιμαντέρ του Μάρτη!

Trashman είπε...

Έλεος, πόσο μηδενισμό θα τρώμε ακόμα στη μάπα; Όλοι αυτοί οι Στρελλό-δοντες δεν είναι ικανοί να γράψουν ούτε ένα 5λεπτο επεισόδιο από Στρουμφάκια.
Καλές γιορτές σε όλους!

BOSKO είπε...

Trashman...
ε, κάτσε και βλέπε Στρουμφάκια εσύ, ρε Trashman, τι να κάνουμε τώρα; Καλό είναι μεσ' στην επίπλαστη χαρά των πάντων- ακόμη και των ημερών που διανύουμε- να μας ξεκουνάει και λίγος μηδενισμός. Τιμή και δόξα στο σύγχρονο ελληνικό σινεμά που κάνει για πρώτη φορά πραγματικά αισθητή την παρουσία του, εγώ αυτό έχω να πω μόνο!

Ανώνυμος είπε...

- Στρέλλα, φύγε, κρατάω ζαρτιέρα!!!

BOSKO είπε...

Ανώνυμος...
χαχαχαχα, καλοοοό!

Trashman είπε...

Εννοώ ότι ο μηδενισμός είναι η ευκολη λύση, οποιοσδήποτε μπορεί να κάνει τέτοιου είδους ταινίες. Μιά βουτιά στο βούρκο αρκεί. Επίσης η Στρουμφίτα είναι η τραβεστί- γιός του Παπαστρούμφ.

BOSKO είπε...

Trashman...
όχι, ρε συ, διαφωνώ, τι θα πει "ο μηδενισμός είναι η εύκολη λύση"; κατ' αρχάς, μάλλον δεν έχεις δει την ταινία, αφού όπως λέω παρ' όλη τη μαυρίλα τους οι τρανσέξουαλ του Κούτρα διατηρούν την αξιοπρέπεια και το κέφι τους. Έπειτα, να μην ασχολείται δηλαδή η τέχνη με ζητήματα που ενδεχομένως είναι μακριά απ' τον δικό σου κι απ' τον δικό μου μικρόκοσμο; Να βλέπουμε μόνο ανόητες- ως επί το πλείστον- κωμωδίες, συμμετέχοντας στην κατρακύλα σκηνοθετών μας που ξεκίνησαν με κάποιο όραμα; Δες την ταινία, σε συμβουλεύω, και σίγουρα θα αλλάξεις γνώμη. Άσε που' χει και animation ως light-motive μέσα! Τώρα, αυτό που λες για τη Στρουμφίτα, δε διαφωνώ. Σαν τον μπαρμπα- Στρουμφ ξυρισμένο με ξανθιά περούκα έμοιαζε. Επίσης, ο Βέλγος δημιουργός Peyot σίγουρα τον Μητσοτάκη είχε δει όταν έφτιαχνε την φιγούρα του Δρακουμέλ, δεν υπάρχει περίπτωση!

ΤΙ ΚΑΤΕΒΑΣΕ Η ΚΟΥΤΡΑ ΤΟΥ είπε...

Η ταινία είναι ένα αρρωστημένο σκεύασμα που προσβάλει τα ήθη και έθιμα των Ελλήνων και εξευτελίζει παγκοσμίως τον ελληνικό κινηματόγραφο. Μετά τους μουσακάδες και τις άλλες ανοησίες ο κ. Κούτρας εξακολουθεί να μας δείχνει τον εμπύρετο κόσμο του


Μην πάει κανείς!!!
Όχι εισιτήρια στους αδερφο-ποιητούς μουσακάδες!

BOSKO είπε...

ΤΙ ΚΑΤΕΒΑΣΕ Η ΚΟΥΤΡΑ ΤΟΥ...
νόστιμο το nickname σας, δε λέω, κι επειδή πολύ σας έχω συμπαθήσει με τα σχόλια που κατά καιρούς μού αφήνετε, σκορπίζοντας το γέλιο στους αναρίθμητους επισκέπτες μου, σας αφιερώνω το παρακάτω βιντεάκι:
http://www.youtube.com/watch?v=QF2zXDwJs-w
έτσι, βρε, για να ανοίξει η καρδούλα σου με τον λεβέντη σας ή για να βρει ο γύφτος τη γενιά του!

Ανώνυμος είπε...

Την είδα την ταινία απόψε!! Ομολογώ ότι είχα καιρό να απολαύσω ελληνική ταινία με τόσο αληθινούς χαρακτήρες, σενάριο με αναφορές στην τραγωδία..και ανατρίχιασα άκουγοντας σε τόσο δυνατές σκηνές την συγκλονιστική άρια με την Κάλας του Πουτσίνι "Vici d'arte vici d'amore" (Έζησα για την τέχνη έζησα για τον έρωτα)..ελπίζω να το έγραψα σωστά! Γενικά ακούσαμε και ωραιότατες μουσικές! Η καρκινοπαθής τραβεστί ήταν ΟΛΑ ΤΑ ΛΕΦΤΑ!!!

Δέσποινα

BOSKO είπε...

Δέσποινα...
συμφωνώ! Όπως θα κατάλαβες βέβαια (κάτι που ξέχασα να αναφέρω στο post), πρόκειται για τη Μπέττυ, την πιο διάσημη ίσως τρανσέξουαλ από τη δεκαετία του ΄80. Ομηρικοί οι λογοτεχνικοί καυγάδες τους με τον Κώστα Ταχτσή...

