Κυριακή 8 Αυγούστου 2010

των-φίλων-συνευρέσεις-στα-εξάρχεια

Ο Βάνος είναι ιατρός και πιανίστας που επισκέπτεται τακτικά το blog και σχολιάζει. Ξαγρυπνάει συνήθως τα βράδια, είτε βλέποντας ταινίες του Ταρκόφσκι, είτε παίζοντας στο πιάνο έργα του Σκριάμπιν, του Ραχμάνινοφ και της Πλάτωνος. Α, δηλαδή, όχι απλά του κλαμπ κι αυτός, αλλά...καρακλαμπάτος, σχολίασε εύστοχα η Λένα! Υποσχέθηκε ότι μεσ' στις επόμενες μέρες θα έρθει απ' της Λένας να μας παίξει στο πιάνο ολόκληρο το Σπάσιμο των πάγων, που τ' άκουσε προχθές ο Παλαμίδας μαζί με τη συνθέτρια μετά από πολλά χρόνια και συζητούσαν πόσο θ' άξιζε να το παρουσιάσουν ζωντανά κάποια στιγμή. Σήμερα, πάντως, εφόσον και ο Βάνος ανήκει στους λιγοστούς που παρέμειναν καλοκαιριάτικα στην Αθήνα, είπαμε να φάμε στα Εξάρχεια.
Το ίδιο έκανε και η αγαπημένη φίλη θεατρολόγος Κ. Κ. που μπορεί να γλίτωσε την αναγραφή του ονόματος της στο blog, όχι όμως και τη φωτογράφηση, ακόμη κι αν επιχείρησε να σπάσει μετά τη φωτογραφική μηχανή του αμετανόητου παπαράτσι bosko! Εδώ και η Κ., λοιπόν, μια και ασχολείται με τη μεταφορά ενός μυθιστορήματος για το θέατρο. Λεπτομέρειες, αργότερα.
Απρόβλεπτη ήταν όμως και η συνάντηση στο εξαρχειώτικο εστιατόριο με την σοπράνο Σόνια Θεοδωρίδου, πού 'χα να δω από το Βερολίνο τον περασμένο Απρίλιο και τη σύμπραξη της με τον Αλκίνοο Ιωαννίδη. Η Έλλη Ρουμπέν, μάλιστα, η μάνατζερ της Σόνιας, με ενημέρωσε πως η διεθνής κορυφαία ερμηνεύτρια βρίσκεται στην Ελλάδα εν όψει της συνεργασίας της με τον Μίμη Πλέσσα και την κοινή συναυλία τους στο Βεάκειο του Πειραιά, τέλη του μήνα! Επομένως, δεδομένου του ότι οι ραδιοφωνικές εκπομπές μου θα συνεχιστούν καθ' όλη τη διάρκεια του Αυγούστου, είναι ήδη κλεισμένο το ραντεβού με τη Σόνια Θεοδωρίδου από τα ερτζιανά!

8 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Α ρε Μποσκο πόσο σας ζηλεύω ... και τι δεν θα έδινα για μια βόλτα στα ΕΞΑΡΧΕΙΑ. Έχω πάει μόνο μια φορά και με μάγεψαν, δεν ξέρω άλλα για εμένα είναι η ποιο ανθρώπινη γειτονία στην Αθηνά τα μαγικά σοκάκια τους όλα. Ελπίζω να τα επισκεφτώ ξανά . Όσο για τες κοινωνικές – δημόσιες – φιλικές σχέσεις σου δεν το συζητώ επιλεκτικός. Δεν είσαι ο μόνος που την βγάζεις στην πόλη το ίδιο κάνω και εγώ αφού δεν έχω μια [ ευτυχώς που βγάζω τα τσιγάρα μου να λεω ] έχω βρει το τραγούδι μου Νησί Μέσα Στην Πόλη [ ΑΡΛΕΤΑ] το γνωρίζεις σίγουρα το τραγούδι.

Πέτρος

BOSKO είπε...

Πέτρος...
για φαντάσου, υπάρχει άνθρωπος που και τί δε θά 'δινε για μια βόλτα στα Εξάρχεια; Λες εμείς που τα ζούμε χρόνια τώρα κάπου να τά 'χουμε βαρεθεί; Αλλά, που τα είδες, βρε Πέτρο, τα μαγικά σοκάκια στα Εξάρχεια, λες και μιλάς για την Καλντέρα της Σαντορίνης :-)))
ε, βέβαια, ανέκαθεν η εικόνα μας ήταν οι φίλοι μας, ο αντικατοπτρισμός μας.
και το τραγούδι της Αρλέτας μια χαρά είναι!
καλό καλοκαίρι σού εύχομαι!

