Δευτέρα 26 Απριλίου 2010

ΤΟ SCHOOLWAVE ΤΟΥ ΚΕΡΑΤΣΙΝΙΟΥ!

Στο post τούτο δε θα δείτε φωτογραφίες αναγνωρισμένων καλλιτεχνών, όπως σας έχω συνηθίσει χρόνια τώρα. Κρατήστε ωστόσο φάτσες άγουρες, νεανικές, με ακμή, όπως και πολύ ταλέντο! Κρατήστε ακόμη ονόματα, κάποια απ' τα οποία μπορεί και να τα ακούσουμε εκτενώς στο μέλλον.
Σπανίως συγκινούμαι μέχρι δακρύων. Συνήθως αυτό γίνεται περισσότερο με κάποιο τραγούδι που θα μου μιλήσει, είτε ελληνικό, είτε ξένο, και λιγότερο με μία ταινία. Εκεί που σχεδόν πάντα πιάνω τον εαυτό μου να δακρύζει είναι όταν βλέπω πιτσιρίκια, νέα παιδιά, να ασχολούνται με την τέχνη. Ευτυχώς δηλαδή που υπάρχουν κι αυτά τα παιδιά, τα άλλα, τα έχοντα σοβαρές πιθανότητες να εξελιχθούν σε σοβαρούς σκεπτόμενους ανθρώπους με όνειρα και ευαισθησίες και όχι στην επόμενη γενιά του ωχαδερφισμού, της αφασίας και της...καφετερίας, που λέγανε κι οι γιαγιάδες. Το διαπίστωσα ξανά χθες βράδυ όταν αποδέχτηκα την πρόταση φίλης να πάμε παρέα στη Μαθητική Συναυλία μουσικών τμημάτων των Πολιτιστικών Κέντρων του Δήμου Κερατσινίου, της πόλης που μεγάλωσα. Ας πιάσουμε έναν- έναν τους νέους φερέλπιδες καλλιτέχνες τώρα, όσους πρόλαβα να παρακολουθήσω εν ώρα δράσης:
ο κύριος Χρήστος Πετράκης είναι ένας 13χρονος (μάξιμουμ) δεξιοτέχνης του βιολιού. Κατά την απόδοση του πηδηχτού ροδίτικου χορού Σάλα- Σάλα, τον συνόδευσε στο τουμπελέκι ο Νεκτάριος Κυριακίδης. Ξεχωρίζω την παρουσία του Πετράκη, όχι γιατί ήταν ο μικρότερος ηλικιακά μουσικός που άνοιξε την εκδήλωση, αλλά για τις παύσεις του και για την ικανότητα του να είναι απόλυτα εντός του μέτρου. Δοκιμάστε τώρα να βάλετε τους στίχους από το Άγαλμα του Πουλόπουλου πάνω στη μελωδία του Σάλα- Σάλα και δε θα σας μείνει άντερο!
Εδώ δεν είναι ο Carlos Santana με τη Melanie λίγο πριν βγουν στη σκηνή του Woodstock, αλλά ο Ορέστης Ρουχωτάς και η Ναταλία Κόλλα. Μπράβο τους! Με τις κιθάρες τους και αρκετούς άλλους μουσικούς- συμμαθητές τους μας ταξίδεψαν στον μαγικό κόσμο του D. Reinhardt! Από κάτι τέτοιους πιτσιρικάδες τρίζει ο θρόνος του Χατζηγιάννη, της Βανδή, της Βίσση κι όλων των σκυλιών της νύχτας και της νύστας!
Αυτό το λεπτό κοριτσάκι λέγεται Άρτεμις Κουκουράκη, ζωή να' χει, παίζει βιολί και το τρακ της με συγκίνησε την ώρα που τα έβγαζε άψογα εις πέρας με τον Σταθμό, την πλέον κοσμαγάπητη μελωδία της Ευανθίας Ρεμπούτσικα από την Πολίτικη Κουζίνα.
Το πρόγραμμα δεν περιελάμβανε μόνο Reinhardt από τους Κερατσινιώτες μαθητές, αλλά και Carlos Gardel! Οι βιολιστές Σταυρούλα Μεντή και Βαγγέλης Δρόσος εκτελούν το υπέροχο Per una cabeza με έναν πρωτοφανή επαγγελματισμό για ερασιτέχνες- υποτίθεται- ή έστω σπουδαστές μουσικούς!
Θα τολμήσω να πω ότι η δεσποινίς Καλλιόπη Βουδούρη, η οποία είχε και γενέθλια χθες και άκουσε τις ευχές από ολόκληρο το θεατράκι της εκδήλωσης (τίγκα στους συμμαθητές της, γαρ) είναι μία ολοκληρωμένη ερμηνεύτρια. Αν ήμουν frontman σε αγγλόφωνη pop μπάντα θα την έπαιρνα για τραγουδίστρια! Εξαιρετική στο Fly me to the moon και στο Είναι εντάξει μαζί μου του Κώστα Λειβαδά!