Ανώνυμος είπε...

Αλήθεια;!! Όχι, ομολογώ ότι δεν κατάλαβα ποια ήταν...ευχαριστώ που μου το λες.

Δέσποινα

giorgisxristodoulou είπε...

Κάτι που μου διηγήθηκε μια φίλη: έχουν πάει στο Έλλη , γυναικοπαρέα να δουν το Στρέλλα,(η φίλη μου έχει πείσει τις υπόλοιπες), και καθόλη τη διάρκεια της ταινίας τις παρατηρεί κάθε τόσο πότε απορροφημένες, πότε να γελούν και πότε συγκινημένες,πάντως σίγουρα να απολαμβάνουν αυτό που έβλεπαν.Βγαίνοντας από το σινεμά η φίλη μου τις ρωτάει -σας αρεσε,ε; σας είδα που το απολαμβάνατε...Κι εκείνες απάντησαν "Όχι, καθόλου! ήταν ΑΝΗΘΙΚΟ!!!" Αυτοί είμαστε οι Νεοέλληνες αγαπητοί...

BOSKO είπε...

giorgisxristodoulou...
για φαντάσου...
Χρόνια Πολλά, Γιώργη!

Ανώνυμος είπε...

Τι λές φίλτατε Γιώργο!! Καλά μιλάμε είμαστε απίστευτοι! Σήμερα μάλιστα σκεφτόμουν ότι αυτοι οι άνθρωποι του περιθωρίου που τους λέμε ανήθικους πρέπει να έχουν τέτοιο δέσιμο και τέτοια βαθειά σχέση μεταξύ τους που εμείς οι ...κανονικοί μπορεί να μην το καταφέρουμε ποτέ στις σχέσεις μας. Το ζήλεψα αλλά πρέπει να είμαι πολύ ανήθικη!
Δέσποινα

BOSKO είπε...

Δέσποινα...
μη κανονικός δεν χαρακτηρίζεται κάποιος ασφαλώς μόνο εξ αιτίας του σεξουαλικού προσανατολισμού του, αλλά και βάσει της ευρύτερης στάσης του στη ζωή. Εσύ νομίζεις είσαι "νορμάλ" που τη βρίσκεις με τα τραγούδια του Αγγελάκα παρά μ' αυτά του κάθε ξέκωλου στα πρωινάδικα, τα μεσημεριανά και τα νυχτερινά;

Ανώνυμος είπε...

Οχι σίγουρα δεν είμαι νορμάλ αν το θέτεις έτσι-και αυτό είναι τίτλος τιμής για μένα! Και πολλές φορές τσακωνομαι για όλα αυτά που βλέπω και ακούω, γι αυτό με θεωρούν περίεργο φρούτο, μυστήρια, δύσκολη.

Δέσποινα

Ανώνυμος είπε...

Κι εμένα μου άρεσε η "Στρέλλα".
Ωραία η ανάρτηση σου όπως και τα σχόλια 'διάλογος' των αναγνωστών σου. Όμως γιατί δε βάζεις μια επισήμανση spoiler?

Έλενα Π.

BOSKO είπε...

Δέσποινα...
ήμουν σίγουρος, γι' αυτό άλλωστε και τακιμιάσαμε εδώ μέσα!

BOSKO είπε...

Έλενα Π. ...
σ' ευχαριστώ και σένα, αφού συμβάλλεις στην...επιμήκυνση των σχολίων του post. Αλλά τι ειν' αυτή η επισήμανση spoiler; θα μου εξηγήσει κανείς; το ίδιο ρώτησε και ο mahler76. Νόμιζα πως με το trailer απ' το youtube ειν' όλα ΟΚ.

Trashman είπε...

Σημαίνει ότι γράφεις «spoiler» πρίν την παράγραφο «εξαιρετική ταινία η Έκτη αίσθηση, θα εκπλαγείτε με την αποκάλυψη ότι ο Μπρούς Γουίλις είναι φάντασμα!»

BOSKO είπε...

Trashman...
μπράβο, ρε Trash, καλά που' χω και σένα να μου ανοίγεις τα μάτια. Λίγο σε "φέξε μου και γλύστρησα" μου κάνει αυτό, αλλά άμα το επιθυμούν οι επισκέπτες μου, να το προσπαθήσω. Αν σου πω, όμως, ότι πάλι δεν πολυκατάλαβα;

Rena Fan είπε...

Ομολογώ, Αντώνη, ότι εγώ την "πάτησα": αν έγραφες, στην αρχή του κειμένου, αμέσως μετά τον τίτλο "Προσοχή: Spoiler", δεν θα διάβαζα την ανάρτηση πριν δω την ταινία. Ξεκίνησα να τη διαβάζω και σταμάτησα μόλις συνειδητοποίησα ότι αποκαλύπτεις τη σχέση του ήρωα με την τρανσέξουαλ.

Δεν έγινε σαφώς τίποτα κακό, αλλά αλλιώς θα ήταν να συνειδητοποιούσα τι συνέβαινε στους ήρωες την ώρα που έβλεπα την ταινία (όπως συνέβη με τη φίλη μου, στο διπλανό κάθισμα, που συγκλονίστηκε--και που σαφώς δεν της είπα τίποτα πριν μπούμε στην αίθουσα).

Γι' αυτό, η φράση "Προσοχή: Spoiler" βοηθαέι...

Κατά τ' άλλα, είναι μια πάρα πολύ καλή ταινία. Μακάρι να τη δει ο κόσμος!