Σάββατο 5 Δεκεμβρίου 2009

A SHORT BRITISH INVASION!

Όταν η βροχή δε λέει να σταματήσει, όπως και οι περιπολίες των ελικοπτέρων, όταν μπάτσοι παραφυλάνε σε κάθε τετράγωνο οπλισμένοι σαν αστακοί, όταν παρ' όλα αυτά φαίνεται πως δεν θα σπάσει η κύστη και απλά θα αφομοιωθεί απ' τον οργανισμό με κατασταλτικά χάπια του κράτους, όταν μπουχτίζεις απ' τη σύγχρονη ελληνική μουσική πραγματικότητα, όταν κλείνεις τα βιβλία για να τα ξανανοίξεις σύντομα μιαν άλλη στιγμή, όταν το σινεμά μοιάζει χαμένη υπόθεση, τότε βάζεις το αμπέχωνο σου (με ταυτότητα πάντα στην τσέπη, μη σε συλλάβουν κιόλας), βολτάρεις στην Πλάκα με την ομπρέλα σου, ζηλεύεις τα άστεγα γατιά και σκυλιά που ζουν ελεύθερα κι απροβλημάτιστα για 15 μόνο χρόνια, θλίβεσαι όποτε αντικρίζεις το μοναχικό σου είδωλο σε καμιά σκοτεινή βιτρίνα κλειστού μαγαζιού, μα ξαναβρίσκεις το φως σου με την ψυχεδελική pop των κυρίων Chad & Jeremy, με το δικό τους Donna- Donna, το Girl from Ipanema, το No tears for Johnny και το Four strong winds. Μία απρόσμενη british invasion από τα αθώα 60s στην αστυνομοκρατούμενη, βρεγμένη και μελαγχολική Αθήνα της εκπνοής του 2009.

8 σχόλια:

Γιώργος είπε...

Η απίστευτη ομορφιά της μοναξιάς.

BOSKO είπε...

Γιώργος...
εγώ πάλι απόψε που' μαι στα ντάουν μου θα' λεγα η απίστευτη μιζέρια της κατάθλας.
και σόρρυ που σου χαλάω την ποιητική σου διάθεση.
σ' ευχαριστώ για τις συχνές επισκέψεις σου και τα σχόλια σου.

Ανώνυμος είπε...

Υπομονή Bosko!! Έρχονται οι γιορτές!!

Και λίγο μπλακ χιούμορ!!

Δέσποινα

BOSKO είπε...

Δέσποινα...
ε, γι' αυτό μάλλον έχω το μαύρο χάλι μου, επειδή έρχονται αυτές οι κωλογιορτές που εντείνουν τα άγχη και τα αδιέξοδα των ανθρώπων. Αφού έλεγα πού να πάω να τις γλιτώσω, τώρα έπρεπε να ήμουν στην Κίνα, όχι τον Μάιο...
πάντως από μπλακ χιούμορ, άλλο τίποτα, δε μπορείς να πεις!

Ανώνυμος είπε...

Καλύτερα Μπλακ παρα Βλακ!! Λειτουργεί σε κάτι τέτοιες φάσεις!! Κι εγώ που είμαι φαν της Μεγάλης Εβδομάδος τι να πω...η καλύτερή μου εποχή...έχεις πραγματικα δικαίωμα να μελαγχολήσεις, να εσωτερικευτείς, να περισυλογιέσαι...άσε που έχεις ένα καλό άλλοθιμετά να φας, να πιεις και να σκάσεις απ΄τ αρνί σα βαρελότο!!!Αλήθεια!Δεν κάνω μπλάκα τώρα!! Ενώ τα Χριστούγεννα είναι χαρά σκέτη, χωρίς προηγούμενο! Εκεί έχεις και ενοχές απ΄την πολύ χαρά ή αν δεν μπορείς να είσαι χαρούμενος...
Κανόνισε λοιπόν να πας σε μια μουσουλμανική χώρα εδώ κοντά, σε κάνα Κάιρο, σε καμιά Αλεξάνδρεια!! Πολύ κοντά ομολογουμένως...αλλά σε σχέση με την Κίνα δίπλα είναι!

Φιλιά

Δέσποινα

BOSKO είπε...

Δέσποινα...
ναι, σίγουρα το Πάσχα είναι καλύτερο, άσε που λέω να...νηστέψω κιόλας το επόμενο, μπας και χάσω κάνα δεκάκιλο ακόμα!
Αλεξάνδρεια, Κάιρο,ε; δεν είναι κακή ιδέα! Και δεν έχω πάει ποτέ στην Αίγυπτο! Λες να την κάνω όπως την έκανε ο Χρονάς το ΄77 και πήγε στο σπίτι του Καβάφη με πλοίο από τον Πειραιά; άσε, δε λέει, που να πα' να θαλασσοπνιγείς χειμωνιάτικα! Μέσα, μέσα, καλοριφεράκι, μουσικούλα, κεριά, γράψιμο, blogging etc.

Ανώνυμος είπε...

Λοιπόν, εμείς δεν πρέπει να ξαναπούμε καληνύχτα ποτε!! Δεν φαίνεται πάντως να έχεις ανάγκη από δίαιτα.
Καλά λες κι εμένα μου αρέσει καμιά φορά να κάθομαι σπίτι, ειδικά όταν είναι κακοκαιρία...σήμερα άκουγα Μερσέδες Σόσα, Έντιθ Πιαφ ακούω και μαθαίνω, τέτοια είναι η δουλειά μου...ήμουν κάπως όπως εσύ, αλλά όταν νιώθω δημιουργική και τη βρίσκω με αυτό αλλάζω συνήθως διάθεση...πιο πολύ κακό μου κάνει να είμαι περίεργα και να βγω να πιω ποτά, εκτός αν έχω κατάλληλη παρέα. Μια φίλη μου που είναι σαν αδελφή ψυχή(κι αυτή αγγελακική χειρότερη από μένα) θα με ακούσει στις κακές μου, θα μου πει τα δικά της, θα γελάσουμε κ με τα χάλια μας και τότε έρχομαι πάλι στα ίσια μου! Παραλίγο να καταφέρουμε να έρθουμε μαζί μάλιστα χθες στην Κυψέλη, της είπα για τη φάση και γούσταρε πολύ..τη γλίτωσες!! Ελπίζω να μη σε ζάλισα με τα δικά μου πολύ, σου πιάνω και τον τόπο εδώ πέρα...δε λέω καληνύχτα, αλιμονο μας! Ευχαριστώ πολύ για την παρέα!!

Δεσποινα

Ανώνυμος είπε...

Bosko μια χαρά είναι η μοναξιά. Μην ανησυχείς θα περάσει και αυτό.