Οι κύριοι Γιώργος Ματσάγγας και Κωνσταντίνος Ζαφειρόπουλος, αντίθετα, τη θέλουν λίγη δουλίτσα ακόμη. Εκτός και αν δεν ταίριαζαν στο καθαρά λαϊκότροπο χρώμα της φωνής τους οι μπαλάντες των Κατσιμιχαίων, του Τσακνή και των Πυξ Λαξ. Θα προτιμούσα δηλαδή να τους δίνονταν κάποια τραγούδια του Ζαμπέτα, του Χιώτη και του Θεοδωράκη, τα οποία ακούστηκαν ως οργανικά στο τελευταίο λαϊκό μέρος του προγράμματος.
Πολύ καλή παρουσία ήταν και το σχήμα που ερμήνευσε το Μ' αρέσει να μη λέω πολλά των Υπόγεια Ρεύματα. Ο Νίκος Χατζηστεφάνου το' χει 100% στη φωνή, στεντόρεια και δυνατή, καθαρόαιμη ροκάδικη, του λείπει όμως ακόμη κι εκείνο το 100% αναφορικά στη σύμπλευση του με τη μπάντα για να είναι τέλειος.
Τον συνόδευσαν η Μαρικάτια Πολυχρονάκου στην κιθάρα και η Νίκη Βλάχου στα ντραμς!
Το 20χρονο αυτό κορίτσι βάραγε τα ντραμς και οι μπαγκέτες έμοιαζαν κανονικές προεκτάσεις των χεριών του.
Θυμηθείτε το όνομα Νίκη Βλάχου, αν και δε θα' ναι δύσκολο. Δεν υπάρχουν πολλές γυναίκες -ντράμερ στην ελληνική rock σκηνή!
Μαθητική συναυλία άνευ Μύρωνα Στρατή δε θα ήταν εφικτή! Η Σάντυ Πολέμη, ο Σταύρος Δασκαλάκης και η Καλλιόπη Βουδούρη ερμηνεύουν το σουξέ Μα πάνω απ' όλα, ξεσηκώνοντας κυριολεκτικά το θέατρο. Χαμός στο ίσωμα! Ποιος νοιάζεται πια για παραφωνίες; Αφορμή να πω ότι πέρσι που είχα χάσει το δελτίο παροχής και πέρασα απ' την εφορία, έπεσα πάνω σε μία εφοριακή υπάλληλο, η οποία είδε την ιδιότητα δημοσιογράφος, με ρώτησε σχετικά και της είπα ότι γράφω στο δίφωνο. Ξέρετε τον Μύρωνα Στρατή; Είναι ανιψιός μου, μού λέει όλο καμάρι! Μα, τι λέτε τώρα, τον Μύρωνα δεν ξέρω; Κολλητός μου! της κάνω κι εγώ, σιγοντάροντας στη χαρά της. Ελάτε μέσα, μου ξαναλέει συνομωτικά κι έτσι πέρασα το γκισέ και γλίτωσα μία τεράστια ουρά. Και όσο για τον ανιψιό της, τον pop- star Μύρωνα Στρατή, ούτε τον είχα συναντήσει ποτέ μου!
Το πιο rock μέρος της συναυλίας περιελάμβανε Αλκίνοο Ιωαννίδη, Νίκο Ζιώγαλα και Παύλο Σιδηρόπουλο. Ο Σταύρος Μηναΐδης με μια ιδιαίτερη φωνή, την οποία οφείλει ωστόσο να καλλιεργήσει κι άλλο, τραγούδησε το Δεν μπορώ του Ζούδιαρη. Δυνατή στιγμή!
Ηλεκτρικές κιθάρες έπαιξαν ο Σάββας Αβραμίδης και ο Γιώργος Αναδιώτης. Τον Σάββα τον βρίσκετε μάλιστα και στο www.steki-neolaias-keratsiniou.blogspot.com, απ' όπου εκπέμπει και η ιντερνετική ραδιοφωνική εκπομπή του με τίτλο Μελωδίες Λυκείου κάθε Παρασκευή 22.00- 24.00!
Κι εδώ με την προσθήκη του hard- rocker κιθαρίστα Γιώργου Μικέλη, ο Αβραμίδης τραγουδάει το Μου' πες θα φύγω του Σιδηρόπουλου. Στα δεξιά του πάντα ο Αναδιώτης. Το λαϊκό κλείσιμο της βραδιάς το έχασα, αφού έπρεπε να βρεθώ κάπου αλλού. Είχα κερδίσει όμως ένα ολόκληρο δίωρο επαφής με ένα τσούρμο νέα παιδιά που ακόμη κανένα άγχος για καριέρες, φήμη και λεφτά δε δύναται να επισκιάσει το ταλέντο και τη διάθεση τους για δημιουργία και επικοινωνία. Τη μαθητική συναυλία επιμελήθηκε ο Γιάννης Σερελέας, υπεύθυνος των Μουσικών Τμημάτων, παρουσία των μουσικών διδασκάλων.