Ανώνυμος είπε...

Για εμένα Μποσκο τα όμορφα σοκάκια είναι τα στενά , αυτά της πόλης οι μαστούρα δρόμοι αυτά που τα βλέπουν και τα φτύνουν. Πραγματικά μέσα στα Εξάρχεια ένοιωσα σαν να έκανα μια βόλτα στην Παλιά Λευκωσία [ δεν ξέρω αν ήρθες και πήγες πότε] αυτές οι περιοχές είναι ρετρό έχουν το παλιό και σύγχρονο μαζί . Δεν λεω μπορεί να βαρεθήκατε εσείς . Αλλά είναι ωραία κατά βάθος- μ’ αρέσουν- [έχω περίεργη σχέση με αυτά που αγαπώ]. Όσο για τους φίλους μου εμένα 3 λαλούν και 2 χορεύουν κάτι τέτοιο καμία σχέση κανένα γούστο μεταξύ μας αλλά ευτυχώς που επικοινωνούμε και γεφυρωνόμαστε και αυτό μου φτάνει.

Ρε Μποσκο σκέφτηκες ποτέ πόσο ωραίο και ουσιώδες είναι να ξυπνάς Κυριακή και να ακούς ΑΤΤΙΚ ;

Προσπάθησα να φτιάξω μπλοκ αλλά δεν.........πως τα καταφέρνετε όλοι εσείς σας ζηλεύω.

Καλό καλοκαίρι ....

Πέτρος

The goddamn Trashman είπε...

Κι εγώ λατρεύω τα Εξάρχεια... Διάσπαρτοι αστυνομικοί, πάντα πρόθυμοι να μάθουν για σένα, ή ακόμη και να σε φιλοξενήσουν το βράδυ.. Μεθυστικά αρώματα ούρων σε κάθε γωνιά... Πολύχρωμα τζάνκια να προσφέρουν ακούραστα τις αυτοσχέδιες θεατρικές τους περφόρμανς έναντι ευτελούς αντιτίμου.. Και φυσικά τα πανάρχαια έθιμα των φλεγόμενων κάδων, της "θυσίας" του περιπολικού και πολλά άλλα, που, μαζί με τα δακρυγόνα, δένουν το παλιό με το ακόμη παλιότερο και προσφέρουν δυνατές, αξέχαστες συγκινήσεις στον περιπλανώμενο ταξιδευτή.

BOSKO είπε...

Πέτρος...
τι να σου πω, την περπάτησα αρκετά την παλιά Λευκωσία- και την τουρκοκρατούμενη μάλιστα- μα δεν μου θύμισε τα Εξάρχεια σε απολύτως τίποτα. Είναι αυτό που σου είπα προηγουμένως, όταν έχεις φάει τα χρόνια σου σ' ένα τόπο δύσκολα θα τον ταυτίσεις με έναν καινούργιο, στον οποίο αναζητάς ακριβώς το καινούργιο, το πρωτοφανέρωτο.
αναφορικά με τον Αττίκ, δεν υπάρχει περίπτωση, σίγουρα θά 'χω ξυπνήσει κάποια μέρα της εβδομάδας με τη μουσική του κι ας μην ήταν αναγκαστικά Κυριακή.
φτιάξε blog και γράφε όποτε έχεις έμπνευση, όπως κάνει ο φυσιολογικός κόσμος της μπλογκόσφαιρας. Μην κοιτάς εμένα που την έχω τη λόξα μου και δεν υπάρχει μέρα που να μη γράψω...

BOSKO είπε...

The goddamn Trashman...
με τον αξεπέραστο, ανυπέρβλητο και μοναδικό σου trashman-ικό τρόπο έδωσες το στίγμα μιας ολόκληρης περιοχής! Είθε ο ιστορικός του μέλλοντος να σκύψει με ευλάβεια σε τούτο το κείμενο σου!

Άρτεμις είπε...

Εκφράζω τα θερμά μου συγχαρητήρια στον blogger trashman ο οποίος με λίγα λόγια αποδίδει τόσο εύστοχα και τόσο ζωντανά αυτήν την αξεπέραστη γειτονιά της Αθήνας. Με την ευκαιρία δηλώνω ότι τα σχόλιά του πάντα μου αρέσουν!!!Αλλά ειδικά σήμερα δεν κρατήθηκα ---ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ

BOSKO είπε...

Αρτεμις...
σωστά τα λες, ξέρουμε καλά πλέον όλοι ότι ο trashman είναι ο ευφυέστερος σχολιαστής που κινείται στη μπλογκόσφαιρα!