17 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

File, ti zori travas telika me tin Anna Vissi? Den to ehete katalavei oti eiste grafikoi pia? Leivadas, Riziogalas, poioi einai autoi? Tous xerei i mama tous?

BOSKO είπε...

Ανώνυμος...
της θειάς σου το μπουγαδοκόφινο!

Ανώνυμος είπε...

Σας θυμάμαι, είχατε έρθει πιο παχύς με μακριά μαλλιά. Ώστε με ξεγελάσατε!

θεία του Μ. Στρατή

BOSKO είπε...

Ανώνυμος...
ναι, σίγουρα, κι αν είσαι εσύ η θεία του Μύρωνα Στρατή, εγώ είμαι ο Στρατής Μυριβήλης!

Άρτεμις είπε...

αχαχαχαχα
Πληρωμένη απάντηση Μυριβήλη!
Πωπω, έσκασα στα γέλια.
Ε ρε γλέντια!!!

BOSKO είπε...

Άρτεμις...
αφού κι εγώ γέλασα όταν το έγραφα!
μα, δεν ακούς μπούρδες; αφού πέρσι όταν είχα περάσει απ' την Εφορία για το δελτίο παροχής ήμουν φανταρικά κουρεμένος κι ακόμη πιο αδύνατος από τώρα. Θα με θυμηθεί η θεία του Μ.Σ. και πράσινα άλογα...

Ανώνυμος είπε...

κύριε Μποσκοΐτη σας ευχαριστούμε γι' αυτό το κείμενο, γεμάτο χιούμορ, ζωντάνια και αγάπη για τα νέα παιδιά. Μας κάνουν περήφανους τέτοια παιδιά που όπως λέτε δεν χάνουν το χρόνο τους στα καφέ και στα μπαράκια, αλλά κάνουν τέχνη και ομορφαίνουν τη ζωή τους και τη ζωή μας. Να είστε καλά.

BOSKO είπε...

Ανώνυμος...
δική μου είναι η χαρά, ειλικρινά!
καλημέρα!

lpdespo είπε...

aanarwtiemai apo pote ematha na paizw violi! milaw gia to sxolio tis fwtografias me tous dio violistes sto por una cabeza. i despoina xionakaki, egw dld, epaiza piano sto sigkekrimeno kommati!!!

BOSKO είπε...

Ipdespo...
ζητάω συγνώμη, αλλά με μπέρδεψε το τυπωμένο πρόγραμμα. Ή μάλλον εγώ μπερδεύτηκα μέσα σε τόσα ονόματα. Επανορθώνω αμέσως, υποθέτοντας πως η κοπέλα που έπαιζε βιολί στο κομμάτι του Gardel ήταν η Σταυρούλα Μεντή ή Μέντη.
ευχαριστώ για τη διευκρίνηση.

lpdespo είπε...

@ BOSKO
s efxaristw poli =]
i kiria stavroula menti na diefkrinisw einai afti pou didaskei violi sto politistiko mas =]

Ανώνυμος είπε...

Bosko, "στο Κερατσίνι υπάρχουνε παιδιά.." θα μπορούσαμε να πούμε..συγκινητικό!...αλλά κ το χιούμορ σου άπαιχτο!

...τις καλησπέρες μου!

Δέσποινα

BOSKO είπε...

Δέσποινα...
καλώς τηνα κι ας άργησε!
όπως ακριβώς το λες, παραφράζοντας ελαφρώς τον Lorca και τον Γκάτσο: Στο Κερατσίνι υπάρχουνε παιδιά!
καλό ξημέρωμα!

Ανώνυμος είπε...

Να σαι κάλά για τα καλά σου λόγια!
Ελπίζω όπως και τα άλλα παιδιά που έπαιξαν να περάσατε καλά και να γουστάρατε... Γιατί αν δεν γουστάρουν οι_από_κάτω...

Σάββας Αβραμίδης

Ανώνυμος είπε...

φιλε bosko ειλικρινα αν σου αρεσε ακεινη την κυριακη τοτε δεν νομιζω αν πρεπει να μαθεις κυριολεκτικα το τι εχασες την προηγουμενη κυριακη οπου εγινε συναυλια με ξενα κοματια γιατι θα στεναχωρηθεις

BOSKO είπε...

Σάββας Αβραμίδης...
μια χαρά ήμασταν οι_από_κάτω!
διότι, πίστεψε με, έχω δει άπειρες συναυλίες γνωστών και διάσημων καλλιτεχνών, σε πιο ερασιτεχνικό επίπεδο από το δικό σας και χωρίς καθόλου ψυχή. Μια χαρά τα πήγατε όλα τα παιδιά!

BOSKO είπε...

Ανώνυμος...
τα έμαθα, μη νομίζεις.
την επόμενη φορά ελπίζω να τα καταφέρω να ξαναείμαι εκεί!